Help, ik ga mijn hond verliezen

Hoi Allemaal, 

Wij hebben een mooie Mechelse herder van 6 jaar. We hebben hem als puppy bij ons genomen en we hebben samen veel mooie momenten beleefd. Op de hondenschool trainden we samen gehoorzaamheid, we maakten lange wandelingen en genoten van elkaar in het gezin. Onze herder is trouw en een goede waker, maar is zeer eigenzinnig en dominant. Behalve dat is hij wel enorm aanhankelijk aan mij en mijn vriendin.

Onze zoon is ondertussen 4.5 jaar. Een jaar geleden vond het eerste incident plaats tussen onze hond en mijn zoontje met verwondingen aan zijn hoofdje als gevold. Het is gebeurd in enkele seconden, de aanleiding hebben we helaas niet gezien. De hond hoort bij ons gezin, echter hielden we ons zoontje en hond steeds in het oog. In enkele seconden van afleiding vlak bij ons gebeurde er iets waardoor de hond plots grommend over mijn zoontje stond. Een roep naar de hond liet hem onmiddellijk wegspringen, maar het kwaad was al geschied. Mijn zoon was gewond aan zijn hoofd en oor. Wij dachten eerst aan een beet, maar bij nader inzicht vermoeden we dat de verwondingen kwamen door de hond zijn klauwen. Dit aangezien er geen tandenpatroon zichtbaar was, en hij eveneens een lange kras op zijn hoofdje had. We hebben onze zoon laten verzorgen in het ziekenhuis en hij is er gelukkig zonder littekens van genezen.

Na dit incident waren we enorm geschrokken. wij hadden nooit verwacht dat dit zou gebeuren. Onze herder was altijd zo tolerant ten opzichte van ons kind, en als hij iets niet graag had ging hij eerder altijd weg.

Wij hebben dit voorval besproken met de hoofdtrainer van de hondenschool. Hij raadde ons aan om de hond en onze zoon niet meer samen vrij te laten bewegen in het huis. Wij hebben bijgevolg wanneer onze zoon bij ons was de hond verplaatst naar de gang. We hebben een heel open huis zonder binnendeuren, en op deze plaats kon de hond ons zien en horen maar gewoon niet meer samen met de zoon vrij rondlopen. Wanneer onze zoon ging slapen mocht de hond steeds opnieuw samen met ons in de woonkamer.

Wij zijn altijd veel aandacht blijven schenken aan de hond. We hebben een grote tuin waar we uren samen in speelden, de tuin grenst aan natuur en onze hond voelt zich hier enorm thuis. Hij loopt achter zijn balletje dat we zo ver mogelijk weg gooien, hij kijkt naar de geitjes in de wei langs onze tuin en kronkelt door het gras van plezier. Wanneer hij moe is kan hij hier rustig liggen en in slaap vallen. Wandelen doen we tegenwoordig minder omwille van de grote tuin, en spijtig genoeg ook uit angst. Bij ons in de buurt worden al jaren vleesballetjes met vergif gegooid en onlangs zelfs vleesballetjes met vishaken in :/ Wij willen onze hond zo goed mogelijk verzorgen en samen met ons oud laten worden.

In de tussentijd ging er een jaar voorbij. De hond gedroeg zich voorbeeldig. Nu en dan lieten we hem toch in de woonkamer wanneer ons zoontje rustig tussen ons in de zetel zat. De hond heeft altijd in huis geslapen, en elke ochtend wanneer we beneden kwamen werd hij uitgebreid begroet. De laatste maanden lieten we mijn zoontje telkens in de ochtend een klein snoepje aan de hond geven en af en toe lieten we hem eens strelen. Onze hond genoot zichtbaar van deze begroeting en liet dit merken met een likje. Vervolgens wandelde hij steeds zelf naar zijn plekje in de gang waar hij van ons of van onze zoon een snoepje kreeg, en dan ging het hekje toe. 

Elke ochtend nadat we ons zoontje voorzien hadden van ontbijt werd de hond buiten gelaten voor zijn plasje. Afhankelijk van onze werksituatie werd er ofwel 's morgens ofwel in de voormiddag wanneer onze zoon naar school ging ook uitgebreid met de hond gespeeld.  De hond is verzot op zijn balletje en apporteren, hij kan hier uren van genieten. Elke avond wanneer ik thuis kwam van het werk was mijn eerste gewoonte om eveneens met de hond naar de tuin te gaan en met hem te spelen. Indien de hond daarna mee binnen wou naar de plek in de gang kon dit, maar bij goed weer verkiest hij zelf om lang in de tuin te blijven.

