Schuldig gevoel

Hi, ik voel me schuldig omdat ik niet naar mijn eigen gevoel heb geluisterd. 

Korte tijd geleden was ik bij een klein groepje familie om moederdag te vieren. Mijn hond kon niet mee, maar hij kan heel goed ongeveer 2 uur alleen thuis blijven. Dat heb ik super rustig opgebouwd en er was nooit problemen als hij alleen thuis was. Ik zet dan ook altijd een camera aan om hem in de gaten te houden. Hij is nu 6 maanden en was ook al snel zindelijk, namelijk binnen een week. Na de eerste week heeft hij nooit meer iets in huis gedaan.  

Uiteraard heb ik een goed stuk met hem gewandeld voor ik weg ging. Hij heeft zowel gepoept en geplast en ging lekker liggen toen ik vertrok. Toen ik nog geen half uur bij de familie was, keek ik op mijn telefoon op de camera. Tot mijn verbazing zat hij bij de deur te janken. Ik snapte het niet want dit ben ik niet gewend. Hij staat altijd voor die deur als hij naar buiten moet, maar ik was ook door die deur weggegaan dus het kon ook dat hij naar mij wilde. Ik werd gelijk een beetje ongerust en het voelde niet fijn. Maar helaas heb ik me op dat moment iets te veel laten leiden door familie 'hij is verwend!' 'laat hem maar, hij kan heus wel even alleen blijven!' is wat er steeds gezegd werd. Snel daarna keek ik weer om te kijken of hij misschien al rustig was inmiddels. Dat was niet het geval en ik kreeg commentaar dat ik er niet zo op moest letten en dat ik me aanstelde.

Toch voelde het totaaal niet goed en heb ik een andere smoes gebruikt om toch snel naar huis te gaan. Eenmaal thuis lag de hordeur, die tegen de achterdeur zit, kapot op de grond. Paar meter verder lag een zwembad aan diarree op de grond. Ik vond het zó triest en ik voelde me direct onwijs schuldig. Mijn hond heeft geprobeerd naar buiten te komen maar dat is niet gelukt, waardoor hij alles in huis heeft laten lopen. Ik was gelijk boos op de familie maar ook vooral op mezelf, dat ik me door anderen heb laten leiden. Ik heb hier zeker een goede les uit gehaald en dat is dat ik ten alle tijden op mijn gevoel af moet gaan. Al ben ik bijv 5 minuten op een verjaardag en ik voel dat ik naar huis moet komen, dan doe ik dat. Ik heb liever dat de hele wereld vindt dat ik een aansteller ben dan dat ik mijn hond weer in zo'n positie breng. Ik hoop dat jullie hier ook wat aan hebben en niets aantrekken van wat andere zeggen. Wij als baasjes weten het beste wat onze honden nodig hebben. 

hallo Danielle,

Je hoeft je echt niet schuldig te voelen hoor. je wist zelf ook niet wat er aan de hand was. je had lekker gewandeld, gepoept en geplast, maar dan toch. dat kan je niet verwachten. ik had het ook hoor. Pablo moest ik een keer jammergenoeg 5 uur alleen laten vanwege de terugweg, file.

Ik voelde me zo schuldig, maqr het leek alsof hij het minder erg vond dan ons.

Ik vind het wel raar dat als hij heeft gepoept en geplast, een half uur weer hetzelfde doet.

Jij weet het beste voor je hond, als je naar huis wil, ga naar huis.

Een goed gevoel van je...lekker voortaan eigen zin doen, en je niet schuldig voelen, je hebt de hond voor je weg ging goed uitgelaten, en de hond is lekker gaan liggen....je moet weg kunnen...top dat je een camara hebt geinstalleerd...jij kent je hond het allerbeste...heel naar voor je hond en ook voor jou, het is gebeurd, je hond heeft zich even niet lekker gevoeld, hoop dat het snel hersteld is de darmen.....ik heb geen camara, maar kan mij ook gebeuren hoor....een hond is een wezentje wat opeens even niet lekker kan zijn.

Jeetje ja dat soort situaties zijn altijd vervelend. Soms weet je gewoon niet waar je goed aan doet. Voel je niet al te schuldig. Zulke ongelukjes gebeuren nu eenmaal, en hoewel het niet goed voelde kon jij ook niet weten dat dit zou gebeuren.

Ook ik heb me wel eens om laten praten als het over mijn hondje ging. Achteraf gezien had ik daar dan ook spijt van. Maar ik wist daarna in ieder geval wel dat ik het volgende keer niet meer zou laten gebeuren.

Merk je nu iets aan je hond? Meestal zijn die gewoon blij dat ze het kwijt zijn en vergeten snel de situatie er voor. Terwijl wij ons dan nog dagen schuldig voelen 

Klopt, hij had ineens veel last van diarree terwijl hij dat daarvoor niet had.. hij zal wel veel krampen hebben gehad :(

" Jeetje ja dat soort situaties zijn altijd vervelend. Soms weet je gewoon niet waar je goed aan doet. Voel je niet al te schuldig. Zulke ongelukjes gebeuren nu eenmaal, en hoewel het niet goed voelde kon jij ook niet weten dat dit zou gebeuren.
Ook ik heb me wel eens om laten praten als het over mijn hondje ging. Achteraf gezien had ik daar dan ook spijt van. Maar ik wist daarna in ieder geval wel dat ik het volgende keer niet meer zou laten gebeuren.
Merk je nu iets aan je hond? Meestal zijn die gewoon blij dat ze het kwijt zijn en vergeten snel de situatie er voor. Terwijl wij ons dan nog dagen schuldig voelen  "

Hilde & Twinko

Ja het is inderdaad een goede les. Die dag voelde hij zich niet erg lekker en had de rest van de dag nog last van diarree. Dag daarna was het weer over en nu merk ik niks meer aan heb. En ja.. ik voel na al die dagen nog steeds schuldig ;)

Als we weg gaan zeggen we steeds: "straks komen we terug"

Ze zucht eventjes en legt zich aan het venster van onze slaapkamer waar ze dan wacht.

Bij de terugkomst is het telkens weer uitbundige vreugde en vele likjes.