Training tips?

Hey iedereen,

Na een tijdje bezig te zijn geweest met de normale trucjes aanleren loop ik nu toch tegen iets aan.

Aedon vind trucjes leren erg leuk en probeerde met veel enthousiasme dingen uit. 

Echter lijkt hij niet te luisteren naar het commando dat ik geef, maar probeerde hij gewoon wat tot dat er een klik komt.

Zo gaf ik hem laatst het commando "zit" toen hij in een "down" lag en dan gaat hij ineens poten geven, poten kruisen of iets wat daar ook maar op lijkt.

Dan ligt zijn concentratie ook niet meer bij mij, maar bij het zoveel mogelijk gedrags mogelijkheden aanbieden.

Zelf raak ik hier door uiteindelijk ook gefrustreerd aangezien dan zelfs de basis commando's niet meer uitvoerbaar blijken en kap ik de sessie af.

Ik vraag me af of ik misschien te lang met hem bezig ben?

Hebben jullie misschien tips hoe ik dit het beste aan kan pakken?

Op deze manier blijft het trainen voor ons allebei echt niet leuk. Ik raak gefrustreerd, en Aedon krijgt dat natuurlijk mee.

Ik heb al geprobeerd een stapje terug te doen en de basis commando's er weer goed in te krijgen, maar dat helpt helaas niet. Ook eerder stoppen helpt niet aangezien hij redelijk vroeg begint met het aanbieden van van alles.

Ik hoor het graag van jullie

Mijn honden zijn behoorlijk visueel ingesteld. Voor ieder commando is er dus ook een gebaar (niet altijd handig bij het schapendrijven). Ik heb vaak het gevoel dat ze eerder en meer naar het gebaar luisteren dan naar het gesproken commando.

Zou het kunnen zijn dat dat bij Aedon ook zo werkt? Dat hij door heeft dat je een commando geeft maar niet duidelijk krijgt welk?

Waarschijnlijk begrijpt hij niet wat er op dat moment verwacht wordt.

Hoe oud is hij?

Hoe vaak train je?

Je zou een commando kunnen vragen en eerst wachten wat hij doet.

Hij denkt nl zelf na, maar weet (denk ik) even niet wat ook al weer de bedoeling was. Stel je vraagt zit, even wachten. Hij probeert van alles, zodra hij zit, gelijk klicker of stem en dan voertje.

Al het andere wat hij laat ziet, niet op reageren. Ook niet met nee.

Je kan ook beginnen met een brokje voor zn neus doen en dan laten zitten, klik of stem en belonen. Gelijk hand beweging erbij aanleren, dat is heel duidelijk voor ze.

Dus helemaal overnieuw aanleren met hand bewegingen erbij.

Wat soms ook helpt, fluister je commando’s. Dan moeten ze moeite doen om je te verstaan

Heb je misschien ooit commando's-in-reeks aangeleerd (dus snel opeenvolgend) en die telkens beloond met een snoepje?

Want mij klinkt dit als een hond die volop zijn kunstjes opvoert en daar snel-snel een beloning voor verwacht. M.a.w. hij is jou aan 't trainen ipv omgekeerd. 

Steek je er genoeg speel momenten in? Dus even 1 commando een paar keer oefenen en daarna een spel moment, lekker even kop vrij. 

Ziva doet dit als ze wel weet dát ze niets moet doen, maar niet weet wát.

Ik gebruik vaak lure-shapen (dus met een snoepje lok je bepaald gedrag uit, bijvoorbeeld gaan zitten, doet de hond dit dan benoem en beloon je het). De tussenstap, tussen gedrag-commando en commando-gedrag, is dat je, als de hond snapt wat je wilt, eerst het commando geeft en een halve tot hele seconde erna (ligt eraan hoe ver je bent) begint met het lokken. En die tijd ertussen maak je steeds langer.

Na het gedrag ook nog steeds benoemen. En uiteindelijk leggen ze de link.

