Hoi
Lang getwijfeld of ik hier een topic over zou aanmaken omdat ik dacht er zelf wel uit te komen, maar ik krijg het zelf niet opgelost.
Kahlúa valt enorm uit naar andere sinds sinds een aantal weken. Al iets voor dat Willow kwam, maar het wordt erger. Ik kan haar met niets afleiden, snoepje voor haar neus werkt niet. Kort houden en laten zitten werkt niet, stevig doorlopen werkt niet, ze blaft aan 1 stuk hoor.
Als ik alleen met haar wandel gaat het iets beter en krijg ik haar sneller gestopt, maar wandel ik samen met 1 van onze andere honden dan kan ik haar niet rustig krijgen, zeker het kleine hondje blaft dan mee (begint zelfs vaak) en 2 'uitvallende' honden is niet te doen.
Toch is ze niet aggressief naar andere honden. We lopen nogsteeds geregeld doggydates, dit gaat altijd hartstikke goed, of het nu 20 of 2 honden zijn. Maar komt er 1 'buitenstaander' bij, een hond die we in het bos tegen komen, rent ze daar luid blaffend op af. Ze blijft voor ze staan en blaft maar. Ze hapt niet, nipt niet, raakt ze niet aan, alleen maar heel erg blaffen.
In het bos lijn ik haar aan bij elke hond die we tegenkomen. Vaak gaat het negeren daar dan goed, ze komt soms zelfs al naar me toe als ze in de verte een hond ziet, Maar hier in de buurt wordt het erger.
Ik weet niet meer hoe ik het eruit kan krijgen, en zeker met Willow erbij wil ik gewoon dat het stopt. We doen nu alle wandelingen apart behalve die van 23.00 u s avonds, maar ik ben dus gewoon zo'n 8 a 10 keer per dag aan het lopen daardoor. Ik zou op zijn minst de korte plasrondjes samen willen wandelen, maar Willow schrikt zich dood als Kahlúa zo blaft, en gisteren deed ze voor het eerst zelfs mee en dit is dus echt niet wat ik wil, 1 uitvallende hond is al erg, laat staan 2 als Willow straks groot is.
Op cursussen, doggydates, losse wandelingen in het park, is ze helemaal oké met andere honden. Vrienden maken doet ze niet, maar ze kan ze goed negeren en blaft dan niet.
Tips alsjeblieft..
Kan je voor dit probleem niet beter gewoon een gediplomeerd gedragsdeskundige inschakelen?
Zelf "experimenteren", op basis van advies van gewone hondenbaasjes die je hond niet kennen, kan het probleem alleen maar verergeren.
Mijn Dobber deed dit ook, met als verschil dat ze ook daadwerkelijk ging vechten. Ik ben het gedrag gaan corrigeren, maar heb tegelijkertijd ook mijn hele houding naar haar veranderd. Duidelijk zijn in wat ik wil, corrigeren wat ik niet wil en ik heb nooit meer snoepjes gegeven als beloning.
Dobber blijft nu naast mij lopen als we andere honden voorbij komen, maar ontspannen is ze niet. Dat hoeft ook niet, zolang ze zich naar gedraagt. Blaft de andere hond, dan laat ze zich ook horen. Maar ik loop gewoon door en zeg dat ze op moet houden met die onzin. Dan is het snel weer voorbij :).
Als het door blijft gaan, ga ik dit uiteraard doen. Ze heeft het een aantal jaren geleden ook gedaan, net toen ik terug kwam uit Australië. Toen heb ik dit ook zelf op kunnen lossen, maar nu is het sinds 6 weken ongeveer weer begonnen. 1 week voor Willow kwam ongeveer. Ik denk dat het misschien daar iets mee te maken heeft? Ik hoop dat ik het eerst zelf kan begeleiden.
