Hond kan niet tegen emoties?

Zoals jullie weten ben ik  mijn mechelaar, iets meer dan een maand geleden verloren.

Ik heb nu nog James. Maar ik heb wat schrik om mij nu nog leer aan hem te binden.

Toch was er gisteren een moment dat ik bij hem ging zitten, hem streelde en knuffelde. Maar ik moest ook wat huilen en dan ging hij van mij weg en in het ander hoekje van zijn land liggen en keek hij mij  zelfs niet aan. Hij keek weg.

Kan hij daar niet tegen? Ik zou eerder gedacht hebben dat hij mij zou troosten.

Je hebt geen band met hem? Zeg ik dat goed? Want je zegt: "ik heb schrik om mij nu nog aan hem te binden". 

Gisteren ging je wel even bij hem zitten, als je dat anders ook amper doet is dat misschien wel raar voor je hond en voelt die zich daar inderdaad niet prettig bij. 

Roep je hond de volgende keer bij jou. Als jij normaal niet naar hem toegaat en nu wel, is dat voor de hond echt even heel vreemd. En dan ook nog de emoties, je hond voelt dat perfect aan.

Overigens heel goed bezig om  nu meer aandacht aan deze hond te geven! Hiermee doorgaan en je verwerkt je verdriet misschien iets sneller!  Want je hond troost je toch, alleen al door er te zijn. 

Ik heb wel een band met hem maar nu zijn hondenmaatje er niet meer is, en ik er zo van af zie, durf ik mij niet meer aan hem te binden, zoals in: mij te hard aan hem optrekken.

de band is er toch, wat wil je nou toch.....hier zijn twee honden waarvan de een heel oud is, die ik koester en als die er niet meer is dan is mijn andere hond op plek 1, die ik heel veel aandacht ga schenken...dat moet jij ook doen en ga geen meelij met jezelf hebben van ik durf me niet te  binden, die band heb je toch al met James....kom op zeg, geef je hond James nu alle aandacht die die verdiend, ga leuke dingen met hem doen, wandelen en spelen en koesteren...rouwen mag , maar vergeet niet dat je James in huis heb, zet je er over heen..en geef James de aandacht en liefde en ga niet hier neerschrijven van ik ben bang voor die band...die is er toch, en als jij je gaat verwijderen van je hond...,dat verdiend die toch niet ?

Snoeseke, ik ben steeds met je meegegaan.......als mijn Bams er niet meer is val ik ook in een gat en zal het er moeilijk mee hebben, maar dan is daar Ogin die mij zal helpen, en ik zal er voor Ogin zijn, dat moet jij ook eens doen dan alleen maar aan jezelf denken.

Heel veel sterkte verder Ik leef erg met je mee we vallen allen in een put  door het verlies  maar op hp heb ik erg veel steun gehad ik mis ook nog steeds mijn lieve queenie maar lilly ook lief ik ga met haar verder al is het soms nog moeilijk sterkte hoor 

Snoeseke, je zal wel boos zijn op me, maar er moet toch eens tegen je gezegd worden dat je alleen maar aan jezelf denkt....James rouwt ook, die wil op jou kunnen vertrouwen en je laat hem.....hou eens op met ik heb het zo moeilijk...geen een berichtje lees ik dat je maar iets doet met advies van forummers hier, alleen dat je het zo moeilijk hebt, heeft james ook, en je bent er niet voor hem, geef je zelf een schop en ga wat doen met james....

Een hond is geen mens he 

Jij vertoont gedrag waar hij zich kennelijk niet prettig bij voelt. De hond neemt dan afstand. 

Het helpt niet om zijn gedrag te vermenselijken en persoonlijk te nemen.. jij raakt gekwetst en de hond snapt er niks van. 

Zou in ieder geval niet verwachten van hem dat hij je komt troosten. Ga leuke dingen met hem doen en werk op die manier aan jullie band 

Fijne afleiding voor jullie beiden ! En nogmaals sterkte met je verlies. 

Of hij er niet tegen kan weet ik niet, maar hij zal wel merken dat zijn baasje anders is als anders, meestal willen ze dat alles gewoon is.

Ga eens wat leuks met James doen, dat is voor jullie allebei goed.

Sterkte hoor.

Je schrijft over je Mechelaar. Wat was zijn naam?

Wie kan er niet tegen emoties? Als jij bang bent voor een band met James, die al 10 jaar is, dan zou je eens in de spiegel kunnen kijken. Jij bent degene die bang is voor emoties en je doet James hier zeer mee tekort. Die band is er hopelijk toch allang? Huilen is niets mis mee. Het is een manier om het verlies te verwerken. James voelt dat je hem momenteel afstoot. Jullie kunnen elkaar troosten. James mist je overleden hond net zo erg. Richt je aandacht op James en doe bijv. hersenwerkspelletjes  met hem, lange wandelingen doen ook goed en praat tegen hem. Hij begrijpt meer dan jij denkt. Verwen hem met aandacht en gezonde beloningen.

