Loslopende honden tijdens wandeling

Hallo iedereen

Aangezien het nu de tweede maal is dat het me overkomt, zou ik graag jullie advies vragen. 

Aantal maanden geleden was ik met Toby aangelijnd in het bos aan het wandelen. Ik zag dat er vanachter een bocht een koppel en een loslopende, witte hond tevoorschijn kwamen. De witte hond (dog-achtige, weet niet welk ras exact) bleef stokstijf staan en begon Toby aan te staren met een fixerende blik. Ik vond dat die hond er niet vriendelijk uit zag, dus ik stopte met wandelen in hun richting en ging voor Toby staan. Op dat moment begon die witte hond ons te benaderen (en het koppel op hun uiterste gemak aan het wandelen, geen enkele aanstalten om hun hond aan te lijnen) en riep de vrouw "Hij doet niets hoor". Toby reageerde met een korte blaf en toen kwam die witte hond naar ons rennen, blaffend en grommend. Ik schrok me een hoedje. Alles ging plots zo snel en het enige wat ik kon denken was dat ik die hond uit Toby zijn buurt wou houden, dus ging ik tussen beide staan en schreeuwen naar die hond tot het koppel EIN-DE-LIJK ook begon te lopen en ter plaatse kwamen  om hun hond aan te lijnen. Ging ze nog even haar hond een preek geven dat je geen jonge pupjes hoort aan te vallen. Ik was zo verstomd en geschrokken, dat ik gewoon zo snel mogelijk weg stapte zonder één woord te zeggen. En heb om het hoekje Toby even flink geknuffeld omdat ik opgelucht was dat hij in orde was en hij was zelf ook flink van streek.

Gisteren was ik in het stad aan het wandelen met Toby uiteraard aangelijnd. Kwamen we voorbij een man die de leiband van zijn hond op de grond had gelegd (had ik toen niet gezien), om poep op te ruimen. Het was pas een paar meter nadien dat ik Toby plots voelde trekken aan de lijn en hij enorm begon te blaffen. Ik draaide mij om en zag een Bullmastiff ook weer blaffend en grommend naar ons toe lopen. Opnieuw blokkeerde ik zijn doorgang door Toby achter mij te zetten en uit paniekreactie te schreeuwen. Die man kwam dan naar ons toegelopen met de bekende woorden "hij doet niets hoor" en verontschuldigde zich dat hij de poep aan het ruimen was.

Ik voel mij dus rotslecht, het gedacht dat er iets met Toby zou gebeuren .. Ik mag er niet aan denken. Maar mijn vraag is dus hoe ik het beste op zulke situaties reageer? Het gaat allemaal zo snel, dat ik geen tijd heb om de situatie te analyseren en de andere hond in kwestie te bestuderen of die nu speels of agressief gedrag vertoont. Als ik een vreemde hond naar mij toe zie rennen, al blaffend en grommend, dan word ik gek. Het is nu tweemaal goed afgelopen, maar wie weet kom ik ooit eentje tegen die ook effectief aanvalt.

Heeft iemand van jullie dit ook al gehad? En hoe reageer je hier het beste op?

Alvast bedankt!

Ontzettend vervelend zulke situaties. En gebeurt helaas heel vaak. Sowieso: wanneer mensen roepen ‘Hij doet niks’ bedoelen ze eigelijk ‘Hij luistert niet dus ik kan hem niet terug roepen’. Goed dus dat jij voor je hond bent gaan staan. 

Het mooiste zou zijn als je de andere kant op kunt lopen, dat voorkomt alle ellende. 
Er zijn tips zoals het strooien van brokjes als er een hond op je af komt. Maar als een hond kwaad in de zin heeft, of hyper de pieper is heeft dat weinig nut. Het beste werkt roepen naar de baas dat jouw hond vals is, bijt, ziek is, drachtig, of pas geopereerd. 
En inderdaad wat jij deed, blocken en een flinke brul geven zodat de hond hopelijk weg gaat.
Soms lukt het de hond bij de halsband te pakken en terug naar t baasje te brengen. Maar pas op dat ze niet bijten (de hond bedoel ik, niet de baasjes ).

En je eigen hond optillen, maar dat gaat natuurlijk alleen met kleinere hondjes.

Mocht dat allemaal niks uitmaken.. tja dan wordt het fysiek, hoe naar ik dat ook vind.

Hoe gaat daarna het met Toby? Is die ook geschrokken of merk je het voornamelijk aan jezelf? 

Ik begrijp je angst zeker, beiden hebben ze zich verontschuldigd bij je...ze hebben allebeiden de hond aangelijnd, nietemin begrijp ik je angst.....ik heb het ook eens gehad in een gebied waar niemand is, mijn hond liep ook los, en achter een bossage komt opens iemand te voorschijn die ik echt niet gezien had, nou doet mijn hond niet lelijk of gromt nietemin roep ik direct mijn hond en veronschuldig ik me...het is wel een losloopgebied maar dan nog...ze mag niet naar een hond toelopen die aan de lijn zit..