Ja dit klopt inderdaad. Ik merk dat ik Kahlúa ook een beetje 'te vrij' heb gelaten de laatste tijd. Ze hoeft niet netjes te volgen, in het bos kan ze gaan en staan waar ze wil, ze mag op de bank Maar dan op het kleed, de laatste tijd ligt ze ook vaak niet op het kleed op de bank, ook dit heb ik dan toegelaten. Zat er zelf ook al aan te denken haar gewoon weer iets meer duidelijkheid te geven in wat ik wel en niet wil hebben.
Je gaat traning lopen met Willow vertelde je, stel daar je vragen over Kahlua, of ze je willen helpen met dr, een op een, zodat degene kan zien hoe het gedrag ontstaat van Kahlua.....wij zien haar niet, en degene gaat met je mee zokrijg je veel handaanreikingen, beter dan wij dat zo doen per ipad hier.
Beschouwt ze de buurt om je huis als haar territorium of zo?
Omdat het eigenlijk vooral daar is.
Dat ze dan denkt dat het indringers zijn, en daar tegen gaat blaffen.
Een soort taak die ze voor zichzelf heeft bedacht.
Als ik met Black ergens op een bankje zit, dan beschouwt hij dat als zijn plek.
Dan wordt hij op zijn manier ook waaks over dat stukje.
Dit is echt niet mogelijk helaas. Het is een drukke vereniging en alles gaat 'aan de lopende band' daarbij is Kahlúa op trainingen, cursussen, doggydates etc heel sociaal naar andere honden.
Misschien Sylvia. Al is het uitvallen 10 keer erger als ik met de andere honden ben. Wandel ik alleen met haar in het bos geneert ze honden, is malibu of Willow er bij dan gaat ze er blaffend op af. Het maakt ook niet of ik in letterlijk in mijn buurt wandel, Of met haar naar een hele andere wijk ga. Gedrag blijft hetzelfde. Ook op nieuwe plaatsen.
we zien haar idd niet, en het zou idd fijn zijn als er iemand (een goede gt) met je mee kon lopen, maar we kunnen wel meedenken natuurlijk.
Misschien doet ze het toch uit een soort waaksheid/verantwoordelijkheid voor de groep, loopt ze daardoor niet rustig en heeft wat begeleiding nodig.
Misschien is BAT (behaviour adjustment training) wat?, maar dan jouw eigen versie (tips in Trisha Stewart haar boek BAT2) omdat ze alleen uitvalt met de andere hondjes erbij.
Bij Jenna die ook uitvalt naar andere honden, maak ik gebruik van BAT, en ook tips uit Turid Rugaas haar boekje help mijn hond trekt (of valt uit). En daar dan een eigen versie van al naar gelang de situatie en hoe Jenna er die dag aan toe is. (de ene dag relaxter als de andere).
Lijnvoering is heel belangrijk hier, ik houd Jenna kort naast me als we een andere hond tegenkomen en ik kan niet genoeg afstand maken bijv.
Ik had dat met de keesjes en Lucie ook. Gingen ze haar overdreven lopen beschermen.
Ik heb met Lucie altijd alleen gelopen tot ze volwassen was. Nu gaat t prima, ook met meer honden er bij.
Een herder zal nog meer willen herderen denk ik.
