Mijn hond wijst me opeens af

We hebben een zachtaardig wat angstig hondje waar we knetter op zijn.

Toen ons hondje een maand of twee bij ons was kroop hij savonds opeens alleen nog maar tegen mijn man aan op de bank. Ik vond dat lastig, maar heb me erbij neergelegd. Tegen mij was hij verder ook heel erg lief. Ik ben degene die veel beschikbaar is en ben met hem op training geweest. Een voorbeeldig hondje is het: heel erg erop gericht het goed te doen. Andere cursisten namen hem als grote voorbeeld. Iemand zei dat hij vond dat mijn hondje mij bijna adorerend aankeek. Knetter ben ik ook op hem.

Nu is hij 9 maanden en door de pandemie is de cursus al een poosje gestopt. En ik moet ook eerlijk bekennen dat ik niet heel consequent door ben blijven trainen (hij deed ook al veel goed). De laatste tijd valt mij opeens op dat het lijkt alsof hij minder van me moet hebben. Wanneer ik hem benader voor een aai kan hij met van die grote NEE-ogen kijken, zich afwenden. Wanneer ik hem op schoot pak, wil hij er al snel vanaf. Hij begroet mij kort of niet wanneer ik binnen kom. Spelen wil hij wel, maar knuffelen niet (ik ben zelf juist meer een knuffel-baas). Mijn man is juist weer zijn grote vriend. Hij geniet overduidelijk enorm als hij wordt aangehaald, is knetterblij als hij de trap af komt, kan alles met hem doen. Het doet me best een beetje pijn, zelfs mijn man heeft een beetje medelijden met me.

Is dit een (puber)fase? Eerst deed hij alles voor me. Ik let er nu extra op dat ik hem voldoende aandacht geef: meer spelen, belonen, voeren, aaien dan maar even wat minder..... en nog kijkt hij me steeds met de nek aan.

Wat ik vooral niet hoop is dat dit zo blijft. Hij mag best meer naar mijn man trekken, maar de afwijzing vindt ik wel pijnlijk. Kan ik nog wat doen om iets te herstellen, al heb ik geen idee wat ik gedaan heb. Of moet ik dit aanvaarden?

Is het herkenbaar voor anderen? En ook dat het dus soms de één is en soms de ander waar hij voor gaat? Of dat het na een aantal keer wisselen toch bij 1 voorkeur is gebleven? Ik ben benieuwd.....

Ik lees,

Als ik hem benader, als ik hem op schoot pak,

heel veel honden vinden dit gewoon niet leuk en als je dit (vaak) doet , komt het over als dwingen. Doe dit niet meer.

Een waar gebeurd verhaal. In de oorlog moest een gezin vluchten, eten was er nauwelijks, dus moest de hond achterblijven. Het hele gezin stuurde de hond weg, weg jij, niet doen, blijf daar. De hond wist noet hoe dicht hij bij de baasjes moest blijven die hem dus verder negeerden. De hond is gebleven,

Laat de hond hierin zelf keuzes maken. Het is inderdaad een puber, daar moet je niet steeds mee willen knuffelen. Laat hem zelf komen voor een aai en laat het hierbij, liever nog een brokje als hij komt dan lichamelijk contact als hij dit nu zo duidelijk afwijst.. Let maar eens op de komende weken zal je hond weer meer naar je toe komen,

Ieder dier heeft zijn eigen persoonlijke cirkel, respecteer die van je hond.

Wat je wel kan doen is weer oefeningetjes, beloon met een brokje niet met een knuffel, een knuffel of aai is geen beloning, een balletje vaak wel ,een spelletje vaak wel , een brokje heel vaak wel. Het is even zoeken.  Verstop een brokje laat de hond zoeken. Koop een boekje of haal spelletjes van internet.

Ik heb jaren les gegeven en iedere cursus kwam het weer terug.

Kijken jullie eens wat er gebeurd met het gedrag vd hond als de baas beloont met een aai. 99 procent vd honden doen oren naar achteren, staart naar beneden en erger nog hij doet in combinatie  hiermee een stapje naar achteren,

Dan zegt de hond, laat me, dit is nu niet leuk. Wij vinden knuffelen vaak leuk, ontspannend, maar het moet ook voor de hond leuk zijn anders is het stress voor beidenl

En dan heb je altijd diezelfde hond die in de avond bij jou komt zitten en kop onder je arm duwt van aai me even. Maar dan gaat het van de hond uit, heeft hij daar op dat moment behoefte aan, en of je daar dan altijd op in moet gaan, dat moet je zelf weten. Zo goed als de hond op zijn tijd zegt nu even niet, kan en moet jij dat ook doen. Zo houd je het spannend en leuk voor beiden,

Dankjewel voor je reactie Ientje, daar kan ik wel wat mee...

