Wat zouden jullie hebben gedaan? (Rust zacht lieve Bella)

Hallo

Wij hebben afgelopen woensdag helaas ons lieve hondje laten inslapen. Nu zit ik met zoveel twijfel en of wij wel het juiste hebben gedaan. Graag hoor ik meer verhalen en wat jullie eventueel in deze situatie hadden gedaan?! Het is een erg lang verhaal en het wordt zeker gewaardeerd om de tijd te nemen om te lezen.

Om ons hondje even voor te stellen, haar naam is Bella afkomstig vanuit Curaçao

En dus naar Nederland overgebracht. Bella was tussen 5-8 jaar oud en woonde bij ons vanaf Augustus 2018. Bella was een schat! ze hield erg van kroelen en kusjes geven maar ook heeel erg van eten! Het Eerste half jaar was Bella erg rustig maar na de hand hield ze van lekker buiten zijn en rennen, springen en gek doen!

Helaas in Augustus 2019 kreeg Bella last met lopen, haar achterpootjes waren stram, kwam moeilijk over drempeltjes heen. Wij zijn nadat deze klachten niet verdwenen ongv na 2 weken met rust naar de DA gegaan, Die artrose vermoedden. Hiervoor zouden foto’s moeten worden gemaakt.

We hebben ook een second opinion laten doen bij een andere DA, die dacht dat het dieper kon liggen (heupen of rug) en wilde een ct scan maken. Wijn zijn voor de CT scan gegaan. uitslag van de CT scan was vermoedelijk een hernia de CT scan is vervolgens door een neuroloog bekeken en dacht ook aan een hernia. We moesten met Bella 1,5 uur rijden voor verder onderzoek door een specialist. Ze kreeg hier een mri scan, bloedinderzoekjes en onderzoekjes op reflexen lichaam. Uitslag van de mri scan was een chronische hernia op verschillende plekken (in haar lage rug en 2 kleinere plekjes wat hoger in haar rug) gelukkig waren de 2 andere plekjes niet zorgend en het plekje in haar onderrug was goed te opereren. In de tussentijd kreeg ze metakam mee naar huis, massage oefeningen die we moesten uitvoeren met haar achterpootjes en veel rust!! Totdat ze de operatie kreeg. Eindelijk de dag aangebroken van de operatie (we zouden gebeld worden voordat ze begonnen met opereren) tussen 10 en 12. Telefoontje om 11:15 helaas kunnen wij bella niet opereren want haar bloedwaardes zijn niet goed. Wij Bella weer opgehaald en 2 dagen gewacht tot wij de uitslag van het bloedonderzoek kregen. Bella had een fixe blaasontsteking en erhlichia (komt vaker voor bij honden uit tropische landen) ze moest eerst een week aan de antibiotica voor haar blaasontsteking en vervolgens 4 weken een antibiotica voor de erhlichia (kon niet in combinatie met andere medicijnen) ondertussen zaten we alweer in Januari 2020 en nog anderhalve week te gaan met de antibiotica voor de erhlichia totdat er iets verschrikkelijks gebeurd op maandag avond 27-01-2020. Bella komt thuis van haar plasje, onrustig draait ze rondjes en valt neer. ze kan niet meer opstaan en haar linker voor poot lijkt verlamd en haar koppie staat schreef. Met spoed naar de DA gegaan (waarschijnlijk een infarct of nek hernia) haar linkervoorpoot was verlamd geen gevoel meer in en haar achterpootjes nog nauwelijks we moesten het een paar dagen afwachten. Bella kon niet meer staan en ze kon ook niet meer plassen en poepen. Ze probeerde wel te poepen want je zag haar anusje heen en weer gaan maar kwam niks uit. Woensdag weer terug naar de DA om haar blaas te laten legen. En huppa een nierbekontsteking erbij. De laatste keer bij de DA was dit ze trilde zo hevig! Ze was zo bang of had pijn of? Wij hebben met de DA gezeten en de DA zei tegen ons we kunnen nog van alles doen, we kunnen een catheter plaatsen we kunnen verder onderzoeken we kunnen weer antibiotica geven, weer een mri scan maken. Maar als ik eerlijk ben denk ik niet dat je dit je hond nog wil aan doen en ben ik bang dat er een kleine kans van herstel is en dat dit een lijdensweg voor je hond is het is niet meer duidelijk het is en en en en en en wat moet er nog bijkomen? Wij hebben toen besloten dat het genoeg was voor onze kleine meisie! En hebben haar woensdag avond om 20:00 thuis laten inslapen.

