Vuurwerk

Ideeën hoe ik mijn pup het beste kan leren dat vuurwerk niet "eng" is? En dus dat ze niet bang wordt van vuurwerk? 

Hoe moet ik reageren? Belonen bij een knal of negeren? 

Ik ben er wel mee bekend dat ik ze bij angst het beste kan steunen. 

Fee is nu 13 weken en zit waarschijnlijk precies in de "angstfase" rond oud en nieuw. 

ik deed vroeger bij onze pup thuis youtube vuurwerkvideo's afspelen,eerst heel zacht en daarna steeds harder en harder ( via goede speakers )

Dat had ik op internet ook gevonden,  maar ik bedoel meer hoe ik ermee om moet gaan wanneer ik op straat loop. Hier begint de 75ste wereldoorlog namelijk meestal in november al helaas. 

Ik heb de pups altijd laten wennen aan allerlei lawaai, zonder er speciale nadruk op te leggen.

Dus bijvoorbeeld tijdens een wandeling een eindje langs een treinroute lopen, langs de kermis, langs een bouwwerf, een schietterrein, in het donker lopen terwijl het bliksemt en dondert, enz. Als onderdeel van de socialisatie: vertrouwd worden met plotse knallen, geknetter en lawaai.

Door zelf kalm en zelfzeker te blijven en te laten merken dat er helemaal niks vreemds aan de gang is, gingen de honden het zelf ook als 'normaal' beschouwen. En zo kijken ze niet eens op van vuurwerk, ook niet van geweerschoten in het bos, e.d. Voor hen is er dan niets aan de hand.

Belonen heb ik nooit gedaan, omdat ik vind dat je dan toch een soort nadruk gaat leggen, alsof ze ergens aan moeten beantwoorden dat een beloning vereist. Terwijl ik hen net wou meegeven dat er helemaal niks gebeurt, er niets vreemd aan de hand is en het gewoon 'part of life' is. 

Hier een hond die nooit bang is geweest haar eerste jaren, heb er zelf nooit geen training voor gedaan.

Tot de onderbuurman het leuk vond ons te bekogelen met een strijker en die ontplofte vlak achter ons.

Sindsdien is puck bang. Daar helpt trainen met cd's en YouTube filmpjes helemaal niet voor. Ze kijkt er niet voor op of om.

Klinkt leuk, maar dat komt niet zo binnen zoals met het echte vuurwerk.

Hier was het een 2 talen weken geleden raak. Ineens een vuurwerk spektakel te zien vanuit de tuin met bijhorend lawaai. 

Gezellig in de tuin geweest met pup (6 maanden) en zijn eet pot neergezet  . 

Beide genoten. Ik van het vuurwerk, pup van het eten ;) 

Zie het als een goeie mogelijkheid om je hond eraan te laten wennen. Als je hoort dat ze ergens vuurwerk afsteken, maak dan een wandelingetje in die buurt, hou het leuk, en keer dan huiswaarts. Wordt je pup toch onrustig, laat dan weten dat alles okee is, geef de hond de tijd om de indrukken op te nemen en zich aan jou te spiegelen.

Zo kan je de novembermaand dus prima gebruiken als socialisatie. 

Hier het hele jaar door.

Allerlei dorpsfeesten en overal moet vuurwerk bij zijn. Dan heb je nog de bijzondere verjaardagsfeesten, hoort ook vuurwerk bij.

Die ene keer in het jaar, maar vervolgens denkt geen mens er meer aan dat het wel bijna wekelijks raak is.

Ik woonde vroeger meer buiten het centrum, en had bijna geen last van het vuurwerk. Zelfs met oud en nieuw waren de dichtstbijzijnde knallers toen >1km verderop.

Waar ik nu ben zijn de jongeren met vlagen ook al flink bezig. Twee weken geleden bij een bankje waar ik was gaan zitten. Ik ben Remi toen trucjes gaan laten doen en heb haar lekkers gegeven. En toen begonnen ze vuurwerk naar elkaar te gooien en knalde een rotje(? Groen plastic balletje waar het vuurwerk in zat, met lontje) vlak bij ons uit elkaar, en verstopte ze zich snel achter me op de bank. Oeps. Geen idee of de socialisatie nu goed is gegaan of niet XP. Vorige week een vuurpijl op 50 meter afstand ofzo, en we schrokken ons allebei kapot, maar ze wilde wel gewoon doorlopen, al ging het een tandje harder en met staart omlaag. We waren nog maar net vertrokken van huis, en ze wilde wel gewoon verder, en niet meteen weer naar huis.