En verder streng zijn. Zeg jij zit, dan bedoel je zit. Dus niet belonen voor iets anders, maar ook niet ‘zit’ blijven zeggen tot hij dat eindelijk eens doet. Dan heeft het commando geen waarde meer. Doet hij het na twee keer het commando te hebben gegeven, nog niet goed? Dan gaan lokken, hij snapt het niet. Of streng worden als hij er een spelletje van maakt.

Ik doe nu wel niet aan schapendrijven. 
Maar ik merk ook wel dat bepaalde handelingen/tekens met mijn hand hem beter doen gehoorzamen dan enkel stem. Zit en liggen (af) gaat meestal wel, maar hij doet het sneller als ik daar een bepaald gebaar bij gebruik.  Het commando "poot" (pootje geven) lukt niet echt met alleen stem, als ik dan zijn pootje even aantik en ik zeg dan poot... dan doe hij dat direct. 

Wat ik ook al wel eens meemaak: Soms komt hij bij mij zitten en wil hij duidelijk een (beloningskoekje). Dan gaat hij eerst zitten (en kijkt hij me aan), als dat niet helpt, gaat hij liggen...  en dan weer zitten...  dan weer een pootje...   hij denkt van: als ik hier wat braaf en zelfstandig wat commando's ga uitvoeren dan krijg ik wel iets...  ik ga er best niet op in denk ik, hoewel hij het goed bedoelt, maar het lijkt mij niet de bedoeling dat hij gaat bepalen wanneer het koekjestijd is, dat bepaal ik als baas alleen wel, Toch?  Of zie ik dat verkeerd?  Want dit is natuurlijk wel een beetje weer neer op die "rangordemethode"?

Dat bedoel ik dus met: hond traint mens, hahaha. 

Ze draaien de rollen om en veranderen je in een wandelende snoepautomaat.

Het is als drukken op een knop zodat er snoep uit de machine valt. Werkt de ene knop niet, dan maar op een andere knop drukken. 

Ja, ze zijn niet gek, die woefies. 

Daarom gebruik ik maar heel erg weinig snoepjes. Alleen om iets aan te leren zoals zit en lig en naar me toe komen. Kunnen ze het eenmaal dan zijn mijn woorden genoeg.

Ze zijn zo slim. Momo had gemerkt dat als ze een balletje onder de kast liet rollen, ze aandacht kreeg en wij dat balletje voor haar gingen pakken. Trutje ging al snel de bal zelf onder de kast meppen. En dan piepen en zielig doen tot wij hem gingen pakken. Vooral mijn vriend trapte er vol in. En toen logeerde mijn zus hier. En Momo liet haar balletje per ongeluk van het balkon stuiteren. Zus had meteen haar schoenen aan om hem te halen en wij in koor: "Neeheeeeee!"

Hahahaaaaa! Lol!  

De mijne waren erg verheugd met het commando 'los'. Propten ze op wandeling opzettelijk allerlei vieze troep in hun bek, zodat ik 'los' zou zeggen en ze vervolgens beloond zouden worden. Ha! Deugnieten! Kwam niks goed van, van die snoepjestrainingen. 

Het zicht van honden, heeft zich gespecialiseerd in vooral beweging. Elk spiertje die beweegt in je gezicht zien ze, een bal in het gras niet. Ze zijn idd daarom heel gevoelig voor gebaren.

Ik vraag regelmatig aan de baas: wie traint nou wie? 

Honden houden van werken en samen met jou iets ondernemen. Soms dagen ze jou uit om iets te doen.

Als gedrag succes heeft gaan ze het herhalen en ja, ze gaan kijken wat er gebeurd als ze voor je gaan zitten of liggen of iets anders doen. Het zal niet de om de voerbeloning gaan, maar aandacht van de baas.

Dat staat los van de rangorde, de baas zijn. 

Geen enkele rede dat je hond jou niet zou mogen vragen.

Als mijn hond aandacht wil en het komt me niet uit, zeg ik: „nu even niet” en ga door met wat ik deed.

Na herhalen begrijpt ze dat en gaat zelf haar knuffel doodschudden en door de lucht gooien.

