Omgaan met andere hondenbaasjes 
"
Wat bedoel je met "deze mensen", wie zijn dat?
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Moraal; op een sociale en leuke manier kan men gaandeweg van elkaar leren. Denk door leuk contact te leggen dat men meer bereikt als de eerder genoemde opties..
Zelf ook al gehad dat mensen mij aanspraken en dat begon dan Mag ik je een tip geven? Tuurlijk Mw....dat ging toevallig over Mee laten eten met de pot...mijn reactie was; Fijn dat u er goede ervaringen mee hebt gehad... en de rest gaat het andere oor uit.
Hoe vriendelijker en socialer het contact is dat je legt hoe meer mensen toegankelijker zouden zijn als het gaat om het wel en wee van hun hond..als ik mensen tegen betrek ik de voorbeelden op ons zelf, het is aan hunzelf wat zij ermee doen of ze er iets in zien. Zolang een hond m.i niet afgezeikt word is de rest niet mijn zaak....liever een kort rondje, goed eten en veel liefde als de dieren die ik niet de kost wil geven die het met beduidend minder hebben moeten doen.
Wij hadden vroeger ook honden en we zagen als kinderen het uitlaten echt als iets verplichts, het is omdat het moest...nu pas jarennn later ben ik mij gaan verdiepen in het fenomeen hond...kwamen ze vroeger wat te kort; Nooit! Maar wij wisten niet beter dat honden er waren als gezinslid en die moesten ook hun plasje en poepje doen. Er was geen ambitie om ons te verdiepen wat er nog meer nodig was of kon...Kortzichtig? Ja, misschien wel. Maar ik ben ik en jij bent jij, leven en laten leven, zolang het gebaseerd is op liefde is het aan niemand anders dan de persoon zelf hoe die liefde word vorm gegeven. "
Dat heb je mooi verwoord 
wat fijn dat jullie hondjes binnenkort misschien gaan samen spelen op het losloopveld. Leuk voor dyuna, extra maatje erbij en mevrouw haar hond kan wat extra socialiseren
"
Dat snap je zelf toch ook wel?
Ook mensen uit je omgeving kunnen aangeven geen behoefte te hebben aan je adviezen....
Ook mensen uit je omgeving kunnen aangeven geen behoefte te hebben aan je adviezen....
"
Vooral die laatste zin:-)
"?
Ik denk dat Dyuna en Maui ook echt leuk zouden spelen, schelen ook maar 2 weken van elkaar 
1 Deze bewering heeft echt niets te maken met wat ik schreef. Even beter lezen.
Waarom zou dat niets met elkaar te maken hebben? Het leren op de zelfde manier?
Op de langer termijn stompen alle dieren af, na onderprikkeling. Ook de honden. Wat logisch is, alles wat je niet gebruikt, vermindert of verdwijnt. Een hond die niet getriggert wordt, stompt af, net als dierentuin dieren
"
Nee. Het ging over het wel/niet altijd correct zijn van dergelijke observaties. Hier haalde je toen dierentuindieren bij, waarop ik antwoordde: “Een wild dier in gevangenschap is niet te vergelijken met de gedomesticeerde hond, die zich op het moment van observatie bevindt in een situatie van gesimuleerde vrijheid (‘uitlaten’).” Dat heeft niets te maken met al dan niet algemene overeenkomstige leerprocessen tussen diersoorten onderling, maar met het feit dat: A. het observeren van een hond die zijn grootste actiemoment van de dag beleeft niet vergelijkbaar is met het dierentuindierenbeeld dat de gemiddelde bezoeker in datzelfde tijdsbestek observeert en B. het absoluut onbekend is hoelang zo’n zogenaamd onderprikkelde hond dan onderprikkeld is en die korte wandeling juist als uitlaatklep vol blijheid en doldwaze momenten benut kan worden. Kortom (nogmaals), het is allemaal niet zwart-wit.
Een korte samenvatting van deze conversatie: je beweert appels, dit onderbouw je met peren. Ik zeg vervolgens dat deze appels niet met peren te vergelijken zijn. Hier reageer je weer op, maar dan opeens citroenen als onderbouwing voor de peren.
Je schrijft zelf: En nee, je ziet niet altijd of een hond oud is. Nee, je ziet (absoluut!) niet altijd of een hond ziek is.
