Hallo , ik heb 2pups van 9-8 maanden het zijn 2 teefjes Sarplanasiç 2 grote honden kunnen normaal goed overweg maar 1 keer dat wij erbij zijn begint de oudste te grommen en laat de kleine niets meer doen en al snel loopt dat uit op vechten. We hebben hun al 2 keer moeten opereren vanwege grote schade aan de snuit en de poten. Nu willlen mijn ouders de oudste weg doen. Maar ik niet! Kan iemand mij helpen aub! . Dankjewel
Dat klinkt als claimgedrag, maar beschrijf de situatie eens wat nauwkeuriger.
Hoe leven de honden (los binnenshuis?), hoe gedragen ze zich buitenshuis (op wandeling bijvoorbeeld), wat doen jullie samen met de honden (activiteiten), in welke omstandigheden kunnen de honden goed met elkaar onderweg en wanneer gaat het mis (voedsel, speelgoed, aandacht, slaapplaats?)
Ik snap het niet helemaal, je woont met je gezin en 2 jonge honden, 8 en 9 maanden.
Als jullie bij de honden zijn gaan ze vechten.
Wat gebeurd er dan precies.
Geven jullie aandacht aan de honden, is het met eten of speeltjes.
Wat doen jullie verder met de honden, kwa wandelen, spelen, uitdagen.
Hoe voeden jullie ze op, krijgen ze soms straf , zo ja hoe.
Zijn ze gezond? Pijn kan ook een rede zijn.
Waten ze allebei gewond geraakt?
De honden leven buitenshuis we hebben een heel grote tuin.
als ze alleen zijn buiten gaat het meestal goed dan spelen ze met elkaar behalve als de kleine dan bv een speelgoed of een tak of iets anders neemt om te spelen gaat de grootse hem altijd afpakken. En als wij dan naar buiten gaan om te spelen of eten te geven dan komt de oudste altijd als eerste af en als de kleine dan wilt afkomen gaat die op haar af en gromt ze direct en dat lijdt dan direct tot vechten en stoppen pas als we terug binne zijn
Als we samen gaan wandelen dan is er helemaal niks aan de hand dan spelen met elkaar uren lang. Maar als er dan een andere hond passeert dan beginnen zij weer elkaar uit te dagen.
Ze waren alle 2 gewond hebben allebei 1 nacht bij de dierenartsen gelegen voor hun hechten te naaien. Het gaat steeds slecht als we ze aandacht willen geven of als het met eten te maken heeft we geven ze nu allebei apart te eten en hebben ze nu al 2 dagen apart gehouden omdat we bang zijn dat ze terug gaan beginnen vechten als ze samen maar dat is alleen als wij buiten komen we durven zelf niet meer naar buiten omdat we ze niet willen zien vechten alleen voor wandelingen.
Ik begrijp dat wat je beschrijft de honden altijd buiten zijn, en vaak zonder toezicht, omdat jullie bang zijn om naar buiten te gaan dat er een gevecht uit breekt.....ze mogen elkaar en niet....geen eten in hun buurt geven...dat is al een punt wat je beschrijft dat er geknokt gaat worden...ze zijn beiden van ongeveer dezelfde leeftijd, geven geen van beiden toe, vandaar allebei bij de dierenarts en niet voor een kleine schram...zou of ze apart houden en alleen samen wandelen, of er een herplaatsen, ze zitten in een gevoelige leeftijd, en mogen niet binnen bij jullie...jullie zijn zelfs bang om buiten bij ze te zijn, dat beschrijf je...denk er over na...
Toch te gek dat jullie niet buiten durven te komen, als je ze beiden wil houden plaats een hek tussen beiden en neem ze samen mee met de wandeling, dat gaat goed beschrijf je....en zo kan je in de tuin erbij zijn...gescheiden houden , nu moeten ze het zeLf maar uitvechten als er oneinigheid is, immers jullie durven niet naar buiten als ze samen zijn, kan toch niet..
Geen verrassend gedrag voor de Šarplaninac. Het zijn geen honden die een conflict uit de weg gaan, dus als de één iets wilt en de ander dat niet tolereert, dan kan dat eindigen in een naar gevecht. Je hebt de luxe veel ruimte te hebben. Terrein splitsen en hun voortaan apart houden. Dan heb je ook niet meer de angst dat ze gaan vechten. Het moet niet zo zijn dat jullie jezelf opsluiten, omdat je bang bent dat ze gaan vechten.
Ze zijn nu op de leeftijd dat raseigenschappen tevoorschijn komen, daar moet je gewoon rekening mee houden en hun aard accepteren.
Jullie zijn er als mens nodig om de boel in goede banen te leiden.
Kun je dat niet, dan moet je je afvragen of 2 honden wel zo verstandig is. Misschien kan er 1 terug naar de fokker.