Je kunt ook dankbaar zijn dat je Mechelaar 11 jaar is geworden zonder ooit ernstig ziek te zijn geweest en de mooie herinneringen koesteren.

Ik ben het eens met alles wat hierboven gezet is. Maar ook, mijn honden lopen ook weg als ik aan het huilen ben. Dat is hun goed recht. Hun taak is niet om mij te troosten. Zou ideaal zijn als je alle films moet geloven, maar zo werkt het niet altijd. 

Daarbij hebben zij mij geholpen door de rouw vh overlijden van mijn herder te kopen, omdat ik doorMOEST voor hen. Het is nl wel mijn taak om er voor hen te zijn. Ik heb ervoor gekozen om hen te nemen, niet andersom. Dus wees er ook voor James, dat is je plicht. Ga meer met hem doen, erop uit. Je zal zien dat dat jullie beide helpt. 

Maar met uitspraken zoals "Maar ik heb wat schrik om mij nu nog leer aan hem te binden" dat kan niet. Ik neem aan dat je hem al een tijdje heb en mag toch hopen dat die "binding" er al een tijdje is? 

Dus zet je schouders eronder en gaan....

Als je je niet kan binden aan je overgebleven hond, ja dan zou ik schuldgevoel krijgen, die hond heeft maar 1 bazinnetje, en dat ben jij, hij bouwt op je, vertrouwt je, en als je huilt kan hij je ook gewoon met rust laten, sommige honden doen dat, veel zelfs, want je kan wel pijn hebben in zijn ogen, dus laat hij je met rust.

Ik heb ook een hond gehad waarmee ik helemaal gek van was, die is ook overleden, nu heb ik Sam, en Sam verdiend mijn liefde en aandacht en gewoon weer hetzelfde gevoel wat ik bij mijn vorige hond had, kijk alleen even in die trouwe bruine ogen, een hond verdiend toch je liefde???

Hij mist ook zijn maatje, juist nu lekker gaan wandelen met je hond, leuke dingen doen, in de regen lopen maar toch om je heen kijken hoe mooi de wereld eigenlijk is, samen met je hond..

Ga lekker bezig zijn met hem, leer hem linker pootje rechter pootje, of zo..

Ik snap dat je verdriet hebt,

ik mis mijn Faro ook nog wel, maar ben heeel blij dat ik nu Sam heb, die is alles wat Faro niet had, maar ook dat is leuk..

Penny reageert ook op die manier op dat soort emoties. Als ik verdrietig ben probeert ze mij te vermijden en als ik dan contact zoek loopt ze gewoon weg. Troosten doet ze eigenlijk niet. Heel soms komt ze als ik verdrietig ben wel naar me toe voor een knuffel of probeert ze met mij te spelen, maar dat is best zeldzaam. Penny is ook echt heel erg gevoelig, als ik niet lekker in mijn fel zit heeft ze dat nog eerder door dan mij.

Ik probeer het dan vaak goed te maken door juist veel met haar te spelen, wandelen en trainen, maar dat heeft geen zin. Zij weet hoe ik me voel, hoe vrolijk of enthousiast ik ook probeer te doen. Bij haar helpt het wel om zelf ook afstand te nemen, even niet met haar wandelen of trainen en mijn moeder dat laten doen. Als ik me na een tijdje weer beter voel merk ik dat meteen aan haar en dan gaan wij weer leuke dingen doen.

Ik zou in alle geval na deze geen hond meer nemen. 

Jeetje zeg, je kunt ook overdrijven he. 

Alle begrip voor 'iedereen gaat anders met verlies om' maar het wordt nu wel eens tijd om jezelf goed onder je kont te schoppen... Het leven gaat verder en bij leven hoort ook dood. 

Wees blij dat je jarenlang van een prachtig wezen hebt kunnen genieten en dat je hem ook een prachtig leven hebt kunnen bieden. 

ik ben het met bovenstaande reakties eens

we moeten ook bedenken dat een hond een individu is met eigen gevoelens en voorkeuren en dat het eigenlijk hartstikke goed is dat James aangaf dat hij  op dat moment geen zin had in knuffelen of troosten en daarom gewoon wegliep, meer is het niet

wat iedereen al zegt, ga iets doen dat James leuk vindt, lekker erop uit samen de natuur in bijv., dat doet altijd goed 

Ok eerst en vooral, ik heb hier nergens vermeld dat ik niets voor James doe of hem niet in de watten leg. Hij mag nu veel meer dingen doen dan toen ze met z'n 2 waren.