Dus schrijf ik in antwoord daarop: misschien zie jij niet of een hond oud of ziek is, ik zie het wel. Geen persoonlijke aanval hoor. Een persoonlijke aanval zou dit zijn.: zie jij net eens of een hond oud of ziek is. Zo schreef ik het dus niet, geen persoonlijke aanval dus.
"
Nou nee. Ik doe een algemene uitspraak (je/men). Daar worden jijzelf en ikzelf dan opeens bijgehaald. Een neutrale reactie zou iets zijn in de trant van “een goede professional kan áltijd de leeftijd correct schatten” (overigens onjuist, maar dat terzijde 
). Dat je persoonlijke aanval nog een stapje erger had gekund maakt het niet opeens geen persoonlijke aanval meer. 
3Precies! Dat is nu het hele punt; dit weet je niet van tevoren. Zo’n “observatie” hoeft dus niets te zeggen over de wel/niet aanwezigheid van “misstanden”.
Een observatie is niet meer dan een observatie. Ik zie wat de hond mij verteld over de relatie met de baas, of er sprake is van geweld.
Pas als je het hele verhaal weet, kan je conclusies trekken. "
Het is onmogelijk om áltijd, zonder uitzondering, in een dergelijke momentopname aan een hond te kunnen zien of er sprake is van misstanden. Ongeacht wie deze observaties doet. Dat heeft alles te maken met individuele verschillen tussen honden, de mate van de misstanden en de frequentie van de misstanden. Zelfs in het geval van geweld.
Dat is de enge juiste weg.
Wil je weten hoe ik mensen aanspreek?
Vanwaar die interesse in hoe ik in mijn privé leven functioneer ? "
Hahahah. Wat? Meen je dit? Of is dit een grapje? Het hele topic lang staan voor het “belang van het informeren van onwetende mensen”, meermaals benadrukken dat het mogelijk is om mensen te adviseren/aan te spreken op dergelijke zaken zonder negatieve ondertoon (maar “verkennend” en “helpend”). En als iemand dan vraagt om dit te illustreren is het “interesse in hoe je in je privéleven functioneert”?! 
Mijn laatste vraag is precies zoals hij er staat. Hondenbaasjes aanspreken naar aanleiden van een vermoeden van onderprikkeling “kan dus gewoon”, schijnt. Dan kan dat aanspreken dus ook in het geval van een vreemde moeder met een onderprikkeld kind. Of is de daarop volgende ergernis van de aangesproken mensen dan iets makkelijker voor te stellen? Puur een nadenkertje..
Het is wel een onbegrijpelijk topic geworden.
Een soort omgaan met andere hondenbaasjes voor gevorderden of zo . 
Een soort omgaan met andere hondenbaasjes voor gevorderden of zo .
"
Hahahahahhaha XD
Nog iemand geïnteresseerd in hoe laat en waar ik morgen mijn honden uitlaat? Zodat je even op een vriendelijke en helpende toon kunt komen uitleggen wat ik allemaal fout doe?
Leg me dan ook meteen even uit hoe ik de opvoeding van mijn kinderen verpest.
Leg me dan ook meteen even uit hoe ik de opvoeding van mijn kinderen verpest. "
Ja ik! Kunnen Kahlúa en Joep weer lekker racen samen
Sommige.mensen stinken zo hard dat je niet eens bij ze in de buurt wil komen. Zag gisteren nog iemand met ook een kind in een wandelwagen die half vol lag met afgevallen blad van de boom. Kind was ook veel te groot en zwaar voor de wagen. Ding zat vast in het bos, de vrouw die erbij liep had een Boomer bij en een trui aan die half vol zat met zand en een vieze te korte rok aan. Ze had ook schoenen.met haken aan in het zachte bosgrond. Kind schreeuwde en zij naar de hond. Gooit ze een bal gooit ze mis...
Een soort omgaan met andere hondenbaasjes voor gevorderden of zo .
"
Het is alleen nog te begrijpen voor diegene die het hoogste woord voeren....
Hahahah. Wat? Meen je dit? Of is dit een grapje? Het hele topic lang staan voor het “belang van het informeren van onwetende mensen”, meermaals benadrukken dat het mogelijk is om mensen te adviseren/aan te spreken op dergelijke zaken zonder negatieve ondertoon (maar “verkennend” en “helpend”). En als iemand dan vraagt om dit te illustreren is het “interesse in hoe je in je privéleven functioneert”?!
