Steriliseren tijdens schijnzwagerschap

Hoi!

Onze nu een jaar oude Ridgeback heeft enorm last van haar schijnzwangerschap. Ze is direct schijnzwanger geworden na haar loopsheid en is pieperig, snauwerig, slaap alleen maar en is gewoon helemaal niet happy. Ook heeft ze ontstekingen bij haar melkklieren. Inmiddels al twee keer naar de DA geweest, maar die geeft niet snel medicijnen, omdat ze enorm heftig schijnen te zijn. Ik heb PUUR geprobeerd, maar helpt ook niet. Het is nu 3 maanden na haar loopsheid en ze is dus al 9 weken schijnzwanger. We wilde graag een nestje doen, maar ze is er zo ziek van dat we nu overwegen haar te steriliseren. 3 maanden schijnt een goede periode te zijn om haar te steriliseren, maar ik kan niks vinden over steriliseren tijdens schijnzwangerschap... heeft iemand hier ervaring mee?

De 3 maanden na de loopsheid staat er voor om de baarmoeder enz eerst tot rust te laten komen.

Mijn hond was ook schijnzwanger, dit wordt ook vaak steeds erger. Ik heb mijn hond ook 3 maanden na haar laatste loopsheid laten sterriliseren.

Was ze toen nog schijnzwanger?

Mijn hond is gesteriliseerd toen ze schijnzwanger was. We konden niet anders, ze was onze kleine hond aangevlogen omdat hij op een speeltje stond die ze op dat moment als haar pup zag. Ons hondje was blind en wist niet wat er gebeurde. Mijn teef luisterde niet meer we moesten haar van ons andere hondje aftrekken, gelukkig is het hondje niet ernstig gewond geraakt wel had hij twee gaatjes. Mijn teef was na de sterilisatie weer helemaal zichzelf, natuurlijk was ze van slag en had ze even tijd nodig om te herstellen van de ingreep maar ze werd wel weer de hond die ze voor de schijnzwangerschap ook was, haar vacht is ook normaal gebleven.

Het is een beetje verwarrend: is de loopsheid 3 maanden (12 weken) of 9 weken geleden? Tel 3 maanden vanaf de laatste dag van de loopsheid.

Je kan proberen de hond uit haar schijnzwangerschap te helpen door haar uit haar 'coconnetje' te halen. Want dat is wat schijnzwangere honden doen: zich mentaal nestelen.

Doe verrassende dingen: nieuwe wandelgebieden, op andere tijdstippen wandelen, nieuwe activiteiten, op andere tijdstippen eten (of op andere plaats, ander voer,...), indien ze zich erg aan een plaats/object kluistert (zoals mand/knuffel), haal die dan weg, enz. Kortom: gooi dagdagelijkse patronen en gewoonten om, hou het verrassend, leuk en fris, zodat je haar nieuwsgierigheid en zin om te ondernemen gaat prikkelen.

Vaak helpt dat om uit de schijnzwangerschap te komen. Zo kunnen hormonen weer tot rust komen en dat is dan meteen de geschikte tijd voor een sterilisatie.

“Het is nu 3 maanden na haar loopsheid en ze is dus al 9 weken schijnzwanger”. Ik bedoel hiermee dat ze 3 weken loops is geweest en nu dus al 9 weken schijnzwanger. Die afleiding helpt helaas niet. Denk dat het ook niet helemaal te vergelijken is met een gemiddelde schijnzwangerschap. Ik heb het met mijn andere honden nog niet eerder zo heftig meegemaakt in ieder geval. Vind het vooral zo sneu, omdat ze de leeftijd heeft dat ze lekker moet spelen en rauzen. Daarom denk ik dat steriliseren een goede optie is, maar vind het wat spannend omdat ze nu nog schijnzwanger is..

Dus het is nu 9 weken na haar loopsheid. Persoonlijk zou ik wachten tot een 12-tal weken na de loopsheid (3 maanden na de laatste dag van loopsheid) en haar nog enkele weken tijd geven.

Tenzij er medisch een dringende reden is voor sterilisatie, natuurlijk, dan moet er meteen geopereerd worden.

Waarom zou je wachten? Omdat de kans aanwezig is dat ze dan niet meer schijnzwanger is?

Een hond wordt elke 6 maanden loops (gemiddeld). Dan is de baarmoeder heel erg doorbloed. Na de loopsheid wordt dat langzaam minder, totdat het oktober zijn minst is rond 3 maanden na de loopsheid. Daarna wordt het weer langzaam meer, totdat de hond na nog een periode van 3 maanden weer loops wordt. En dan zit je dus op die 6 maanden. 

