Alle gedrag zal wel een reden hebben. Maar niet alleen negatieve redenen.
Als ik bij de fokker van mijn malamutes kijk, dan slopen de pups al in het nest. Het is namelijk reuze-leuk!
Die nylon tunnel? Leuk om door te lopen, maar nog veel lolliger is het om hem aan flarden te scheuren. Een grasveld in de tuin? Leuk om te snuffelen maar het is nog veel grappiger om er kuilen in te graven. Die kokosmat aan de achterdeur? Whooooooo, daar kan je echt je tanden in zetten. De mand waar ze met z'n allen inliggen? Die is half weggevreten door de pups. Enz.
Het zit m.i. dus al in het hond-zijn zelf.
Maar zeker dat ook andere emoties/stemmingen (zoals verveling, stress, frustraties) kunnen aanzetten tot sloopgedrag.
En daar kan je dan maar beter rekening mee houden, om zo het gedrag in te dijken. Dat is zeker een belangrijk punt in de opvoeding.
Scotty heeft gelukkig alleen als pup één keer iets gesloopt. Hij had een boek te pakken weten te krijgen en vond het duidelijk prima leesvoer...
Het enige wat ik toen heb gedaan is 'nee' gezegd en het boek weggelegd waar hij er niet meer bij kon. Hij haalde wel altijd mijn rubberen slippers uit de gang, maar die zette ik steevast gewoon terug (en eigenlijk vond ik het hilarisch). Nu is dat zover omgebouwd en uitgebreid eigenlijk dat hij sokken, slippers en pantoffels brengt in ruil voor een snoepje. Was een mooie basis om te leren spullen voor me op te rapen en aan te geven.
Verder heeft Scotty dus nooit wat gesloopt. Misschien heb ik gewoon geluk hoor, maar ik heb hem ook al van jongs af aan mijn oude kartonnen dozen (van bijv. diepvriespizza, maar ook wel eens een drinkkarton) gegeven met wat een botje of wat brokjes er in. Slopen en puzzelen in een, dacht ik zo en van de troep heb ik geen last.. Dat doe ik nu nog steeds regelmatig. Of dat er iets mee te maken heeft, ik weet het niet. Misschien voldoe ik hiermee aan zijn sloop-behoefte en weet hij dus wat hij wel en niet mag slopen. Misschien heb ik gewoon geluk.
Alhoewel hij wel graag knuffels sloopt en leeghaalt, met uitzondering van zijn 'slaap-beer'.
Lola heeft nauwelijks iets gesloopt, Jenna sloopt ook niet.
Maar mijn eerste hond die ik als 9 weken oude pup kreeg, sloopte graag. Bijv. de post verscheuren, die opwinding van het neervallen op de grond, het kleppertje van de brievenbus was daar denk ik de oorzaak van. Afgeleerd heb ik het door met haar mee te rennen naar de voordeur, zelf de post te pakken, of gelijktijdig, en dan zei ik, goedzooooo pak de post. En daar steeds een paar seconde later zodat ze zogenaamd die post naar mij bracht, steeds meer afstand etc. totdat ze het uit zichzelf naar de woonkamer kwam brengen en het daar ergens neerplofte. Dat deed ze ook als ik niet thuis was.
Gaat niet op als een hond dat alleen buiten het zicht doet (maar dus wel rustig met een baas thuis).
Dan zou je toch eerder verwachten dat een hond die aandacht wil, die gewoon komt vragen? Zeker een hond die zo slim is dat ze mensen kan leren apporteren? Als ze hier aandacht willen dan vragen ze er gewoon om. "Kom baas, spelen!" of "Ik wil geaaid worden!" of "Kom, gaan we nu eindelijk eens naar buiten?"maar ook "Mag het luik naar het balkon nu eens open?" Kunnen ze allemaal perfect aangeven. Waarom dan dom buiten het zicht stilletjes gaan lopen knagen terwijl je bot en je nylon bone gewoon vlakbij je ligt?
Maar kan een hond dan niet slopen omdat die het leuk vindt denk je? Of lekker vindt.
Is de oorzaak altijd dat er een gebrek is aan iets in zijn/haar leven. Het zij uitdaging of aandacht of wat dan ook.
