Hond heeft moeite met territorium

Hallo allemaal, sorry dat het zo gaat. Ik zit namelijk met een vraag, en kom maar niet op een fijn antwoord. Ik zal eerst de situatie uitleggen.

Sinds een jaar of zo heb ik een kleine Jack Russel x Dwergpincher kruising in huis genomen. Het betreffende hondje had in het begin op een boerderij gezeten, waar ze altijd buiten heeft gezeten, weinig aandacht gekregen en niet goed gesocialiseerd.

Een vriendin heeft toen het hondje "gered", zeg maar. Bij haar fleurde het hondje op, en ik vond het al gauw fijn om even op bezoek te komen om met het hondje te spelen. In het begin was ze wat vals (heeft zelfs de vriend van de vriendin gebeten twee keer toe), vooral als je haar dingen opdwong. Niet aaien wanneer ze dat niet bliefte, niet knuffelen of vasthouden.

Op een gegeven moment besloot betreffende vriendin een tweede hond te nemen. Aanvankelijk ging dit goed, maar op den duur bleek wel dat de oude hond niet erg aanpaste aan het delen. Betreffende vriendin besloot, ook omdat het oude hondje haar vriend had gebeten, het oude hondje weg te doen.

Ik heb haar toen in huis genomen, omdat ik zeker wilde weten dat ze goed terecht kwam en toch wel van haar hou. Inmiddels is ze al een stuk rustiger: 's ochtends geeft ze me kopjes bij het wakker worden, 's avonds kruipt ze op de bank achter mijn rug om daar opgerold te liggen. Vaak kruipt ze op mijn schoot en wrijft dicht tegen me aan.

Maar ze blijft wat wisselvallig. Soms kruipt ze op mijn schoot en gromt dan wanneer ik haar aai, of hapt ze naar me omdat ze schrikt door een plotse beweging.

Ook heeft ze moeite met andere honden in huis. Zolang het buitenshuis is, is er meestal geen probleem (vooral als ze los van de riem is). Maar als een hond in de buurt van de voordeur is of iemand komt langs met de hond, dan is ze nerveus, trilt en gromt veel en bewaakt haar speeltjes en bench.

Ik wil heel graag dat ze wat minder nerveus is, en beter omgaat met andere honden omdat ik ook familie met huisdieren ken die graag langskomen, en ik wil ze niet opdragen om zonder hond of helemaal niet te komen. Af en toe vraag ik ook iemand op haar te passen omdat ik lang weg moet, deze persoon heeft ook een hond (die heel mak is en conflict uit de weg gaat, maar deze persoon vind niet leuk hoe mijn hond soms doet).

Wat is nou een goede manier om haar meer op haar gemak te doen voelen? Ik snap dat ze waarschijnlijk getraumatiseerd is, maar ik wil haar niet opgeven. Anderen met honden opperden dat ik haar gewoon streng behandel als ze gromt en/of nerveus doet, maar ik krijg het niet over mijn hart om haar te berispen wanneer ze (naar mijn oordeel) bang en benauwd is.

Ik wil haar dus wat houvaten geven zodat bezoek met de hond kan, en zodat ze af en toe (twee keer of zo per maand) een middagje bij iemand kan blijven ter oppas. Ze is verder nooit alleen, slaapt vredig op het voeteneind van mijn bed (maar kruipt soms dichter tegen me aan) en heel lief wanneer ik met haar alleen ben.

Bedankt alvast voor alle hulp...

Geef het de tijd, ze is nog niet zolang bij je, en als je bezoek krijgt met anderen honden en het boterd niet zo, zet een hekje ertussen zodat ze elkaar zien maar niet bij elkaar kunnen, het kan zeker zo zijn dat je huisgenootje wat onzeker is in alles, en jij weet wanneer er niet geaaid moet worden, doe het rustig aan zodat je huisgenootje bij jou zich straks met de tijd geborgen voelt, een hond die getraumatiseerd is is altijd wat onzeker en wat moeilijk....vind het heel lief van je dat je dit hondje een kans bij je geeft...nogmaals geef het de tijd.

Mijn hondje is ook niet gediend van andere honden op bezoek in ons huis. Net als jouw hondje doet hij alles verdedigen en grommen etc.
Sowieso ruim ik dus alle speeltjes, botjes, mandjes etc op wanneer er bezoek komt.  Soms pas ik op een andere hond en dan zorg ik dat mijn hondje de ene helft van de kamer heeft, en de andere hond de andere helft. Of soms zet ik mijn hondje op de slaapkamer als er bezoek is. Dat is voor hem fijner dan constant gespannen zijn. Afleren is lastig. Het zit gewoon in zijn aard.

Er zijn wel dingen zoals het weghalen van speeltjes, de honden gescheiden houden in de kamer (hekje of aanlijnen), of bijvoorbeeld eerst buiten samen een klein rondje wandelen om kennis te maken (zonder per sé aan elkaar te laten snuffelen) waarna je samen naar binnen gaat (ipv dat de vreemde hond zomaar binnen komt). Maar hoewel al deze dingen er voor zorgen dat mijn hondje iets minder gespannen is blijft het toch altijd een dingetje. Vandaar soms liever veilig alleen met mandje in de slaapkamer. Of als ik een dag heb met veel visite breng ik hem bij de oppas. Daar wordt hij veel gelukkiger van. 

Hallo, bedankt voor de reacties en suggesties. Blij te horen dat een rustige aanpak wel werkt, ik werd echt niet blij van suggesties als "afleren te grommen" e.d., leek me beter de oorzaak (onzekerheid en onrustigheid) dan het symptoom te benaderen.