Maar zoveel vragen nog. Hebben we hier goed aan gedaan? Of moesten we nog vechten? Of was het gewoon echt teveel? En hebben we de juiste keuze voor ons lieve meisje gemaakt? Hoe denken jullie hierover ?

Liefs, het verdrietige baasje van bella

Och wat verdrietig, heel veel sterkte met het verlies van Bella.

Zo te lezen was ze echt heel ziek, en uit liefde voor haar wilde je haar een lange lijdensweg besparen. Een beslissing uit liefde genomen. Ik denk dat Bella je daar dankbaar voor zou zijn.

Neemt niet weg dat je natuurlijk twijfels hebt, wat als....

maar zoals ik het lees heb je het goed gedaan.

Vragen zullen er blijven, maar je hebt de juiste keuze gemaakt, ga geen schuld bij je zelf zoeken, je hebt heel veel onderzoekingen laten doen en eigenlijk weet je het zelf ook well, je hebt er goed aan gedaan....een besluit nemen om je hond te laten gaan is altijd een moeilijke keuze, en als de hond ziek is bespaar je verder lijden van je hond, maar zelfs als je hond een ouderdom bereikt hebt is de keuze altijd moeilijk, het afscheid is onherroepelijk....de tijd zal de pijn helen en het verdriet een beetje naar de achtergrond brengen, het gemis zal blijven, probeer mooie herinneringen naar voren te brengen en voor nu...zoveel sterkte toegewenst met het verlies van je lieve hond.

Lieve Dobry,

wat fijn dat u even de tijd heeft genomen om het verhaal te lezen en te antwoorden!  Je mooie woorden en bericht doet mij goed! En ziet ernaar uit dat u uit ervaring spreekt! En ik neem deze woorden zeker mee in het verwerkingsproces en verdriet om onze Bellie! 

Dank he wel! 

Ps. Excuus ik ben nieuw op het forum en weet nog niet zo goed hoe ik op iemand zijn reactie kan reageren! 

Ach wat sneu voor jullie....je meisje dat zoveel tegelijk mankeert en ondanks al jullie pogingen haar te helpen beter te worden heeft dat niet mogen baten

Soms is de aller slechtste keuze waar je helemaal niet aan wil denken, gewoon het beste....hoe hard en verdrietig ook.

En ja, dan blijf je achter met vragen, twijfels en een heleboel verdriet.

Maar volgens mij moet je je helemaal niet afvragen 'wat als' .... want wat als je wel was doorgegaan en ze had pijn moeten blijven hebben, of wat als je door was gegaan en de Ehrlichia had opnieuw de kop op gestoken door haar verminderde weerstand met alle gevolgen van dien.

Wat ik denk dat jullie je mogen beseffen is dat jullie Bella een geweldig tweede kans hebben gegeven en haar hebben lief gehad en gekoesterd 

Helaas heeft ze daar veel te kort van mogen genieten, want je wenst iedere hond minsten 15 jaar dat geluk.... maar gelukkig heeft ze haar in haar leven mogen ervaren wat het betekend om liefhebbende baasjes te hebben die alles voor haar over hebben gehad....zelfs het besparen van een lijdensweg.... in alle liefde losgelaten

Heel veel sterkte gewenst, het zal nog veel pijn doen, maar hopelijk gaat het besef dat jullie haar een geweldig tijd hebben bezorgt het iets dragelijker maken

Je hebt de juiste keuze gemaakt. Houden van is ook loslaten. Dat klinkt heel gemakkelijk, maar ik neem mijn petje voor jullie af dat jullie deze beslissing hebben gemaakt, terwijl deze toch wat rauw op het dak kwam. Je gaat niet naar de DA om in te laten slapen, maar om te zien of je hondje nog beter kan worden. 