Graag gedaan, ik ken je verhaal van veel cursisten, dan hoorde ik ook vaak, ik doe alles en hij wil naar mijn man toe. Dan vroeg ik door en kwam altijd naar voren dat de man, soms ook omgekeerd hoor, de vrouw, de hond meer met rust liet, daar is een hond zeker als ze volwassen gaan worden dan toch meer bij op zijn gemakje.

Stapje terug doen betekent vaak binnen een paar dagen een hond die weer toenadering zoekt. En dan is de kunst hem niet meteen weer terug bij af te knuffelen.

Pupjes worden verzorgd, vertroeteld maar ook op hun plaats gezet door de moederhond. De baas neemt deze rol over bij het overplaatsen vd pup, maar bij volwassen worden hoort ander gedrag en andere benadering. Liefde blijft.

Houd je me op de hoogte?

Enne die spelletjes en oefeningetjes, kort houden en in huis doen. Daar kweek je een goede band mee.

Ik oefen vaak met Diki , mijn lhasa apso, in de kamer, stuur haar om de tafel heen, om de stoelenm laat haar wat brengen, verstop haar balletjes en dat soort dingen, leer haar touch, slalom tussen je benen door. Ohhh dan is ze zo blij en tevreden. Zelfs volgen in de kamer, die echt niet groot is, doe ik met haar, maar ja klein hondje, maar dat deed ik dus ook met mijn toller en heidewachtel .

En als de belonongsbrokjes, die ik gewoon uit de dagelijkse portie voer haal, op zijn , is het KLAAR. En dat woordje betekent ook echt klaar, stoppen, ik laat haar dan even in de tuin plassen, altijd nodig, en dan met boekje op de bank en bijna altijd Diki naast mij op de bank of onder de bank, haar keuze, desnoods met haar kluifje 

Wat heb je voor een hondje?

Je hondje wijst je niet af, maar wil zelf kiezen. Loslaten ook in gedachte en hij komt vanzelf naar je toe als hij geen druk van jou voelt. Honden voelen meer aan dan wij vermoeden.

Mijn dwergpoedel is verre van een schoothondje. Hij komt wel regelmatig strak langs mijn been op de bank liggen. Ook staat hij in de ochtend bij de kamerdeur klaar als ik beneden kom om even geknuffeld te worden.

Doe leuke spelletjes met hem dat vergroot de band met je hondje.

Ik zal een topic met spelletjes voor je opzoeken en je de link geven. Mijn hondje is dol op o.a. allerlei dingen apporteren en zoeken naar verstopte brokjes in de woonkamer en tuin. Ik zet hem achter de deur en hij geeft geen kik als ik de brokjes verstop. Hij gaat daarna fanatiek zoeken. Als je hondje voldoende eet, moet je de brokjes, die je gebruikt voor verstoppen, van zijn dagelijkse portie aftrekken. 

Wat lief dat jullie zo uitgebreid reageren! Ik ben wel gerustgesteld dat het, mits je het goed aanpakt, tijdelijk is waarschijnlijk!

Op een ander forum las ik: de hond kiest de baas, daar heb je je bij neer te leggen. Maar omdat ik naar mijn idee eerder juist een hele goede band had vond ik dat wel pijnlijk.

Zo kan ik er wel wat mee....

https://www.hondenpage.com/hondenforum/173984/hersenwerk-voor-honden?!-volop-idee%C3%ABn.php

ik zie het als een compliment als een hond durft aan te geven wat hij of zij wel of niet wil. Dan is er communicatie en dat is fijn.

Trucjes leren op een hondenschool is natuurlijk ook niet hetzelfde als het vertrouwen van de hond hebben en ook niet dat de hond dan altijd zin in knuffelen zou moeten hebben.

Mijn hond is ook geen knuffelkont, ze slaapt meestal gewoon door als ik binnenkom, maar ik vind dat we toch een goede band hebben, juist omdat ze kan aangeven wat ze wil zie ik dat als een teken van op haar gemak zijn, zich veilig voelen. Wat ze wel heel leuk vindt is samen iets doen als zoek- en verstopspelletjes.

Ik denk dat je het niet als afwijzing moet zien maar echt een signaal vanuit je hond dat hij niet van knuffelen houdt. Zoals je gezien hebt tijdens de trainingen vind hij het wel super leuk om met je te werken dus wellicht is het een idee om een hondensport uit te kiezen voor jullie samen? 

