Eetlust verdwenen

Mijn BB is sinds dat t weer warmer werd haar eetlust verloren.
Nu dacht ik dat t kwam door de warmte of dat ik haar teveel lekkers ernaast geef,zoals leftovers van ons eigen eten.
Maar ben ermee opgehouden leftovers te geven en de koudere temperaturen van de afgelopen dagen hebben enigszins invloed gehad maar ze kan nu dr brokken laten staan tot een uur of 16.00.
Dit terwijl ze eerst vreetaanvallen had en niet kon wachten tot haar etenstijd.
Zou het bereiken van de 1 jaar het enorme verschil uitmaken?
Bij haar ras zijn ze pas volwassen met 2 jaar dus snap niet helemaal hoe dit komt, groeispurt heeft ze ook niet meer gehad sinds de 7 maanden ze deidt enkel wat uit.
En ook maar heel geleidelijk.
Ze eet zit gek aan gras als ik even niet kijk dus neem ik aan dat ze misselijk is. Wie heeft een idee waar t aan kan liggen?

Hoe veel gras eet je hond? Als het echt veel is en zo af en toe, dan zou ik inderdaad aan misselijkheid denken. Maar als het een beetje is, een sprietje hier en daar, en elke wandeling wel een beetje, kan het ook gewoon voor de lekker zijn.

En een tweede vraag, is je hond goed op gewicht? Kun je, als de hond recht staat en je met vlakke hand over de ribbenkast wrijft, de ribben goed voelen? Dat moet ongeveer voelen als de botjes in je hand, je moet het zonder te kunnen drukken makkelijk kunnen voelen.

Want als ze te zwaar worden kan het ook zijn dat honden stoppen met eten, gewoon geen honger meer.

Gras eten kan ook gewoon lekker zijn. Het schijnt dat veel honden het voorjaarsgras erg lekker vinden. 

Maar als het zo duidelijk samenhangt met niet meer eten, dan zou ik inderdaad denken aan buikpijn of zo.

Eet ze wel vaker gras? 

Eet ze wel wat anders (bv de leftovers)?

Zo ja, dan zou ik het even aanzien. Zo nee, dan zou ik haar toch even na laten kijken. Is ze wel levenslustig? Of sloom en hangerig?

Gras eten die van ons ook.. vinden het voorjaarsgras lekker.

Wat bij mijn hond zorgt voor hongerstakingen:

- te weinig wandelen (en daardoor ‘teveel voer’ misschien, ik vind dit dan moeilijk op elkaar af te stemmen)

- te veel vet op d’r botten. Zodra ze iets aankomt wil ze nog wel lekkers, heeft eigenlijk alleen lekkere trek, maar brokken ho maar. Ik check dan af en toe met lekkers of de eetlust er wel degelijk is, maar ze krijgt dan letterlijk maar alleen genoeg om te checken of ze eet, ze mag er niet de maag mee vullen, anders zijn we verder van huis. Uiterlijk 3 dagen en wat gal spugen verder geeft ze het altijd op en eet haar brokken weer gewoon

- te weinig afwisseling. Remi is een verwend nest die na een bepaalde tijd haar brok zat wordt. Ze eet dan alleen als het echt niet anders kan, of na 3 dagen hongerstaking met lange tanden.

- brok niet ‘leuk’ aanbieden. Ze vindt het leuk om ze uit verfrommelde wc rollen te moeten scheuren, of met brok beloond te worden tijdens de wandeling. Als ik het alleen in haar bak aanbied, vindt ze dit soms te saai, en wacht tot ze blijkbaar pas echt uitgehongerd is ofzo. 

- te veel snoepen. Als ik teveel lekkers geef, wil ze nog wel eens haar brok laten staan. Deze laat ik dan ook nog gewoon staan voor de volgende maaltijd, en dan zorg ik dat ik weer beter let op de verhouding lekkers/brok.

Een ander ding waardoor ze haar eetlust verloor en ik haar heb moeten steriliseren; schijndracht/hormonen. Remi woog de 2/2,5 maand na haar loopsheid 2kg lichter dan ze tegenwoordig doet, en ze weegt tegenwoordig 7kg. Ze was nog niet volledig uitgegroeid misschien, en zou momenteel nog wel iets schraler mogen, maar ze was letterlijk skin en bones, sliep uit tot 14u ‘s middags enzo. Als ik er meer brokken in ‘forceerde’ dan ze uit zichzelf nam, dan spuugde ze alles weer uit. Hoe dichterbij de sterilisatie datum kwam, hoe meer leven er weer in haar kwam. De maand ervoor kreeg ik echt week voor week mijn hond weer terug. Vlak voor de operatie woog ze alweer bijna 500 gram meer dan tijdens haar ‘schijndracht’. Tijdens die periode had ik vanalles geprobeerd, en waar ze voor haar loopsheid net een labrador was, en tijdens die periode er niet meer om at, onthield ze het blijkbaar wel, en werd een stuk kieskeuriger.

Maar mogelijk heeft het dus met hormonen te maken? Al was mijn hond wel een beetje geval apart denk ik.

Wordt ze misschien loops..? Ik heb alleen reuen gehad maar hoor wel eens van mensen met teefjes, dat hun hond tijdens of voorafgaand aan de loopsheid niet of weinig eet...