Wat past het beste in onze situatie?

en hoeveel mentale uitdaging?

Is de mentale uitdaging daarin meegenomen?

Word dat dagelijkse rondje door het park het enige moment dat de hond naar buiten kan? Of is dat per ronde?

Qua uitdaging vind ik per dag 1 a 2 km lopen eerlijk gezegd erg weinig voor elke hond, want ook de minder actieve rassen hebben behoefte aan meer. 

je kunt een snuffelmat halen en daar brokjes indoen, moeten ze goed hun neus gebruiken, en dat noem je hersenwerk.

Je kunt ook brokjes op het gras gooien, vind pablo hier ge-wel-dig. 

Apporteren, eten verstoppen, wandelen met een bal is iets wat automatisch door de dag heen gebeurd.
Maar ik weet niet of wij hetzelfde bedoelen met mentale uitdaging?

Voor hondenrassen die echt beweging nodig hebben is 1 á 2 km een poep en plasrondje (3 maal daags) en begint een lange wandeling pas bij 10 km.. eerder 20..

Mijn vriendin heeft een Kelpie en loopt drie maal daags een uur plus nog een uur fietsen met de kelpie alleen. En dat naast het schapendrijven dus.

zoek maar op: hersenwerk hond of mentale uitdaging hond. je komt genoeg ideeën te zien om je hond te vermaken en misschien dat ze ook voldaan aan hun behoeftes zijn. niet elke hond is tevreden natuurlijk.

Dat rondje word 2 maal per dag doordeweeks, en in het weekend langer.
Hiernaast willen wij ons aanmelden bij de lokale club om 1-2maal per week cursus te volgen.
Ik ging er persoonlijk niet vanuit dat het kammen (schat ik op zon 30-60min per dag) ook onder mentale activiteiten viel.

De grootste hond die ik zelf ooit heb gehad was een malthees leeuwtje, en die wilde na 5km al getilt worden....
Nu is dit uiteraard niet te vergelijken met de rassen waar wij nu naar kijken.

Ik ga met Maui 2x per dag een uur naar het bos (nog opbouwend omdat een uur nu echt de max is) en s middags poep en plasrondjes en dan hebben we 2x per week cursus (puppycursus en obedience les) en gaat ze nog 2x extra met mij mee naar de hondenschool als ik les geef. En daardoor heb ik een tevreden hond thuis. En de Leonberger is nog niet het ras in je rijtje wat het meeste nodig heeft op het gebied van uitdaging. 

Houd er rekening mee dat een bal heel verslavend kan zijn voor honden en dat dat dus niet elke dag kan. 

https://henriettejordens.nl/de-verslaafde-hond/

Ik ben opgegroeid met newfoundlanders, en ja ze kunnen vooral in hun eerste 2 jaar enorm lomp en onbenullig zijn. Ik ben regelmatig omver gelopen, maar had daar als kind weinig hinder van. En onze eerste nf kwam toen ik 6 jaar was.

Daarna hebben er altijd 1 of 2 bij ons in huis rondgelopen. Ja het is veel vachtverzorging, maar met een waterblazer maak je het jezelf al een heel stuk makkelijker. 

Mijn moeder heeft altijd op mijn kinderen gepast vanaf baby tot ze naar school gingen. Nooit problemen met de honden gehad. Ook niet als pup. Ja je moet opletten en de hond moet leren dat kinderen geen speelgoed zijn. Maar het grote voordeel van de nf, vind ik, is hun enorm zachte karakter. Ja ze zijn lomp en onbenullig die eerste 2 jaar, maar ze bedoelen het absoluut niet zo.

En stoeien en spelen doe je buiten en niet in huis, is ook beter voor je inboeldel en servies 

Voor een kleiner/niet zo behoeftig ras zou dit waarschijnlijk wel kunnen werken, maar persoonlijk zou ik het niet aandurven met de rassen waar jullie nu naar kijken.