Als ik lees wat het beestje allemaal mankeerde, dan ben ik het eens met de DA. Het zou een lijdensweg worden. Helaas zijn mensen vaak zo begaan met hun beestje, dat liefde verandert in mishandeling. Dan moet het beestje afzien, want de baasjes willen tot het uiterste gaan om hem beter te maken. Dat is geen liefde, maar eigenbelang. 

Hoe moeilijk het ook is en met hoeveel vragen je nu ook zit, je hebt de juiste keuze gemaakt. Ik wens je heel veel sterkte toe met het verwerken van deze hele rollercoaster...

@Ina 

wat lief dat je even de tijd hebt genomen om het verhaal te lezen! Ondanks het grote verdriet helpen de reacties enorm! En ik ben je daar erg dankbaar voor! Helaas heeft bella inderdaad heel veel pech gehad! Ik zie dat je zelf 2 prachtige honden hebt uit een ander land wat mooi om te zien dat je ook hen zoveel meer wilt bieden en je, je zo liefdevol omarmt over ze! @dorby dit ook voor jouw met 2 prachtige honden uit polen! 

dank je wel voor de woorden! 

@dobber

wat lief dat ook u de moeite heeft genomen om het verhaal te lezen en een reacties te geven, ook deze mooie woorden helpen enorm! Het kwam inderdaad nogal rauw op ons dak omdat wij de hoop hadden dat het na de operatie beter zal worden en ze voorheen nog wel kon lopen en zelf haar behoeftes kon doen wat een pech! 

En daar sluit ik me bij aan! Soms als baasje nemen jouw eigen emoties het over! Door het gesprek met de DA heeft het onze ogen geopend en was het tijd om ons lieve bellie te laten gaan! Ook al wil je dit misschien zelf anders en blijf je in twijfel :)

bedankt voor de steunende woorden! 

Ik vind het af en toe moeilijk om woorden te vinden op jullie reacties! Ik vind ze ontroerend, wijs en mooi tegelijk en voel het medeleven enorm! 

@willemijn

ook heel veel sterkte, kracht en liefde toegewenst om het verlies van jouw bijzondere bams! 

Ik denk dat bijna iedereen die zijn hondje moet laten inslapen achteraf wel denkt, heb ik er wel goed aan gedaan? Had ik niet nog dit of dat moeten doen?

Als ik t zo lees heb je Bella veel lijden bespaard. En een dierenarts geeft niet zomaar dit advies.

Heel veel sterkte om dit verlies weer te boven te komen. Je hebt t goed gedaan, Bella heeft t nu goed, zonder pijn.

jullie hebben alles juist gedaan... haar in huis genomen, haar terug vreugde in het leven gegeven en van zodra ze op de sukkel kwam, alles gedaan wat in jullie macht lag om haar terug beter te maken. Maar soms is zelfs dat nog niet genoeg en is de natuur hard.

Ze heeft enkel liefde gekend en er werd haar veel pijn bespaard door jullie.

Er valt jullie niets te verwijten, heel veel sterkte met het verwerken !

@ Kees

ten eerste bedankt voor het lezen en reageren op het bericht! 

ik denk dat je daar zeker gelijk in heb! Wat als we eerder waren geweest of wat als we dit hadden gedaan? ik denk dat elk dieren baasje dit wel herkend na het verliezen of wat er ook mag spelen van zijn of haar dierbare.

ik hoop het ook! en hoop ook dat de twijfel straks maar zeker ombuigt naar alle positieve gedachten! Ja de DA heeft zich echt wel ingezet en heel veel moeite voor Bella gedaan, ik twijfel daarom ook geen seconde aan hem! 

