Dit breekt mijn hart en ik ben op

Hi iedereen
Wow ik weet even niet waar ik moet beginnen.
Het is voor mij echt heartbreaking, maar ik zal proberen alles zo goed mogelijk te vermelden.

Ik heb 2 herplaatsers in huis. Een heb ik nu al zo'n 8 jaar de ander 6 jaar. In het begin ging het dus echt niet goed samen maar met super hard werken is het gelukt om er echt maatjes van te maken. IN die periode stond ik er financieel beter voor en kon ook met ze naar cursussen. Deze luxe heb ik op dit moment niet. Nu begon een jaar geleden mijn hele wereld in te storten. IK Heb diverse trauma's uit het verleden en een jaar geleden toen ik in een falende ivf traject kwam ,draaide ik helemaal door ....alsof alles van de jaren terug boven kwam. Mijn partner verliet mij voor een andere vrouw cryos die ik over had moeten vernietigd worden ik kwam thuis te zitten en ,begon met therapie ik kwam er achter dat ik al jaren ptss had en een depressie. Sinds kort heb ik hier een slaapstoornis bij. Dit heeft zo veel effect op mij maar ook mijn dieren gehad. Ik merkte al dat ze zich anders gingen gedragen, ook naar elkaar toe. De genade klap kwam toen de hond die ik dus al 8 jaar heb naar de dierenarts moest. Er moesten tanden getrokken worden en er was alleen een vakantie medewerker aanwezig. Hierna was mijn hondje een chihuahua totáál zichzelf niet meer.ik maakte weer een afspraak en hoorde van mijn huidige dierenarts heel eerlijk...dat de vakantie medewerker hem verlamd had maar niet verdoofd. Ik vond dit afschuwelijk en verklaart ook waarom ik bij de behandeling het idee had dat hij pijn had. Mijn hondje begon dus mijn andere hond continu aan te vallen. De andere hond is best druk en de ander wil daar nu niets meer van weten .ze zitten in apparte kamers en kunnen elkaar niet zien of het gaat fout . Ik merk dat ik hierdoor nog extra in de depressieve gevoelens kom te zitten omdat het gewoon een rot situatie is.Ook naar mensen is hij veranderd, en kan er nog amper bezoek langs komen. De andere hond is hierdoor in een verlatings angst gekomen en als ik maar de kamer verlaat begint hij te blaffen tot ik terug ben. Ik zit zo zo erg met mijn handen in het haar. Ik heb echt de middelen nu niet om naar een gedragstherapie te gaan. Zou iemand mij alsjeblieft wat tips kunnen geven, want ik wil nog een keer alles op alles zetten om ze weer ontspannen te krijgen ook naar elkaar toe....In de tussentijd zal ik sparen voor een gedragsdeskundige. Mocht echt niets helpen ben ik bang dat er een weg moet...voor nu wil ik daar niet aan denken ik moet gewoon alles geprobeerd hebben. Alvast bedankt

Heel eerlijk en hoe moeilijk ook, ik zou in deze situatie een van beide herplaatsen. Ik zie natuurlijk de situatie niet bij jou thuis en kan alleen afgaan op wat je schrijft. Maar als ik het lees, lijkt mij de situatie voor jullie allemaal niet langer houdbaar en lijkt het mij ook geen probleem dat gemakkelijk en snel opgelost kan worden. 

Wat je ook beslist of gaat doen, ik wil je heel veel sterkte wensen met de moeilijke situatie! 

Heb je niemand die je kan helpen met je honden, het uitlaten...en welke provincie woon je, zodat er misschien hier iemand is die jou zou kunnen helpen, heel verdrietig dat dit je overkomt...

Heel verdrietig hoor wens je veel sterkte hoop je iemand kan helpen moeilijk 

Hoe lang geleden zijn de tanden getrokken?

Zijn er nog tanden over? Heeft hij nog pijn in zijn bek of last van de overige tanden?

Bij mijn pers was een afgebroken hoektand er uitgehaald en nu prikt de onderste hoektand steeds in haar lip, waar nu een wond zit. De onderste hoektand moet er nu ook uit.

Kan je zien of hij ergens een plek heeft?

Jeetje wat een heftig verhaal. Begrijpelijk dat je het allemaal even niet meer weet. Kun je iets kalmerends voor de ene proberen? Chihuahua’s zijn natuurlijk sowieso al hittepetitjes, en na een vervelende ervaring wordt dit idd nog erger. CBD olie ofzo. Ik heb geen idee maar wie weet is er iets om de rust in huis een beetje te kunnen laten weerkeren. 
En heb je misschien lieve vrienden die eens een paar dagen op een hondje willen passen? Dat geeft jou even rust om jezelf op te laden. 

Eerst aan jezelf werken voor je weer anderen kunt "redden".

