hoi iedereen
heb gezien dat het 7 jaar is geleden dat ik hier ben geweest daarom wil ik jullie even ons nieuw gezinnetje voorstellen: eerst hebben we bink onze boxer is 8,5 jaar oud en hebben we sinds pup hij is super lief en dan hebben we ook ons loesy een boston terrier 7 jaar stront eigenwijs maar ook super lief maar nu hebben wij sinds vrijdag een chihuahua 4 jaar is ze ze noemt moeske wij zijn al de 4de eigenaar ze is vroeger mishandeld geweest naar mij luisterd ze redelijk maar ze is doodsbang voor mijn man hij wou ze vanmorgen aanhalen ze dook in elkaar en deed een klein plasje (ze is wel sinds zondag loops) ik vindt dit zo erg voor moeske maar ook voor mijn man want hij ziet zo graag hondjes, naar mij toe doet ze het heel goed begint zelfs naar haar naam te luisteren maar ik zou zo graag vrede hebben en dat ze niet zo bang is ook vliegt ze s'morgens en s'avonds in haar eetpot net of ze heeft nooit eten gehad, kunnen jullie mij alstublieft een beetje advies geven zeker ivm de relatie tussen mijn man en moeske hoe we da kunnen oplossen, alvast bedankt
Een hondje met zo'n verleden zal veel tijd nodig hebben denk ik.
Niet te veel van het hondje verlangen.
Misschien kan je man haar voorlopig niet aanhalen, zodat ze op haar eigen tempo contact kan maken.
Verder heb ik geen ervaring met zulk gedrag, maar ik denk dat ik dit zelf zo zou proberen.
bedankt Sylvia voor je reactie denk idd ook da ze al veel heeft meegemaakt en ze is nu ook loops
Moeske is nog maar kort bij jullie dus het is al heel wat dat ze in elk geval naar 1 persoon trekt .
Uw man zou zich totaal niet met haar moeten bemoeien ,ze moet eerst nog wat zelfvertrouwen gaan krijgen .
Als hij haar negeert is er sneller kans dat ze na verloop van tijd toenadering gaat zoeken ,
Dus niets forceren met lokken of lekkertjes geven ,haar haar eigen gang laten gaan ,het kan lang duren maar na verloop van tijd heeft ze in de gaten dat er van uw man niets te vrezen valt .
Succes ,
ah wat leuk Bink weer te zien en horen dat het goed gaat met hem
Wb Moeske dat heeft idd tijd nodig, ze moet nog wennen en zich gaan realiseren dat dit nu haar gouden mandje is waar ze veilig is.
Je leest het vaak dat honden voor mannen toch wat angstiger zijn. Komt goed, ik zou als ik je man was niet op haar toe lopen maar liever haar naar mij toe lokken, maar misschien is ze daar nog niet aan toe. Aanhalen nog even niet, ze moet hem eerst goed kennen leren en vertrouwen.
Als ze eraan toe is, zijn hersenwerkjes samen goed om een band op te bouwen, en gelijktijdig goed om haar zelfvertrouwen te vergroten.
Het gedrag bij het eten lijkt me normaal, gewoon lekker in alle rust laten eten en afstand bewaren, dan gaat ze je vanzelf leren vertrouwen hierbij.
Verder de normale dingen bij een herplaatser, als stem altijd rustig en kalm naar de hond toe, hond laten slapen en eten zonder te storen, nog korte saaie rondjes lopen e.d.
Mijn Sam was zo bang voor mannen.
Nu niet meer voor mijn man.
Mijn man probeerde hem niet aan te halen, niet bij zich te roepen, eigenlijk negeren en af en toe rustig tegen hem te praten van een afstand.
Toen heeft hij snoepjes die stinken gepakt en is gaan zitten in een stoel, Sam wilde natuurlijk niet aanpakken want dat was eng, dus manlief ging snoepjes naar hem gooien, zo kwam maand voor maand Sam steeds dichterbij en zo durfde hij snoepjes aan te pakken bij hem.
Tussendoor bemoeide mijn man zich niet met Sam, ja van een afstand, tis goed jochie.
Daar is zeker wel een jaar overheen gegaan, misschien wel langer, maar nu is mijn man wel zijn beste vriend, hij ligt nu vaak tegen hem aan.
Heeeel veel geduld en niks forceren, want dan ga je weer een stap terug..
Uiteindelijk is het geweldig als het vertrouwen er wel is, dan geniet je er dubbel van.
Wel mag mijn man niet een jasje aan doen of zo, dat mag ik alleen, dat is wel eng.
Oh ja, durft je hondje wel te wandelen met je man? Als dat zo is, veel doen....
Leuk een boxer, mijn ouders fokten ze, ik ben er mee opgegroeid!
Dat arme chihuahuatje. Jeetje, hoe kunnen mensen
Alles wat vertrouwd was is weg en ze heeft werkelijk geen idee wat er gebeurd. Dat alleen al, is eng.
Ze zal moeten wennen en leren dat ze bij jullie veilig is en dat je man het goed bedoelt. Dat heeft tijd nodig.
Wat belangrijk is, dat je man opt dit moment haar niet gaat benaderen, of aaien. Het is eigenlijk wachten, totdat ze zelf toenadering zoekt, dan is ze nl zo ver om dat te doen.
Hij zou haar eten kunnen geven, dat zorgt voor een positieve associatie. Mee gaan wandelen en als ze bij jou zit, dat hij dan opt veilige afstand naast je zit, zonder dat je man naar haar kijkt, of contact maakt.
Zo kan ze leren dat je man het wel goed bedoelt.
Betreft eten, als ze brokjes krijgt, zou je die op de grond kunnen strooien, dan kan ze niet snel eten, maar moet ze haar neus gebruiken, dat werkt rust gevend en ze worden er moe door. Honden vinden dat ook erg leuk om te doen. Je man zou ook de brokjes kunnen strooien, zo doet ze gelijk een positieve ervaring op bij je man.
Het heeft echt veel tijd nodig. Dat ze al zo goed op jou reageert is fijn en dat geeft hoop!
Dit was een pupje uit ons laatste nest
iedereen bedankt voor jullie reactie
mijn man was vanmorgen op de grond gaan zitten en natuurlijk kwamen bink en loesy om te knuffelen en uiteindelijk kwam ons moeske er ook bij en heeft hij ze even kunnen knuffelen maar nie te lang vond ze een beetje eng hebben we ze ook verder gewoon laten doen maar het is een begin he we waren allebei super blij met dit kleine gebaar. <3 <3
Dank je!
De moeder was ook zo een lieve moeder, dat was mijn maatje door dik en dun.
Wat goed van vanochtend, kleine stapjes, maar het komt zo te lezen helemaal goed!
Jaa op de grond zitten, heel belangrijk, stom dat ik dat vergeten was te vertellen.
Nou elke dag of elke week zie je kleine verbeteringen, komt vast goed..
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?