Doet me een beetje denken aan het verhaal van poep etende honden. Die zouden allerlei stoffen tekort komen. Ja dat kan. Maar uiteindelijk vinden sommige honden het gewoon lekker
Ik denk dat het inderdaad aan de motivatie ligt en afhankelijk van die motivatie kun je wel of niet "aanpakken". Een hond die het doet omdat hij het leuk vindt, zul je moeilijk overtuigen om het níet te doen. En al helemaal niet als je zelf even niet aanwezig bent. Er bestaan wel veel honden die slopen omdat ze zich vervelen omdat ze wéér de hele dag alleen gelaten worden. Dan is de oplossing dus simpel: laat ze minder alleen. Maar ja, als het dus echt zo is dat de hond sloopt omdat hij er lol in heeft..... tsja. Succes....
Nee, nee, dat begrijp je niet goed. Een hond heeft alleen plezier in knagen en vindt dat alleen gewoon lekker als de baas dat aanreikt.
Als je je hond een doos geeft om te slopen is dat positief slopen; dat is goed voor de hond en dan ben je een goede baas.
Als je hond een doos pakt om te slopen dan mist hij iets gruwelijk in zijn leven en dan ben je een slechte baas.
Zo eenvoudig schijnt dat te zijn.
Is het ook niet een bepaalde tic van het brein? Zoals het spelen van tetris; je menselijke brein ziet een "oplossing" en wil daar invulling aan geven, daarom is tetris zo ontzettend verslavend. De game lokt handelen uit, telkens weer. Voor sommige honden zijn er misschien bepaalde geuren, structuren van materialen of zo die ze aanzetten tot dat handelen? Honden kunnen alleen handelen met hun kaken, of hooguit poten door te graven als ze iets fysiek willen manipuleren zeg maar. Sommige materialen kunnen geur waarschijnlijk ook heel lang vasthouden of bewerkt zijn met iets wat sommige honden onweerstaanbaar vinden. Ik las b.v. ook dat sommige kraaiachtige ruitenwissers van auto's kapot pikken, omdat er lijnzaadolie verwerkt is in het rubber, ze kunnen dat niet weerstaan ook al zijn ruitenwissers niet eetbaar. Sommige mensen vinden benzine of diesel of uitgeblazen kaarsen ook "lekker" ruiken. Misschien heeft een hondenbrein ook zulke rare dingen? Maar daar waar ons verstand zegt dat je niet gaat lopen snuiven bij het plaatselijke tankstation doet een hond of kraai daar niet moeilijk over en is er geen remming.
Zoals sommige honden graven om ergens bij te kunnen komen zoals een muizenhol, slopen andere misschien om tot de kern van iets te komen zeg maar? Tot alles weg is, als er een begin is moet het afgemaakt worden. Zoals heel veel mensen niet een klein beetje chips in een zak kunnen laten ook al zitten ze vol. Of het niet kunnen nalaten om de deurmat niet weer recht te duwen met hun voet. Ik denk ook dat slopen om het te slopen en slopen en het óók eten niet helemaal hetzelfde zijn. Of niet dezelfde aanleiding hebben zeg maar. Slopen uit frustratie doet mij denken aan mensen die uit verveling bierviltjes verscheuren in een café of iets dergelijks. Gebrek aan stimulans (saai gesprek) veroorzaakt dat je zoiets gaat doen? Of soms iets stoms uit een soort gewoonte, als ik zelf b.v. een (ijs)lolie eet, kauw ik nadat ik het op heb vaak dat hele stokje de vernieling in, eigenlijk totdat er delen van losraken en mijn brein "ingrijpt" en ik denk; "ja maar ik ga die troep toch niet doorslikken" en het uit mijn hond haal. Waarom? Geen idee? Maar ik weet wel dat ik niet de enige ben die dat doet. Maar mijn brein wil dat stokje kapot kauwen..
@tobey ;
Misschien is het voor sommige honden wel hetzelfde als roken voor sommige pubers.