Of zoals willemijn oppert een scheiding maken in de tuin zodat ze beide een eigen deel hebben
Dren, zag even je profiel, prachtige honden, allebeide jong en niet voor elkaar onderdoen...probeer ze toch wat meer gescheiden te houden, zou zeker jammer zijn om er een weg te doen, samen wandelen is geen probeem beschrijf je, uitstekend....ga eens iedere keer net een trainen , een tegelijk zodat je boven de honden staat...dat is nu niet het geval, je kan niet buiten komen want dan gaan ze vechten..... grote honden is geen probleem, maar je laat ze het zelf uitzoeken, dat moet je voorkomen, observeer goed je honden en kijk wie de aanstichter is.... vandaar train met ieder apart, zodat als de knok begint dat je kan ingrijpen, angst voor je honden is uit den boze natuurlijk....kom je er niet uit, ga dan eens kijken of je een goede trainer kan vragen voor handaanreikingen....
Zeker gescheiden houden, twee teven vechten erger dan twee reuen, je hebt een ras wat niet zo makkelijk is.
De honden zijn nog jong, het is nu het moment om zelf sterk en zelfzeker te zijn en duidelijk de grenzen te stellen.
Je honden vechten om een inzet: aandacht, speelgoed, voedsel. Het is aan jou om hen aan te leren dat je geen claimgedrag duldt. Je gaat hen dus zelfbeheersing moeten aanleren en laten merken dat jij het regelt, en het niet aan hen onderling overlaten.
Dit zijn sterke honden, je wil geen gevecht zien tussen volwassen teven.
Als je bang bent om het zelf te managen (je durft niet naar buiten?), ga je de honden steeds moeten scheiden of 1 hond herplaatsen.
Wanneer is dit gedrag begonnen en hoe lang hebben jullie ze?
9 maanden is een onzekerheid fase, dat zou een oorzaak kunnen zijn.
Het gaat dus bezit, speeltjes, eten. Vooral eten kan een enorme trigger zijn.
Daarom sowieso altijd honden apart laten eten.
Vallen ze elkaar gelijk aan als ze buiten zijn?
Doen jullie nog iets als gehoorzaamheid, dat je ze bij je kan roepen en laten zitten?
Gaan jullie wel eens met 1 hond wandelen of spelen of altijd samen?
het is niet dat we niet durven buiten te komen maar het niet echt willen want ik heb ze al 3 keer zien vechten en het is echt geen schoon beeld. Ben er zelf tussengekomen 2 keer en ik had prijs. Maar ik ga jullie advies zeker meenemen dank jullie wel voor jullie reacties, er komt morgen een trainer en een honden therapeut langs om ons een beetje te leren voor de training. Dankjewel allemaal!
Laat je hier daarna nog even weten wat hun advies is en hoe het verder gaat?
We hebben de eerste al 6maanden en de andere 4maanden. Als we ze eten geven doen we dat zelf dus dan gaan ze zitten en krijgen ze 1 per 1 een beetje dan loopt het goed. Maar als we dan buiten blijven en gaan bo zitten zoals gisteren om een bbq te doen ja dan loopt het meteen mis. en ja terug brengen naar fokker is geen optie ben er verliefd op geworden alle 2 dus ik kan ze onmogelijk weg doen!
En ja straffen hoe doe je dat precies ?
Straffen? Je hoeft niet te straffen, want dan ben je al te laat, dan is het kwaad al geschied.
Je moet de situatie managen zodat je het claimgedrag vòòr bent. Als je weet wat de triggers zijn, dan laat je de meisjes eerst weten wat je wenst. Dat kan bijvoorbeeld door hen elk een plaats aan te wijzen waar ze moeten wachten. Het hangt helemaal van de situatie, de energie en de 'inzet' af. Je voelt zelf aan wanneer de ene hond iets wil opeisen t.o.v. de andere.
Dan zorg je voor afstand.
Bijvoorbeeld als je zelf een broodje wil eten in de tuin en je weet dat dit voor heibel zorgt omdat de honden jouw voedsel als inzet tot gevecht zien: dan vraag je eerst afstand, je wijst hen elk een plaats aan, ver genoeg uit elkaar. En dan pas breng je je broodje naar buiten en eet je het op.
Zo leren ze: jouw broodje, zij moeten op afstand blijven.
Ik betwijfel of je weet met wat voor soort honden je te maken hebt als ik je reacties zo lees. Vanwaar deze keuze als ik vragen mag?
Training is leuk, maar training kan de aard van een ras niet weghalen. Het is vrij normaal dat met dit soort type rashonden soortgenoten van hetzelfde geslacht elkaar niet mogen. Het is ook vrij normaal dat ze bezitterig zijn en dan gaan knokken, omdat ze een "nee" van de ander niet tolereren. Ze hebben de perfecte leeftijd bereikt dat dit soort karaktereigenschappen een ding gaan worden.
Je kan iets willen, maar is het realistisch?
We spreken niet over een labrador oid. Zelfs als training de situatie stabiel krijgt, dan is het wachten tot het toch weer fout gaat. Het zit er namelijk nog steeds in, er hoeft maar één trigger te zijn. Ja, ik herken mijn Tibetaanse mastiff hier ook in en ik zie dit gedrag bij dergelijke rashonden toch vaak terugkomen.