Afgelopen donderdag kwam mijn vriendin 's morgens naar beneden met onze zoon. Zoals gewoonlijk werd de hond begroet en werd hij gestreeld door mijn vriendin. Onze zoon vroeg als hij de hond ook mocht strelen,"ok jongen", hij wandelde rustig naar de hond en stond aan zijn zij. Mijn vriendin stond aan de andere kant van de hond. Onze zoon streelde de hond zachtjes over zijn rug en ineens keerde de hond zich en beet hij onze zoon met een grom in het gezicht. Spijtig genoeg was ik niet aanwezig bij dit incident. Ik stond op dat moment boven in de badkamer. Ik hoorde mijn zoon wenen, en mijn vriendin samen met hem naar boven lopen om zijn wonden te kunnen verzorgen in de badkamer. 

Uiteindelijk hebben we opnieuw geluk gehad en zijn het slechts oppervlakkige wonden. Deze keer echter wel in het aangezicht. Op 2 plekjes is het vel er af, en 1 wondje met een grootte van iets kleiner dan een cm is iets dieper. verder was de plaats een beetje dik en lichtjes blauw geworden. De dokter heeft antibiotica voorgeschreven, en zijn wondjes zullen we goed verzorgen door te ontsmetten en met wondhelende zalf. Ik hoop dat ons kind hier geen litteken aan zal overhouden.

Uiteindelijk is het uitgemaakte zaak dat onze hond best niet meer in contact komt met onze zoon. Een kind is veel te weerloos en kwetsbaar ten opzichte van een dergelijke hond. Verder straalt een kind van die leeftijd nog geen enkele vorm van gezag uit en kan de hond hem als ondergeschikt beschouwen.

De vraag is nu hoe we dit gaan oplossen. Ons kind staat op de eerste plaats, maar de hond is al zijn hele leven onderdeel van ons gezin. Hij was steeds onze trouwe vriend en een trots aan onze zijde. Ook ga ik ervan uit dat we geen derde keer zo veel geluk kunnen hebben. We zullen het onszelf nooit vergeven moest de hond een derde keer uithalen, en al zeker niet moesten er dan zware verwondingen bij komen kijken.

We hebben contact gehad met enkele personen, en er wordt ons aangeraden de hond te herplaatsen (of spijtig genoeg te laten inslapen). 

Ik wil onze hond liefst een gelukkig vervolg aan zijn leven gunnen, maar ik vrees dat dit bij ons niet meer kan. Bijkomend heeft onze hond medicatie nodig omwille van allergieën. We geven hem apoquel, en dit kost toch al ongeveer 600-800 euro per jaar. We hebben alternatieven geprobeerd, maar enkel deze pilletjes helpen voldoende. Deze medicatie is essentieel om hem een kwaliteitsvol leven te geven, indien hij deze pilletjes niet krijgt krabt hij zijn vacht en vel er letterlijk van af.

Indien ik de hond herplaats wil ik van in het begin eerlijk zijn tegen het volgende baasje, maar ik heb enorm veel schrik dat de hond opnieuw ongewenst gedrag vertoont en ook daar zal moeten vertrekken. Ook ben ik bang dat een volgende eigenaar op termijn al de zorg voor de hond niet wil opbrengen en hem vervolgens ook in een asiel of erger zal gaan dumpen. Ik ben er 100% zeker van dat mijn hond, die zo enorm aanhankelijk is aan ons, dan zal wegkwijnen in ellende en verdriet. Hij is angstig bij dierenartsen en op onwennige plaatsen. Stel dat hij opnieuw zou bijten en door de politie in beslag wordt genomen... Dit wil ik mijn vriend absoluut niet aandoen. #000000;">Waar gaat mijn vriend uiteindelijk terecht komen? Dit is mijn ergste nachtmerrie en hier zal ik mijn leven lang aan denken.