Als ik dan tijd heb, dan daag ik haar uit, als ze nog zin heeft.

Vragen mag, nee zeggen is ook een antwoord.

Bedankt allemaal voor de reacties!

@Liz, Dat hij het niet helemaal snapt kan goed zijn denk ik. Onze hand gebaren zijn een beetje verslapt door de jaren heen dus daar zal ik dan weer wat extra tijd in steken. Kijken of het helpt

@Suzanne, Aedon is nu 8,5 jaar. Hoe vaak we precies trainen weet ik niet, want ik hou het niet bij, maar ik gok zo'n +-2x in de week? Je tip heb ik inderdaad ook al uitgeprobeerd. Zodra hij dan eindelijk zit en ik click is hij helemaal blij, eindelijk reactie, maar dan begint alles weer van voren af aan als ik om een ander commando vraag. Het fluisteren ga ik eens proberen

@Alaska's Finest, dit doen we inderdaad af en toe haha. Vind hij ook helemaal geweldig qua afwisseling en snelheid. Het word dan alleen een beetje moeilijk om dit af te leren hahaha.

@Dagmar, echt spelmomenten tussendoor hebben we niet echt. Meestal trainen we niet heel lang achter elkaar. Ik probeer hem dan altijd een rust momentje te geven door een commando te vragen dat hij helemaal geweldig vind en met 2 vingers in zijn neus kan uitvoeren. Zou het dan alsnog handig zijn om bv een pauze van een paar minuten tijdens de training in te lassen?

@Vera, Deze techniek heb ik vroeger ook veel bij Aedon gebruikt toen hij pup was. Echter merk ik aan hem dat hij dan de handeling bij het commando niet onthoud of snel gefrustreerd raakt. 

@Pieter, dat uit het niets trucjes gaan aanbieden voor snoepjes gebeurd hier ook regelmatig Ze zijn slim genoeg om ons te bespelen voor iets wat ze willen haha. 

Zo heeft Aedon mij op een gegeven komen aangeleerd dat ik zijn botjes moest vasthouden, want anders werd er niet gekauwt of kreeg ik steeds zo'n vies half nat ding in mijn gezicht geduwd

Ja, het is immers verbazingwekkend hoe lang 'niet lang' soms is. 

Als ik iets nieuws/moeilijk doe, zet ik een kook wekker op 2 minuten. In die tijdspanne oefen ik. (Als het 3 maal na elkaar lukt binnen die tijdspanne, stop ik ook). 

Wat ik ook aan leer is de 'chin rest'    een commando waarbij ze hun hoofd op mijn vlakke hand leggen. Dat geeft ook rust. Zeker bij mijn teef die helemaal hyper de hyper is als we trainen, is dit heel nuttig. Loopt haar kop vol, is dit zo even een rust moment  (ook voor mezelf ;) ) 

Als ik de clicker gebruik, gebruik ik juist geen commando maar ga shapen. Dus click voer op het moment dat hij het goed doet. En dat steeds moeilijker. Dus minder snel clicker tot hij het echt netjes doet. Een commando is gewoon een commando en krijgt geen beloning. Ik gebruik alleen commando's voor dingen die ze kennen.

Hij is dus geen puber meer. Je oefent ook niet te vaak.

Je zou dus idd kunnen fluisteren, proberen, met handgebaar en wachten wat hij doet.

Je vraagt zit, duidelijk belonen als hij zit en dan gelijk even weg lopen als hij daarna van alles laat zien wat je niet vraagt.

Weg lopen is een duidelijk gebaar.

Daarna weer zit vragen en het zelfde, zit is belonen en dan weg lopen.

Zou voorlopig maar 1 commando per keer/dag oefenen, totdat het commando weer duidelijk is en hij daarna niet meer andere trucjes laat zien.

Wat ook kan, handje brokjes strooien ipv weg lopen, zo kan je ook voorkomen dat hij alle trucjes laat zien.

Even de vicieuze cirkel doorbreken.

ik vind zoiets geweldig, hij heeft van jou geleerd dat bepaalde dingen beloond worden met snoepjes, dus als hij zin in snoepjes heeft gaat hij naar jou en iets doen. 