Die (en Zeker herders) hebben een grotere dagelijkse behoefte dan wat jullie (nu) dagelijks zouden kunnen bieden. Kammen is daarin niet inbegrepen, dat zou juist een relaxte bezigheid moeten zijn waarbij de hond en jullie lekker tot rust kunnen komen als het goed is aangeleerd.

Zou eventueel een (oudere) herplaatser nog een optie voor jullie zijn?

Dan is het karakter en de dagelijkse behoefte al redelijk bekend en kunnen jullie ook meteen kijken of de klik met het hele gezin er is.

Ik moet even iets corrigeren.
Mijn vrouw wees mij er net op dat mijn afstand inschatting niet geheel klopt.
Het rondje door het park van 1-2 kilometer, is daadwerkelijk 7 kilometer.....
Je loopt op een dag meer dan je denkt 

Een husky zou ik niet aanraden bij wat jullie een hond kunnen bieden, deze hebben veel meer beweging nodig. Het zijn ook niet perse de makkelijkste honden. 

Een leonberger of newfoundlander zie ik wel passen. Het zijn allebei rustige honden en lief met kinderen. Mijn opa en oma hebben jaren leonbergers gehad. Waren goedsullen, lief met de kleinkinderen, rustig in huis en eigenlijk gewoon makkelijke honden. Hun liepen er 1x per dag een grote ronde mee in het bos en een paar keer een kwartiertje door het dorp. 

Ook de newfies en leonbergers waar ik in het pension mee heb gewerkt waren allemaal lief en vrij rustig. Als jonge hond wat actiever natuurlijk, maar tegenover de meesten honden van die leeftijd nog steeds vrij rustig. 

Het moet wel je type hond zijn. Misschien is het een idee om bij fokkers langs te gaan?  Bij mij zou het bijvoorbeeld niet passen, terwijl ik het wel lieve honden vind. 

Waar je wel rekening mee moet houden is de gezondheid. Beide rassen worden gemiddeld genomen niet zo oud. Die van mijn opa en oma zijn 6 en 8 jaar geworden.

Dat laatste is zeker waar!
Newfoundlanders doen mij dan ook heel erg denken aan berne senne's, grote goedsullen die af en toe behoorlijk suf kunnen zijn. Ik ben ooit als kind omver gelopen door een berne senne die blij was om mij te zien, en mij letterlijk omgooide om me vervolgens een wasbeurt te geven 

7 km per keer klinkt al beter zeker als daar de poep en plas rondjes nog bijkomen 

Zijn ze niet zo oud geworden door kwalen/ziekten? of door ouderdom?
De reden dat wij niet naar berne sennen kijken is omdat die (bijna) altijd een leidensweg hebben 

Je merkt toch wel verschil of je nu 1-2 km wandelt of 7? Zeker in tijd ga je dat zien? Maar los daarvan is dat voor de honden uit jullie lijstje wel al beter te doen. :) Lekker  tussendoor hersenwerkjes aanbieden (brokjes verstoppen bijvoorbeeld)

misschien joggen of rennen ze??

We lopen altijd iets meer dan een uurtje, maar goed ik kan ook niet echt zeggen dat ik goed ben ik tijd in schatten hahaha...

Haha, je loopt gemiddeld 5 kilometer per uur als je rustig maar wel fijn doorloopt. Dus dat kan dan wel kloppen! 

Ik vind dat altijd zo zonde. Wat jullie zoeken in een hond zit precies in een labrador. Je ziet (of eigenlijk zag) ze niet voor niets zoveel. Het zijn, mits goed opgevoed, heerlijke gezinshonden. En toch zijn ze uit de gratie. Mensen willen liever een ras wat je minder vaak ziet. Rassen met meer gebruiksaanwijzing en een opvallender uiterlijk. Zelf heb ik een Aussie, ook zo'n ras wat nu heel populair is bij gezinnen met jonge kinderen. Maar vervolgens krijgen we op de hondenschool allemaal vragen over het afleren van drijven, blaffen, waaks zijn, dat ze zo hyperactief zijn. Ze willen er dan in gedrag wel graag een labrador van maken. Of we daarbij kunnen helpen. Dit is een beetje zwart wit hoor. Ik ken ook gezinnen die heel bewust voor een ras kiezen met bij behorende ras eigenschappen. Mijn advies kijk gewoon heel eerlijk naar eigenschappen (ook de mindere) en behoeftes van een ras. Verwacht niet dat alles opvoeding is. En ga naar een Fokker die heel bewust pups bij jonge kinderen plaatst en waar he terecht kunt voor vragen. En echt waar Labjes zijn fantastisch!!