Mijn laatste vraag is precies zoals hij er staat. Hondenbaasjes aanspreken naar aanleiden van een vermoeden van onderprikkeling “kan dus gewoon”, schijnt. Dan kan dat aanspreken dus ook in het geval van een vreemde moeder met een onderprikkeld kind. Of is de daarop volgende ergernis van de aangesproken mensen dan iets makkelijker voor te stellen? Puur een nadenkertje.. "
Het is een beetje lastig je zo te antwoorden, misschien beter mijn bericht in zn geheel te quoten en dan weg te halen, wat je weg wilt hebben.
De leerprincipes hebbende maken met de gevolgen ervan.
Het uiteindelijk afstompen bij onderprikkelen.
Een hond die buiten nog zijn uitlaatplek heeft en vrolijke momenten beleeft, is niet afgestompt. Dat een hond te weinig uitdaging krijgt, krijgt de baas vanzelf terug, die zullen nl uit onderprikkeling vanzelf een taakje gaan verzinnen.
Een hond die wel is afgestrompt, ik vind de labrador een mooi voorbeeld, veel te vet, sjokt buiten achter zijn baas, geen sprankje levenslust in zijn ogen.
Dit is mij overigens geen rede om in te grijpen.
Je hebt het hier dus over een algemene uitspraak,:
En nee, je ziet niet altijd of een hond oud is. Nee, je ziet (absoluut!) niet altijd of een hond ziek is.
Maar hoe weet je hoe een ander observeert? Hoe weet je of een ander al dan niet ziet of een hond oud of ziek is?
Je kan nl volgens mij alleen spreken over je eigen observaties, wat zie je zelf.
Vandaar dat ik zei, dat je het niet ziet, wat uiteraard geen persoonlijke aanval is, omdat het mij gaat over het feit dat ik het wel zie.
Ik vind het nl niet belangrijk te weten of jij ziet of een hond oud of ziek is.
Dat is het verschil tussen jou af willen vallen en iets over me zelf zegen.
Dit is jou mening, daar ben ik het niet mee eens.
Het is onmogelijk om áltijd, zonder uitzondering, in een dergelijke momentopname aan een hond te kunnen zien of er sprake is van misstanden. Ongeacht wie deze observaties doet. Dat heeft alles te maken met individuele verschillen tussen honden, de mate van de misstanden en de frequentie van de misstanden. Zelfs in het geval van geweld.
Ondanks de individuele verschillen, zijn honden meesters in communiceren, ze zijn een open boek. Ik heb ze leren observeren, interpreteren en kan mijn conclusies trekken.
Maakt het uit hoe vaak of hoe lang een hond mishandelt wordt? Elke fysieke correctie is er 1 te veel, daar maak ik geen onderscheid in.
Een vreemde moeder met een onderprikkeld kind aanspreken, nee, net zo min als een onderprikkelde hond of een overprikkeld kind en een overprikkelde hond.
Misschien even aan de mondjes vragen of het topic over mij ( al het tweede topic die aan mij gewijd is,) weer open kan, dan kunnen we daar verder discussiëren.
De leerprincipes hebbende maken met de gevolgen ervan.
Het uiteindelijk afstompen bij onderprikkelen.
Een hond die buiten nog zijn uitlaatplek heeft en vrolijke momenten beleeft, is niet afgestompt. Dat een hond te weinig uitdaging krijgt, krijgt de baas vanzelf terug, die zullen nl uit onderprikkeling vanzelf een taakje gaan verzinnen.
Een hond die wel is afgestrompt, ik vind de labrador een mooi voorbeeld, veel te vet, sjokt buiten achter zijn baas, geen sprankje levenslust in zijn ogen.
Dit is mij overigens geen rede om in te grijpen.
Je hebt het hier dus over een algemene uitspraak,: En nee, je ziet niet altijd of een hond oud is. Nee, je ziet (absoluut!) niet altijd of een hond ziek is.
Maar hoe weet je hoe een ander observeert? Hoe weet je of een ander al dan niet ziet of een hond oud of ziek is?
Je kan nl volgens mij alleen spreken over je eigen observaties, wat zie je zelf.
Vandaar dat ik zei, dat je het niet ziet, wat uiteraard geen persoonlijke aanval is, omdat het mij gaat over het feit dat ik het wel zie.
