Op eens angstige pup

Dag allemaal,

Ik heb een pup van 17,5 week.
Sinds deze week merk ik dat hij angstig is geworden. Hiervoor was hij alles behalve angstig. Hij stapte overal open en enthousiast op af.
Daarbij wil hij ook niet meer alleen zijn. Hij volgt me, wil niet meer alleen in de tuin spelen, iets wat hij lang kon volhouden. Ik kan ook absoluut niet het huis uit zonder hem. Ik kan hem wel de bench inlokken met iets lekkers en het deurtje dicht doen maar hij wil er absoluut niet slapen zo moe als hij is. Ook niet als ik er naast ga zitten. Nu is het zo dat hij het liefst in zijn mandje slaapt in de huiskamer. Hij is nog niet goed gewend om alleen thuis te zijn. Ik ben wel regelmatig een blokje om gegaan en hem in de bench gedaan. Dit ging goed. Heb dit getest door hem af te luisteren met de telefoon.
En overdag lag hij er ook wel eens in maar het liefst in zijn mandje. S'nachts slaapt hij er overigens wel in.

Dinsdag ging ik weg en was mijn dochter thuis maar hij heeft non stop gejankt. Dit ging de dag erna wel goed toen hij alleen was met mijn dochter.
Gelukkig.

Er zijn 2 dingen aan de hand. Mijn man is een weekje op vakantie, hij is zaterdag weggegaan.
En maandag had hij een akkefietje met een andere hond. Dit is een jonge hond van 8 maanden, groot en onstuimig. Mijn hond kent hem al vanaf het begin en het ging altijd goed. Maar dit keer is hij vreselijk in paniek geraakt. Hij lag op de grond en de andere hond een beetje over hem heen. Hij heeft erg gekrijst en heeft zich losgerukt en is overstuur heel hard weggerend. Ik heb geen idee of hij zich pijn had gedaan (heb hem nagekeken maar zag geen verwonding) of dat hij het bedreigend vond.
Daarna ben ik gelijk met hem een rondje gaan maken en heeft hij contact gehad met andere honden en is ook tegen ze aan gaan staan zoals hij dat vaak doet. Ik heb maar een klein hondje.
Maar ik merk wel dat hij angstig wordt als n hond te druk is, dan gaat hij piepen. Hij wil er dan wel naar toe maar durft ook niet zo goed.

Ik vraag me af, zit hij in de angstfase gezien zijn leeftijd of zijn het de omstandigheden. Een van de baasjes weg en de ervaring met de andere hond?

Ik weet niet zo goed hoe ik het alleen laten moet gaan aanpakken als hij zo paniekerig doet.
Moet ik eerst zorgen dat de omstandigheden in ons gezin weer normaal zijn, dus andere baasje weer thuis?
Of heeft dit er mogelijk niets mee te maken?
Tips zijn heel welkom!

groetjes Karijn

Ik zou voor de zekerheid naar de da, misschien zit er ergens iets niet lekker.

Dank voor je reactie.
Maar denk niet dat dat het geval is.
Lichamelijk mankeert hij niets, het is emotioneel, beetje lusteloos. Hij eet en drinkt goed. Heeft ook zin in snoepjes en zijn ontlasting is ook prima. Hij beweegt ook goed, geen tekenen dat er lichamelijk iets niet oke zou zijn.
Gister merkte ik dat hij zich prettiger ging voelen. Ik kon even naar boven. Hij ging regelmatig even naar de gang in zijn bench kijken. En vandaag wil hij ook weer lekker in de tuin spelen. Hij zit er nu al 20 minuten en is vrij uitgelaten.
En hij speelt ook weer binnen met zijn speelgoed. Daar had hij ook niet echt meer interesse in. Dus tja.
Maar zoals het er nu naar uitziet, wordt hij weer een beetje de oude.

Groet Karijn

Kan heel goed mogelijk zijn de angstfase, doe het rustig aan met je pup, je schrijft dat tie graag in zijn mandje ligt, gun het hem, en laat het deurtje van de bench open kijk waar die het graagst ligt..en laat de pup gewoon achter je aan lopen , er komt echt weer een tijd dat tie rustig achter blijft in de woonkamer als jij je even verwijderd.....buiten ook rustig aan doen, als er te veel honden op je hond afkomt ga je verder aan de wandel, niets forceren...rustig blijven, het is een nare ervaring voor je jonge hond geweest met de aanvaring van de grote hond..kijk zelf goed met wat voor honden je je pup laat kennismaken...

Dan kan het, dat de schrik er goed inzit.

Probeer leuke dingetjes te doen, zoek spelletjes, zo normaal mogelijk verder doen.

Dan trekt dat wel bij.

Je schrikt zelf ook, als je pup of je hond zo iets overkomt. Logisch, het is je maatje

Hoi Willemijn,

Dank voor je reactie.
Ja, ik doe het idd heel rustig aan met hem. Kennismaken met andere honden vind ik best lastig. Hij wil er nl altijd naar toe. Soms kom ik honden tegen die niet oke zijn voor mijn gevoel en je merkt ook aan het baasje dat ze de hond kort houden. Maar vervolgens zeggen ze wel dat mijn hond er gewoon bij kan, hij doet niets zeggen ze. Achteraf twijfel ik of ik er goed aan heb gedaan, de lichaamstaal van de hond vind ik dan toch niet prettig. Na de ervaring van maandag zit ook bij mij de schrik er in. Lastig.

groetjes karijn

Hoi Suzanne,

Ja, de schrik zat er zeker goed in. Laatst zagen we het vrouwtje van de hond maar zonder hond. Hij was erg terughoudend naar haar toe.
Maar het komt goed, hopelijk niet weer zo'n ervaring.

Groetjes Karijn