Ik heb mops kruisingen. 

We canicrossen elke drie dagen zon 10 km. Ze trekken met zijn vieren mijn kickbike. Naast de poep en plas rondjes lopen we elke dag minstens een uur. Met Ayla doen we speuren vooral dogtrailing en met Leiah gaan we binnenkort op behendigheid. 

Ik denk dat je aardig onderschat hoeveel beweging maar bovenal uitdaging een hond nodig heeft.

Ik ben van mening dat knuffelen met je kinderen en een flinke wandeling 1x per week bij lange na niet genoeg  is helemaal voor de rassen in welke je geïnteresseerd bent. 

Een bordercollie wil vaak graag drijven een newf houdt meestal van zwemmen een beagle wil zijn neus gebruiken. 

Wat wil jij graag met je toekomstige hond doen? Zoek een ras wat daar bij aansluit. 

Ik denk dat de Leonberger wel een ras is wat bij jullie past maar dan moeten jullie wel goed beseffen wat een hond in het algemeen nodig heeft. Leonbergers zijn ook echte waterhonden en Maui is het gelukkigste als ze zeiknat thuis komt na een wandeling. Ze mag hier minimaal 6x per week zwemmen. Oriënteer je goed in wat voor sport je leuk vind en kijk of daar een ras bij past. Een Leonberger is bijvoorbeeld niet geschikt om lekker mee te gaan hardlopen. Ze doen graag waterwerk/reddingswerk of gehoorzaamheidtraining. Maar zoals ik al zei zijn het echt heerlijke honden met het hart op de juiste plaats. Kijk wel goed naar de lijnen want er zit 1 lijn in met veel agressie. Dus goed oriënteren bij verschillende fokkers. 

Heel erg bedankt tot nu toe in iedergeval voor alle reacties!!
Ons lijstje is een zeer stuk kleiner geworden in iedergeval, en we hebben nog meer om ons op in te lezen 

Ik denk dat wij op termijn ook eens contact op nemen met Lefwinus om even te kijken.

We weten nu in ieder geval wel zeker dat een husky en witte herder niet handig zijn op dit moment.

Die grote rassen kunnen een geweldige aanwinst in je gezin zijn.

Hier een sint Bernard meisje. De grootste ( ook misschien letterlijk) knuffelige goedsul die je je maar wensen kunt.

Vriendelijk naar iedereen(een waakhond van niks, behalve als ze blaft bij nieuw volk), heel rustig een tolerant naar kinderen.

Als pup heb ik haar blootgesteld aan 'aanvallen' van kirrende kleine meisjes die om het hardste met haar wilden knuffelen en dollen. Dat ging niet altijd even handig van de mensenkinderen maar Wanda liet alles rustig over zich heen komen en leek het leuk te vinden ook.....

Ze is nog steeds een grote kindervriend. Houdt van wandelen, maar kan, sinds volwassenheid, ook heel relaxt uren lang rustig dagdromen.

Maar. 

Als pup en puber heb je er meer dan je handen vol aan: kwa vachtverzorging en haar te laten zien wat je van haar wilt. En dat laatste is niet moeilijk, maar als ze iets niet wil.......dan is ze wel zeek sterk en krachtig en kun je op je kop gaan staan....