Het is een moeilijk iets. Ik durf jongeren ook niet op te zoeken, uit angst dat ze vuurwerk onze kant op gooien. Ik ken iemand die aan een kant doof is omdat een groep jongeren besloot een rotje zijn kant op te gooien. Als ik een groepje al toevallig bezig zie, loop ik er met een boogje omheen. Het was dat dat bankje midden op een plein stond voor een druk winkelcentrum, dus ‘vertrouwde’ er vanwege de vele ogen op dat ze vooral zelf zouden gaan klooien, en niet met andere winkelgangers.

Schrikt uit zich op meerdere manieren, ze kunnen als een gek weg willen sprinten(blinde paniek), ze kunnen bevriezen(compleet verstijven,soms zelf onbereikbaar worden), ze kunnen nog meelopen maar hele lichaam bedrukt houden, staart tussen de benen. Ze kunnen overgaan op hard blaffen van schrik.
In alle gevallen eerst even rustig aankijken hoe ze zelf herstelt. Je kan naast haar hurken als je ziet dat langer duurt.

Kijk of ze kalmer wordt van het even tussen jouw benen/handen kunnen schuilen, hoef je niks te zeggen(zou een andere steunende hond ook niet doen). Kijken of ze er uit komt en zelf weer verder durft te lopen. Blijft het bij blinde paniek f bevriezen, dan zou ik kijken of ze te tillen is(tegen die tijd nog) en naar huis gaan.
Iets geven om te kluiven-als ze een beetje is hersteld en wil kluiven- dan kan het stressniveau wat zakken. Daarna zou ik de alleen nog vlak voor de deur uitlaten, rondlopen, zodat je haar de zekerheid en veiligheid kan bieden om direct weer naar huis te kunnen. Ik weet niet wanneer ze bij jou beginnen met vuurwerk, hier in Den Haag is dit al sinds eind September, mijn oude hond wil dan in de avond maar moeilijk naar buiten, zeker sinds het nu ook zo vroeg donker is, ik laat haar zelf kiezen óf ze verder wil(durft te) lopen, vaak kiest ze voor alleen een plas voor de deur.(overdag loopt ze dan lekker alleen 1,5 uur buiten en dat doen we al járen zo in de laatste maanden van het jaar, kijken naar wat zij wil en aankan).
Wat ik ook heb mee gekregen van iemand die honden fokt en ik zelf een héle mooie aanwijzing vond is dat een moederhond, haar dochter (die toen denk ik al in de pubertijd zat) bleef proberen om met haar te laten spelen als ze zag dat haar dochter bang was voor het vuurwerk.
Dus die heb ik ook toegepast vorig jaar bij onze jongste hond! Hij is niet bang voor vuurwerk, zelfs in de middag met veel knallen kunnen wandelen met hem vorig jaar, alleen vanaf 17:00u werd het hem zelfs te veel, te veel knallen en hij werd er heel erg druk/hyper van en gaat paniekerig blaffen, dus ik heb hem toen ook meerdere malen over weten te halen voor een spelletje samen, nu is hij een echte speelvogel, maar was soms écht moeilijk over te halen, toch door blijven spelen met de bal tot hij kwam, of met een touw blijven slepen door de kamer..of lekker langs zijn lichaam/hoofd wrijven tot hij zich eindelijk verleid voelde.
Ook hebben ze beide vaak gevulde keukenrollen gekregen om uit te pakken, dat maakt moe en voldaan(voor zover dat kan op zo'n rot avond) en uiteraard steun om dichtbij ons te liggen enz. Maar het kost je wat energie om zo'n dag door te komen hoor,pfffff.

Wat ik ook nog de afgelopen jaren heb gedaan met mijn oudste hond die dan snel bang was voor knallen is een koekje gooien na de knal, het angstgedrag belonen kan niet, omdat je angst niet kunt belonen. Daarmee heb ik haar hééééél vaak uit haar angst kunnen halen,soms/vaak ook meerdere koekjes moeten gooien, binnen of buiten rent ze er toch achteraan, met eerst een hele angstige houding die dan na 1/2/3 koekjes veranderd in een normale houding met een hogere staart die zelfs weer kwispelt(van hebberigheid  ).