Jullie doen net alsof ik een onmens ben en James links laat liggen?

Tuurlijk heb ik een band met hem. En ja, als hij ooit over gaat gaat dit mij ook heel veel verdriet doen.

Sorry.

Snoeseke, ga dan vanaf nu eens positief zijn, herpak je, en gaat met James op pad, doe dat eens twee x per dag, ga wandelen , en tijdens ,lekker spelen met James...spreek eens af met vriendinnen en ga met die vriendinnen wat leuks ondernemen, zo dat je je zinnen kan verzetten en niet in je verdriet rondwentelen....doen zou ik zeggen ook al is het moeilijk in het begin, je zal zien dat je er van opknapt.

Sommige mensen kunnen daar ook niet tegen, dus het verbaasd me niet dat dat ook bij dieren voorkomt. Mijn huidige hond moet er ook niets van hebben en doet gewoon zijn eigen ding en negeert je glashard. Echter zijn er ook honden die je komen troosten en in je nek kruipen... je moet er niet teveel achter zoeken. 

Tegen iemand die rouwt zeggen dat hij/zij zichzelf een schop onder de kont moet geven, zichzelf moet herpakken en gewoon eens door moet gaan met leven, heeft geen enkel nut en is ook absoluut niet bevorderlijk voor de gemoedstoestand van die persoon. Aan rouwen zit geen tijd, er zijn geen regels. Voel je niet schuldig. Ik snap dat je je niet te veel meer wil hechten na zo'n ingrijpende gebeurtenis, maar ik hoop dat je wel nog kunt genieten. James is er nog, daar heb je nog wat mooie jaren mee voor de boeg. Probeer die jaren mooi in te vullen.

Het is ook niet bevorderlijk om jezelf niet te gunnen door te gaan met je leven. Je eigen leven niet te leven omdat je hond niet meer leeft. Dat klinkt misschien cru maar het is écht niet anders dan dat. En dat zou je overleden hond ook zeker niet gewild hebben. Natuurlijk gaat dat bij de ene sneller als bij de andere, maar je moet door. En afleiding zoeken in andere bezigheden (bijvoorbeeld je andere hond) is niet slecht maar juist heel erg goed hij leeft nog en hij heeft nog wel een toekomst, samen met jou. Dus ik snap heel goed waar Willemijn heen wil met haar reactie. Laat James je erdoor slepen,  hij is misschien dan niet de grootste knuffel maar geef het een kans hij zal op een andere manier tonen dat hij je waardeert. Nogmaals mijn hond is ook een dwaas op dat gebied maar het is een goede hond en een allerbest maatje we beleven veel avonturen samen. 

Nee hoor, maar je wil geen diepe band meer voelen schreef je, maar geloof me, dat gaat vanzelf, het heeft gewoon tijd nodig, en het is zo mooi dat je andere hond je daarbij kan helpen.

Als je huilt en de hond loopt weg, wil niet zeggen dat het hem niks kan schelen, zoals ik al eerder schreef, misschien vind hij het maar raar wat je doet, of denkt hij dat je pijn hebt.

Ik ben lang ziek geweest, en mijn Faro vond ook mijn gekreun van de pijn of huilen maar niks, hij liet me dan juist met rust, misschien wel met goede bedoelingen, de band is altijd sterk geweest.

Je andere hond zal nooit je overleden hond worden, maar je gaat daar een hele andere band mee krijgen, tis net als bij mensen..

Ik ben ook erg ziek geweest en dat zijn we allemaal denk ik toen lilly kwam in begin moest ik wennen eraan terug een puppy  maar met de tijd is het beter gegaan als blijft het soms nog moeilijk sterkte hoor ik mis ook nog mijn lieve queenie ik hoop dat je geluk terug vinden zal maar heeft veel tijd nodig 

Niemand noem je een onmens. We gaan af om de info dat je ons geeft, meer niet. 

Gaat het al wat beter?

Hij beschermd zichzelf.

Er zijn honden die overnemen wat de ander voelt. En doordat ze toch blijven letterlijk klachten krijgen doe niet bij hun eigen bagage horen. 

Sommigen die ook zo gevoelig zijn, zijn zo wijs op tijd afstand te nemen uit zelfbescherming.

Wees blij dat ie tijdig afstand neemt. Ik heb gezien hoeveel het met een gevoelige hond kan doen als die geen afstand neemt. 

Daarnaast heeft in jou geval de hond wellicht nog genoeg aan het eigen rouwproces. 

Ja het gaat beter. Hij komt ook leer naar me toe.

Mooi, Snoeseke, dat komt ook door je houding, hou je daar aan vast... ben er voor James, als die zo fijn naar je toekomt is dat voor jou toch ook heerlijk dat James jou weer in vertrouwen neemt....