Als je zegt dat Kahlúa dit gedrag vooral laat zien als je meerdere honden mee hebt tijdens de wandeling, zou het dan kunnen zijn dat dit gedrag ook ergens in verbinding staat met het gedrag wat ze liet zien toen Willow net kwam? Dat Kahlúa 1 op 1 heel goed om kan gaan met spannende situaties en op jou kan vertrouwen, maar dat zij dat vertrouwen in jou eventjes kwijt is zodra er meerdere honden in de roedel aanwezig zijn, en alle spannende prikkels vervolgens op haar manier probeert op te lossen? Sorry dat ik het zo bot verwoord, ik wil je echt niet aanvallen. Ik kan zoiets makkelijk zeggen vanachter een scherm, want ik ken je opvoeding en je honden niet. Maar ik kan wel vanuit mijn eigen ervaring relativeren dat baasgerichte honden vaak meer duidelijkheid nodig hebben dan in hedendaagse hondencursussen aangeleerd wordt. Vroeger waren de correcties te hard en te fel, en tegenwoordig is het juist doorgeslagen in niet corrigeren maar het gedrag proberen te vermijden en af te leiden. Niet dat ik zeg dat je felle correcties moet gaan uitdelen zodra Kahlúa uitvalt, want daar kan jullie band door beschadigd raken. Maar laat wel blijken dat jij de touwtjes in handen neemt en hebt, en dat zij het niet hoeft te gaan oplossen. Misschien heeft het begin met Willow nog altijd effect op haar gedrag met andere honden omdat zij het toen ook een beetje zelf moest oplossen (als dat echt zo is, ik beschuldig je nergens van, ik probeer mee te denken). Ik zou zelf overigens geen snoepjes aanbieden om haar af te leiden. Sta goed rechtop, roep haar met een duidelijk commando bij je zodra je honden ziet, lijn haar aan en loop stevig door alsof er niets aan de hand is. Dat kan met een boog aangezien honden dat van nature ook doen. Als ze uitvalt zou ik dat toch corrigeren met een duidelijke nee en doorlopen. Overigens heb je geen controle over je hond als zij voorop loopt en trekt, want dan maak je het alleen maar moeilijk voor jezelf om haar uit dat gedrag te halen. Het is echt oefenen, jij bent naast haar maatje ook haar baas, en jij bepaalt dat er geen gedonder komt tijdens wandelingen. Je eigen energie heeft op honden veel effect, en baasgerichte rassen zijn daar helemaal gevoelig voor.
Laat je trouwens de hele roedel loslopen of de hele roedel aan de lijn zodra Kahlúa uitvalt? Want als er bijvoorbeeld 1 losloopt, en de rest aangelijnd, wordt zij misschien minder gesterkt in het moeten beschermen van de roedel en is dat voor een loslopende hond ook minder overweldigend dan wanneer er meerdere honden ineens komen snuffelen.
Als laatst probeer ik nu wel met je mee te denken omdat je dat vraagt. Maar ik ben het wel eens met Kekhor dat je beter een ervaren gedragstherapeut kan inschakelen. Zeker juist nu Willow nog pup is. Want nu is het er nog één die uitvalt, maar pups kijken altijd naar het gedrag van volwassen honden en kopiëren dat. Dus het is nu juist de tijd om het gedrag van Kahlúa om te buigen. Voor je het goed en wel beseft hebt, heb je er ineens twee die uitvallen. Daarnaast zou ik zeker kijken naar een gedragstherapeut die ervaring heeft met roedelgedrag en met herder(achtige) rassen.
Susanne, ik vind het helemaal geen bot antwoord.. fijn dat je meedenkt.
Kahlúa heeft, ook voordat Willow kwam, wel eens kunnen uitvallen naar andere honden. In het bos noem ik dit ook 'uitvallen' maar wat ze doet is eigenlijk vooral heel erg drijven, blaffen rondjes eromheen draaien, als een hond weg rent er achteraan gaan en nippen tot hij weer terug is. Maar hierin kan ze er enorm door slaan.
Aan de lijn is het dus in mijn ogen wel uitvallen en geen drijven, ze blaft alleen maar heel erg, en ik ben er eigenlijk zeker van dat als ik de riem los zou laten er niets gebeurd.
Mijn zusje heeft een klein hondje, Kahlúa en zij zijn samen opgegroeid en vanaf dag 1 als pup beide in huis gekomen. Kahlúa beschermd haar enorm, zodra het kleintje blaft doet ze mee, alleen 10 keer heftiger. Als ze er niet is gebeurd er niets.
