Huilbuien sinds puppy er is

Hoi iedereen 

Wij zijn 3 jaar geleden beginnen nadenken over een hond. 2 jaar geleden effectief beginnen zoeken en sinds vorige week is ze er. 

enorm naar uitgekeken, ik kon niet wachten. Boeken gelezen tegen de sterren op! 

Billie is echt een prachtig beestje. Op 8 dagen tijd amper piesjes in huis. Alle grote boodschappen doet ze buiten. Ze huilt niet snachts. Ze kan al zitten, slaapt goed, eet goed, speelt goed en alle klassiekers die puppy’s doen. Gaat soms zelf buiten een plasje doen,...

Toch lig ik elke dag te huilen, krijg ik geen hap door mijn keel en Voel ik mijn hart kloppen in m’n borstkas. Het is de 4de week van de Corona quarantaine, ik mis mijn vrienden en familie. Gelukkig zijn we met twee en wisselen we goed af. Nogmaals ze is een fantastische pup en toch ben ik zo ellendig. Ik kan nu geen onderscheid maken of het komt door het gemis van m’n leven voor de Corona tijd of ik het hele puppy gegeven niet aankan. De vermoeidheid speelt absoluut ook parten. 

Ik ben een gezond persoon, geen depressie, heb een goede job, fijne familie en vrienden. (Die ik echt allemaal mis, zelfs m’n job) 

ik heb al het 1 en ander gelezen over dit onderwerp op dit forum en was zeer fijn om de facties te lezen. Heeft er allesinds al voor gezorgd dat ik besef dat ik niet alleen ben. Ik had er nog nooit van gehoord! Niemand heeft mij dit ooit verteld dus ik was ergens ook kwaad op mezelf zo van “gij trien! Ge kijkt er zo naar uit en nu doe je niet anders dan huilen en kan je het precies niet aan”

lieve mensen, hebben jullie wat tips voor mij? Of nog mensen die dit hebben meegemaakt of meemaken nu in de Corona tijden? 

Een pup is voor sommigen waar jij er ook een van bent niet altijd even leuk....huilbuien, terwijl je pup het zo goed doet...   je voelt je wat alleen nu in deze moeilijke tijd, je bent met zijn twee schrijf je, je kan samen gaan wandelen, hou wat afstand met anderen mensen dan kan je toch een leuke wandeling maken toch....en thuis na de wandeling geef je je pup een lekker bot zodat jij je handen even vrij hebt....en doe eens wat jij dan graag doet en vraag aan degene waar je mee samen bent of die even op je pup dan let...komt echt wel goed hoor.    De corona tijd vergt van uedereen een hoop, je een beetje eenzaam voelen is ook heel logisch in deze nare tijd, weet je wat je ook kan doen met je  vrienden en familie video film kijken van je pupje...ver weg en toch heel dichtbij, en dan kan je deze tijd delen met ze, samen met je pup....

Ik denk dat je een knop moet omzetten. We zitten allemaal met de grote gevolgen van het coronavirus.

Fijn dat jullie niet ziek zijn. Zie het als een mooie en blijde afleiding dat je zo'n geweldige pup hebt. Daar kan je toch enorm van genieten?

Pak elk lichtpuntje wat op je pad komt. Kijk naar de pracht in de natuur van het voorjaar in je directe omgeving. Zet muziek aan waar je van houdt.

Blijf gezond en geniet van je pup Billie. Voordat je het weet is de leuke puppytijd voorbij.

Heb je tijd ? Vogel eens uit dat je wat fotoos hier neer zet van je pup, krijg je veel respons en ben je zo je verdriet vergeten,.... doen, je maakt mij ook nieuwsgierig naar je pup, die het al zo goed doet...

Mijn ervaring, als je daar iets aan hebt. Ik ben niet zo van ohhh leuk puppie en ik houd er van. Dat houden van kwam bij mij pas na langere tijd, weken zelfs. Tot die tijd hield ik mij voor wat ik in een hond zocht en waarom ik er eentje wilde hebben. En ik vond het wel leuk dat de hond er was, maar het was iedere keer weer wennen en wennen. En opeens merk je dat je van het beestje bent gaan houden en dat komt echt.

