Dag allemaal,
Ik ben nieuw op dit forum en zit met het volgende:
Sinds een aantal maanden hebben wij een herplaatser in huis, een Toller van 5 jaar oud. Het is een geweldige hond en we zijn gek op hem. Luistert ontzettend goed en is lief in huis. We doen erg veel met hem en hij past fijn in ons gezin (mijn partner en ik).
We lopen alleen tegen iets aan waarvan ik niet goed weet wat ik er mee moet. Hij heeft enorme baknijd/voedselnijd. Dit had hij al toen we hem kregen. Dit gaf echter geen problemen bij ons, voerbak neerzetten en rustig laten eten en klaar is kees. Hij is echter uit logeren geweest en sinds hij terug is is het ellende met eten geven. Er moet haast wel iets gebeurd zijn daar. Verstarren, tanden bloot, grommen, willen uitvallen bij bak neerzetten.
Ik heb toen geprobeerd het voeren positief te maken door steeds wat lekkers erbij te doen als het op was (lege bak geeft geen probleem), maar dit resulteerde in keihard schrokken en het voer zo ongeveer inhaleren zonder te kauwen met gevolg een zieke hond met enorme buikpijnen etc. Na een paar dagen hiermee gestopt want hij werd er echt niet goed van. Zag verder ook geen positief resultaat. Ik kan de bak nu wel gewoon neerzetten en weglopen zonder gegrom maar als ik blijf staan gaat hij wel weer verstarren en grommen.
Wij hebben geen kinderen of kinderwens en ik heb geen behoefte om zijn bak af te gaan pakken. Hij eet 2x per dag rustig in de bijkeuken en verder is het een lieve hond. Wat vinden jullie, moet ik dit evengoed gaan afleren ondanks het zoveel stress en buikpijn oplevert?
Speeltjes enz kan ik gewoon pakken, een botje kan ik hem bij vandaan roepen en ruilen met wat lekkers. (Als hij aan het kluiven is moet ik er niet bij komen of hem willen aanraken maar als het nodig is kan ik dus wel erbij vandaan roepen en ruilen zonder gedoe). Eten van ons komt hij niet aan en als ik wat laat vallen op de grond pakt hij dit NIET.
Ik hoor graag jullie ideeën.
Groetjes
Klinkt inderdaad of er iets is voorgevallen bij de logeer partij.
Ik zou doorgaan met wat je doet...dus eten geven en met rust laten
Dikke kans dat het gedrag weer afneemt doordat de hond zich weer veilig voelt met zijn eten.
Zolang de rest goed gaat zou ik er geen punt van maken.
De boel is onder controle immers
Mocht je verslechteringen merken zou ik wel doorpakken naar gedragstherapie.
Tegen evt schrokken kan je snuffelkleed of anti schrokbak inzetten
maar als je hond de rust krijgt schrokt deze dus niet begrijp ik..dus dan is simpelweg de ruimte geven voldoende
Ik zou het laten voor wat het is.
En bij een volgende logeer partij zéér duidelijke regels zeggen omtrent voeren. (Eetpot apart klaar maken en neerzetten en dan pas hond erbij laten en hond alleen laten vb)
Je doet ermee wat je zelf wenst. Als jij het okee vindt om de eetbak neer te zetten, uit de buurt te blijven en de bak weer weg te nemen als ie leeg is, en de hond vindt dit ook prima, dan kan je het gewoon zo laten.
Wil je echt aan de baknijd gaan werken, zijn er andere manieren om de hond te tonen dat jouw aanwezigheid positief is en hij rustig kan eten in jouw nabijheid. Bijvoorbeeld door hem vanuit de hand met kleine beetjes te voeren. Zo is er geen bak om te verdedigen, en kan er ook niet geschrokt worden omdat je zelf kleine porties aanbiedt. Het is meteen ook een goeie oefening op zelfbeheersing: de hond krijgt een hapje als ie kalm is, nooit als ie drammerig of opgewonden is.
Als dit goed gaat, kan je de porties in een bak aanbieden, nog steeds met mondjesmaat. En als ook dat goed gaat, kan je de volle maaltijd in de bak doen, aanbieden en in de buurt blijven.
Maar dat is dus jullie beslissing, hoe je het graag wenst.
Als je zelf geen reden ziet om er wat aan te doen lekker zo laten.
Tenzij je misschien in de toekomst een andere hond erbij zou willen of er komen toch kinderen op visite etc en je wil dan problemen voor zijn zou je er wel wat mee kunnen.
Persoonlijk zie ik baknijd niet echt als een probleem(er is prima om heen te werken tenslotte), al hebben ze er hier totaal geen last van. Wel wil ik dat de honden elkaar tijdens eten met rust laten. Ze eten dan ook gewoon samen tegenover elkaar, alleen de kleinste moet ik soms even vertellen dat ze haar broer gewoon moet laten eten want dan wordt ze opdringerig en staat ze zo ongeveer in zijn bak terwijl hij nog staat te eten. Na het eten zoeken ze het maar weer lekker uit met zijn twee en dan likken ze elkaars bak nog even schoon.
De kleinste is wel van mening dat ze met kluifjes wel baknijd mag vertonen. Nou vind ik dat met een normale kluif geen probleem maar ze heeft buiten als eens een kippenpoot of wat dan ook gevonden en dan is het lastig haar iets af te laten geven. Vorige week heeft ze hier de prullenbak geplunderd en had een sparerib te pakken en ook die wilde ze niet afgeven. Bijten heeft ze niet gedaan, maar ze gaat dan wel tekeer als een bezetene en waarschijnlijk zal ze ook bijten bij de verkeerde persoon. Jammer voor haar ben ik daarvan niet onder de indruk dus ik heb de kluif in beide gevallen gewoon beet gepakt(liever gaten in mijn hand dan een hond die met spoed geopereerd moet worden, dan maar even niet zo aardig) en heb net zo lang vast gehouden tot ze uiteindelijk los liet(tot grote ergernis van de andere hond want die stond op afstand mee te blaffen en grommen dat ze goffer moest luisteren). De andere hond steelt vrijwel nooit wat en als hij al wat heeft laat hij het heel makkelijk los.
Dag allen,
Het is alweer enige tijd geleden dat ik dit onderwerp heb geplaatst. Dank voor de input.
Inmiddels zijn we een paar maanden verder en is het allemaal (weer) goed. De hond is happy en wij ook.
Gelukkig!
Heb je gevraagd aan het oppas adres of er iets gebeurd is?
Baknijd is meestal aangeleerd, juist omdat mensen eten afpakken. Er wordt nog vaak gedacht dat we de baas moeten zijn en je over alles controle miet hebben, ook eten.
Hoe jullie het deden is heel goed, hem lekker laten eten. Nu heeft hij gelukkig vertrouwen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?