Het zou me plezier doen om de hond te kunnen plaatsen bij een ander baasje. Iemand die ik ken of leer kennen en iemand waarvan ik weet dat ik hem/haar kan vertrouwen. Een nieuwe baas die net zo trots is op mijn vriend als ik. We zijn bereid om financieel bij te dragen in de verzorging van onze hond. maar ik denk dat de zoektocht moeilijk zal zijn. Ik zal het fijn vinden om hem nu en dan nog eens te kunnen bezoeken en hem te zien genieten van een nieuwe thuis. Ik weet echter niet als dat een goed idee is na een herplaatsing. Mijn vriend kunnen bezoeken zal vreselijk genoeg wel mijn enige garantie zijn om mijn hond gelukkig te zien zijn.

Een andere optie waar ik liever niet over spreek is onze hond nog een korte plezierige tijd te gunnen, en hem dan in alle rust te laten inslapen op ons eigen terrein, onze tuin tussen de natuur waar hij altijd zo gelukkig is geweest. Op deze manier zijn we wel zeker dat zijn korte leven van 6 jaar een leven is geweest van 6 jaar geluk en liefde. Vervolgens zouden we hem laten cremeren en kunnen zijn resten een mooi plaatje behouden in ons gezin.

Welke keuze we ook maken, we zijn zelf niet hard genoeg om hier niet kapot aan te gaan. Dit is hartverscheurend, ik hoop dat jullie me enkele tips kunnen geven...

Misschien kan je eens contact opnemen met Helping Dogs, die bemiddelen bij herplaatsing. Zij kunnen, samen met jou, een nieuwe thuis zoeken waar er geen kinderen zijn. Ik denk dat ze ook met gedragstherapeuten werken, die zouden de situatie dan eerst kunnen inschatten.

https://helpingdogs.be/newsite2/index.php/contact/wie-zijn-wij

Sterkte met je beslissing, in ieder geval. Het is hartverscheurend om afstand toe moeten doen van je vriend, maar gezien de veiligheid voor je kindje, kan je niet anders.

Wat een lastige situatie, het is kiezen tussen twee kwaden... Ik denk dat het niet eerlijk is t.o.v. de hond om deze in te laten slapen. Aan de andere kant is het op dit moment ook geen veilige situatie. Je kunt niet altijd voorkomen dat ze uit elkaar blijven, het gaat een keer mis. 

Ik zou eerder kiezen voor herplaatsen op een adres met verstand van het ras en waar geen kinderen rondlopen, of gaan komen. Maar dat gaat inderdaad lastig zijn...

Een andere optie is de hond aanleren dat hij een muilkorf om moet, zo'n open korf waarmee hij gewoon kan drinken, hijgen en snuffelen e.d. Maar m.i. is dat geen optie op de lange termijn, maar eerder een maatregel om nieuwe incidenten te voorkomen. In de tussentijd kunnen jullie zoeken om een ander thuis, want dat zal ook niet vandaag of morgen gevonden zijn. 

O, wat verschrikkelijk!

Er zullen ongetwijfeld aanleidingen zijn geweest, redenen waarom de hond zo reageerde. Maar bij een klein kind wil je een hond 100% kunnen vertrouwen en niet 95%...

Ik denk niet dat ik zou laten inslapen, het is niet zo dat het een ontzettend valse hond is die ieder kind dat hij ziet, bijt. Het is alleen beter voor hem om in een omgeving zonder kleine kinderen te zijn.

Herplaatsen zou dus ook mijn advies zijn, voor zover ik kan beoordelen. Er zijn verschillende websites/bedrijven die je hierbij kunnen helpen. Alaska’s Finest noemde er al een, een andere optie is www.hhin.nl (hhin staat voor herplaats honden in Nederland).

Succes! Ik hoop dat alles goed komt! 

wat een moeilijke situatie zit je in.

Veiligheid gaat natuurlijk voor alles, hond en kind voor nu dus zeker uit elkaar houden.Als je de hond kan herplaatsen bij een ervaren iemand die echt verstand van en empathie voor honden heeft zou ik dat zelf denk ik voor de veiligheid van het kind, maar ook voor de hond zelf doen. 

Wat ik zelf wel nog zou doen is de hond eerst medisch helemaal na laten kijken of er buiten de allergieen meer meespeelt. 

