Geen stap meer verzetten tijdens uitlaten

Hallo allemaal! 

Misschien is hier iemand die mij kan helpen/advies kan geven. Sinds een poosje (denk een week of 3, 4) wil Romy soms ineens onder het uitlaten geen stap meer verzetten. Zet zich echt schrap. Ik kom er zelf niet helemaal uit waarom ze het doet, als ik dan namelijk een andere richting op ga dan de richting waar ik in eerste instantie liep, loopt ze weer vrolijk mee. Is dit om haar zin door te drijven of zou er meer aan de hand kunnen zijn? En wat moet ik hier mee aan? Ik kan d`r meesleuren maar het lijkt mij dat dat niet echt iets oplost. Ik blijf nu meestal staan tot ze bereid is de richting waar ik al in liep mee te lopen maar als ze het vaak genoeg doet tijdens een wandeling keer ik ook nog wel eens om om weer naar huis te gaan. Het is nogal frustrerend namelijk. Ze deed het eerste alleen als we in het donker liepen (een paar keer geschrokken van vuurwerk, daar weet ik het eigenlijk aan) maar ze deed het net ook een aantal keer... Tips??

Puck heeft ook heel lang niet willen wandelen. Gewoon omdat ze er een gruwelijke hekel aan heeft.

Mevrouw laat zich graag dragen in een rugzak, rijden in een winkelwagentje, fiets of auto haha.

Ik heb me soms behoorlijk lopen frustreren, wat het er natuurlijk niet beter op maakte.

Uiteindelijk ben ik Puck de keuze gaan geven. Vaker naar buiten voor even te plassen en zodra ze verder wilde lopen, gingen we verder. Op haar tempo, haar weg die ze lopen wil. Zo loopt ze nu weer aardig goed mee. Als ze de kop de goede richting op heeft staan, loopt ze met gemak 3 tot 5 kilometer. Heeft ze de kop verkeerd, dan draait ze zich na poepen en plassen weer om richting huis.

In het bos vind Puck het eigenlijk altijd wel leuk en loopt ze eigenlijk  altijd wel goed mee in de richting die ik op wil.

Romy gaat ook liever met de auto weg, maar aangezien ik dan afhankelijk ben van een vriend heeft ze pech en zal ze toch meestal moeten lopen... Ze is dus niet de enige die het soms gewoon vertikt. Ik ben bang dat als ik haar d`r zin geef het van kwaad tot erger wordt en daardoor weet ik dus niet goed waar ik nou goed aan doe... 

Geeft het eens twee weken om je hond de keuze te geven.

Het neemt dan bij jou frustratie weg dat ze niet wil lopen. Ga je gewoon weer naar huis.

Uiteindelijk krijgt ze vast interesse in de geurtjes en wordt ze vanzelf nieuwsgierig naar andere geurtjes en loopt ze snuffelend verder.

Het gaat niet altijd om de afstand die je loopt, het is voor een hond ook belangrijk om de ruimte te krijgen om zn eigen ding te doen. Snuffelen en plassen.

Je kan verschillende dingen proberen, al naargelang de reden waarom ze zich schrap zet.

Bijvoorbeeld:

- als ze zich schrap zet omdat er iets in de omgeving is dat ze niet fijn vindt (geluid, drukte, geur, sfeer,...) kan je halt houden en samen op 't gemakje rondkijken en indrukken opdoen. Je kan haar geruststellend toespreken. En dan kijken of er iets in haar houding verandert, dan nodig je haar uit om weer een eindje samen door te lopen.

- als ze zich schrap zet omdat de wandeling haar niet langer bevalt, kan je de wandeling inhoudelijk leuker voor haar maken: doe onderweg leuke dingen samen: een zoekspelletje, een sprintje trekken, even een knuffelmomentje onderweg, een paar oefeningetjes als ze dat leuk vindt, verander onverwacht van route, verken nieuwe weggetjes, e.d. Zo hou je het afwisselend, en gaat een wandeling niet alleen over een weg afleggen maar ook over samenzijn.  

" Geeft het eens twee weken om je hond de keuze te geven.
Het neemt dan bij jou frustratie weg dat ze niet wil lopen. Ga je gewoon weer naar huis.
Uiteindelijk krijgt ze vast interesse in de geurtjes en wordt ze vanzelf nieuwsgierig naar andere geurtjes en loopt ze snuffelend verder.
 
Het gaat niet altijd om de afstand die je loopt, het is voor een hond ook belangrijk om de ruimte te krijgen om zn eigen ding te doen. Snuffelen en plassen. "

UkkePuck

Ze krijgt bij mij altijd alle ruimte om haar ding te doen, snuffelen, plassen, gewoon stil staan... Het is ook dat ze te zwaar is en ik er graag wat af wil hebben dat ik gewoon ook wel lekker met haar wil wandelen. Als mevrouw het dan vertikt vind ik dat best jammer en ben ik bang dat ze nog dikker gaat worden... Maar ik zal haar een paar weken haar zin geven, ik ben benieuwd...