Oef, ik zou zeker ook heel erg schrikken (meer ook omdat ik doof ben en dus nooit hoor wat de eigenaars mij toe roepen, ook als ik mijn implantaat op zou hebben zou dat geroep niet helpen vanwege alle andere factoren die dat geroep kan doen verstommen - blaffen, wind, misschien ook wel auto's etc.). Dus ik zou denk ik ook echt hetzelfde doen wat jij nu gedaan hebt. Roepen dat de hond teruggefloten moet worden of aangelijnd of...

Wat Willemijn zegt vind ik wel een goede: je laat een hond nooit naar een hond toelopen die aangelijnd is. Want als het dan ook echt fout gaat, gaat het vaak ook fout doordat de lijn strak staat, in de knoop komt en dergelijke. Aangelijnd is terugroepen wanneer de hond niet naast/bij jou in de buurt loopt.

Hoe gedraagt Toby zich bij benadering en daarna? En belangrijker ook: hoe voel jij je wanneer je het gevoel hebt niet te kunnen analyseren omdat het zo snel gaat?

Het gebeurd dat een hond niet direct luisterd, de andere hond is interessant ruikt lekker, maar als je hond losloopt hou je je hond in de buurt, en als het gebeurd dat de hond naar naar de andere hond toeloopt die vast zit, grijp dan direct in, de aangelijnde hond met eigenaar heeft dan veel meer begrip voor je dan dat je je hond maar laat gaan en roept, hij doet niets....

Welkom in het leven van een hondenbaas. Deze situaties horen er helaas bij. Zelf sla ik vaak af of draai ik om als ik inschat dat een situatie wel een lastig gaan worden. Maar ook ik zat vandaag nog te foeteren omdat ik een kind van een jaar of tien met een loslopende stafford tegenkwam. (die niet een heel erg leuke houding had). Je wordt steeds beter in inschatten en vermijden geloof me. 

Hilde; Ja, die gedachte was ook al in me opgekomen om gewoon te antwoorden "de mijne wel" als ze roepen "hij doet niets hoor". Maar ja, tegen dan is die andere hond al onderweg en heeft het niet veel baat meer. Ik ga dat ideetje van de snoepjes wel in men achterhoofd houden, goede tip. ALS ik er dan al aan denk op zo'n moment, haha.

Toby is er telkens wel van aangedaan. Maar dat komt ook denk ik, door mijn reactie. Ik vrees dat ik zijn reactie alleen maar aanwakker door mijn eigen reactie. Vandaar mijn vraag of ik het in de toekomst beter anders zou kunnen aanpakken, moest ik mijn emoties beter onder controle kunnen houden. Het is wel sinds die witte hond in het bos, dat hij is beginnen blaffen naar alle honden die hij ziet als hij aangelijnd is. Dat deed hij hiervoor niet. Of gisteren een effect heeft gehad op hem, kan ik nog niet echt zeggen. We zijn tijdens onze wandelingen vandaag nog geen andere honden tegengekomen. 

Willemijn; Goh, die kerel van gisteren heeft zich inderdaad verontschuldigd en ik neem hem niet zoveel kwalijk. Kan inderdaad wel gebeuren dat je minder gefocust bent op de leiband als je even iets anders aan het doen bent, maar ik was wel erg geschrokken omdat het hele gebeuren eerst achter mijn rug was. Dus ik had niet veel tijd meer om te reageren op het moment dat ik door had wat er aan de hand was.

Dat koppel van in het bos neem ik wel iets kwalijk. Ik geef duidelijk aan dat ik hun niet wil kruisen door te stoppen en voor mijn hond te gaan staan en zij hebben geen enkele aanstalten gemaakt om die van hun vast te maken. Pas op het moment dat die als een razende gek naar ons toe kwam gelopen, deden ze een beetje moeite om hem aan te lijnen en zij hebben zich niet persoonlijk naar mij toe geëxcuseerd. Gewoon beetje tegen hun hond staan praten "dat doe je toch niet". Dus dat vind ik al een heel andere situatie. Ik heb er wel spijt van dat ik toen niets had gezegd. Want wij waren niet in een losloopzone.

In jouw geval is dat natuurlijk anders. Je weet welke "risico's" je loopt door naar een losloopzone te gaan met je hond. Maar dan laat ik mijn eigen hond ook los en heb ik nog geen nare ervaringen gehad.