En dan is het denk ik een goed idee om eerst iemand (een gediplomeerde gt, dus geen zogenaamde herderkenner of herderdriller) met jullie mee te laten kijken naar de situatie thuis, meedenken over of zoveel met een balletje spelen wel zo goed is voor de hond ook al vindt hij het superleuk, of het spelen wel spelen voor hem is, of hij genoeg geestelijke uitdaging krijgt die hem rustig en voldaan maakt etc. etc. Misschien is daar iets om aan te werken zodat de hond zich veilig en vertrouwd voelt en dus ook meer aankan en zich niet genoodzaakt voelt om uit te vallen.

Dat de hond uitviel  toen hij over zijn rug gestreken werd door het kind, maar zo te lezen niet de bedoeling had het kind echt iets aan te doen, en er alleen oppervlakkige wonden waren (wat natuurlijk al erg genoeg is en nooit meer mag voorkomen) lijkt voor mij dat hij op de een of andere manier zich bedreigd voelde of pijn had misschien of schrok. Maar het niet kwaadaardig bedoelde en dat lijkt mij een goed teken.

Dat is dus wat ik zou doen eerst en dan een beslissing nemen. En nogmaals ondertussen natuurlijk hond en kind niet met elkaar in contact laten komen.

Is de hond medisch gecheckt op rugproblemen? Of andere zaken die pijn kunnen veroorzaken.

Ookal merk je verder niets aan een hond is dat geen garantie dat er geen pijn kan zijn. 

Als medisch /pijn als oorzaak uitgesloten zou zijn zou t voor mij een klare zaak zijn. Blijkt er wel medisch een oorzaak voor dit gedrag te zijn. Is er misschien iets op te lossen.

Echter.. Lees ik ook wat dingetjes:

De hond stond tussen kind en vriendin in. Feitelijk soort van ingesloten. Dat is sowieso nooit handig. Zeker niet als er al een bepaalde ervaring met de hond is. 

En een hond moet bij jou komen of naar het kind komen voor een aai en weer wegkunnen lopen. Dan is het meest duidelijk of die aai gewenst is. In het geval van kinderen zeer belangrijk.

Kan er alle keren sprake zijn geweest van aaien of onverwachts aanraken op de rug?

--

Hoe gaat het met jullie kindje?

Begrijp me goed ik probeer mee te denken omdat ik veel liefde voor de hond lees.

Maar als het fout gaat tussen hond en kind en je weet niet wat er is gebeurd. Qors extra alert etc en t gaat dan toch onder je neus mis. Zou ikzelf normaal gesproken vrij resoluut van keus zijn.

Maar ik lees ook heel duidelijk die aai op de rug en de onmidelijke reactie van de hond waardoor ik geneigd ben te denken dat er misschien medisch iets niet in orde is. Iets dat pijn veroorzaakt.  In combinatie met tussen 2 in staan en daardoor niet makkelijk kunnen wegdraaien. 

Ik zou zelf dus geneigd zijn om te zeggen laat de hond goed na kijken. Eventueel rugfoto's maar dat is puur gebaseerd op dat ene stukje dat je schrijft.

Hoe het komt kunnen wij vanachter onze schermen niet zeggen, kan pijn zijn, kan ook angst zijn, plostelinge aanraking, of aanraking wat hij gewoonweg niet wil.

Zoek een goed adres voor je hond, inslapen vind ik echt een te grote stap, bij iemand waar geen kinderen zijn kan je hond nog een paar jaar gelukkig zijn, en een baas die weet wat hij doet.

Maar zolang hij nog bij jullie is, zou ik een goede muilkorf kopen, zodat je kind geen gevaar loopt, je zou zo spijt krijgen als hij wel een keer doorbijt, dan heb je een gewond kind met hechtingen of erger en je hond moet dood.

Wat een rotsituatie, ik zou denken, denk aan je hond, wat is het beste voor hem, en dan vind ik inslapen niet eerlijk.

Veel sterkte met je beslissing!

Ik heb wat vragen, wanneer was het eerste incident, wat ging er aan vooraf en hoe reageerde je.

Hoe hebben jullie je zoon en hond geintroduceerd en op wat voor manier voed je op en train je je hond? Gebruik je weleens fysieke correcties?

De laatste keer vond je hond het naderen van je zoon, te spannend.