Ik vind het nl niet belangrijk te weten of jij ziet of een hond oud of ziek is.
Dat is het verschil tussen jou af willen vallen en iets over me zelf zegen.
Dit is jou mening, daar ben ik het niet mee eens.
Het is onmogelijk om áltijd, zonder uitzondering, in een dergelijke momentopname aan een hond te kunnen zien of er sprake is van misstanden. Ongeacht wie deze observaties doet. Dat heeft alles te maken met individuele verschillen tussen honden, de mate van de misstanden en de frequentie van de misstanden. Zelfs in het geval van geweld.
Ondanks de individuele verschillen, zijn honden meesters in communiceren, ze zijn een open boek. Ik heb ze leren observeren, interpreteren en kan mijn conclusies trekken.
Maakt het uit hoe vaak of hoe lang een hond mishandelt wordt? Elke fysieke correctie is er 1 te veel, daar maak ik geen onderscheid in.
Een vreemde moeder met een onderprikkeld kind aanspreken, nee, net zo min als een onderprikkelde hond of een overprikkeld kind en een overprikkelde hond.
Misschien even aan de mondjes vragen of het topic over mij ( het tweede topic die aan mij gewijd is, inmiddels) weer open kan, dan kunnen we daar verder discussiëren over mezelf .
"
Ben t u een moderator hier? Heeft u een samenvatting van deze tekst dan kan mijn programma het oplezen hoef ik geen woorden te lezen, ik ben super dyslectisch sorry.
Bedoel je Joep van Beuningen die ken ik ook zeer goed. Hij heeft ook een hond die heel groot is.
Nee dat ben ik niet.
Het is eigenlijk helemaal niet interessant wat er staat. Het lijkt meer of ik verhoord wordt.
Heeft eigenlijk niets met honden te maken.
Je denkt dat je honden kunt lezen, je ziet wat jij gelooft te zien. Maar wie zegt dat dit waarheid is??
Een “gedragsdeskundige” die ervan overtuigd is de welzijnssituatie rondom honden altijd correct te kunnen lezen op basis van zulke korte momentopnames, is naïef. Bijna net zo naïef als een “gedragsdeskundige” die zijn kennis van Hollywood TV heeft. Als er vervolgens beweringen worden gedaan over het altijd correct kunnen lezen van de leeftijd en de gezondheidssituatie, op basis van hoe zo’n dier langswandelt, dan verandert het van naïef naar gevaarlijk.
De rest van je tekst, Suzanne, gaat niet in op wat ik zeg. Langs elkaar heen praten noemt men dat. Bewust of onbewust- geen idee, maakt ook niks uit.
Ik krijg er steeds weer een beetje buikpijn van, als ik hier de reacties zie hoe fel mensen kunnen oordelen als het om honden gaat. Ergens snap ik het een beetje, ik ken persoonlijk ook mensen die bijvoorbeeld honden hebben voor de kinderen, verder niet teveel naar buiten gaan en misschien af en toe naar mijn idee te ver gaan in correcties. Dat vind ik jammer omdat ik weet hoeveel meer plezier je kan hebben met honden, maar ik zie geen ongelukkige dieren, wel wat onbehouwen en energiek als ze dan mogen loslopen. Maar als ik dan zie wat een verschil er heerst tegenwoordig als het gaat om honden in vergelijking met kinderen... Mensen die hier komen vertellen: “ik werk fulltime en daarbuiten geef ik mijn hond alle aandacht, welk ras past bij mij?” zijn 90% van de reacties fel tegen het nemen van een hond. Maar het nemen van kinderen is normaal en wordt zelfs verwacht. En laten we ons vooral niet bemoeien met andermans kinderen, want dat zou je zelf ook niet waarderen. Niemand is immers perfect. En ondertussen zijn er een hoop “vergeten kinderen” die deze zorg, liefde en veiligheid bij een volwassene wel hard nodig hebben. Misschien nog wel veel harder dan die hond die niet vaak veel verder komt dan het grasveld aan de overkant. Maar om de vraag van TS te beantwoorden: mocht je je toch zorgen blijven maken, kun je altijd een open gesprek proberen te starten, wie weet raak je je zorgen dan direct kwijt omdat er een reden is dat je ziet wat je ziet, of vrijblijvend hulp aanbieden. Als je daadwerkelijk last ervaart van andermans honden zou je altijd normaal en vriendelijk en vooral assertief kunnen vragen of ze in de toekomst rekening met je willen houden. Er zullen altijd mensen zijn die doen wat ze zelf willen, maar genoeg die niet te beroerd zijn om je daarin te respecteren. Tot je vraag waren ze zich dan vermoedelijk van geen kwaad bewust dat hun goedaardige energieke hond anderen werkelijk tot last kunnen zijn, want “hij doet niets”. Maar als je niets zegt dan verandert er ook niets.