Je kan er heel veel aan sleutelen, maar zou je dat willen? Allerlei risico's nemen om hen te veranderen in iets wat ze niet zijn. Je kan ook gewoon hun aard accepteren en je aanpassen, neem maatregelen, je hebt de ruimte.
Ik ben benieuwd wat de GT's gaan zeggen..
Ik wilde weten of jullie ze straffen, want dat werkt nl niet en kan zelfs ervoor zorgen, dat het gedrag erger wordt.
Het gedrag is dus pas begonnen, kan met de onzekerheidsfase te maken hebben.
Probeer ze op tijd aan te lijnen en te voorkomen dat ze kunnen gaan vechten.
Daarom vroeg ik of je ze bij je kan roepen, aanlijnen en niet bij elkaar laten, als er een aanleiding is.
Het heeft te maken met stres die oploopt.
Als je ze optijd uit elkaar haalt, dan zal de stres ook niet oplopen.
Wat voor trainer komt er? Heeft hij een diploma?
Sommige werken nog steeds volgens de dominantie theorie, dat is niet prettig voor je hond en kan er zelfs voor zorgen, dat het echt uit de hand gaat lopen
https://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/stress-signalen-bij-honden/
Hier kan je lezen over stres
waarom moet de oudste weg van je ouders, die is er al langer toch?
Ik heb bij mijn vriends ouders iets dergelijks gezien met 2 chow chows, 2 teefjes. Alles ging goed totdat de jongste jong volwassen werd en ineens de oudste ging aanvalen. En dat ging in de loop der tijd van kwaad tot erger, de honden kregen een bloedhekel aan elkaar. Ze moesten apart gehouden worden voor hun verdere leven lang. Nou weet ik niet of dat met een goede begeleiding beter gegaan zou zijn want dit is alweer een tijd geleden.
Dat zou ik dan nog proberen om er een goede gt die dus verstand heeft van zulke rassen bij te halen die ter plekke kan meekijken.
Pas wel op dat er veel "deskundigen" rondlopen die het eigenlijk niet zijn en meer kwaad dan goed doen. Vraag liever hier eerst even na voordat je iemand in de arm neemt.
Ja weten heel goed met welke ras we bezig zijn hoor mijn pa wou doe speciaal die hond omdat hij er zelf 1 had toen hij klein was in Kosovo.
En ja de honden hebben niet echt een scholing gehad dus luisteren ook niet zo goed. Ze waren elke dag 24/7 bij elkaar dus misschien kan dat een rol spelen. Maar in ieder geval we houden ze nu efkes apart tot we ze weer bij elkaar laten.
Als teefjes elkaar niet mogen is er een kleine kans dat dat weer goed komt.
Twee reuen grote kans dat het wel weer goed komt. Teef en reu ook.
Net mensen-:)
bij die honden was het ook zo dat het buiten op de wandeling wel prima ging dan leken ze juist een 2 tegen de rest van de andere honden team
Ik vermoed dan ook dat ondanks dat het geen nestgenoten zijn, ze wel alles weghebben qua gedrag, het 'littermate syndroom' hebben.
Heb een stuk tekst gecopieerd van dogo.nl
Een ander probleem is dat de honden rond het begin van de puberteit meer duidelijkheid zoeken in de onderlinge verhouding; wie vindt wat het belangrijkste? Wie mag het botje hebben, wie mag er op het lekkere kussen als je er toevallig tegelijk op wil gaan liggen? In huishoudens met meer honden gaat het bepalen van deze ongeschreven regels vaak geleidelijk, met zo nu en dan een redelijk onschuldige aanvaring. Als beide honden uit hetzelfde nest komen, en dus dezelfde leeftijd, ras, genen, grootte, en soms ook nog hetzelfde geslacht hebben, kan het erg moeilijk voor de honden zijn om hier uit te komen. Dit kan flinke gevechten tot gevolg hebben, soms zo heftig dat de honden niet meer bij elkaar gelaten kunnen worden.
Als gedragstherapeut zie je deze combinaties meestal pas op het moment dat er bij één of beide honden flinke gedragsproblemen zijn ontstaan. Meestal extreme angst, angstagressie of vechtpartijen tussen beide honden. En hoe moeilijk het ook is, over het algemeen rest je dan nog maar één advies; herplaatsen van één van de honden als dat op dat moment nog verantwoord is
https://www.doggo.nl/artikelen/aanschaf-van-een-hond/twee-pups-tegelijk-in-huis-nemen/
goed duidelijk stukje, dat is dus wel iets waar je rekening mee moet houden
bij de chows was er 1 gekocht van een goede fokker en de tweede zat als pup in het asiel hier in de buurt, en kwam erbij toen de eerste ongeveer anderhalf jaar oud was. "Want een chow in het asiel laat je daar niet zitten" volgens mijn vriend zijn moeder. Of zij die twee goed begeleid heeft toen de eerste tekenen kwamen dat het mis ging weet ik niet, dat maakt natuurijk ook nog verschil.
Hoe is het vandaag gegaan met de GT erbij?
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?