Honden ontlopen doen we áltijd met een boog. Ik hou de riem kort, geef dan ook geen beloning, pas als ze ze goed heeft genegeerd en we de hond voorbij zijn. Ik sta dan ook goed rechtop, Ik ben ook totaal niet onzeker. Kahlúa kan me ook niet vooruit trekken aangezien ik haar dan redelijk strak naast me hou. Pas als zij relaxt laat ik de riem wat losser.
Ik weet dat baasgerichte rassen gevoelig zijn voor mijn energie, maar ik ben heel relaxt, zelfverzekerd.
Kahlúa valt voorál uit aan de riem, Dan is ze dus niet los. Als we met zijn allen in het bos lopen en een hond tegen komen (komt vrij weinig voor) dan zijn ze allemaal los. Maar Kahlúa komt eigenlijk snel terug als ik haar roep, niet altijd. Kahlúa ga ik overigens niet aanlijnen in het bos. Dit is haar uitlaatklep, ik lijn haar aan zodra we een hond in de verte zien.
Kahlúa heeft het met Willow ook nóóit zelf moeten oplossen. Ik ben er altijd bij geweest, heb ze beide in alles begeleid. Ze heeft dus niet haar eigen zaakjes moeten oplossen en dit heeft ze ook nooit gedaan.
Nogmaals, ik wandel veel doggydates, maar ook gezamenlijke wandelingen met vrienden, dit gaat áltijd goed. Ze is ook gewoon een sociale hond, geeft duidelijke grenzen aan maar is heel respectvol naar honden die dit ook voor haar zijn. Ze heeft ook nog nooit een hond aangeraakt. Het is gewoon enorm hard blaffen, wat al snel erg indrukwekkend klinkt.
Vanmorgen ben ik met Willow en Kahlúa samen weggeweest, rondje door de buurt. We kwamen 2 honden tegen, ik maakte Kahlúa meteen al duidelijk wat ik verwachtte, en ze bleef dan ook netjes naast mij, redelijk relaxt ook. Bij beide honden, het kán dus wel maar ik moet het echt voor zijn.
Wat ik dus ook merk nu is dat Kahlúa zelf veel wil bepalen, zo liepen we gisteravond, ik wilde linksaf, Kahlúa bleef maar rechtdoor trekken, ik wil dat ze op haar kleed op de bank gaat, Zij wil op het andere stuk en ze vertikt het dan echt. Ik moet dan heel boos op haar worden eer ze eindelijk het kleed op gaat.
Ik heb zelf het idee dat ze in dat opzicht gewoon enorm aan het uitproberen is, wellicht omdat ik veel met Willow bezig ben?
Gelukkig dat het niet bot overgekomen is, met tekst kan de boodschap wel eens met andere intenties gelezen worden. Maar zo te lezen ben je al heel bewust bezig met je eigen houding en energie, en probeer je je honden ook goed te lezen. Als je zoveel je best doet om je honden te begeleiden, en je weet het nu even niet meer (wat elke hondeneigenaar vast wel eens overkomt) voel je je dan niet juist geneigd om een expert mee te laten kijken naar jou, je honden en je dagelijkse routine? Ik weet niet zeker of we vanachter een scherm echt een oplossing zouden kunnen bieden. Hoewel je dit probleem eerder meegemaakt hebt, is de situatie nu moeilijker omdat het nu gebeurt waar de andere honden bij zijn. Want eigenlijk heb je het zelf al heel goed begeleid aangezien ze zonder haar hondenroedel dit gedrag niet meer laat zien (op die week voor Willow kwam na, maar toen zat je vast met je hoofd in de roze puppywolken af te tellen tot je pup kwam). Wat mij nog enkel opvalt aan je tekst is dat je vermoedt dat het drijfgedrag is en niet zozeer onzekerheid, begrijp ik dat goed? Mijn hond Billie kan er ook wel eens een handje van hebben, op vreemde honden te drijven. Maar hij heeft die neiging veel minder als wij hem mentaal goed uitgedaagd hebben. Nu is hij wat ouder en heeft hij minder uitdaging nodig dan toen hij jonger was. Dus is het misschien een idee om met Kahlúa schapen te gaan drijven? Of echt een hondensport te bieden waar ze haar ei in kwijt kan?
