Oude hond onrustig

Ik heb al een aantal berichten met een soortgelijk onderwerp gelezen op dit forum maar ik wil  het toch even van me afschrijven, ook omdat ik niet zo goed weet wat te doen. 
Onze lab van 12 is al een tijdje wat onrustig, heel weinig  slapen, ineens veel opstaan en weer terug naar de mand lopen. Blaffen uit het niets. Maar dit was maar een paar keer op een dag. Verder was ze gewoon zichzelf en speelde ze zelfs nog regelmatig met onze jongere hond.
Sinds een paar dagen is het echter erger geworden. Heel onrustig, steeds opstaan (wat niet goed is voor haar gewrichten), blaffen om niks, als er bezoek is lijkt het alsof ze steeds vergeet dat ze er zijn. Ze komt ze iedere 5 minuten opnieuw begroeten. Verder eet ze goed en ziet ze er goed uit. Ze heeft wel regelmatig pijnstillers nodig ivm de stijfheid en pijnlijke gewrichten. Ik heb haar de laatste weken ook een enkele keer zien uitglijden binnen. Heel zielig. Heb dus was extra kleedjes neergelegd.

Ik ben gelukkig vrijwel altijd thuis dus ik kan haar alle aandacht geven maar ik vind het erg verdrietig haar zo te moeten zien. Ik kan zien dat ze zich niet fijn voelt en vaak niet weet wat te doen. Ze is echt mijn maatje, ik noem haar altijd mijn eerste kind :), dus ik wil het graag goed doen allemaal. 

we zijn nog niet naar de dierenarts geweest omdat ze daar doodsbang is en ik haar de stress eigenlijk niet aan wil doen. 

ik probeer de aandacht goed te verdelen tussen beide honden en leg de jongste af en toe vast of in de bijkeuken zodat mijn lab toch wat rust kan pakken als eindelijk slaapt.

ik geef ze beiden regelmatig een bot. Onze lab heeft het sneller op en lijkt dan vergeten dat zij er ook een gehad heeft, de jongste is dan nog aan het kauwen. Erg sneu om te zien. 

ik ben bang dat ze misschien dement aan het worden is en vraag me af hoe je daar als baasje het beste mee om kan gaan. 

Kan je dierenarts niet aan huis komen? Eigenlijk, bij verandering in gedrag wil je eerst weten of er fysiek iets is.

Ik denk, dat gezien haar pijnlijke gewrichten, pijnstillers haar zouden kunnen helpen, dus niet alleen tijdelijk, maar haar er op houden.

Als je ze botjes geeft, zou ik je jongste op de gang doen met het bot. Dan ziet ze die niet en kan je jongste rustig blijven eten. 

Dank je voor je reactie. Ik ga inderdaad de dierenarts bellen, ze heeft al pijnstillers en flexadin.

Succes!

Nav de vorige berichten ben ik met onze lab naar de dierenarts geweest. Conclusie: verergering van de bulten (waarschijnlijk vetbulten) en verergering gevoeligheid/pijn gewrichten. Tevens bleek ze bijna blind te zijn, wat waarschijnlijk haar onrust etc verklaarde. We zijn toen op advies van de dierenarts gestart met dagelijks pijnstillers.

dat ging met wat aanpassingen tav het slechte zien eigenlijk best weer goed. Nu zakt ze sinds twee dagen echter soms door haar achterpootjes. Soms lukt het haar ineens ook niet meer om te gaan zitten of liggen. Ze heeft achter nog nooit echt last gehad, zat altijd bij de voorpoten. Echt heel zielig om te zien. Morgen de dierenarts bellen. Maar ondertussen vraag ik me af hoe verder... en vooral hoe het echt met haar gaat. Ze is nog zo lief en kwispelt en eet nog. Maar verder blijft er niet veel over zo voor haar.

Sjaan

Als leven lijden wordt, kunnen wij samen met de dierenarts beslissen om een einde aan de lijdensweg van onze dierbare hond te maken en uit zijn lijden te verlossen. De achterhand van je oude hond zal niet beter worden. Neem op tijd de moeilijke maar juiste beslissing.

Ik heb bij mijn vorige honden, die ernstig leden me altijd voorgenomen om de hond niet uitzichtloos te laten lijden omdat ik heen afscheid kon nemen.

Heel veel sterkte.

eens 

Lieve voor is ook loslaten. Dat is de allermoeilijkste meest pijnlijke beslissing.

Net in iom de dierenarts besloten dat het goed is geweest. Ik wil haar onnodig lijden besparen en nu, ondanks een enorm verdriet, het juiste doen.  We wilden haar thuis laten gaan maar dat mag niet ivm de Corona crisis. Ik had haar graag de pijnlijke autorit en stress die ze altijd heeft bij de dierenarts bespaard. Daar baal ik echt heel erg van.

och wat verdrietig 

heel erg dat de dierenarts niet aan huis mag komen je had haar dat graag willen besparen natuurlijk, logisch dat je baalt

heel veel sterkte

Sjaan

Wat triest dat door  het heersende coronavirus je dierenarts niet aan huis kan komen. Het is al zo moeilijk om afscheid te nemen en dan kan het niet op de manier zoals jij wilt.

Ik wens je veel kracht om je labrador uit haar lijden te laten verlossen en ook voor de tijd erna. Het  gemis zal groot zijn.