Bijten, grommen, uitvallen is een uiting van stres, het is ook communiceren.

https://hondenlot.nl/gedragstherapie/stresssignalen.html

Belangrijk is stressignalen te leren herkennen, zodat je kan voorkomen dat er weer een incident gebeurd.

Voor mij zou dit zeker geen rede zijn voor laten in te slapen.

Als je maatregelen neemt, ook niet om te herplaatsen.

Je zou met hekjes kunnen gaan werken, zodat je hond erbij is, net een fysieke scheiding.

Je hond vind op dit moment, contact met je zoontje niet prettig.

Laat je zoon nooit je hond benaderen of aaien. 

Buiten wandelen, je zoontje voertjes verstoppen, hond op afstand en als je hond zoekt, zoontje op afstand.

Ze zullen moeten leren, dat ze niets met elkaar hoeven.

Kleine kinderen zijn druk, onvoorspelbaar en dat vinden een hoop honden  niet prettig.

" Ik heb wat vragen, wanneer was het eerste incident, wat ging er aan vooraf en hoe reageerde je.

 
Als je maatregelen neemt, ook niet om te herplaatsen.
Je zou met hekjes kunnen gaan werken, zodat je hond erbij is, net een fysieke scheiding.  "

Suzanne en Luca

Een jaar geleden vond het eerste incident plaats tussen onze hond en mijn zoontje met verwondingen aan zijn hoofdje als gevold. Het is gebeurd in enkele seconden, de aanleiding hebben we helaas niet gezien. 

Vervolgens wandelde hij steeds zelf naar zijn plekje in de gang waar hij van ons of van onze zoon een snoepje kreeg, en dan ging het hekje toe. 

Dit is dus allemaal terug te lezen in openingstopic.

TS. Ik zou mijn hond zeker niet laten inslapen, maar begrijp wel dat het een issue is omdat jullie kind in het spel is. 

Als jullie er van overtuigd zijn beide gescheiden te kunnen houden, zou ik hem niet herplaatsen. Maar bij enige twijfel zou ik het risico niet nemen en zou ik gaan voor herplaatsing, als het even kan op een boerderij met flink erf, in ieder geval waar hij buiten flink de ruimte heeft en waar zeker geen kinderen leven/ buiten spelen.

Ik denk persoonlijk dat het een vorm is van jaloezie. In laten slapen is wel het laatste waar ik over na zou denken, zo niet eerlijk ten opzichte van de hond. Ik wens jullie veel sterkte en wijsheid! 

Ik zou DIRECT stoppen met het urenlang apporteren van balletjes. 

De hond maakt hiermee ontzettend veel adrenaline aan en verkeerd in een bepaalde staat van paraatheid. En dat is zeker bij deze hond, geen goede combinatie. 

Ik ben geen GT maar één zinnetje viel mij op: je kind ging naar je hond toe om hem te aaien. Hoewel voor velen (ook hier op het forum) de roedelmethode al lang achterhaald is, zie ik hier toch een mogelijke oorzaak van de situatie. Je weet dat je hond "dominant" is, dus kan je verwachten dat hij een "lagere" in rang gaat corrigeren. Dat dit jouw kindje is en dat hij vol in het gezicht geraakt werd, maakt voor de hond niets uit. Als ik mijn honden, die mij goed kennen en aanvaarden als "leider", op de rug of in de flank aanraak, schrikken ze ook wel eens. Niet dat ze bijten maar die reactie komt spontaan. Bij een hond die toch al wat scherper is, kan zo'n aanraking leiden tot bijten. Met zo'n klein kindje natuurlijk niet veilig en op langere termijn onleefbaar dus ik denk dat je zelf wel weet wat de beste oplossing is. Hopelijk vind je iemand die jouw herder nog vele mooie jaren kan geven. Hij verdient dat en voor jullie zou het ook een geruststelling zijn. Inslapen lijkt mij toch een beetje TE, je hond reageerde volgens mij gewoon honds en dat is geen misdaad. Maar met een kwetsbaar kind in de buurt wordt het natuurlijk een ander verhaal. 

Ze hebben de aanleiding niet gezien, maar was was de situatie ervoor, had de hond eten gehad, was er met balletjes gegooid, gespeeld, was de hond door het kind geaaid, was het kind naar de hond toe gegaan.

Toen het gebeurd was, was de hond gestraft, weggestuurd, was er gegild naar de hond.