Jenna doet dit ook wel, ook als ze naar buiten will trouwens. Soms ga ik er op in omdat ik het belangrijk vind dat ze iets durft aan te geven en dit ook zin heeft, soms doe ik mijn handen gewoon open en zeg dan zoiets als, nu niet, alles is op. Dat snapt ze dan en druipt af, soms met een soort protesterend geluid erbij haha.

Hier ook een hond die vroeger (en nu soms ook nog wel eens) te enthousiast werd en niet meer goed kon denken en dan vanalles probeert. Ik heb mijn hond 'kijk naar mij' geleerd en dat kent hij echt door en door. Het gaat ook niet enkel om het kijken maar om de aandacht. Dan hebben we weer even contact en kan ik iets vragen van hem dat dan wel doordringt. Vaak vraag ik op zo'n moment ook 'kijk naar mij' en wacht dan even een paar tellen zodat hij kalmeert. Ik zie hem dan ook echt geduldig kijken en wachten tot ik iets ga zeggen :) verder trainen we naast trucjes vooral heel veel op zelfbeheersing en dat helpt ook goed in verschillende situaties, je hond leert op die manier kalm te blijven en zijn hoofd erbij te houden 

Hoe beloon je hem? 

Het klinkt namelijk precies als gedrag dat Dobber ook liet zien toen ik nog met snoepjes/speeltjes als beloningen werkte. Ze was dan zo gefocust op de beloning, dat ze commando's afraffelde of zelf trucjes ging laten zien. De concentratie lag bij de beloning, niet bij mij. Voor mij was dat uiteindelijk één van de redenen om te stoppen met snoepjes en speeltjes als beloning. Maar dat ben ik :).

Natuurlijk, als hij zulk gedrag vertoont...  ga ik daar niet op in, want dat zie ik als "bedelen".  Ik negeer hem even, of geef hem wat gewone aandacht (knuffelen, strelen, of een balletje nemen en wat gaan spelen) en daarna gebeurt het wel dat ik wat commando's ga geven (trainen) en dan wordt er wel eens een snoepje als beloning gegeven, maar dan altijd gekoppeld aan een commando, op mijn initiatief natuurlijk.
Of pak ik dit misschien verkeerd aan?

@Dagmar, Bedankt voor de tip! Het hoofd op de hand leggen is ook nog een leuk trucje om aan te leren en dan meteen ook een mooi rust momentje. Verder zal ik een pauze tijdens de training houden en kijken of dat hem helpt

@Klara, het shapen werkt dus niet zo goed hier. Aedon is een hond die tijdens de training snel gefrustreerd/verveeld kan raken als het allemaal niet snel genoeg of met afwisseling genoeg gaat. Shapen duurt voor hem te lang en dan blijft alles niet zo goed hangen.

@Suzanne, Bedankt voor de tips. Ik ga ze eens uitproberen

@L, Zijn zelfbeheersing is uitstekend, ik zou zeggen zelfs beter dan die van mij, haha. Je gebruikt het kijken naar jou dan ook als rust momentje in de training? 

@Dobber, hij word beloont met brokjes. Ik heb ook geprobeerd om te belonen met stem, knuffels of ballen, maar dit was hij al snel zat en dan had hij geen zin meer. Buiten gebruik ik trouwens zelden brokken, het is echt alleen voor binnen tijdens onze 'gehoorzaamheids trainingen'.

" Hoe beloon je hem? 
 
Het klinkt namelijk precies als gedrag dat Dobber ook liet zien toen ik nog met snoepjes/speeltjes als beloningen werkte. Ze was dan zo gefocust op de beloning, dat ze commando's afraffelde of zelf trucjes ging laten zien. De concentratie lag bij de beloning, niet bij mij. Voor mij was dat uiteindelijk één van de redenen om te stoppen met snoepjes en speeltjes als beloning. Maar dat ben ik . "

Dobber!

