Alaskan Malamute Kyto

Goedemorgen allemaal,

Laat mij eerst mezelf even voorstellen, ik ben nieuw hier! Mijn naar is Sarah en ik woon in België (Limburg)samen met mijn vriend Dimitri en onze 2 schattige cavia's van 5 jaar Alvin en Marley. Bij Alvin hebben ze in September 2019 de diagnose epilepsie gevonden, hij kreeg elke 2 maanden zeer hevige aanvallen, er werd ons altijd verteld dat het hersenbloedingen waren maar het bleef maar komen, om de 2 maanden was er weer een aanval, we zijn er verder onderzoek naar gaan laten doen, nu heeft hij de juiste medicijnen en mijn mannetje maakt het goed, geen aanvallen meer gehad. Blijkbaar een zeer zeldzame diagnose in België bij cavia's, de dierenartsen weten ook niet veel over knaagdieren hier, dat heb ik al vaak ondervonden.

Goed, terug naar de hondenforum

Zowel ik al Dimitri waren al lang aan het overwegen om een hond te nemen, we besloten enkele keren een asiel te bezoeken maar hadden niet echt een match met 1 bepaalde hond. We hebben er enkele maanden laten overheen gaan en besloten nogmaals een bezoek te brengen aan het asiel, ik ben erg ziek geweest, voelde mij dagen alleen thuis, er was een gemis dus bezochten we opnieuw het asiel. We kwamen al snel een nieuwe, leuke hond tegen namelijk Kyto. Hij is een alaskan malamute gekruist met een husky en heeft 2 verschillende ogen, het was al snel duidelijk dat dimitri en kyto een echte klik hadden, hij speelde met hem, oogcontact, likjes,.. de verzorgers hadden het zelden meegemaakt dat een hond zo uitgesproken zijn baasje koos dus we hadden een afspraak gemaakt voor gesprek en mochten kyto dan ook zien zonder zijn kooi maar er was 1 probleem.. Kyto was nog niet beschikbaar voor adoptie aangezien ze hem nog aan het onderzoeken waren, hij kon niet stappen, zitten, wandelen, hij gleed weg dus was er een vermoede van heupdysplasie omdat kyto ook al 6 jaar was. Alles verliep vlot, huisbezoek was alles goedgekeurd, we hebben een erg grote tuin, gelegen aan een bos,.. De verzorgers besloten ons te contacteren als het onderzoek gebeurd was en dat deden ze ook, het werd ons al snel duidelijk, als we kyto zouden nemen konden we nooit met hem gaan wandelen (wij zijn actieve wandelaars), nooit echt spelen,.. we moesten hem zien als een binnenhond met zijn heupprobleem zou hij ook niet oud worden en toch besloten we hem te adopteren.

We kregen ook te horen dat hij al 3x terug naar het asiel gebracht was, wel op verschillende plaatsen asielen, hij heeft bv. in Antwerpen meer dan 1 jaar in het asiel geleefd, Kyto is erg mishandeld, geschopt, buiten opgesloten in een bench meer dan 8u per dag (38u per week!!), moest vechten met andere honden en is dus ook vaak gebeten en heeft enorm veel verlatingsangst! Kyto had geen speelgoed, kreeg geen liefde, geen aandacht, niks! verschrikkelijk, mijn hart brak en ik ben onmiddellijk in tranen uitgebarsten, ik kon dit niet aan.

Toch besloten we Kyto te adopteren op 21/12/2019, ondertussen hebben we hem al een maand en het is de allerliefste hond die we ooit hebben gehad, ik heb vroeger een berner sennen gehad en mijn vriend een mechelaar die nog leeft en bij zijn ouders woont, totaal niet te vergelijken rassen maar Kyto is zo lief, hij heeft veel trauma's maar we werken er dagelijks hard aan. We merkte al snel de eerste dagen, we gingen 10 min met hem even het bos in, Kyto jankte van de pijn, kon niet opstaan, we moesten hem echt helpen, hij wou niet eten,... ik besloot een afspraak bij de dierenarts te maken, om een lang verhaal kort te houden. De dag voor de afspraak bij de dierenarts was er niets meer aan de hand, Kyto had gewoon nooit kunnen lopen, spelen, wandelen van altijd opgesloten te leven in een kooi, wij zijn nu een maand verder hij is zo gelukkig, net een pup, gaan dagelijks 2x wandelen telkens 1,5u. Kyto heeft het heel slecht gehad en ik haat dierenmishandeling!

Iedereen die zin heeft mag ons volgen op instagram onder de naam @alaskanmalamut_kyto wij volgen zeker terug en laten we samen vechten tegen dierenonrecht!

dus hij had uiteindelijk geen HD?

Wat een verhaal, wat heeft Kyto allemaal mee moeten maken, verschrikkelijk. En ook wat voor lichamelijke gevolgen het had. 

Wat geweldig dat jullie voor hem gegaan zijn en hij nu kan lopen, wandelen zelfs, en eindelijk kan genieten van zijn leven.  Prachtige hond ook.

Ik haat dierenmishandeling ook, bedoel je dat je inmiddels dieraktiviste bent geworden? Ik ben daar zelf de laatste tijd aan het over nadenken...

(ik wist ook niet dat cavia's ook aan epilepsie kunnen lijden, gelukkig dat het nu onder controle is)

Geweldig, mijn respect hebben jullie door deze hond een gouden mand te geven, ik lees dat er flinke hd was en dat jullie nu toch anderhalf uur kunnen wandelen met de hond, was de diagnose een vergissing ? Hoop dat er meer verhalen komen over Kyto....   en welkom hier op het forum.

Wat een verschrikkelijk verhaal zag. Zijn jullie uiteindelijk wel nog met hem naar de dierenarts geweest om HD uit te sluiten? 

Fijn dat hij nu zijn gouden mandje heeft gevonden. En wij volgen jullie natuurlijk op IG! 

Bedankt allemaal voor de positieve reacties!

We zijn ondertussen wel nog langs de dierenkliniek geweest om toch zeker te zijn er alles is normaal en gezond met Kyto, juist zijn trauma's moeten we nog erg hard op werken, hij ziet andere honden momenteel als een bedreiging maar dat gaat na een maand al zeer veel beter! Het oordeel van de heupdysplasie was gemaakt op klinisch nazicht, geen scans of dergelijke en dat hebben wij nu wel laten doen. Kyto maakt het goed en wie updates wil kan je volgen via onze instagram, bedankt vriendjes!

Om te janken als je dit leest.

Nog veel liefde gewenst met hem,dat hij nog lang bij je mag wonen.