Tips muilkorf training.

https://www.hondenpage.com/hondenforum/224872/hond-vals-bij-dierenarts-2.-.php

Maand geleden had ik een topic geopend en had veel nuttige tips gekregen. Hopelijk kunnen jullie me er nog een paar geven ! :)

Ik train inmiddels iedere dag met D. D. is gek op zijn nieuwe muilkorf. (Waarvoor dank Charlotte-Sophie) Als de muilkorf tevoorschijn komt springt hij alle kanten op want de muilkorf = worstjes eten! Inmiddels duwt hij zonder na te denken zijn neus erin. Klikker en dan een worstje. Als ik nog niet klaar zit duwt hij hem er zelf al in, en zie je hem kijken.. He ik hoor niks. ;) Ik probeer hem nu alleen iets langer met zijn neus in de korf te laten zitten maar hij haalt hem er iedere keer meteen weer uit. Ik heb al geprobeerd om te tellen. 1,2. klik. maar telkens voor 2 is hij er al uit. Op het moment dat ik niet klik, en dus verwacht dat hij wacht met zijn neus in de korf tot hij de klik hoort haalt hij hem er meteen weer uit.  Na 3 keer gaat hij dan heel zenuwachtig doen. Hij begrijpt het niet en wordt onzeker. ''Ik doe wat ik moet doen maar hoor geen klik meer'' Inmiddels trilt hij nu ook weer. Iets wat hij al een hele tijd niet meer heeft gedaan. Tijdens puppytraining trilde hij ook vaak. D. is een vrij angstige hond. Ik gaf hem toen vaak aandacht als hij trilde maar volgens de trainer voedde ik daarmee alleen maar zijn angst. Ik probeer het trillen dan ook geen aandacht te geven en gewoon door te gaan, maar weet ook niet hoe ik het duidelijker voor hem moet maken. Als hij weet wat hij moet doen is er geen vuiltje aan de lucht. Heeft hij zelfvertrouwen en straalt dat ook uit. Oren en staart omhoog, kwispelen en stilstaan. Als hij niet weet wat hij moet doen wiebelt hij heen en weer, zijn oren naar achter en zijn staart tussen zijn poten.

Je zegt het zelf al, eerst ging het goed, toen ben je een stapje verder gegaan, en nu is hij weer bang, een stapje terug doen dus..?

Ik troost mijn hond wel als hij echt bang is, niet troosten maar vrolijk doen werkt goed bij mijn hond, behalve bij vuurwerk..

Ik zou er zoveel gedoe niet rond maken. 

Hier ook van de ene dag op de andere dag een korf omgedaan. Geen spel rond gemaakt, korf om en wandelen, klaar. 

Als je mijn vorige topic had gelezen zou je weten dat ik dan mijn vingers kwijt ben. 

Omdat je er daar al te veel gedoe rond gemaakt hebt ;) 

Mijn honden kunnen ook mijn vingers afbijten, ze doen dat echter niet. 

Natuurlijk vijgen na Pasen, maar zeker met een onzekere hond is kordaat aanpakken en duidelijk zijn nog altijd beter dan een twijfel er gaan in trainen, wat je m.i. op deze manier doet. 

In het begin is het idd goed om bij de neus erin steken te belonen. Echter het langer erin laten is denk ik ontzettend lastig te doen doormiddel van het werken met de klikker. Ik zou hem gewoon dichtmaken dan koekjes geven en dan weer af doen. Hier heb ze eerst het commando korf geleerd dus neus erin en toen ze dat kende gewoon dicht gemaakt. Kort en dan weer af. Omdat mijn hond de korf regelmatig om heeft vond ik het belangrijk om het positief aan te leren maar wel duidelijk. Dus ik ben de neus erin steken niet gaan proberen te verlengen. Ik ben hem gewoon dicht gaan maken en er mee gaan lopen. Dus misschien zelf iets minder twijfelen en hem gewoon af en toe dicht doen en niet verwachten dat hij zijn neus er langer in gaat doen. Doe het bijvoorbeeld voor het wandelen maak hem dicht en ga een stuk lopen. Dan heeft hij ook afleiding en hoe meer hij de korf om heeft hoe sneller hij er oké mee zal zijn. 

Bij de herplaats franse bulldog die ik heb gehad(uiteindelijk weer terug gebracht wegens agressie naar mijn andere honden) deed ik het vrij vlot allemaal. Zo vlot dat hij weinig tijd had om er over na te denken, dan ging het namelijk juist mis. Eigenlijk moet je ze weinig tijd geven om onzeker te worden.

Oefensessie 1 korf laten zien is koekje, neus in korf is koekje dat x 2. Daarna gewoon om gedaan bij de derde x neus in korf voor koek.. Heeft me 3 minuten gekost bij hem. 

Volgende dag weer oefenen maar nu zonder de eerste 2 stappen dus gewoon korf en koekje erin en meteen omgedaan. Daarna een minuut om laten en af en toe een koekje erin.

En dat deden we een paar dagen een keer. En we zaten al op 3 a 4 minuten ondertussen en toen moesten we naar de dierenarts. Eerst zonder korf maar hij begon te grommen(waarvoor ik hem overigens beloond heb dat hij het keurig aangaf want meestal beet hij gewoon met minimale tot geen signalen), DA gevraagd om even te wachten. Korf om en zo kon het onderzoek verder met een ontspannen hondje. Uiteraard werd er gewoon beloond en na het onderzoek korf af en was het 1 groot feest uiteraard.

tja.. mijn vorige hond was ook niet blij bij de de dierenarts.. hup korf om en er werd gedaan wat nodig was.