Ik weet niet of deze vraag aan mij werd gericht, maar ik antwoord sowieso graag.
Vooral in zijn puppytijd werd hij met snoepjes beloond...  Intussen is dat wel wat afgebouwd, want ik merkte ook dat de focus te veel bij de snoepjes begon te liggen dan bij mij. Uiteraard beloon ik hem ook nog met snoepjes maar ik probeer er nu wel steeds meer variatie/afwisseling in te brengen: soms met een snoepje, soms met stem, en uiteraard ook zeer regelmatig met een speelgoedje of apporteren (wat hij ook super leuk vind). Maar soms gewoon ook met aandacht of een knuffeltje, een streel over zijn rug of borst (streling op het hoofd zou blijkbaar eng zijn voor de hond?).

Wanneer ik hem nieuwe dingetjes wil aanleren (bijvoorbeeld pootje geven, dat kon hij nog niet, maar ik had er ook nog niet veel op geoefend, sinds kort wel), gebruik ik wel nog beloningssnoepjes (+ stembeloning). 
Ook op verplaatsing, in een losloopgebied bijvoorbeeld, waar soms de prikkels toch nog interessanter zijn dan de baas, worden wel nog veelvuldig beloningssnoepjes gebruikt. Hij komt altijd wel hoor, maar hij houdt er toch nog van om eerst nog even verder te spelen...  (of te snuffelen als hij interessantere geurtjes ruikt). Dus daar heb ik nog wat werk aan, en dus worden daar nog wel veelvuldig beloningssnoepjes gebruikt, al helpt zijn speeltje ook wel eens.  Maarja dat zal ook aan de leeftijd (pubertijd, 10 maanden oud) liggen zeker?  Maar der is dus nog wel wat werk aan het "hier komen" en ook aan het "blijf-commando" heb ik nog wat werk, dus daar worden ook snoepjes voor gebruikt. Bij het "blijf-commando" blijft hij wel even zitten...  als ik dan enkele meters van hem weg ga, maar soms komt hij mij te vroeg achterna eer ik een "ja" heb gegeven. 

Over dat "blijf-commando" gesproken, ik heb hier eigenlijk nog een vraagje over:  Vanaf dat ik aanstalte maak om zijn apportje weg te gooien gaat hij er al vandoor om er achteraan te gaan (nog voor het apportje vertrokken is dus). Als ik dan toch niet direct gooi, gaat hij wel halverwege zitten en geduldig wachten tot het apportje wordt gegooid. Maar ik zou hem eigenlijk willen trainen dat hij bij mij blijft zitten (hoeft niet persé naast de voet, maar wel bij mij) tot het apportje is gegooid...  en op termijn wil ik dat hij blijft zitten, het apportje kan gooien en dat hij dan pas vertrekt bij een "ja"...  Heeft iemand van jullie daar tips voor? Of over hoe ik dit het beste kan opbouwen? 

Ik hoor vaak: de snoepjes of koekjes methode.

Het gaat niet om voer. Je zou  beter over de motivatie methode kunnen spreken.

De bedoeling is, dat door een beloning je hond gedrag gaat herhalen (en door niet belonen, niet)

Wat een beloning is, dat bepaald je hond. Er zijn honden, die voer niet als beloning zien. Nemen het niet aan, spugen het uit. Een aai, bijna nooit een beloning tijdens trainen.

De meeste honden, zien voer als motivatie, het is een handige beloning.

Ook om je hond iets te leren, voertje voor de neus en je kan ze alles laten doen.

Je hond moet toch eten, je kan hem voor zijn voer laten werken.

Ik lees ook, dat mensen de (voer) beloning willen afbouwen en stop zetten.

Waarom? Het gaat om een motivatie, zodat je hond graag blijft werken.

Je stem, dat is meer een secundaire beloning.

Stel dat je baas jou (geld) beloning inhoud en voortaan aan het eind vd maand je een compliment geeft: goed gewerkt, deze maand.

Dan weet ik zeker, dat je niet heel erg gemotiveerd bent.

Voor je hond het zelfde. Een hond werkt voor jou, voor een motivatie.