Ik zal eens proberen een puppy ren oid aan te schaffen, ze is namelijk klein genoeg dat ik haar zo wel een afgebakend gebiedje thuis kan geven. Zal het eens neerzetten, en wanneer er een hond op bezoek is het deurtje op kiertje openhouden zodat ze daar evt haar toevlucht kan zoeken. Kan een mandje voor bij de oppas helpen? Ik dacht aan een draagbaar mandje misschien, zodat ze toch iets vertrouwds heeft en dan neem ik het bij het ophalen weer mee.

Het is namelijk echt een lief hondje maar wel met een rugzakje. Het is niet een hondje die je kan knuffelen wanneer je wilt of even wild mee doen, maar ze kruipt vanzelf wel naar je toe om te vragen of ze op schoot mag wanneer je 's avonds even voor de TV zit. 

Belangrijk is dat ze een veilige plek heeft waarvan ze weet dat ze daar niet lastig gevallen zal worden. Daarnaast moet ze leren dat jij degene bent die haar zal beschermen en dat ze dat niet zelf hoeft te doen. Zij is onzeker dus moet jij de leiding nemen. Je moet haar laten zien dat jij de situatie onder controle hebt. 

Stap 1 is haar vertrouwen in jou te geven. Zij geeft duidelijk aan dat ze een hond niet in haar buurt wil. Prima, dan zorg jij voor een veilige plek voor haar (in bijv. een ren) en zorgt dat de andere hond daar niet bij komt. Laat haar zo weten dat je haar zal beschermen wanneer ze bang of onzeker is (ook al weet jij met je verstand dat ze niet bang zou hoeven zijn, dat neemt haar angst niet weg).

Stap 2 komt wanneer ze dit begrepen heeft. Als dat vertrouwen er is kun je haar langzaam introduceren bij andere honden. Omdat ze inmiddels geleerd heeft dat jij haar beschermt zal ze zelf minder de behoefte voelen om uit te vallen. Ze vertrouwt immers op jou. Dan kun jij haar laten zien dat ze niet bang hoeft te zijn.

Aangezien je een hondje met een rugzakje hebt zal dit vertrouwen winnen best een tijd duren. En de vraag is maar of het echt helemaal zal lukken ooit. In ieder geval wil ik je op het hart drukken dat je haar echt moet beschermen wanneer ze bang of onzeker is. Door haar het zelf op te laten lossen dmv blaffen etc. of door haar aan te moedigen (dwingen) contact te maken met een hond waar ze duidelijk angst van heeft schaad je enkel haar vertrouwen in jou en zal het haar verdedigende gedrag enkel versterken.

" Belangrijk is dat ze een veilige plek heeft waarvan ze weet dat ze daar niet lastig gevallen zal worden. Daarnaast moet ze leren dat jij degene bent die haar zal beschermen en dat ze dat niet zelf hoeft te doen. Zij is onzeker dus moet jij de leiding nemen. Je moet haar laten zien dat jij de situatie onder controle hebt. 
Stap 1 is haar vertrouwen in jouw te geven. Zij geeft duidelijk aan dat ze een hond niet in haar buurt wil. Prima, dan zorg jij voor een veilige plek voor haar (in bijv. een ren) en zorgt dat de andere hond daar niet bij komt. Laat haar zo weten dat je haar zal beschermen wanneer ze bang of onzeker is. Stap 2 komt wanneer ze dit begrepen heeft. Als dat vertrouwen er is kun je haar langzaam introduceren bij andere honden. Omdat ze inmiddels geleerd heeft dat jij haar beschermd zal ze zelf minder de behoefte voelen om uit te vallen. Ze vertrouwd immers op jou.
 
Aangezien je een hondje met een rugzakje hebt zal dit vertrouwen winnen best een tijd duren. En de vraag is maar of het echt helemaal zal lukken ooit. In ieder geval wil ik je op het hart drukken dat je haar echt moet beschermen wanneer ze bang of onzeker is. Door haar het zelf op te laten lossen dmv blaffen etc. of door haar aan te moedigen (dwingen) contact te maken met een hond waar ze duidelijk angst van heeft schaad je enkel haar vertrouwen in jou en zal het haar verdedigende gedrag enkel versterken.
  "

Hilde & Twinko

Zo zie ik het ook: leiding nemen. Jij zorgt voor je hond, jij regelt de zaken en bepaalt. De te softe aanpak werkt in mijn beleving niet.

Als ik hier thuis kijk is dat erg duidelijk. Ik en oudste zijn streng en duidelijk; wij bepalen en regelen; niet de honden. Vriendlief en jongste zijn meer de speeltjes, niet duidelijk en nemen geen leiding. Als ze al ingrijpen dan doen ze dat op een onhandige manier die de honden niet begrijpen.

Bij mij en oudste nooit gedonder tussen de honden onderling; ze halen het niet in hun hoofd. Ze luisteren beter naar ons ook. Bij vriendlief en jongste is het altijd opletten als de honden dichtbij elkaar zijn; dan wil er weleens naar elkaar gedreigd en gesnept worden. Gisteren voor het eerst kreeg vriendlief zelf een snep van één van hen toen hij iets deed wat zij niet wilde. Ik gaf haar groot gelijk hoor, daar niet van, maar bij mij halen ze dat niet in hun hoofdjes. Gevolg is dat ik het altijd ben die dingen met de honden moet doen die gewoon niet leuk voor hen zijn zoals een teek verwijderen of een wondje verzorgen. Van vriendlief en jongste pikken ze dat niet. Naar de DA moet altijd ik of oudste mee. Toch een rangorde dingentje al bestaat rangorde niet.