Jack Russel geobsedeerd door tuin

Hallo allemaal, 

Ik ben nieuw hier en ben eerlijk gezegd niet echt bekend met dit forum, maar ik hoop dat iemand mij verder kan helpen. 

Ik heb een Jack Russel van 6 jaar oud die helemaal geobsedeerd is door onze nieuwe tuin. We zijn 3 weken terug verhuisd en woonden voorheen in een appartement op de 4e etage, dus dit is helemaal nieuw voor haar. 

Zodra de tuindeur opengaat, springt ze naar buiten en gaat ze zitten wachten tot ik met d'r wil spelen. Als het te lang duurt, gaat ze gewoon zitten blaffen. Ze luistert buiten altijd erg goed, maar zodra ze in de tuin is, slaat de acute oostindische doofheid toe. Ik kan roepen wat ik wil, maar ze weigert naar binnen te komen. Zelfs eten is op dat moment niet belangrijk. De enige manier om haar binnen te krijgen is door te doen alsof ik een bal naar binnen gooi, en dan snel de deur dicht te doen. Maar zo leert ze het natuurlijk nooit. Als ze dan eenmaal binnen is, staat ze alleen maar voor de tuindeur te draaien en te piepen. 

Het maakt ook niet uit of ik net een lange boswandeling heb gemaakt, waarbij we veel hebben gespeeld. Jack Russels zijn nooit uitgespeeld

Ik heb dit natuurlijk zelf veroorzaakt door in de eerste week veel in de tuin met haar te spelen, maar ik vind het ook wel fijn als dat af en toe gewoon kan. 

Hoe zorg ik dat ik straks in het voorjaar zorgeloos de tuindeur open kan zetten zonder dat mijn hond alleen maar denkt dat het speelkwartier is? Iemand een goede tip?

Gaat ze altijd staan blaffen als ze in de tuin is, of doet ze ook gewoon haar ding?

M.a.w. gebruikt ze de tuin alleen om jou te overtuigen met haar te spelen (staan blaffen), of gaat ze in de tuin ook gewoon haar eigen weg en is ze daar gewoon heel erg graag?

Ziva deed dit als pup ook. Ze kwam in December bij ons en die hele eerste winter was er niets fantastischer dan in de tuin zijn - mét ons, welteverstaan! Maar ook zonder ons als wij gelijk al weer naar binnen gingen. Dan wilde ze dus écht niet mee terug hoor!

Bij ons/haar ging het vanzelf over toen het mooier weer werd en de deur open ging. De tuin werd gewoon, ze kwam er achter dat er niet elke keer gespeeld werd dat we daar waren. En na een week of twee was het probleem over zonder ervoor te hoeven hebben oefenen (ik kan het me niet herinneren in ieder geval maar we hebben haar natuurlijk wel de regels moeten leren).

Geen idee of je er iets aan hebt maar dat is mijn ervaring.

Eerst een lange wandeling gaan maken, dan de tuin in, niet alleen, houd ze maar aan de lijn en ga even bij je hond zitten, je geeft een goed bot, en negeer de hond, iedere keer het bot aanbieden, wil ze niet gaat ze je weer uitdagen, nou hoppa naar binnen, heus het kwartje gaat vallen, blaffen naar binnen, rustig blijven zelf....ook al denk je dit helpt niet, geloof me dat het helpt, je hond wil graag de tuin in. En binnen geef je gewoon het bot en doe jij je ding en negeer de hond, je hond heeft immers een wandeling achter de rug....

" Gaat ze altijd staan blaffen als ze in de tuin is, of doet ze ook gewoon haar ding?
M.a.w. gebruikt ze de tuin alleen om jou te overtuigen met haar te spelen (staan blaffen), of gaat ze in de tuin ook gewoon haar eigen weg en is ze daar gewoon heel erg graag? "

Alaska's Finest!

Nee, zodra de tuindeur opengaat, springt ze naar buiten en zit ze mij alleen maar vol verwachting aan te kijken. Als ik dan niet reageer, gaat ze blaffen. Als ik met haar speel snuffelt ze tussen het spelen door wel wat rond, maar dan komt ze al snel weer met d'r bal aanlopen. 

Nou, ik hoop dat het bij ons ook vanzelf over gaat en dat ze begrijpt dat die tuin niet wegloopt en gewoon bij het huis hoort. 

" Eerst een lange wandeling gaan maken, dan de tuin in, niet alleen, houd ze maar aan de lijn en ga even bij je hond zitten, je geeft een goed bot, en negeer de hond, iedere keer het bot aanbieden, wil ze niet gaat ze je weer uitdagen, nou hoppa naar binnen, heus het kwartje gaat vallen, blaffen naar binnen, rustig blijven zelf....ook al denk je dit helpt niet, geloof me dat het helpt, je hond wil graag de tuin in. En binnen geef je gewoon het bot en doe jij je ding en negeer de hond, je hond heeft immers een wandeling achter de rug.... "

Willemijn _ baasje van Bams _ en Ogin ( Ozjin .

Bedankt voor je reactie. Ik ga het proberen!

Hier twee honden die graag ook aandacht willen, ik ga met ze wandelen, ik speel en noem maar op met ze, buiten tijdens de wandeling, thuis tuin, rust....bij mij wordt in huis en tuin niet gespeeld dat gebeurd tijdens de fikse en lange wandeling, doe je dat twee x per dag , spelen tijdens de wandeling en neem er de tijd voor, voer je dat conseqwent in dat weet de hond het echt op den duur, tuin en huis  is rust, lekker een goed bot geven dan...

Mijn ouders hebben een hond (labrador) die héél obsessief is met ballen. Twee trouwens, maar de een is er wat drammeriger over dan de ander. Zodra ze ‘bal’ en/of ‘gooien’ hoort, komt ze naast je zitten, en gaat staren en piepen, en zodra je in beweging komt, vlíegt ze naar de deur. Dit gebeurt vooral wanneer er ‘te vaak’ met het balletje gegooid wordt. Het is een tijdje gebruikt vanwege agressieve waaksheid, dus elke keer als er visite langskwam, werd die gekoppeld met met de bal gooien, om de visite proberen leuk te maken. Eten reageerden ze niet op, maar de bal wel. Mijn ouders konden niet eens meer uit hun stoel opstaan voor een drankje of ze vlogen naar de deur. Of als ze ook maar in de richting van de deur léken te lopen, vlogen ze met zo’n vaart met z’n tweeën die kant op, dat je gewoon omver gebeukt werd door 50kg aan obsessieve honden die zo gefixeerd naar de deur toe raceden.

Dus dat werd ‘afkicken’, een paar weken niet meer met de bal gooien, en naar de plaats sturen als er gebietst werd. En nu wordt er misschien, vooral in de winter, nog niet eens 1x per maand met een bal gegooid. Zodra het ook maar 2x per week plaatsvindt, worden ze al alerter.

Mocht het niet de tuin zijn, maar de bal dus, helpt ‘afkicken’ misschien.