Ze weten dat het niet mag maar ze doen het toch, achter de rug van de ouders om en niet alleen in gezelschap van hun vrienden. Niet omdat ze zich vervelen, te weinig uitdaging hebben of juist overprikkeld zijn maar gewoon omdat ze het lekker vinden; er komen stofjes in hun bloed die ze als prettig ervaren.
Precies!
Als slopen het gevolg is van iets anders, kan je het aanpakken. Nog steeds is succes dan niet verzekerd, maar dan heb je toch handvaten waar je wat mee kan.
Slopen voor de fun van het slopen, da's een ander verhaal. Dat is zoals graven. Graven uit frustratie of verveling, daar kan je meestal wel in sturen. Maar graven uit plezier? Nee, dat haal je er niet volledig uit.
Pups slopen om de wereld te ontdekken, te proberen. Het is ook nog een leuk spel, zelf belonend.
Richting volwassenheid, stopt dat sloopgedrag vrijwel altijd van zelf.
De spel behoefte neemt dan af en elk ander gedrag wat nodig is om de wereld en je zelf te leren kennen en ontdekken ook.
Het slopen opzich is geen probleem gedrag, maar net als blaffen, grommen etc natuurlijk gedrag.
Gedrag is een uiting van een onderlinge emotie en dat is zeker niet altijd negatief.
Als je je pup genoeg uitdaging geeft om in zijn behoefte te voldoen, dan zullen ze genoegen nemen met de spullen of de uitdaging die je ze aanreikt, dan zullen ze niet snel zelf opzoek gaan.
Bouw het alleen zijn rustig op, hoevaak er niet tijdens afwezigheid gesloopt wordt.
Zo kijk je naar de oorzaak en ga je daar mee aan de slag
Is dat zo? Mijn 8 jaar oude hondje kan echt nog lekker spelen als een pup. Ook zijn nieuwsgierigheid naar alles is zeker niet minder. Ik denk dat dat met intelligentie te maken heeft, niet met leeftijd.
Zou best kunnen. Momo is echt slim, veel slimmer dan Elsa.
@ Suzanne, je hebt wel gelijk hoor dat bij de meeste honden dit gedrag over gaat. Dat die behoefte afneemt. En ook het slopen tijdens alleen zijn etc heeft allemaal oorzaken die aangepakt kunnen worden. Maar als de oorzaak ‘voor de lol of omdat het lekker is’ tja dan wordt het lastig.
Natuurlijk kan dat.
Pups doen dat sowieso om die rede, de wereld ontdekken en het is leuk.
Het zorgt voor een bepaalde bevrediging, komt nog vanuit de orale fase, het sabbelen aan de tepel roept een bepaalde emotie op.
Slopen is een manier van uitten,
een manier om met een interne behoefte, drang om te gaan.
Het levert een goed gevoel op
Voor de lol, spel behoefte of voor t lekkere, kauw behoefte is ook een rede.
Belangrijk is om te zorgen dat je die behoefte in goede banen lijd.
Wat vaak gebeurd, pup pakt zijn speeltje of botje en niemand kijkt op.
Pakt een pup spullen met jou geur, wat niet de bedoeling is, dan komt iedereen gelijk in actie.
Zo kan het tot ongewenst sloop gedrag uitgroeien.
Dat is belonend, aandacht van de baas en endorfines die vrij komen, dat levert een goed gevoel op.
Het kan aangeleerd gedrag worden.
Luca speelt ook nog, onze boxers, tot hun dood ook maar de spel behoeftes van pups is vele malen hoger.
In onze nestjes was het, toen de ogen open waren: spelen, drinken en slapen. 24/7.
Volwassen honden spelen veel minder vaak dan pups, het spel gedrag neemt echt af.
Ik zeg niet dat het stopt.
Ja precies, het stopt niet. Dus het slopen als spelletje hoeft dan ook niet te stoppen vanzelf. Kan wel, is vaak zo, maar hoeft niet.
Als je het in goede banen lijd, je pup voldoende uitdaging geeft, zal het slopen zich niet als ongewenst gedrag gaan ontwikkelen.
Het puppy slopen stopt eigenlijk zo ongeveer, rond na het wisselen.
Als het niet stopt, kans dat het een rede heeft als aandacht vragen, niet alleen kunnen zijn, angst, verveling etc.