Allemaal belangrijk om een goed beeld te kunnen krijgen

Gatverdamme zo een jong kind 2 keer laten bijten door een hond. Je hond heeft je kind al 1 keer gebeten en daarna krijgt hij nog een keer de kans. Sorry hier heb ik geen goed woord voor over. 

Laat de hond aub inslapen en scheep niemand anders op met een onbetrouwbare hond. 

Ik heb zelf ook 2 jonge kinderen en 2 honden en ja dit vergt soms veel. Je moet ogen op je gat hebben en de kinderen hebben van jongs af veel sturing nodig om respectvol met de honden om te gaan. Een hond die met kinderen samen leeft moet tolerant zijn want kinderen zijn soms druk en kunnen perongeluk op de hond gaan staan of erover vallen of een keer te ruw aaien. Mag er niet van gedroomd hebben dat mijn honden dan zouden bijten. In dit geval was er ook.geen duidelijke aanleiding, kind aait de hond... sorry een hond die in deze situatie doorbijt is totaal onbetrouwbaar en een spuitje waardig.

Zal hier wss veel mensen mee tegen de borst stoten maar een kind gaat ten alle tijden boven de hond.

Dominantie is geen kataktereigenschap, het is een interactie tussen 2 bekende honden om bezit.

De hierarchie is een natuurlijk gegeven, waarbij de jongeren leren van de ouderen. Het gaat nooit gepaard met agressie.

Een hond houd zich niet bezig met rangorde, met de hiërarchie. 

Agressie, gevechten, betekend gevaar op verwonding en dat betekend een verzakking van je roedel.

Het meeste is wel gezegd denk ik. 

Maar ik stuit ook op het uren lange apporteren. Dit maakt inderdaad enorm veel adrenaline aan. 

Ook vind ik het behoorlijk kwalijk dat de hond eigenlijk niet uit de tuin komt.

Wandelen is zo belangrijk voor ze, dit geeft ze een mentale uitdaging en het werkt stress verminderend. 

Een Mechelse herder is een werkhond. Ik heb ook een werkhond en zij zou stapel en stapel gek worden als ik alleen maar elke dag domweg balletjes voor haar zou gooien. En ook zij zou dit dan op iemand anders af reageren. In dit geval doet jullie hond dat op je zoontje. 

Geef hem een taak, ga eens een sport met hem beoefenen, doe verschillende workshops en kijk wat jij en je hond beide leuk vinden. En ga er lekker op uit met je hond. Laat hem snuffelen hoe lang en waar hij maar wil. Laat hem mentaal eens moe worden en laat hem de prikkels verwerken. 

Een hond van dat formaat die echt bijt laat wel degelijk meteen een een litteken achter het is toch geen chihuahua. Natuurlijk praat je dan het gedrag niet goed maar plaatst het wel in perspectief. Dit had (en kan in de toekomst) natuurlijk wél erger aflopen. Misschien is deze hond wel gewoon helemaal niet op zijn gemak met kinderen, constant gestresst. Dat maakt het niet zo dat hij nergens zou kunnen "functioneren". Alleen niet in de nabijheid van kinderen. 

Ik zou inderdaad een boerderij zoeken waar ze de hond willen adopteren met genoeg ruimte. En géén kinderen. En voorlopig een muilkorf. 

Wij hadden vroeger een familiehond, herder kruising van een brøødfokker, die erg nerveus was. Ze hapte af en toe in de lucht als je iets deed wat haar niet aanstond. Zo blies ik soms naar haar koppie. Een klein plagerijtje, ik zag het niet als iets gemeens. Ze hapte dan naar waar de wind vandaan kwam; mijn gezicht. Raken deed ze dit nooit.

We hadden een vriendje te spelen, die al jaren over de vloer kwam. We weten niet wat hij met haar deed, hij speelde graag met haar, maar ze hapte hem in het gezicht. Mijn ouders denken niet perse gericht, maar zoals ze wel vaker deed; dat ze in de lucht naar hem toe hapte om een grens aan te geven, maar dat hij niet snel genoeg reageerde of net toevallig haar kant op was gegaan ofzo. Hij had een paar plekjes op zijn gezicht, volgens mij niet eens vel gebroken. Wel op een centimetertje na een oog gemist. Ik was de oudste, 10 jaar denk ik? En we waren met 4 kids en vaak vriendjes/vriendinnetjes over de vloer. De hond is dezelfde week nog naar het asiel gegaan. Mijn moeder heeft haar huilend afgezet. 