Je wordt op het moment een beetje in de gaten gehouden, 
Gisteren werd ik aangesproken waarom ik ..Bams..niet uit liet en haar iedere dag in de auto stopt.....mijn antwoord...(mensen weten niet dat Ogin Bams niet is ) ik ga fijn rijden met mijn hond, vind ze gezellig......ik geef geen antwoord waar ik naar toe ga, ben heel vriendelijk gebleven, ik heb geen contacten hier in de buurt, kom niet hier vandaan, blijf altijd een vreemde in de buurt, niet erg, maar mensen zijn mensen die toch zich graag met anderen willen bemoeien, goed bedoeld of niet....ik heb een huis wat men niet vanaf de straat ziet dat er een hond woont...nu de mensen thuis zijn zijn ze wat nieuwsgierige dan anders.. en heb geen hond die eens blaft....
Hahaha, ja ook ik ben aangesproken, zo zielig dat onze hond 2x per dag met de auto naar de bossen gebracht wordt om vervolgens een uur te moeten wandelen.
Hoe hou je het vol.
De rest van je tekst, Suzanne, gaat niet in op wat ik zeg. Langs elkaar heen praten noemt men dat. Bewust of onbewust- geen idee, maakt ook niks uit.
"
Nu heb je het over de welzijnssituatie, maar daar zei ik niets over, ik heb het over de interactie met de baas. Dat is dus iets heel anders dan wat je noemt.
Nou noem je ook het altijd correct kunnen lezen van de leeftijd en de gezondheidssituatie. Dat is heel wat anders dan kunnen zien of een hond oud of ziek is. Dat kan ik zien aan een hond.
Nou verweet je mij dat ik niet goed lees, maar goed lezen en interpreteren is wel zo handig voor je een conclusie trekt.
Je vraag of ik ingrijp bij onderprikkeling, ik had in een eerdere tekst al geschreven hoe ik daar mee omga.
Je hebt het over langs elkaar heen praten, wil je me wel begrijpen?
Was het duidelijk dat het geen persoonlijke aanval was?
Je schrijft “gedragskundige” ik ben geen gedragskundige, geen experten dat zal ik ook nooit over me zelf zeggen.
Ik ben nog niemand tegen gekomen die de leeftijd van mijn oudste hond juist geschat heeft. Niemand, ook geen deskundigen, dierenartsen, trainers en mensen die beroepsmatig dagelijks met dit ras te maken hebben.
Ik vind de uitspraak dat je dat ALTIJD kunt zien aan een hond dan ook een gevalletje 'hoogmoed'.
Nog niet zo lang geleden deed je dat dus wel en daar heb ik toen dus ook op gereageerd.
nee hoor, dat heb ik nooit beweerd, geschreven of gezegd.
Wat ik wel heb is een opleiding tot gt gedaan, daarmee noem ik me zelf geen gedragstherapeut, of gedragskundige, of kenner of wat dan ook.
Hoe meer ik weet, des te meer ik besef dat ik nog maar zo weinig weet.
Zoek jij dan maar op, waar ik dat geschreven heb.
Mijn geheugen werkt prima. Zeker omdat je altijd zegt 'ik ben geen deskundige' en toen opeens beweerde een gt te zijn. Dus daar reageerde ik op. Kwam jij met een heel verhaal dat je de oude examens van je trainer had gedaan en dus eigenlijk wel gt bent maar niet officieel en dat soort gedraai.
Mijn geheugen is ook prima.
Mij van liegen beschuldigen vind ik nog al wat, dus ik zou het prettig vinden als je opzoekt waar ik dat geschreven heb.
Ik heb een privé opleiding tot gt gedaan, ik heb geen diploma, ik noem mij daarom geen gt en ben geen gt.
Doen we van de week een keer!!!
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?