Mijn hond is ook geen knuffelhond. Ze komt vaak naast mij liggen omdat ik haar vaak gewoon met rust laat als ze ligt. Als ze een aai wilt dan komt ze die zelf wel halen, vaak gaat ze dan op haar rug voor me liggen. 

Als mijn moeder op bezoek komt knuffelt mijn moeder Maui altijd zoals mensen knuffelen. Ze houdt Maui haar kop heel stevig tegen haar lichaam aan. Je ziet dat Maui dit niet prettig vindt en ik heb dit al meerdere keren aangegeven, maarja eigenwijs hè. Met het resultaat dat Maui nu niet meer bij mijn moeder komt zitten. 

Honden houden vaak eenmaal niet van knuffelen en ze tolereren aaien van ons. 

Het is een algemene misvatting dat je door intensief te trainen (echt oefeningen doen) een betere band met je hond krijgt.

Integendeel, sommige honden worden worden er psychisch doodmoe van: constant dat verplichte moeten doen.

Dus minder "trainen" kan echt geen kwaad hoor.

Misschien zit jouw man wat meer stil en ben jij meer bezig en beweeglijker.

Misschien heeft jouw hond daardoor de gewoonte gekregen om meer bij hem te gaan liggen?

Misschien " eist" hij ook minder van de hond, is die beter te begrijpen voor hem, waardoor hij je man misschien beter vertrouwt?

Hier is dat ook een tijd geweest: mijn vriend was leuk, die wilde knuffelen en spelen...
En ik was ''de boeman'', want naar mij moesten ze luisteren en mochten ze geen eten stelen etc etc.

Intussen is dat wel recht getrokken, ze vinden mijn vriend nu juist irritant omdat dingen de ene keer wel mogen en de andere keer niet.

Hier ook een die op het moment dat hij tegen je aankomt liggen gewoon wilt liggen en je been of buik als hoofdkussen wilt gebruiken maar zeer zeker niet geknuffeld wilt worden  dan loopt ie weg. 

Het stukje trainen: ik ben het met luz eens. 
verder wil ik er aan toevoegen doe dingen die jullie samen leuk vinden. Bij ons was dat met het balletje buiten spelen, samen fietsen, naar het strand enz. 

Iets anders waar je ook nog naar kan kijken is jezelf. Ik bedoel ben je meer gespannen als er voor?  Er zijn honden die daar gevoelig voor zijn. De ene neemt dan klachten over, de ander neemt bewust afstand om zichzelf te beschermen en weer een ander heeft er geen last van en merk je niks aan. Dat verschilt per hond. 

Maar ik heb wel gezien en geleerd dat honden naast zelf dingen niet fijn vinden ook met hun gedrag spiegelen wat ze bij jou waarnemen.

Ik zeg niet dat, dat het nu het geval is hoor. Dat is iets wat je alleen zelf kunt zien of uitsluiten. Maar het is nooit verkeerd dat ook in gedachten te houden.

Heel erg bedankt voor al jullie reacties!  Het is gelukkig wat bij aan het trekken.... Waar het hem volgens mij in zat: vanwege de pandemie ben ik echt al heel lang thuis. Sinds enkele dagen geleden ben ik weer eens bij mijn ouders langs gegaan en ook een keer naar de stad, zonder hond. En daar was hij behoorlijk ondersteboven van: blijkbaar kan ik ook weggaan. Heel aanhankelijk was hij bij terugkomst, dat werd wel minder maar niet meer afstandelijk. Mijn man is in al die tijd wel af en toe weggeweest. Dit lijkt een beetje de verklaring te zijn. Ben wel opgelucht....

In jullie feedback zaten ook interessante dingen, altijd goed om in t achterhoofd te houden....

mooi zo, komt vast helemaal goed

Ik heb geen ervaring met pups. Maar de meeste herplaatsers hier hebben dit allemaal ook wel gedaan voor een periode.

Vriend geeft weinig tot geen commando's en is niet bezig met opvoeding. Ze krijgen alleen maar leuke aandacht van hem en koekjes.
Ik doe ook de stomme en spannende dingen. Ik gooi ze onder de douche, trim ze zelf, zorg dat ze weten hoe ze zich horen te gedragen(in verschillende situatie's), ga met de naar de DA en soms heb ik gewoon even geen tijd of zin voor ze en zeg ik dat ze zichzelf moeten vermaken.

Uiteindelijk trekt dat altijd wel weer bij.