Het asiel heeft een ouder echtpaar zonder kinderen met haar gekoppeld, waar we nog jaren lang 1x per 1 a 2 jaar een mailtje van kregen. De hond werd uiteindelijk niet heel oud, ik denk 11/12 jaar. Ze kreeg last van epilepsie, en óf een herseninfarct, of een hartinfarct is haar fataal geworden. Dit heeft dat echtpaar ook nog aan ons doorgegeven. We hebben haar overigens nooit meer gezien, geen idee waar dat echtpaar woonde, en volgens mij gaven ze ook niet echt veel persoonlijke informatie vrij; volgens mij sloten ze bijvoorbeeld hun mail alleen af met hun voornaam. Ze heeft zover we begrepen wel van deze laatste jaren genoten, en nooit meer gehapt of gegromd. Als ik denk aan de drukte in ons huis, de hoeveelheid dieren buiten de hond (papegaai, parkieten, schapen, konijnen, etc.), en het feit dat ook zij amper wat anders dan de tuin heeft gezien in de paar jaar dat we haar hadden (alleen af en toe in het weekend 1x ergens naartoe), dat het voor een nerveuze hond geen perfect huisje was. Ik ben blij dat ze oud heeft mogen worden bij dat echtpaar. Wij waren dan wel erg verdrietig om haar te laten gaan, maar voor haar was het (achteraf) een stuk beter om ergens rustiger te zitten.

Neen, niet herplaatsen.

Zou je het op je geweten willen hebben dat andere mensen ook gebeten worden.

Trouwens, wie wil zo'n hond?

Kore pijn: dierenarts en spuitje.

En dan heb je je verantwoordelijkeid genomen.

Het is verboden dat een da voor dergelijke incidenten een hond laat inslapen.

Gelukkig maar.

De hond zal medisch gecontroleerd moeten worden om te kijken of er een fysieke oorzaak zit. Is dat niet het geval, dan wordt er verwezen naar een gt.

Die zal moeten kijken of de hond trainbaar is.

Wat voor deze hond een enorme winst op zal leveren is idd stoppen met de balletjes gooien dat zijn stress verhogende activiteiten. 
De hond een goede uitdaging te geven zoals praktijkspeuren, hersenwerk, dagelijks lange snuffelwandelingen.

Belangrijk is de eigenaren de stressignalen te leren zien, zodat er niet over de grens van de hond wordt gegaan.

Voordat een hond bijt, laten ze eerst andere signalen zien.

Die leren herkennen is heel belangrijk.

Zo te lezen, vind de hond het op dit moment te bedreigend om door het kind te benadert worden.

Hoe is het kind geïntroduceerd aan de hond en hoe reageerde de hond?

Is de hond wel eens voor straf weggestuurd van het kind?

Sowieso gaan werken met hekjes, zodat de hond een veilige plek bij het gezin heeft.

De meeste bijtincidenten gebeuren nog altijd in huis, met eigen jonge kinderen.

Daarom veiligheidsregels met hond en jonge kinderen, ook al doet je lieve hond nooit iets.

Laat hond en kind nooit alleen en zorg voor een veilige plek voor de hond waar het kind niet bij kan komen.

Bescherm je hond.

Elke hond heeft tanden en elke hond kan bijten, als hij in een situatie komt, waar de stres dusdanig oploopt.

Een bijtincident is een gevolg van de omstandigheden.

Wij hebben de hond zelf in die positie gebracht.

https://www.doggo.nl/artikelen/opvoeding-van-een-hond/is-jouw-hond-child-proof/

https://www.google.nl/amp/s/www.rtlnieuws.nl/nieuws/nederland/artikel/4897631/hond-baby-bijtincident-onverwacht-gedragstherapie%3famp

Eens met Suzanne en Luca!

" Het is verboden dat een da voor dergelijke incidenten een hond laat inslapen.
Gelukkig maar.
  "

Suzanne en Luca

Ik ben nog steeds verbaast door jou antwoorden: zelden iemand tegen gekomen die zo ver van de werkelijkheid staat.

Dagelijks worden er honden dood gespoten door dierenartsen.