Je moet dus veel tijd steken in het elkaar leren kennen en begrijpen en met zachte hand wijzen wat de bedoeling is. Want dit zijn geen honden die je zomaar je wil kunt opleggen; daar zijn ze veel te groot en sterk voor. Dat redt je domweg niet. Buiten dat het een slechte manier van opvoeden voor dit soort honden is.  En geloof me, je wilt echt geen verpeste sint Bernard in huis......

En ze zijn lomp ja. Ze lopen kinderen en als ze groter worden ook volwassenen zomaar onderste boven als die toevallig op hun pad staan. Geen kwaaiigheid, maar het is wel 50 tot 70 kilo hond wat eraan komt draven.......

Dus het is een forse investering in het begin. En helaas is hun levensverwachting ook niet erg hoog: gemiddeld worden ze maar 8 jaar.

Maar ja, een lievere grote knuffelaar waar je dagelijks lekker de bossen mee in kunt vind je nergens (sprak zij, niet geheel onpartijdig)

Dit is Yazz met kleine Maui. Ik geloof wel dat het voor Yazz en Pepper de laatste nestjes is geweest dus je zal moeten wachten tot Yade oud genoeg is voor pups (weet niet of ze nog gaan fokken) en helemaal goedgekeurd is. Ga vooral bij meerdere fokkers langs en kijk waar je je het fijnste voelt. 

Wij zijn zelf ook opzoek naar een duiste herder. In jou situatie lijkt het me een goede optie. Ze zijn goed met kinderen, trouw, zelfverzekerd niet happen (als ze de juiste opvoeding krijgen) nooit de hond alleen met je kinderen laten natuurlijk. Dat naar 1 iemand luisteren klopt wel. Maar dat is ook wel weer handig. En als je de opvoeding deelt met je man, dan luisters de hond naar jullie allebei.

https://www.gekophonden.nl/honden-rassentest/welk-ras-past-bij-mij/

Misschien helpt dit en anders is het gewoon leuk om te doen!

Veel plezier in de zoektocht en de toekomstige pup 

Als ik zo kijk naar jullie lijstje vind ik de type molossers beter bij jullie passen. Zou zelfs nog een Bullmastiff aanraden maar daar moet je van houden vind ik. 

Mijn zus heeft er 1 en het zijn over het algemeen echt hele lieve en sullige honden. Ze zijn ook lief met kinderen, mits de kinderen ook respect hebben voor hun. 

Als ik een beetje rondkijk in het topic zou ik geen een van deze rassen aanraden. 

Jullie zoeken: een gezelschapshond die goed met de kinderen kan, rustig is maar ook wel speels, waarmee je wekelijks lang kan gaan wandelen. Vachtverzorging maakt niks uit. De hond moet met kleine kinderen en andere dieren kunnen. 

Een newf of leon zou ik simpelweg al niet doen vanwege de grootte. Het gevaar dat zo’n beestje je kindje per ongeluk omver kukelt is vrij groot, ook al zijn dit hele rustige honden naar mijn ervaring.

Een herder zal zeer waarschijnlijk de kids opdrijven of zelfs happen, ken veel herders die totaal niet met kinderen kunnen. Het kunnen ook hele nerveuze honden zijn.

Een husky raad ik eigenlijk niemand aan. Dit is weer echt zo’n hype hond, net als de dalmatiër. Mensen komen er een tegen, kijken in de ogen en die husky is toevallig goed opgevoed, en dan denken ze oeeeehh mooi!!! Terwijl huskies ontzettende moeilijke honden zijn. Ze janken, slopen, kunnen slecht alleen zijn, niet of nauwelijks los.. het zijn net baby’s vind ik altijd. Ontzettend leuke honden, voor de kenner die er tijd voor heeft. 

Ik zou ook ZEKER geen labrador of golden aanraden, al is het alleen maar omdat ik zat ben van al die lompe dikke labradors/goldens bij gezinnen thuis. Dit zijn werkhonden, geen gezinshonden. 