Max sloopt mijn auto, dus in de auto heeft hij een korf.. ik heb daar nooit een ding van gemaakt. 

Al zou hij die korf moeten met wandelen, dan is dat gewoon een feit. Ja je kan moeilijk gaan doen of het gewoon nemen als hoe het is dan wend je hond het snelst. Is even niet leuk voor de hond, maar ze zijn er zo aan gewend als je er geen ding van maakt

Kun je hem het worstje voor de neus houden als hij zijn neus in de korf steekt? Zodat hij de neus in de korf houdt en door de korf heen het snoepje wil pakken. Misschien dat je een korf hebt waarbij je het er na een paar seconden ook doorheen kunt proppen om te geven.

Ik volg even.

Ik heb vooral de indruk dat je hond heeft geleerd dat stevig van zich afbijten hem oplevert dat ie nooit wat vervelends moet doen, en dat werkt prima voor hem.

Ik ga met mee met Dagmar. Wees zelf kordater en duidelijker. En nee, dat wil niet zeggen dat je gewelddadig moet worden. Maar wel stevig in je schoenen staan. Bepaalde dingen moeten gebeuren. En ja, die moet je aanleren. Maar niet blijven neuzelen en dralen en pamperen, want dan gaat het de foute richting uit en leer je de hond dat ie zijn zin krijgt als ie agressie inzet.

Een hond die vertrouwen in jou heeft, weet dat jij hem nooit kwaad wil doen, ook al gebeurt er iets dat niet prettig is. Die basis zou sterk genoeg moeten zijn.

" Ik heb vooral de indruk dat je hond heeft geleerd dat stevig van zich afbijten hem oplevert dat ie nooit wat vervelends moet doen, en dat werkt prima voor hem.
Ik ga met mee met Dagmar. Wees zelf kordater en duidelijker. En nee, dat wil niet zeggen dat je gewelddadig moet worden. Maar wel stevig in je schoenen staan. Bepaalde dingen moeten gebeuren. En ja, die moet je aanleren. Maar niet blijven neuzelen en dralen en pamperen, want dan gaat het de foute richting uit en leer je de hond dat ie zijn zin krijgt als ie agressie inzet.
Een hond die vertrouwen in jou heeft, weet dat jij hem nooit kwaad wil doen, ook al gebeurt er iets dat niet prettig is. Die basis zou sterk genoeg moeten zijn. "

Alaska's Finest!

Ik vind dat heel erg lastig. Ik merk zelf inderdaad ook dat hij dominanter is dan voorheen. Zijn wil is wet. Op de 3 trainingen die we samen hebben gedaan heb ik geleerd om op hem te letten en zijn signalen op te pikken (Op het moment dat signalen worden genegeerd gaat het mis). Maar als ik rekening houd met de signalen die hij laat zien hoeft hij nooit iets te doen wat hij niet wilt. Als ik doorga laat hij de signalen zien (wegkijken) als ik dan nog doorga gaat hij grommen, nog meer doorgaan is tanden laten zien en daarna haalt hij uit. Hij weet dan al dat hij mega fout is en weet niet hoe snel hij uit zichzelf naar zijn mand moet, en daar heel geschrokken zit. Voor mijn gevoel wilt hij ook echt niet bijten, maar kan hij op dat moment voor zijn gevoel niet anders. Dus in dat opzicht heb ik weer niet het gevoel dat hij bijt om zijn zin te krijgen.

Herkenbaar, maar dan doe je er te lang over, het is snoepje geven, hups korf om, dichtmaken en blij doen en weer snoepje geven, dan even snoepjes geven, en dan weer af doen.

Als ik zo lang wacht dan word ik ook gebeten, ik weet ook niet of hij raak bijt, ik denk van niet, maar het is vervelend voor beide, voor jezelf en je hond.

Je bent al zo ver dat hij zijn snoet er in steekt, dan hoef je hem alleen nog vast te maken en weer belonen..

Ik denk dat het nuttig zou zijn om es zo objectief/kritisch mogelijk naar zijn gedrag te kijken.

Je schrijft dat zijn wil wet is, zolang jij rekening houdt met wat hij wil, hoeft ie nooit wat tegen zijn zin te doen... En als jij jouw wensen wil duidelijk maken en het zint hem niet, zet ie agressie in.

Dat lijkt me niet erg in balans qua verstandhouding. Waar is de basis? Waar het is wederzijdse vertrouwen?

Het lijkt me heel erg éénrichtingsverkeer: de hond die de grenzen stelt en jij die er probeert omheen te dansen en aftast hoe je hem toch maar vriendelijk kan houden.

Als ik even een stukje uit je vorige topic mag nemen: 

Voor mij klinkt dat als een manipulerende hond die donders goed weet hoe hij met de dingen kan wegkomen en een situatie naar zijn hand kan zetten, niet als een angstige hond die uithaalt omdat ie in het nauw gedreven zit.

Maar goed, ik zie de situatie niet, het kan in werkelijkheid heel anders zijn. Alleen zou ik je toch aanraden om het ook es vanuit een andere hoek te bekijken, en niet alles in functie van angst te zien.