Bedankt voor je lieve woorden! 

@Dagmar

ook bedankt voor de moeite om te lezen en reageren door alle reacties gaan mijn gedachten al wat meer de positieve kant op en dat is fijn! Wat lief hoe je dat schrijft: “jullie hebben alles juist gedaan”! En ja helaas is de natuur keihard je kan zoveel vreugde hebben maar ook zoveel verdriet 

bedankt voor je lieve reactie en woorden! 

Heel veel sterkte met het verlies van jullie hondje. Jullie hebben het enige gedaan wat jullie uit liefde nog voor haar konden doen, een verdere lijdensweg besparen.

Ja helaas ook ervaring mee.

https://www.hondenpage.com/hondenforum/188214/voor-lola,-.php

Geen dank Michelle!

Ik weet niet of je al langer honden had, maar uit ervaring weet ik dat je ook met die vragen kunt blijven zitten als je hond door een natuurlijke dood sterft. En dat is denk ik ook goed, het laat zien dat je t beste voor je hond wilt. En dan is t altijd goed, je hond weet en voelt dat.

Sterkte hoor, geef t de tijd.

@marga,

bedankt voor het lezen en reageren op het bericht! Bedankt voor de lieve woorden en het medeleven! 

@kees

toen ik nog bij mijn ouders woonde zo’n 12 jaar geleden hadden we een prachtige Berner  sennenhond, we hadden haar als pup en hebben haar maar liefst 11,5 jaar bij ons mogen houden! Ook al gaf dit heel veel verdriet kon ik het toch wat beter een plekje geven dan nu met Bella. maar goed geen verdriet, situatie, verlies, is met elkaar te vergelijken :) 

nogmaals veel dank voor de woorden! 

Lieve Bel,

Wat gaat de tijd toch razend snel!

2 weken geleden dat we je moesten laten gaan! Maar het voelt nog steeds als de dag van gister!

Och kleine meid wat mis ik je toch vreselijk! Het voelt zo onwezenlijk.

Er komt wat meer ruimte voor acceptatie en fijne herinneringen.. maar soms moet ik de onzekerheid en twijfel nog wel bedwingen.

Het was een eindeloze, oneerlijke strijd, Ik hoop dat je nu bent bevrijd

Hopelijk heb je nu rust en geen pijn en is er ruimte om weer een hondje te kunnen zijn!

Razen door het gras en ren maar fijn, heb vreugde en plezier

want dit verdien en gun ik je mijn bijzonder dier!

wat bewonder ik je toch enorm! vaarwel mijn bijzonder mooie lieve Bel!

Ik denk dat je, als liefdevol baasje, het enige hebt gedaan wat je nog kon doen voor je lieve Bella, haar rust geven.

Ze was te ziek, je verhaal doet me ook erg denken aan dat van mijn Tibo, ook ik had hem nog zo graag gehouden, maar wist dat het niet kon. Je hebt jezelf niets te verwijten, je hebt uit liefde je maatje laten gaan en niet langer laten lijden.

Veel en veel sterkte met dit grote verlies

Heel veel sterkte weet dat jullie lieve bella hebben verlost uit haar lijden het is altijd heel erg maar ze heeft rust nu hier begrijpen we het we maken het allen mee heel veel sterkte nog van harte 

Heel veel sterkte! 

Ook ik ben ervan overtuigd dat jullie de juiste beslissing namen, hoe moeilijk ook. 

Wat een liefdevol leven heeft jullie Bella bij jullie gehad, ook betuigd het van veel liefde dat jullie haar hebben laten gaan, wat toch het aller moeilijkste is, die beslissing.

Wat ik lees waren haar kwalen te complex om haar nog een fijn leven te geven.