Maar kom jij niet uit België?

Ik denk dat de regels daar toch nog wat anders zijn nog. Ik ken namelijk mensen uit NL die hier in NL geen dierenarts konden vinden die dat wilde doen (hun 1,5 jarige hond laten inslapen, was mijns inziens tevens onterecht en kan me niet voorstellen dat ze hier in NL zomaar aan zouden meewerken). Die zijn dus naar België gegaan. Hond is daar ingeslapen...

Hond kwam ook uit België gecoupeerde oren/staart had ie ook nog.

Ach ik ken 2 honden die gewoon gezond en redelijk jong zijn ingeslapen hoor, sommige dierenartsen doen het, zeker bij bijten en kinderen. In Nederland.

1 Duitse Herder en 1 mixhondje. Beide beten wel eens, als je aan hun bot kwam, of aanraken.

Zou niet moeten mogen. Gelukkig denkt mijn DA hier heel anders over, maar helaas ken ik dierenartsen die voor minder, zonder enkel bewijs een hond al hebben laten inslapen. 

Talloze dierenartsen laten honden inslapen als de eigenaar dat vraagt .

Hoef je echt niet ver voor te zoeken in Nederland .

Eigenaar hangt een shit verhaal op en wat moet je dan als dierenarts? Je kan niet alles opnemen  en doet de een het niet dan gaan ze wel naar de volgende .

Overigens zo'n hond herplaatsen op een boerderij of zo ?

Daar is vaak veel aanloop ,honden mogen in de meeste gevallen niet binnen leven terwijl deze mechelaar dat zes jaar gewend is ,Zoals alle herderachtige hangen ze vaak sterk aan 1 baas en gaan vaak van hand tot hand .

Marktplaats staat vol met mechelaars en kruising hollander x mechel waar de mensen met bloedend hart vanaf moeten .

Je hoeft maar 1 x te vertellen dat hij gebeten heeft ,of het nu schram of hechtwond is ,men probeert het na enkele maanden lukt het niet en hop ,weer een erbij op mp of zo .

In het ergste geval komt hij terecht bij zo'n idiote herderdriller die hem wel even zal heropvoeden .

Als gescheiden houden van het kind en hond niet lukt zou ik hem veel ellende besparen en hem een spuitje geven ,Klinkt hard maar de hond wordt er ook niet gelukkiger van om na zes jaar vertroeteld in huis nu opeens de rest van zijn leven te moeten slijten in een kennel of zo .

Dierenartsen hebben geen meldplicht betreft de rede voor euthanaseren. Het mag officieel niet, het gebeurd wel.

Er zijn geen cijfers over bekend, in NL ben dan ook benieuwd waar Luz de info over België vandaan heeft, dat honden met bijtincidenten daar zo vaak worden afgemaakt 

Het is helaas nog veel te makkelijk om een dier te kopen en ook weer weg te doen.

Hier in het asiel altijd 1 of 2 herplaats Mechelaars, x herders, ook  de pitbull look a likes.

Op MP durf ik niet meer te kijken, wordt er naar van.

Ik hoop nog wat van Jeroen te horen!

Ik zou contact opnemen met Kerbert Dierentehuis in IJmuiden. Die hebben een dosis ervaringen met dit soort honden (en nog veel erger) en ook met het juist plaatsen van deze honden. Inslapen is het laatste wat je kan doen, is wel heel erg drastisch. Ik ben overigens wel benieuwd naar de vraag of hij medisch gecheckt is op zijn rug.

" Dierenartsen hebben geen meldplicht betreft de rede voor euthanaseren. Het mag officieel niet, het gebeurd wel.
 
Er zijn geen cijfers over bekend, in NL ben dan ook benieuwd waar Luz de info over België vandaan heeft, dat honden met bijtincidenten daar zo vaak worden afgemaakt 
Het is helaas nog veel te makkelijk om een dier te kopen en ook weer weg te doen.
Hier in het asiel altijd 1 of 2 herplaats Mechelaars, x herders, ook  de pitbull look a likes.
Op MP durf ik niet meer te kijken, wordt er naar van.
 
 
Ik hoop nog wat van Jeroen te horen! "

Suzanne en Luca

50.000 honden geschat per jaar.

https://www.animalstoday.nl/nederland-euthanaseert-gezonde-honden/