Ze kunnen met spel een speeltje „slopen” of kauwen op botten voor het lekkere.
Jou spullen slopen, heeft meestal een andere rede dan voor het lekkere of voor spel.
Ze ruiken heel goed wat ze pakken en waarop ze kauwen
Ze zijn idd absoluut niet dom
Eten en snoepen blijven honden ook tot op hoge leeftijd een prettige bezigheid vinden.
Hoe moeten we dan denken over een gezonde hond die snaait achter je rug om? Je weet wel.. je dekt de salon tafel voor een maaltijd voor de tv.. moet nog even een lepel oid pakken uit de keuken, bent seconden weg, en het stuk vlees is van je bord gegrist.
Zou die hond
A) Gefrustreerd zijn?
B) Gestrest zijn?
C) Niet alleen kunnen zijn
D) Bang zijn om alleen te zijn?
E) Last hebben van geluid?
F) Zich vervelen?
G) Geen rust kunnen vinden?
H) Zichzelf proberen te kalmeren?
I) De wereld willen ontdekken?
J) Last hebben van doorkomende tandjes?
K) Zich niet prettig voelen?
L) Vlees lekker vinden en zijn kans grijpen?
Ik zie de antwoorden graag tegemoet!
Mee eens. Het stopt meestal na het wisselen. Zo niet heeft het meestal te maken met een onderliggend probleem. En idd wat je zegt ‘Jou spullen slopen, heeft meestal een andere rede dan voor het lekkere of voor spel’.
Ik wil dus best geloven dat er af en toe honden zijn die niet stoppen na het wisselen, geen onderliggend probleem hebben, en geen andere reden hebben voor slopen en knagen dan lekker en/of spel Of wat Tobey zei vind ik ook een interessante gedachten. Dat het een soort brain-fart of obsessie is. De zelfde reden waarom ik die plasticjes waarmee ze prijskaartjes aan je kleren maken graag in m’n mond steek! Ik kan dat niet laten ook al weet ik dat het super goor is XD
Ik heb het niet over een onderliggend probleem, maar een onderliggende rede.
Het hoeft geen probleem te zijn.
De een is blij als een hond bij de bel blaft, een ander vind het bloed irritant.
Sowieso, wanneer is gedrag een probleem?
Een pup ontdekt de wereld, ook met zijn bek. Dat heeft een functie.
Hij probeert van alles, sloopt, verscheurt, leert wat hij leuk vind en niet, ze staan open om de wereld te ontdekken.
Het puppy slopen gaat over, net zo als het bijten in jou.
Het is een fase die bijdraagt aan de ontwikkeling.
Dingen die honden obsessief kunnen doen is meer lichtjes of schaduwjagen, staart jagen, likken, poten knagen.
Slopen als obsessie ben ik nog niet tegen gekomen.
Dat wij graag iets in ons mond hebben, kauwen is een overblijfsel van onze orale fase, het levert nog steeds een goed gevoel op.
Daarom is kauwen op botjes, of een tak voor honden zo prettig.
Als je ze goed begeleid als pup, voldoende uitdaging, aandacht, kauwspul, geeft, dan zullen ze jou spullen heel laten.
Dus wederom, je laatste alinea. .. als je hond eenmaal volwassen je meubilair nog sloopt dan heb jij als baasje iets FOUT gedaan
Kijk....en daarom heb ik alleen oudere herplaatsers....kan ik nooit de schuld krijgen van 'fout' gedrag
Blijft wel een leuke discussie trouwens, ik denk dat een vrij groot deel van 'fout' gedrag komt door alle hiervoor benoemde oorzaken, van verveling tot aandacht tot overprikkeling tot verzinhetmaar.