Je doet het super goed als ik dit zo lees. En ja, het is nu geen fijne tijd. Je kan niet naar puppie cursus om te ontdekken dat er veel meer mensen zijn als jij, met twijfels en het verdriet dat de puppietijd tegenvalt. Ook loop je amper buiten en kom je geen mensen tegen die de pup zo leuk vinden, en er goed uit vinden zien,dat is jammer maar even niet anders.

Deze periode gaat voorbij, en bereid je maar voor, er komen ook nog momenten dat je de pup achter het behang wilt plakken. Ook dat gaat voorbij.

Probeer de kleine dingen te zien die goed gaan, trek je er aan op. En huilbuien? Gewoon toelaten. Deze tijd is angstig en onzeker en naar, dat mag je best van je af huilen. En het goede nieuws,  je hebt nu wel alle tijd voor de pup. Probeer als de pup slaapt zelf ook je rust te nemen, dan houd je het het langste vol, want een pup is heel vermoeiend, aanslag op je energie en ook dat geeft huilbuien (kan)

Komt goed hoor. Geniet van je pupje, maar lekkere wandelingen! Na deze crisis kun je gewoon rustig met andere familieleden en billie spelen en wandelen, genieten. En wat ben ik trots oo jou! Dat je er 3 hebt zitten over na te denken om een hond te nemen. Succes.

Heb je foto’s van je lieve pup?

Wat een leukerd en wat ziet hij er ontspannen en goed uit.

In het Engels is dit heel bekend als de "puppy blues". Als je het googled kom je heel veel mensen tegen die zich hetzelfde voelen of hebben gevoeld. Ik ook. Weken lang. Maar het wordt beter, echt waar.

Wat lief!!!

Hoi iedereen! Wat gaat dit snel!

ja ze is echt een droom volgens mij (eerste hond ooit en wij zijn 33 en 34 jaar) 

wat doet het al goed om dit allemaal te lezen. Echte dankjewel dankjewel

Wauw, wat een prachtige pup, daar wordt je verliefd op zeg....  en daar ga je zeker van houden hoor...dat je huilbuien hebt, ach meis kom op je hebt daar wat moois in huis, ga er mee pronken , maak dat je via de ipad of pc dat  je kan beeld bellen met je vrienden en familie, en laat de pup zien....dan zijn je tranen zo weg hoor...  vertel eens wat doe je zoal met je pup op een dag....?

Kan de foto’s niet draaien ????

Komt door je telefoon, ik heb een ipad en dan moet ik de ipad ondersteboven houden een foto maken en dan op hp, hier neerzetten doe ik dat niet staat de foto ook ondersteboven, even uitproberen....

Wat we allemaal doen: 

- samen spelen op de mat

- buiten spelen met speeltjes en lekker proetelen in het gras 

- training 2 x per dag en afwisselend is dit “zit”, bench training, halsbandje omdoen, snuffelmat, kennismaken met buren 

- snoepjes laten zoeken 

- knuffelen op de mat (ze zit enorm graag op onze schoot te spelen en valt er ook vaak in slaap) smelt 

En natuurlijk veel veel slapen :) 

Ik ben gek op puppies, maar...je leven draait nu even om de pup, er is even niets anders, de pup vraagt en neemt alle aandacht van je....en dat kost energie....en dan ook nog deze nare coronatijd, dat vergt ook heel veel, anders zou je met de pup langs je familie vrienden gaan en dat lukt nu bijna niet....maar heus de tijd komt wel weer, en als je het even niet ziet zitten....hoppa op de bank , geef je hond een bot, en dan heb jij ook even de tijd voor jezelf...je bent samen en geef dat gerust aan dat je even wat tijd voor jezelf nodig hebt, mag.....en een nieuwe huisgenoot staat plotseling in het midden van jullie huishouden...ook dat is even wennen...

Kijk, dat gaat toch super goed.....slapen op schoot, de pup heeft een gouden mandje bij je, heerlijk, en als die slaapt, blijf jij lekker zitten, hahaha, tv aan of een goed boek, kom jij ook tot rust.....