De blijf oefening, als je hond toch op staat, ga je op dat moment te ver. Doe een stapje terug.

De blijf leren bij een aport, riem eraan, zo leer je wat de bedoeling is. Als hij blijft zitten zonder veel moeite, lijn op de grond. Zo kleine stapjes bouw je het op.

Maar hij is nog jong, lastige oefening, maa het niet te moeilijk. Werk met succes en dus de riem erom bij aport gooien

Ik lees ook, dat mensen de (voer) beloning willen afbouwen en stop zetten.
Waarom? Het gaat om een motivatie, zodat je hond graag blijft werken.
Je stem, dat is meer een secundaire beloning.
 
Stel dat je baas jou (geld) beloning inhoud en voortaan aan het eind vd maand je een compliment geeft: goed gewerkt, deze maand.
Dan weet ik zeker, dat je niet heel erg gemotiveerd bent.
Voor je hond het zelfde. Een hond werkt voor jou, voor een motivatie.
Suzanne en Luca

Dat hangt er maar vanaf, welke relatie je met je hond wenst en wat je onder 'werken' verstaat.

Voor mezelf: ik wens helemaal geen relatie zoals die van werkgever-werknemer met mijn hond. Wij zijn gezinsleden. Gezinsleden betalen elkaar niet op 't eind vd maand voor bewezen diensten. De motivatie is geheel anders, het draait namelijk om fijn samenleven, dat is wat waardevol is, de qualitytime die je samen doorbrengt. Die koop je niet, er moet niets 'betaald' worden.

Ik laat mijn honden ook geen werk uitvoeren dat ze niet graag doen. De motivatie ligt niet bij een betaling voor het uitgevoerde werk, maar bij de activiteit zelf. Die is belonend an sich.

Bijvoorbeeld: samen op trektocht, allemaal een rugzak dragen en participeren in het geheel.

Het is dat samen de wereld verkennen en samen op pad zijn en bijdragen tot het succes van de tocht dat de motivatie is. Dat is wat ze zo ontzettend heerlijk vinden. Er moet dus helemaal niks 'betaald' worden, want ze hebben hun voldoening gehaald uit de bezigheid zelf en daar leggen ze, met veel plezier, hun hart, hun ziel enhun passie in.

Even advocaat van de duivel spelen: als met stem of speeltje belonen maar kort werkt, in hoeverre denk je dan dat zijn gedrag bij gehoorzaamheidstraining ook echt gehoorzaamheid is? Want echte gehoorzaamheid is niet afhankelijk van het krijgen van al dan niet een snoepje. M.i. :).

" Dat hangt er maar vanaf, welke relatie je met je hond wenst en wat je onder 'werken' verstaat.
 
Voor mezelf: ik wens helemaal geen relatie zoals die van werkgever-werknemer met mijn hond. Wij zijn gezinsleden. Gezinsleden betalen elkaar niet op 't eind vd maand voor bewezen diensten. De motivatie is geheel anders, het draait namelijk om fijn samenleven, dat is wat waardevol is, de qualitytime die je samen doorbrengt. Die koop je niet, er moet niets 'betaald' worden.
 
Ik laat mijn honden ook geen werk uitvoeren dat ze niet graag doen. De motivatie ligt niet bij een betaling voor het uitgevoerde werk, maar bij de activiteit zelf. Die is belonend an sich.
Bijvoorbeeld: samen op trektocht, allemaal een rugzak dragen en participeren in het geheel.
Het is dat samen de wereld verkennen en samen op pad zijn en bijdragen tot het succes van de tocht dat de motivatie is. Dat is wat ze zo ontzettend heerlijk vinden. Er moet dus helemaal niks 'betaald' worden, want ze hebben hun voldoening gehaald uit de bezigheid zelf en daar leggen ze, met veel plezier, hun hart, hun ziel enhun passie in. "

Alaska's Finest!

De intrinsieke beloning, goed dat je die noemt, heel belangrijk.

Ook dat is een motivatie.

Als jij een mopshond zou hebben, met jou op trektocht mee, vrees ik  dat hij dat niet als beloning zou zien.