Maar ik weet ook zeker dat sommig gedrag gewoon gebeurd omdat ze etterbakken kunnen zijn en het geweldig vinden om eens helemaal dwars te liggen
En dan heb je formaat Aysa, die gewoon zo af en toe haar bui heeft ... die zie je dan echt rondlopen op zoek naar iets om uit te halen
Dat kan zijn dat ze iets pikt om op te eten, iemand laten schrikken door er plots naast te gaan staan blaffen, de eeuwige mol in de tuin naar de buren jagen, een potlood (alleen grijs) pikken en tot stof laten vergaan..... of als je geluk hebt gewoon als een idioot door het huis racen
Niks raars, gewoon zo af en toe ondeugend....gewoon omdat het kan (en mag)
Maar je hebt ook de formaatjes honden die het 'ietsjes bonter' maken en waar je ondanks alle keurige opvoedboekjes, tips en trainingen het gewoon niet uitkrijgt dat dingen leuk zijn voor hen....maar niet altijd voor de baas.
Ik kan alleen maar wat zeggen over de Bull Terriër. Ik heb geen ervaring met de Saarloos, ken er ook geen één.
Ik denk dat er bij Bull Terriërs een link legt tussen een toch wel regelmatige voorkomende erfelijke aandoening: OCD,
Obsessive Compulsive Disorder en sloopgedrag. Neurotisch, obsessief, compulsief gedrag.
Wij hebben ondertussen de 5e BT en allemaal hadden ze een vorm van OCD. Onze Pit, de eerste bull sloopte alle kussens, Spot, onze tweede alle schoenen en haalde de vuilnisbak om, Wopper, de 3e, heeft eigenlijk als enigste alleen als pup gesloopt. Daarentegen had zij ook wel degelijk obsessief neurotisch gedrag. Hysterisch en bijna agressief gedrag waar het ballen betrof en dan bedoel ik niet: Oh leuk, een bal daar wil ik even mee spelen, dit ging vele malen verder.
Onze 4e, Peer, dat was eigenlijk de meest relaxte van de 4, maar een dwangmatige (compulsieve) sloper. Zijn leven lang. Veel of weinig uitdaging, dat maakte geen fluit uit.
Nu onze 5e bull, Teuntje, nog maar 7 maanden. Kan ik nog niet heel veel over zeggen, slopen doet hij zeker nog, ook de bal is nu al een dingetje, die moet ik soms gewoon even weghalen voor een time-out, hij gaat maar door, compleet uitgeput. Dan blijft hij nog ruim een half uur jengelen voor de deur waar achter de bal verdwenen is.
Dus Teuntje meegerekend zijn/waren van de 5 bullen, 4 slopers. Maar afwijkend gedrag hadden ze allemaal, de ene sterker als de andere. Dus ik denk zeker dat het sloopgedrag bij de BT te maken heeft met de veelvoorkomende psychische afwijking.
Zomaar een link gepakt, onder kopje verzorging en gezondheid
Duidelijk Bulleke!
Dank je
Inderdaad, precies dit dus. Men zou eens moeten stoppen met het zwart-wit in hokjes plaatsen van verschillende casussen, want zeker wat gedrag betreft zijn er zo veel “uitzonderingen” mogelijk op het algemeen voorkomende beeld.
Ik heb het topic even snel doorgescand en het lijkt er eigenlijk op dan men het grotendeels met elkaar eens is, op 1 punt na. Het ene standpunt is dat slopen op volwassen leeftijd altijd te maken heeft met een of andere tekortkoming van de eigenaar, op wat voor manier dan ook. Het andere standpunt is dat elke hond een uniek individu is en dat daar best volwassen dieren tussen kunnen zitten die slopen zonder voorafgaande tekortkoming van de eigenaar. Slopen om het slopen, voor het lekkere, vanwege genetische aanleg e.d.
Ik sluit me aan bij het tweede standpunt en vind het mooi dat er zo veel mensen uitgaan van het individu, met de acceptatie dat slopen voor sommige honden inherent is aan het zijn van een hond. Als een soort instinct, een vertoning van natuurlijk of mogelijk zelfs ingefokt gedrag.
Om even in te breken op het gespreksonderwerp Slopen;
Waarom wordt het woord Slopen benadrukt?
Merendeels van de mensen hier gaan allemaal terug naar de roots van de hond, zijn instinct, wat zijn behoeftes zijn van nature...maar als het op slopen op aan komt word dit gedeelte geheel betrokken op wat Wij zien als slopen omdat het spullen van Ons betreffen. Omdat honden in onze ogen iets stuk maken. Is het voor de hond wel stuk maken? Is het daadwerkelijk slopen wat een hond doet?