Sofie; Oh ja, kan me wel voorstellen dat het voor jou eens zo eng kan worden op zo'n momenten. Ik voel me gewoon onzeker over het feit of ik wel correct reageer of niet. Hits ik net die andere hond meer op door zo te staan gillen/roepen of jaag ik hem net weg? Geef ik de mijne meer stress daardoor? En geef ik Toby het correcte signaal door voor hem te gaan staan en weg te trekken van de andere hond of maak ik hem onbewust zelf onzeker aan de lijn met andere honden in de buurt? Maar gewoon de honden hun gang laten gaan, zou ik ook niet kunnen. Dus ik heb geen enkel flauw idee van de correcte manier om hier mee om te gaan. 

Klara; Toby is niet men eerste hond. Het is wel de eerste keer dat ik dit (2x op paar maanden tijd) meemaak. Ik probeer altijd zo goed mogelijk te anticiperen op alles, zeker met Toby. Men vorige honden waren rustig tijdens de wandelingen. Toby is mega enthousiast, wil alles en iedereen begroeten/bespringen, blaft (sinds het witte hond incident) naar elke hond die we tegenkomen. Dus voor zover ik kan, zal ik steeds een andere weg kiezen, straat oversteken, terugkeren, blijven staan en wachten, ... om zulke situaties uit de weg te gaan. Niet enkel loslopende, maar ook gewoon andere honden in het algemeen zodat hij niet zou blaffen om de 3 seconden. Maar ondanks dat, is het gisteren weer gebeurd. Waarvan de eerste ogenblikken achter mijn rug, zodat ik eerst niet zag wat er aan de hand was. En ik merk gewoon dat ik mentaal niet voorbereid ben op deze situaties en puur uit angst en paniek reageer. Vandaar mijn vraag om advies hier. 

Ach ja op zo'n moment doe je ook maar wat je het beste lijkt en dat is van zoveel dingen afhankelijk.. 

Eventueel zou je met een andere stabiele hond kunnen gaan oefenen zodat het voor Toby ook duidelijk is dat niet iedere hond een bedreiging vormt. Dat helpt misschien het blaffen te verminderen?

Als ik iemand zie naderen met een loslopende hond en ik kan zelf geen andere kant op, roep ik meteen: "Wil je je hond aanlijnen, aub, de mijne is niet vriendelijk." 

Snoepjes strooien als er een vreemde hond naar je toe komt, zou ik nooit doen, dat is een extra trigger om agressie uit te lokken. Als de vreemde hond voernijd heeft, en er is eten in het spel, gooi je olie op het vuur door in het bijzijn van je eigen hond voedsel te strooien.

Ik begrijp je angst Vicky...een goed iets misschien om met een andere hond erbij te gaan wandelen ....ik heb makkelijk praten ik heb een giga beer er zijn geen honden die aanvallend doen, hoewel die hele kleintjes soms zich heel aanvallend gedragen, hielen bijters, Ogin heeft een dikke vacht dat geeft geen schade, en meestal is het toch angst van die kleintjes, hoewel mijn hond vriendelijk is maar toch probeer ik altijd mijn hond bij me te houden en tuurlijk is ook mijn hond nieuwsgierig en als de eigenaar toestemming geeft mag ze anders niet, nemen en geven .....en in een aanlijngebied kom ik nimmer...maar een aangelijnde hond heeft net zoveel rechten hoor in een losloop gebied..ik kom vaak iemand tegen met een buldog die gemuilkorfd is, deze eigenaar neemt de verantwoording, en mijn hond mag er niet naar toe, we maken een praatje, zelfs vandaag, dan lijn ik mijn hond even aan, zet haar naast me en praat....en dan zijn allebei de honden rustig...en ik heb geen perfecte hond hoor,  maar probeer altijd rekening te houden met anderen....wel is het zo dat waar ik wandel bijna geen honden zijn en ontwijking daar goed kan, nu met de corona zijn er meer baasjes met honden.....

Ik begrijp je helemaal. Ik roep ook wel eens “hij doet niks hoor”, maar dat is vooral als ik kinderen zie of volwassenen die bang kijken, Joep kan nog zo fluffie zijn maar het blijft een grote zwarte hond. Het enige wat je kunt doen is jouw hond rustig houden en eerder de bijbehorende baas erbij roepen. Ik heb daar ook een schijthekel aan als mensen hun hond los laten lopen in de stad, die dan lekker even komen snuffelen of staren of spelen terwijl ik probeer mijn honden ertoe te brengen een drol uit te persen. Ik vraag dan meestal of ze hun hond mee willen nemen omdat ik er last van heb. 

ik denk wel dat je uit moet kijken dat je je hond geen angst aanleert op deze manier, want hij leert nu wel van jou dat je op deze situatie angstig reageert. In zo’n geval laat ik die van mij gaan zitten, kort aan de lijn, en wachten tot ze weg zijn. Ik sta dan altijd dicht genoeg in de buurt om een flinke trap uit te delen, en geloof me, dat doe ik dan ook echt wel, al is het nooit nodig geweest.