Dankjewel voor de lieve reacties. Op het moment zitten er nog wel wat tandjes maar ik moest er rekening mee houden dat deze in de toekomst er ook nog uit moeten. Ik zal eens kijken of ik iets kan zien rondom zijn bekje. Echt hulp heb ik niet, al komt mijn moeder wel soms even kijken en savonds doen wij samen de hondjes raar genoeg gaat dat dan vaak goed....lopen ze soms ook naast elkaar heel vreemd. Echt in huis is het oorlog of als ik ze alleen samen wil uitlaten, dus doe ik ze nu omstebeurt. Cbd olie zou dat mogen bij chihuahua's??? Ik zal daar ind nog even naar kijken. Ik hou zoveel van ze en op dit moment zijn zij de enige waar ik nog voor naar buiten ga ,of mijn bed uitkom om ze te voeden het is absoluut niet makkelijk en ik kan soms echt huilen maar weg doen kan ik nog echt niet. Ergens heb ik denk ik nog de hoop dat het goed komt...

Wat fijn dat je mams je toch komt helpen en jullie ze samen uit kunnen laten....dierenwinkel, relax kan je eens naar kijken....en thuis als ze zo lelijk doet naar de andere hond, gescheiden houden....een traphekje...er tussen...en je moet nu je bed uit, goed zo, en wegdoen is niet nodig, je krijgt nu een ritme om juist voor de honden te moeten zorgen, geef het niet op hoor, en als je mams je niet kan helpen, laat je ze apart uit....

Als ik het goed begrijp zeg je eigelijk dat je op dit moment de energie niet hebt om het probleemgedrag aan te gaan pakken. Gezien alles dat je hebt meegemaakt de laatste tijd kan ik dit heel goed voorstellen. Sterker nog, als je nu zult proberen het probleem op te gaan lossen zal het wrs niet gaan lukken. Simpelweg omdat je zelf niet zeker en consequent over zal komen. 
Maar dit alles geeft niet. Het gaat echt goed komen alleen heb je eerst wat tijd voor jezelf nodig. Dus in plaats van nu heel erg te gaan focussen op het gedrag afleren zou ik adviseren om te zien hoe je het kunt voorkomen. Dus hondjes apart uitlaten. Omstebeurt. En kun je misschien de deur van de ene kamer open laten met een houten schot er voor ofzo? Ik bedoel dat je hondje je dan nog wel kan horen. Of in de woonkamer iets maken waardoor ze elkaar niet zien maar wel jou kunnen horen? Dat scheelt misschien met de verlatingsangst.

Je zou ook kunnen proberen om beide met een lange riem in de woonkamer te leggen. Dat ze niet bij elkaar kunnen komen maar wel jou zien. Ik begrijp dat ze zullen blaffen als ze elkaar zien maar wie weet als je ze afleidt dan, en ze merken dat ze niet bij elkaar kunnen komen, dat ze dan minder blaffen uiteindelijk. 

Jou ene hondje is wrs z’n zelfvertrouwen kwijt en heel angstig nu. Vandaar dat die uitvalt naar de ander. Pure onzekerheid. Mijn hondje doet dit ook naar de hond van een collega op werk. Wat wij gedaan hebben is ze idd gescheiden houden, maar af en toen eens elkaar laten zien op een manier dat niks fout kon gaan. De hond van collega lag dan aan de riem op haar plaats rustig te kluiven aan een botje, en ik wandelde met Twinko aan de riem voorbij op weg naar de keuken. In mijn hand had ik wat heeel lekkers (dat wist hij) en ik kletste vrolijk tegen Twinko. Natuurlijk viel hij uit zodra we langs die hond liepen maar omdat hij aan de riem zat en wist dat ik wat lekkers had kon ik makkelijker terug zijn aandacht krijgen. Als dat gelukt was gingen we een paar meter verder in de keuken even wat laten snuffelen en hield ik zijn aandacht vast door te praten enzo. Alsof er niks aan de hand was. Hij kon de hond van de collega wel zien liggen in de verte vanaf de keuken maar omdat we druk bezig waren samen met snuffelen en kletsen en lekkers voeren negeerde hij die. En zo hebben we hem langzamerhand geleerd dat hij die hond voorbij kon zonder uit z’n stekker te gaan. Hij leerde namelijk dat die hond niks naars zou doen. Afleiden afleiden afleiden. 

Misschien een idee dus om je ene hondje vast te leggen aan korte riem met wat lekkers zodat die rustig blijft,  en het angstige hondje aan een kort riempje even mee te nemen door de kamer terwijl jij je dagelijkse dingen doet. Keuken opruimen, brood smeren, was opvouwen, eten koken.. noem maar op. En betrek je hondje dan hierbij. Op een leuke manier. Geef die een sok als je was opvouwt en dan lachen: ‘Wat heb je?? Heb jij een mooie sok! Wauw wat goed! Laat eens zien.. Oh mooi zeg! Kijk eens, ik heb ook een sok maar die is al opgevouwen. Ruik maar... bla bla bla”  Niemand ziet je dus je kun zo gek doen als je wilt! 
Brood smeren: “Wat heeft ‘t baasje hier? Een boterham! Kijk.. ruik maar. Maar is niet voor jou. Nee, is voor het baasje. Ja. En dan pak ik de hagelslag. Kijk, dit is het pak. Ruik je dat? En als ik schud.. oh! Het maakt geluid. Dat is gek!... bla bla” (ja ik heb altijd een boel lol met de hond, haha!)