Omdat wij dit woord kennen word bepaald gedrag gekoppeld aan de betreffende handelswijze van de hond. Instinctief gezien zou je kunnen zeggen dat de hond van nature bepaalde behoeftes heeft en zichzelf daarin voorziet. Het misschien een uiting kan zijn van nature hoe een hond functioneert van zichzelf(intern)?
Dat honden zijn gedomesticeerd wil niet zeggen dat wij bepaald gedrag meteen moeten koppelen aan een oorzaak vanuit de gedomesticeerde situatie(extern)..dus zoals eerder benoemd; frustratie, mist uitdaging, niet alleen kunnen zijn enz enz.
Ik vergelijk het ong met een baby die alles leuk vind en alles in de mond stopt, het is aan ons ouders om de baby later duidelijk te maken dat niet alles in de mond kan...zodra praten een mogelijkheid is voor de baby plus de tanden zijn door gekomen word het kauwen op spullen al minder. Dit vergelijkbaar met puppy's...maarr puppy's kunnen niet communiceren met ons tenzij wij mensen de hondentaal zooo nauw begrijpen dat er geen onbegrip kan ontstaan..aangezien dit niet 100% haalbaar is ontstaat er altijd wel een vorm van miscommunicatie, dit kan gedrag te weeg brengen wat hier word gesteld onder de noemer Slopen, maar kan een vorm van de gemiste communicatie zijn, en dan spreek je idd over een oorzaak, niet genoeg uitdaging, niet alleen durven zijn enz enz...dat wat de hond niet krijgt gecommuniceerd naar de baas, simpelweg; ze verstaan mekaar niet.
Maar dan heb je nog een groep die wel degelijk slopen om het slopen...waarbij dit gedrag geen gebrek is aan iets noch een vorm van miscommunicatie.
Zo heb je kinderen die reeds kunnen praten, inmiddels echt wel weten wat wel en niet in de mond mag en ondanks een goede communicatie even goed veel dingen naar de mond brengen,op spullen bijten enz enz...Heeft dit dan een Oorzaak/Reden? Wellicht wel...maar denk persoonlijk in deze discussie dat men het onderscheid moet maken tussen een externe oorzaak en interne.
Voor de laatste groep kinderen/honden geldt dat zij slopen om het slopen, bijten om het bijten en kauwen om het kauwen om aan hun interne oorzaak welke Niet veroorzaakt is door een externe situatie aan te kunnen voldoen..
Dit komt voor de baas over als; de hond sloopt om het slopen...en deze groep eigenaren kan mijn inziens nimmer verweten worden dat zij hun hond iets te kort doen alsof zij de externe oorzaak zijn waarom hun hond sloopt.
Kort samengevat;
Je hebt honden die middels een interne factor externaliserend gedrag kunnen vertonen,
Honden welke middels een externe factor externaliserend gedrag vertonen,
Honden welke middels een interne factor internaliserend gedrag vertonen,(meest ingewikkelde om aan te tonen)
Honden welke middels een externe factor internaliserend gedrag vertonen.
Het moeilijke is alleen om aan te tonen wat voor de hond het internaliserend gedrag inhoud. Als de hond geleerd heeft bijv nooit te gaan wandelen maar hij kan of mag het niet uiten in gedrag (externaliserend) welke gevolg heeft dit intern qua gedrag (internaliserend) vraag is uberhaupt of wij mensen ooit te weten komen wat er daadwerkelijk intern speelt.
Ok, dit gaat diep qua redenatiemaar om even aan te geven dat Slopen niet gekoppeld moet worden aan het stuk maken van iets omdat wij mensen dat zo zien..
Hahaha, ik geef altijd een kartonnen doos, mogen de pups ook als ze ouder zijn lekker slopen hoor maar dan hebben ze liever een goed bot en laten ze de dozen voor wat het is..., en als ze een doos mee naar binnen nemen mag dat ook, ik zorg wel dat er geen andere dozen in de buurt zijn, hahaha.....
Even off-topic: wordt hier in het fokbeleid naar gewerkt dit eruit te krijgen, gezien het een erfelijke aandoening is?
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?