Verwijt jezelf niet dat je haar hebt laten gaan.

Liefde is ook op tijd loslaten, hoe moeilijk ook.

Heel veel sterkte gewenst met het verdriet je lieve meisje te moeten missen.

Geen dankje wel Michelle, het is verschrikkelijk om een geliefd dier te moeten missen, afscheid ervan te moeten nemen en dan die vreselijke beslissing te moeten nemen....en ik hoop echt dat je het met de tijd een plekje kan geven en er een lach komt op je gezicht dan nu al die tranen...geef en gun je de tijd om te rouwen, dat doe je nu en niet later....

Zo lief van je, toch aan anderen denken, dankje wel jij.

Lieve Marie-Rose

dank je wel voor het lezen , reageren en je mooie en meelevende woorden! Was jouw Tibo ook zo ziek? :( en ja het liefst houden we onze maatjes voor altijd bij ons! Maar helaas wetend dat dit niet kan. Gelukkig zijn ze er wel altijd in onze gedachtes en hart! Ook voor u nog veel sterkte toegewenst met het verlies van jouw Tibootje! 

Bedankt voor de mooie woorden en kracht! :)

Dank je wel lieve Nadine! En dat is zeker waar! Iedereen hier leeft zo met je mee en voel me ook zeer begrepen door vele! En dat is in deze verdrietige tijd fijn! Alle lieve woorden en dat er wordt gezegd dat het beter is zo helpen enorm mee in deze rollercoaster! ook zie ik dat u afscheid van queenie heeft moeten nemen, voor u ook nog veel sterkte! 

Dank je wel voor de lieve woorden!

Dank je wel voor je medeleven en woorden Syntara,

het doet me toch wel goed dat er zo unaniem gezegd wordt dat dit een goede keuze was! Neemt weer een beetje twijfel weg :) 

" Wat een liefdevol leven heeft jullie Bella bij jullie gehad, ook betuigd het van veel liefde dat jullie haar hebben laten gaan, wat toch het aller moeilijkste is, die beslissing.
 
Wat ik lees waren haar kwalen te complex om haar nog een fijn leven te geven.
Verwijt jezelf niet dat je haar hebt laten gaan.
Liefde is ook op tijd loslaten, hoe moeilijk ook.
 
Heel veel sterkte gewenst met het verdriet je lieve meisje te moeten missen. "

Didy

Ach Didy ik weet even niet zo goed te reageren! 

Heel lief hoe je dit zo als reactie geeft! Dank je wel voor deze lieve en mooie woorden!

ik ben bang dat ze ook gewoon op was.. alleen de hoop die we hadden dat ze geopereerd zal worden maar het helaas toch niet mocht baten en het een andere weg in heeft geslagen! 

Bedankt voor het medeleven het voelt fijn om er hier over te praten! 

" Geen dankje wel Michelle, het is verschrikkelijk om een geliefd dier te moeten missen, afscheid ervan te moeten nemen en dan die vreselijke beslissing te moeten nemen....en ik hoop echt dat je het met de tijd een plekje kan geven en er een lach komt op je gezicht dan nu al die tranen...geef en gun je de tijd om te rouwen, dat doe je nu en niet later.... "

Willemijn _ baasje van Bams ¥ _ en Ozjin.

Ahw zulke mooie woorden weer van je! Ook dit maakt me even stil! ik voel zoveel medeleven al vanaf je eerste berichtje terwijl ik hier compleet nieuw ben! En ja het is zoals je zegt: verschrikkelijk !! Wat fijn dat je zegt dat ik de tijd moet nemen om te rouwen want heb het gevoel dat ik dit misschien niet helemaal toe laat, en me nog teveel vast houd aan het “wat als” 

ahw lief! Ook geen dank je wel, Je hebt zelf ook een verschrikkelijk verdrietige tijd achter de rug (misschien nog wel eens) van jouw bijzondere Bams! En wilde hier even bij stil staan :)