    Als deze boef aandacht vraagt ( en ik heb even daar geen zin in, dat mag je gerust zeggen) dan geef ik haar de snuffelbal, met de brokjes in het korfje in de snuffelbal en ze is een half uur lekker bezig, daarna.....rustig, deze boef is al wat ouder dan de jouwe, maar daarna heeft ze het toch mooi gehad...ze kunnen ook zich zelf dan even bezig houden.

" En natuurlijk veel veel slapen   "

Golden Billie

Slapen is groeien....en ik hoop dat je nu een glimlach om je mond hebt...en zit het tegen, jouw topic hier dan kom je hier mooi voor advies en je ziet dat er vele zijn die je oppeppen....

Ja dit is echt heel heel fijn! 
ik sta in het onderwijs (volwassenen) en ik ben een perfectionist... mijn lessen zijn zo opgebouwd dat ik altijd ga analyseren wat er goed is en als iets niet klopt dan da ik als lesgever tonen/zeggen wat ze hebben fout gedaan en hoe het wel moet. Ik mis dit nu... maar we hebben sinds een paar dagen een boekje waarin we alles opschrijven aangezien we verschillende shiften doen en ja vaak weet je al niet meer wanneer je wat hebt gedaan en dit creëert heel veel rust ook weer. Ons leven gaat ook echt een compleet andere weg nu in en hier moeten we nog enorm aan wennen en hebben het ook zopas nog maar beseft. 
Ik ben ook departementshoofd van mijn afdeling op school en ik heb denk ik ook wat schrik om weer opnieuw te moeten starten eens het zover is. Zal enorm veel organisatie vragen. Maar komt idd wel goed, dit forum werkt voor mij! Thanks iedereen! 

Met een puppy, het perfectionistme, wat laten varen, niet te veel vergen van jezelf en ook niet van de pup,  lekker over je heen laten komen, en ja dat is aanvaarden en leren tegelijk.....  wat straks komt is voor iedereen even aftasten, nu proberen te genieten van die ondeugd....

Wat een leukerd.

Ach meis, weet je het valt nu sowieso niet mee.

Onze hele voorspelbaarheid is weg en we kunnen er niets aan doen.

Dat zorgt voor een hoop onzekerheid, verdriet, stres.

Een psycholoog vertelde dat we hierdoor meer dromen. We slapen langen, maar hebben heel veel zorgen.

Dan ook je verantwoording voor zo een klein hummeltje.

Het is eigenlijk best logisch dat je je niet prettig voelt.

Ik ben aan het video bellen met mijn familie en vrienden, dat is anders dan bij ze zijn, maar het helpt me wel.

Je zou het kunnen proberen?

Eet goed, ga vaak met je kleintje naar buiten, kijk of je naar een plek kan gaan waar je toch een beetje, met gepaste afstand tussen mensen kan zijn. Ga lekker in de zon zitten, de zon hebben we nodig en laten we duimen dat we snel weer onze families kunnen bezoeken.

Kop op en sterkte

Probeer eens te gaan omdenken.

Ipv doemdenken, denk je eens wat er allemaal goed kan gaan.

Geniet intenser van deze tijd. Het is zeker lastig om je familie niet te kunnen zien, maar je kunt er ook naar uitkijken als je hun wel weer ziet.

En geniet intens van je puppy die het gewoon rete-goed doet!

Puppy blues idd ! 

heb het ook gehad bij mijn eerste hond, wist niet wat mij overkwam.. ik wilde dit toch zo graag ?!? Moest ook heel veel huilen...

Ik was doodmoe van alles goed willen doen, bang het fout te doen. Lag echt niet aan de pup maar aan mij. 

Toen alles wat meer op zijn plek viel, de pup wat meer in ons ritme zat, was er niks meer aan de hand 

Mensen zeggen: je moet gaan genieten !
Heeft wellicht geen zin, gezien je in een bepaald gevoel zit. Mijn tip zou zijn: probeer het wat los te laten, en laat ook wat verantwoordelijkheid bij de rest van het gezin zodat jij ook wat rust kunt pakken. 

voor je het weet valt alles op zijn plekje  succes ! 

Goed dat je het zegt en wat een mooie pup! 

Het is niet voor iedereen een soort roze wolk hoor. Ik zweer je dat ik bij elke pup zo ongeveer overspannen was van de stress, zelfs zonder corona. Maar dat wordt echt minder!