Hoi allemaal
Onze kleine lieverd doet het inmiddels al een stuk beter , behalve het slapen.
Overdag slaapt ze eigenlijk constant bij ons in de buurt of ze kruipt tegen mij aan of tegen mijn vriend, ivm covid19 zijn we de hele dag thuis bij haar nu.
Ze gaat wel als ze zelf haar rust niet pakt in de bench en daar piept en blaft ze dan heel hard om maximaal een half uur.
Savonds doet ze dit ook, ze slaapt in de woonkamer in de bench en wij op de slaapkamer die grenst aan de woonkamer en de deur staat open.
Maar de afgelopen paar weken wil ze constant bij ons slapen , ze ligt echt boven op ons , ze heeft nu 2 keer een nacht bij ons op bed geslapen en dan ligt ze ongelofelijk maar waar gewoon in mijn vriend zijn armen te slapen tussen ons in.
Of met haar koppie in mij nek of tussen mn benen echt nog nooit gezien van een hond.
Nou vinden we dit niet erg zelfs stiekem heel gezellig maar is dit slecht voor haar?
We vinden het gewoon zo zielig we merken dat ze echt opeens overal bang voor is en het liefst de hele dag aan ons zit geplakt.
Kunnen we dit eventueel na deze angstfase weer omdraaien?
Of moeten we echt door de zure appel heen en haar laten ?
Vera
Is niet slecht hoor. Geen stress, komt wel goed. Het is waarschijnlijk nog te vroeg om haar alleen te laten slapen, gewoon voorlopig nog even dicht bij haar zijn en dan kun je het later alsnog uitbouwen. Bijvoorbeeld in een mand naast je bed. En als je een bench wil gebruiken dan zou ik die naast je bed zetten of er nog even bij slapen op de bank.
Mijn hond is 4 jaar, en slaapt al 4 jaar op bed XD In het begin sliep ze op het dekbed (lente/zomer pup), en toen het kouder werd begon ze boven op het dekbed meer tegen me aan te kruipen, en uiteindelijk onder het dekbed nu. Al zal ze weer naar er bovenop verplaatsen in de komende weken, en als het echt heet wordt, slaapt ze zo ver mogelijk van me af op het bed, of ze slaapt op de grond. Ik woon/slaap alleen, en vind het erg fijn dat ik mijn eigen alarm dicht bij me heb. Dat mocht er ooit ook iemand inbreken, ze me niet alleen meteen kan waarschuwen, maar we kunnen dan samen gaan checken, ipv dat ik alleen naar beneden moet sluipen Als ze alleen beneden zou slapen en zou blaffen, zou ik elke keer recht overeind zitten. Nu kan ik meteen zien ‘s nachts dat ze uit het raam stond te gluren en een kat zag dus maar een hartverzakking van een halve seconde voor ze op d’r kop krijgt
Ze is niet echt een waakhond trouwens hoor, ze is een Chinese naakthond powderpuff van 7kg, maar samen is beter dan alleen angstaanjagend is ze alles behalve, maar ik voel me wel beter met haar in de buurt. Ze heeft ook een mand op de grond, maar daar ligt ze bijna nooit in.
Ze was net dus een uurtje stil en werd weer wakker, mn vriend heeft haar eruit gehaald zonder begroeting.
Ze liep even rond en sprong tegen de deur van de slaapkamer.... Ik vrees dat we een groter bed moeten gaan kopen.
Ze ligt nu bij ons op de bank te kluiven overigens boven op mn vriend niet echt op de bank hahaha en we nemen haar zo maar weer mee tussen ons in.
Blijf wel oefenen met het alleen zijn, zodat de overgang niet te groot is als jullie na de Corona allebei weer moeten gaan werken.
Ik ga nu soms ook in m'n auto zitten om te werken, puur zodat ze niet gewend raakt aan het feit dat ik er altijd ben nu.
Ik vond het heerlijk om samen te slapen met mijn jack. Ik legde haar dan op de dekens tussen mijn voeten, en ‘s ochtends werd ik altijd wakker met haar onder de dekens, kop naast mij op het kussen. Echt als een mensje.
Als jullie het prima vinden, zou ik het gewoon toelaten. Al helemaal omdat ze nog een pupje is. Je kan het later evt altijd nog afleren, sommige mensen zeggen dat afleren lastiger is dan aanleren maar ik denk dat volwassen honden en pups daarin hevig verschillen.
Wel goed blijven werken aan de angst en zorgen dat ze zelfvertrouwen krijgt! Al helemaal omdat iedereen toch op een gegeven moment weer aan het werk moet.. je wil geen hondje met verlatingsangst.
Meenemen, je pup wordt ouder en gaat straks echt een eigen plekje opzoeken, je pup heeft jullie nodig, geef de geborgenheid die de pup vraagt, laten huilen niet doen, zo krijg je geen band met je pup, als jullie het niet erg vinden , mooi mee nemen, pup slaapt heerlijk bij jullie door, en heus bij het ouder worden zoekt tie echt een eigen plekje....
Vera, die van mij slapen altijd bij me, ben ik nimmer alleen, lekker veilig......niet op bed maar altijd in de buurt.. ze zijn een beetje te groot voor op bed maar als pup ook hoor, en heus bij het ouder worden hebben ze een eigen plek opgezocht.
Honden zijn. sociaal levend, ze zijn het liefste bij je in de buurt. Mijn Luca sliep ook bij ons op bed als pup. Toen ze ouder werd, verplaatste ze zich vanzelf naar mijn voeteneind en inmiddels bepaald ze helemaal zelf waar ze slaapt. Naast ons bed (we hebben boven vaste vloerbedekking) maar soms blijft ze beneden in den woonkamer slapen of op de voordeur mat, of op ons terras. We slapen op zolder en hebben een dak terras.
Ze nemen vanzelf een sociale afstand. Tot die tijd, lekker genieten.
Als je wilt oefenen een de sociale afstand ivm alleen kunnen zijn, geef haar dan wat te kluiven en loop even de kamer uit, deur open. Zo kan je met hele kleine stapjes beginnen aan de sociale afstand oefenen.
Omdat ze soms haar rust niet vind, wat doe je zoal met haar, kwa uitdaging en hoe oud is ze?
Heeft ze angst?
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?