Wat ik WÉL aan zou raden zijn de volgende rassen:

-havanezer. Echte gezelschapshonden, maar ze zijn zeker niet vies van een wandeling en ook goed met kinderen. De ultieme gezinshond, zou ik zeggen.
-poedel. Verschillende groottes wat ik altijd wel echt een plus vind. Poedels zijn energieke clowns die dol zijn op lekker wandelen, en je kan ze kort knippen zodat ze er wat stoerder uit zien. 
-spaanse waterhond. Dit vind ik superleuke honden, lekker actief en toch ook zachtaardig.

-windhond. Er zijn heel veel soorten windhonden, bij jullie zou ik denken aan een whippet qua de grootte en de kids samen. Windhonden hebben niet superveel beweging nodig, als ze elke dag een half uur/een uur flink kunnen rennen en in het weekend langer lopen zijn ze meer dan content. Dit kunnen wel nerveuze honden zijn als je ze niet goed socialiseert.

-jack russel. Ik geef het toe, ik heb een ontzettende bias hier. Ik ben opgegroeid met twee jacks. Mijn ouders hebben destijds gekozen om jacks te nemen vanwege de grootte; jonge kinderen willen nog wel eens klieren en als een kleine hond bijt is dat vele malen minder gevaarlijk dan een grote. Jacks zijn actief, slim maar ook knuffelig. Het zijn wel jachthonden waardoor ik ze minder snel in jullie plaatje zou zien.

Verder kan je natuurlijk ook altijd kijken naar het asiel! Hier vind je een hond waarvan het karakter al bekend is en dus kan je een goede match uitzoeken, daar wordt je goed bij geholpen. 

Kom ik weer ;), maar bedenk je ook dat de zware rassen op jouw lijstje, best moeite kunnen hebben/krijgen met langere wandelingen. De Leonberger, Newfy e.d. zijn grote rassen met 'zware botten', bovendien zijn ze vanuit hun genetica al gevoelig voor HD en ED, waardoor ze naar min idee toch relatief gemakkelijk issues kunnen ontwikkelen. Dat is wel iets om in het achterhoofd te houden. Ik heb ook het idee dat dit honden zijn die vooral op jonge leeftijd (tot hun 3e jaar) wel redelijk actief zijn, maar daarna liever rustig aan doen. 

Mijn ervaring met de Berner Sennen (ook een groot ras) van mijn zwager is dat ze heel blij en enthousiast kan zijn als ze wil spelen met een andere hond o.i.d., maar dat ze na een paar minuten liever weer lekker languit gaat liggen. Een wandeling vindt ze leuk, maar het hoeven geen kilometers te zijn. Ze is getest op HD en ED en volgens twee DA's had ze prachtige heupen en ellebogen. Maar elke dag tien kilometer lopen en daarnaast nog losse wandelingen? Dat is niks voor haar. 

Natuurlijk kun je niet alle zware rassen over 1 kam scheren, maar toch heb ik het idee dat juist dit soort honden niet gebaat is bij dagelijks lange wandelingen. Hetzelfde geldt voor Molossers. De honden die ik daarvan ken of gekend heb, waren vooral wakers die zo nu en dan een sprintje trokken en verder niet te veel heen en weer wilden rennen. De Bullmastiff van mijn oom was ook echt een sulletje. Ontzettend lief, maar niet atletisch of erg actief. 

Verder ga ik mee met Klara. Als ik jullie eisen zo bekijk, dan zou een goed gefokte Labrador juist wel eens een hele mooie match kunnen zijn. Het is een 13-in-een-dozijn hond (even oneerbiedig gezegd), maar als het karakter en energiebehoefte precies bij jullie past, dan is dat toch belangrijker? Persoonlijk vind ik de meeste labradors  uit showlijnen absoluut geen mooie honden, ze zijn veel te vadsig. Maar de werklijn labjes hebben een heel andere bouw: slank, naar mijn idee ook hoger op de poten. Hebben wat meer werklust, maar ook gemakkelijker trainbaar (zegt dit linkje: https://dogify-online.nl/2018/12/24/showlijn-vs-werklijn/).