Overigens bedoelde ik niet te zeggen dat ze de hele boswandeling aan de lijn moet. Ik laat Billie altijd loslopen, maar als ik aan zijn hondentaal zie dat hij een situatie met een andere hond spannend vindt grijp ik direct in. Hij kan los blijven lopen omdat hij doorloopt zodra ik het commando geef, en ik grijp ook in bij de vreemde hond als die Billie vervolgens blijft opzoeken en de baas grijpt niet in. Meestal helpt het al door gewoon tussen Billie en de vreemde hond in te gaan staan, en anders maak ik me breed en stuur hem richting zijn baas. Billie loopt dan altijd van de situatie weg en dan is het zo opgelost. Het even aanlijnen is enkel een extra handvat om het makkelijker te maken. Over aanlijnen gesproken: ik zie ook wel heel vaak dat mensen de lijn zo strak en kort houden, dat daar zoveel spanning op komt te staan waardoor de hond de spanning van de riem meekrijgt en juist daardoor uitvallen. Heb je hier al eens mee gespeeld en uitgetest of Kahlúa daarop reageert?
En ik denk dat het ook heel goed mogelijk is dat Kahlúa je wat uittest en om negatieve aandacht vraagt nu je aandacht ook naar Willow gaat. Het zijn ook af en toe net kinderen hè... Volgens mij krijgt Kahlúa nog altijd vrijwel elke dag één op één aandacht, dus misschien kun je die rare fratsen van haar af en toe beter wel negeren... ;-)
Je geeft zelf al een antwoord denk ik, in je laatste reactie....
Kahlua is in een fase waarin ze aan het uitproberen is hoever ze kan gaan. Ze is. lijkt wat zoekende. Misschien door het nieuwe hondje erbij
Dan is het aan jou om even wat stappen terug te doen en je leiderschap weer duidelijker te maken. Je grenzen scherper te stellen en dat ook aan te geven. Met wat meer overtuiging dan je de laatste tijd wellicht gewend was, maar dat moet dan maar even. Kalhlua wil weer merken dat jij haar steun en toeverlaat bent en degene die de weg wijst als ze het zelf even niet weet...
blijf haar dus consequent uit die ongewenste situatie halen en laat haar zien en merken wat WEL de bedoeling is. Misschien ook je beloningssysteem veranderen. Geen koekjes meer maar een goedkeurend woord of zoiets.
Stappen terug doen en duidelijk zijn.....
Ze is toch deels Aussie? Daar zie je dit gedrag heel veel. De oorzaak is vaak onduidelijkheid, onzekerheid door een verandering of stress. Heb het hier ook als er wat veranderd in huis. Ik heb geen kant en klare oplossing voor je omdat ik het bij iedere hond anders aan pak. Maar in de basis is het duidelijk, rustig en consequent zijn en even een stapje terug in alles wat prikkels oplevert. Aussies hebben kleine hartjes en een hele grote bek. Dat maakt ze in de opvoeding soms best lastig. Een goede GT op dit vlak is Happy Tails.
Kahlúa wordt genoeg mentaal en fysiek uitgedaagd. We doen elke dag hersen of zoekspelletjes in huis of in de bossen.
Het drijven heeft ze altijd al gedaan, Ik heb een paar lessen in schapendrijven gehad, maar aangezien een Holland dit op een hele andere manier doet dan een bordercollie kon ik maar op 3 plekken in Nederland terecht met haar. Didam was het dichts bij en dit was ruim 2 u rijden. Dit is gewoon niet te doen om daar elke week heen te gaan.