Voor jou honden is het wel een intrinsieke beloning.

Niemand doet iets voor niets er is altijd sprake van een motivatie.

Ook binnen een gezin.

Het Wandelen, mogen snuffelen en ontdekken, een mooie intrinsieke beloning voor de meeste honden.

Met frisbee of flyball, de beloning is het vangen, gezien de buitdrift is dit voor veel honden een grote intrinsieke motivatie.

Jij hebt oerhonden, die hebben niet echt een will to please.

Niet te vergelijken met een gemiddelde herder, jachthond of andere werkhond.

Die willen toch echt graag een taak, met jou aan het werk.

Dat alleen al is een intrinsieke beloning.

Om specifieke vaardigheden aan te leren, zijn voertjes handig  om een commando ergens aan te koppelen.

Ik zie het probleem daarvan niet. Eten is gewoon lekker

" Even advocaat van de duivel spelen: als met stem of speeltje belonen maar kort werkt, in hoeverre denk je dan dat zijn gedrag bij gehoorzaamheidstraining ook echt gehoorzaamheid is? Want echte gehoorzaamheid is niet afhankelijk van het krijgen van al dan niet een snoepje. M.i. . "

Dobber!

Hoe bedoel je dat laatste?

" Even advocaat van de duivel spelen: als met stem of speeltje belonen maar kort werkt, in hoeverre denk je dan dat zijn gedrag bij gehoorzaamheidstraining ook echt gehoorzaamheid is? Want echte gehoorzaamheid is niet afhankelijk van het krijgen van al dan niet een snoepje. M.i. . "

Dobber!

Maar als je gaat belonen met stem of maakt niet uit wat, dan staat het principe toch nog steeds?

Hond voert (gevraagd) gewenst gedrag uit en word daarvoor beloont.

Of dit nou met een snoepje is, een bal, een waterpistool of stem maakt dan niet uit, toch?

Dat klopt, een beloning is een motivatie. Iets wat er voor zorgt, dat je hond bepaald gedrag gaat herhalen.

Wat die motivatie is, dat hangt van je hond en de situatie af.

Het vermijden van een correctie, kan ook een motivatie zijn.

Je hebt hoe dan ook, een motivatie nodig.

Soort van ja :) nu echt ontspanning wordt hij er natuurlijk niet van, aangezien hij dan wacht op een volgend commando. Ik vraag namelijk bijna nooit 'kijk' zonder vervolg. Merk ik dat hij slecht bereikbaar is, dan laat ik hem langer kijken, waardoor hij kalmeert en beter kan nadenken. Hij let dan goed op mijn gebaren/woorden terwijl hij anders gewoon vanalles gaat doen, meestal eerst zitten, rondje draaien dan liggen en hopen dat een van die dingen gevraagd werd. Maar zo werkt dat dus niet 

En wat fijn dat aedon zo'n goede zelfbeheersing heeft! 

Daar ga ik niet helemaal mee akkoord. Je stem heb je altijd bij je, snoepjes niet. Als er iets is, wil ik wel dat er gewoon geluisterd wordt en niet omdat ik ga zwaaien met snoepjes. Natuurlijk geef ik ook wel snoepjes aan mijn hond. We hebben ook snoep gebruikt om nieuwe dingen aan te leren en nu doet hij vaak een aantal commando's voor een lekker snoepje. Of gewoon zomaar een snoepje. En het uitvoeren van de trucjes vindt hij al heel leuk op zich, en doet hij ook gewoon zonder snoep. Maar ik vind het gewoon leuk om hem lekkere dingen te geven  verder is hij helemaal niet zo voergericht. Het gebeurt best vaak dat hij snoep terug laat vallen en pas later opeet. Dit kan gaan over een paar uur tot een aantal dagen. Vaak als hij wat trucjes gedaan heeft, eet hij de snoepjes wel op omdat de opwinding eetlust opwekt. Ok sorry ben nu helemaal off topic aan het gaan haha, maar wie vertelt nu niet graag over zijn hondenkindje