" Je kan verschillende dingen proberen, al naargelang de reden waarom ze zich schrap zet.
Bijvoorbeeld:
- als ze zich schrap zet omdat er iets in de omgeving is dat ze niet fijn vindt (geluid, drukte, geur, sfeer,...) kan je halt houden en samen op 't gemakje rondkijken en indrukken opdoen. Je kan haar geruststellend toespreken. En dan kijken of er iets in haar houding verandert, dan nodig je haar uit om weer een eindje samen door te lopen.
- als ze zich schrap zet omdat de wandeling haar niet langer bevalt, kan je de wandeling inhoudelijk leuker voor haar maken: doe onderweg leuke dingen samen: een zoekspelletje, een sprintje trekken, even een knuffelmomentje onderweg, een paar oefeningetjes als ze dat leuk vindt, verander onverwacht van route, verken nieuwe weggetjes, e.d. Zo hou je het afwisselend, en gaat een wandeling niet alleen over een weg afleggen maar ook over samenzijn.   "

Alaska's Finest!

Ik probeer inderdaad zoveel mogelijk andere routes te lopen of al bekende routes in tegenovergestelde richting. Ik heb geen idee of ze iets ruikt, hoort of dat het een bepaalde sfeer is waarin ze zich schrap zet maar het is in ieder geval op 1 bepaald punt altijd raak, daar lijkt ze altijd rechtsaf te willen terwijl ik rechtdoor wil. Laat ik merken dat ik daar over wil steken (linksaf) dan gaat ze over het algemeen graag mee. Bedenk me wel nu ik het zo typ dat vlak na dat punt meestal een behoorlijke wind staat, misschien is dat het probleem! Hmmmm...

Minder voeren, maar dat zul je al doen neem ik aan.

Iemand die te zwaar is, beweegt niet makkelijk door ongemak van het lichaam, misschien pijn in gewrichten door slijtage oid. Laat dat door een dierenarts nakijken.

Misschien kun je meerdere keren per dag bewegen samen. Al is het maar een klein eindje, een paar minuten.

Dit uiteindelijk steeds verder opbouwen. Kijk naar wat de hond kan.

Die wind kan heel goed de oorzaak zijn. Die is guur de laatste tijd. Koude wind in de oren misschien. Twinko loopt liefst ook alleen met de wind mee ipv er tegenin. En moet hij er écht tegenin van mij dan gooit hij z’n oren plat en rent zo snel mogelijk naar huis 

Zou kunnen. Ze hoeft maar 1x de link te hebben gelegd tussen 'die lokatie' en 'onaangenaam' en ze vindt die plek maar niks.

Dus loop van daaruit eens de richting uit die zij wenst, en daarna sla je ergens verderop weer af in de richting die jij wenst.

Wie weet is er dan geen probleem meer...  

Het kan dat ze doordat ze toen een keer van vuurwerk geschonken is een bepaalde plek of geur of geluid gekoppeld heeft aan, eng.

Als ze niet verder wilt, zou je haar eigenlijk moeten laten ervaren, dat het enge weg is.

Als je er veel aandacht aan gaat besteden, kan je haar eigenlijk juist vertellen dat het eng is.

Dit gedrag kan ze dan gaan generaliseren, het kan dat ze steeds meer plekken eng gaat vinden en niet meer verder durft.

Zo ver, dat ze straks de deur niet meer uit durft te gaan. Dat hebben we helaas voorgehad. Hond durfde al ruim 6 maanden de tuin niet meer uit.

We lieten de baas doorzetten en ja de hond sputterde tegen. Ze zette door en de hond ervaarde dat het niet eng meer was. Dit een paar keer herhaald, totdat ze hond nog maar een beetje hulp nodig had. Na twee dagen oefenen was het gedrag helemaal over, ze lopen weer hun dagelijkse lage wandelingen met veel plezier.

Eigenlijk is het daarom handig om haar over de drempel heen te helpen. Een klein kind die je aan de hand meeneemt, de drempel over.

Je zal moeten doorlopen en haar meenemen. Ik vind dat altijd moeilijk, maar het is eigenlijk een noodzakelijk kwaad om haar te laten ervaren dat het niet eng is.

Je zal merken dat als je een paar keer, met haar tegengesputter,  door bent gelopen, ze steeds makkelijker mee zal lopen, totdat ze is vergeten dat het eng was.

Zorg dat ze weer op gewicht komt, laat haar buiten werken voor haar eten. Brokjes (haar eigen voer) verstoppen en laten zoeken. Zo wordt buiten sowieso super leuk.

Even een update: vanmorgen en vanmiddag heb ik háár laten bepalen hoe we zouden lopen en tot mijn verrassing was dat vanmorgen 1 van mijn langere routes en vanmiddag ging ze naar het recreatiegebied hier in de buurt. Lekker los gelopen en gespeeld met andere honden. Daarna moe maar voldaan naar huis en niet 1 keer tegengestribbeld! Ik ben benieuwd wat ze vanavond doet...

Iedereen in ieder geval heel erg bedankt voor de tips en adviezen, ik ga morgen eens kijken of ze langs dat betreffende punt wil!

Super

Top