Ik wil best een expert laten meekijken als ik er zelf echt niet uit kom, maar ik ga het eerst nog een tijd zelf proberen, gewoon veel individuele wandeling zodat ik haar weer goed duidelijk kan maken wat wel en niet mag. Ik heb nu zelf ook door dat ik haar wat te vrij heb gelaten, alles wat ze doet wat ze voorheen niet deed (dingen van tafel jatten, fruitschaal leeg eten, trekken, uitvallen etc etc) linkte ik aan Willow, het was immers al een grote verandering dus ik werd er niet al te boos om. Nu gaan er echt weer regels gelden.
Het zou absoluut onzekerheid kunnen zijn hoor, het uitvallen en rennen naar andere honden, maar drijven zit er gewoon in (vader doet intensief aan schapendrijven door heel Europa, de hele lijn trouwens)
Nogmaals, in het bos lijn ik haar áltijd aan bij het tegenkomen van een andere hond. Ik zie aan heel haar lichaamstaal hoe ze op de andere hond zou kunnen reageren dus ze gaat gewoon vast. Als blijkt dat ze de hond leuk vindt (is zelden het geval maar het komt wel eens voor) klik ik haar los en snuffelt ze rustig.
Sporten doen we al, elke maandag trainen we Hoopers, dinsdag avond gehoorzaamheid en over 6 weken kan Willow beginnen met speuren (ik train met haar nu IGP) en ik kan Kahlúa tijdens het speuren meelopen zodat hij ook wat sporen kan lopen.
Over de strakke lijn, hier ben ik me van bewust (ik pak regelmatig het boek van Turid Rugaas erbij) en ik weet dat je je hond het beste met een relaxte zijn en een boogje om andere honden heen moet laten lopen. Dit werkt bij haar niet, ze heeft dan teveel vrijheid en wil naar de andere hond toe trekken. Ik hou haar kort en dit lijkt haar redelijk te helpen, spanning is er zeker, maar het is een eerste stap, wanneer ze weer doorheeft wat ik verwacht kan de riem wellicht wat losser (dat kon voorheen namelijk ook)
Individuele aandacht krijgt ze genoeg. Élke dag ga ik alleen (soms met het hondje van mijn zusje) het bos in, er is geen dag dat we boswandelingen overslaan, En Willow kan hierbij nog niet mee. Soms gaan we 2 keer en kan Willow wel mee wanneer we een klein rondje maken) ik ben net een uur met haar weggeweest met de fiets, tussendoor wat commando's geoefend op afstand, wat snoepjes verstopt, er wordt dus genoeg met haar 1 op 1 gedaan.
Haar vader is een Hollandse herder met stamboom, moeder is een kruising Australische herder inderdaad.
Denk dat wat jij, En Coby, zegt ook klopt. Inderdaad een stapje terug.
Ik train op een positieve manier, bij Willow en Kahlúa, slecht gedrag over het algemeen negeren en goed bedrag belonen. Maar als Kahlúa uitvalt, of de kattenbrokjes probeert te jatten etc etc, ga ik dit echt niet negeren natuurlijk. Een boze nee helpt vaak al, maar tijdens het uitvallen is ze vaak niet te bereiken. Ze herstelt overigens wel heel snel, wanneer de hond voorbij is is het blaffen meteen klaar en snuffelt ze relaxt verder.
in spannende situaties hou ik Jenna ook altijd kort naast me, een lange ontspannen lijn kan dan voor haar juist het gevoel geven dat ze "iets moet doen" aan de situatie, terwijl kort naast voor haar betekend, de verantwoording overdragen (zo lijkt het voor mij tenminste omdat ze op die manier niet uitvalt, of ik moet te laat geweest zijn ). Ik doe dat eigenlijk bij alles, passeren van mensen, en verkeer ook. Ik denk zelfs dat ze dat fijn vindt.
Uiteraard in andere situaties wel een ontspannen lijn houden.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?