Steriliseren als de baarmoeder nog erg doorbloed is, kan gevaarlijk zijn. Het risico op bloedingen is dan veel groter. Daarom liever wachten totdat de baarmoeder op zijn minst doorbloed is: 3 maanden na de loopsheid.

De hormonen spelen natuurlijk ook mee. In dezelfde tijd dat de baarmoeder minder doorbloed raakt, kalmeren de hormonen ook weer. Dus nog een reden om te wachten. 

Stom van me, ik had in mijn hoofd dat het 3 maanden na het begin van de loopsheid moest. Dit klinkt ook veel logischer.. is er een grote kans dat ze niet meer schijnzwanger is dan? Of is daar niets over te zeggen?

Ik denk dat dat best wel aan jou ligt. Hoe erg laat je haar daar ingaan. Zoals Alaska zegt zou ik haar uit die concon halen door andere dingen te doen dan normaal. Vooral niet over haar buik kroelen dat stimuleert blijkbaar alleen maar. Piep speeltjes opruimen en lekker actief bezig zijn. Hier is Maybe er altijd zo doorheen ;)

Ik denk ook zeker dat dat helpt, maar dat hebben we vanaf het begin ook gedaan. Ook het aaien over de buik niet.. Maar dat is bij Mila dus helaas niet voldoende.

Ja, de kans is groot dan binnen enkele weken de schijnzwangerschap voorbij is. Omdat het -zoals Dobber hierboven uitlegt- in een cyclus gaat.

Mijn oudste hond is ook gesteriliseerd omwille van de grote ellende bij loopsheid en schijnzwangerschap. Die was de hele periode strontmisselijk, wou niet meer eten, altijd piepen en zeuren, hijgen, niet willen lopen, pantoffels verzamelen en tegen haar buik duwen, melk aanmaken, haar reukzin veranderde,... Maar zo'n 3 maanden na loopsheid kwam dat tot rust, was ze weer zichzelf. 

Dus ik zou nog even afwachten, tot je echt 3 maanden na loopsheid zit en kijken hoe ze dan is.

Dank voor alle reacties en tips! Ga het nog even afwachten..

Mijn hond had ook erge last van haar hormonen. Ze sliep tot soms 14u in de middag, had niet perse zin in wandelen, andere honden of speeltjes boeide haar niet meer. Ze was ontzettend apathisch. Ook at ze minimaal. Als ik het ‘forceerde’ door het in een snackbal te doen of van mijn hand te laten eten, gooide ze alles er uit, dus ik liet het gewoon de hele dag staan, en dan af ze af en toe een paar brokjes. Ze was maar 5kg met 1 jaar, terwijl ze met 2 jaar 6,5kg was (en nu 6,7-7kg met 3,5 jaar).

Ik had de afspraak voor steriliseren al gemaakt, maar twijfelde wel of ze in de juiste conditie zou zijn voor een operatie. In de laatste weken ging het beetje bij beetje beter; ze begon weer beter te eten de ene week, de week erop sliep ze niet meer zo veel, en die daarna begon ze weer te spelen met haar speeltjes, tegen de tijd van de operatie was ze alweer 5,5kg.

Die paar weken kunnen inderdaad net het verschil maken. Een nestje was ik sowieso niet van plan, aangezien ze geen stamboom heeft, ik wilde haar steriliseren na haar eerste of tweede loopsheid. En aangezien het bijna 3 maanden zo slecht met haar ging, leek me dat niet goed voor haar dit nog eens door te moeten maken.

En ze was dus ook niet meer schijnzwanger toen je haar liet steriliseren?

Qua gedrag was ze 90-95% weer normaal, ik heb eigenlijk nooit gevraagd hoe het er van binnen uit zag en daar ook allemaal weer normaal was.

Mijn eerste teefje, 1977 geboren. Was zo erg schijnzwandger dat ze nog 2x2 maanden per jaar zichzelf was. Ze was of loops of schijnzwanger,  zij is vlak voor een loopsheid geholpen. Nooit gehoord dat de operatie hierdoor groter was of gevaarlijker. Wel daarna een fijne stabielere hond gekregen. Ze was nooit lief naar andere honden en dat bleef zo. Maar de ellende met schijnzwangerschap, verdedigen, bijten, melk geven, nestelen ed was over.

Na een castratie stoppen de hormonen, dus zal ook de schijnzwangerschap waar ze nu in zit stoppen. Zou fijn een afspraak maken,

Schijnzwangerschap is een natuurlijk gevolg. Iedere teef is na een loopsheid ofwel drachtig ofwel schijnzwanger. 

Bij de 1 zal je het meer merken dan bij de ander. Als de gedragsveranderingen zo erg zijn, is castreren beter.