Hallo, ik heb sinds een aantal maanden nu een hondje bij mijn ouders die inmiddels bijna 8 maanden oud is, alleen nu is het probleem dat ze altijd in de woonkamer bij mijn ouders zat, en nu gestrest wordt wanneer ze in mijn kamer moet zitten. Aangezien het mijn hond is en ik degene ben die er (WEL) goed voor zorgt, was het plan om haar gewoon mee te nemen wanneer ik het huis uit ga, maar het lijkt me dan beter om haar eerst naar mijn slaapkamer te verplaatsen zodat ze het gewend is om alleen met mij te zijn de hele dag? Mijn vriend heeft ervaring met honden opvoeden en trainen (via een soort familiebedrijf) en volgens hem moet ze eigenlijk in mijn kamer blijven totdat ze het gewend is maar mijn ouders vinden dat te zielig omdat ze gestrest raakt en zij geloven niet dat het gaat werken om echt volledig haar baasje te worden. Kan iemand mij tips geven? Ik zet al haar spullen al in mijn kamer, maar ze wil niet in haar mand zitten, en ze speelt alleen met haar speelgoed als ik dat aanmoedig door het heen en weer te slingeren. Soms is ze even rustig en zit ze bij mij op schoot (op de grond) op iets te kauwen, toen ze een kauwstokje had zat ze heel lang rustig bij mij op schoot te kauwen en ze speelt ook wel als ik het blijf aanmoedigen, maar als ik achter mijn pc ga zitten en haar niet afleidt gaat ze vrijwel meteen weer rondjes lopen, achter haar staart aan draaien, een beetje huilen etc. Vandaag leek het wel alsof ze het opgaf want ze ging uiteindelijk rustig in een hoek bij de deur liggen, ik snap dat dat ook niet positief is maar ik dacht dat het misschien wel goed was dat ze tenminste niet wild deed of huilde? Ze heeft op een gegeven moment overgegeven (allemaal bladeren etc die eruit moesten) dus toen heb ik haar weer in de woonkamer gezet, dus ik weet niet hoe het daarna was gegaan als ze daar was gebleven.. Ze loopt trouwens ook gewoon zelf weer mee terug mijn kamer in wanneer we samen even naar de woonkamer of naar buiten gaan, dus het is ook niet alsof ze mijn kamer of alleen zijn met mij vermijdt en per se in de woonkamer of bij mijn moeder moet zijn.. ze geeft mijn moeder zelfs niet zoveel aandacht als ze lang bij mij in de kamer zit en haar dan weer ziet.. Mijn ouders zorgen niet zo goed voor haar en ik wil haar niet kwijt, vooral als ik uit huis ga en dan opeens helemaal alleen moet zijn.
Als je gaat verhuizen veranderd dat snel genoeg. Probeer het niet af te dwingen (daarmee maak je alleen maar jullie band kapot) straks als je op jezelf woont groeit dat snel hoor. Voor nu doe vooral leuke dingen met haar; wandelen, spelen, trainen maar ook vachtverzorging en eten geven ed.
Straks is het een andere situatie, je woont ergens anders. Dat maakt het een stuk minder ingewikkeld
Als ik goed lees wil je dat ze zo min mogelijk bij je ouders is? T zal even wennen zijn maar dat kan vast wel lukken. Heb je genoeg tijd om met haar naar buiten te gaan?
Laat haar gewoon daar zijn waar ze wil zijn, geen dwang, dus gewoon alle deuren open en haar zelf laten beslissen waar ze wil zijn.
Als je gaat verhuizen wordt zowiezo de situatie weer heel anders.
Wat is het voor hondje, en wat doe je zo al met haar? Hoe is de dagindeling? Wat voor familiebedrijf qua honden opvoeden heeft je vriend?
Wat een onzin. Ik heb altijd thuis gewoond met mijn honden bij mijn ouders, mijn honden zaten heel graag bij mijn moeder die vaak bij huis was terwijl ik werkte of wat dan ook. Ze hebben totaal geen problemen gehad toen ik op mijzelf ging wonen. Ik heb liever dat mijn hond het daar fijn heeft dan dat ze in een kamer zit waar ze gestrest is, dat wil je haar toch niet aan doen? Een hond past zich vaak zo aan bij het verhuizen. Regelmatig meenemen als je gaat verhuizen, ik heb een weekje vrij genomen en het verliep prima. Als ik langer dan 4 uur werk gaan ze alsnog naar mijn moeder. Ideaal.
Sorry maar ik dacht, als ze het niet eens aan kan om in een andere kamer bij mij te zijn hoe moet ze dan in een heel ander huis alleen bij mij zijn? Het leek mij juist een goede tussenstap zodat ze tenminste kon wennen aan het alleen zijn met mij ipv dat ze opeens in een nieuw huis is zonder de mensen waar ze normaal bij zit.. Dus je hoeft niet zo bot te doen, ik wou juist het beste voor haar doen.
Ik snap je gedachtegang wel. Maar een hond leert context gebonden. Dat betekent dat elke nieuwe situatie weer een nieuw begin is. Dus nu moet hij 2 x opnieuw beginnen. Dat zou ik alleen maar doen als t echt schadelijk voor hem is in de woonkamer te zijn.
Wat bedoel je met dat je ouders niet goed voor hem zorgen?
Dwing het inderdaad niet af. Ik kreeg mijn pup terwijl ik nog thuis woonde, al verhuisde ik al een maand nadat ik haar had. Ze lag bij mij als ze dat wilde, maar ook door de rest van het huis. Ik liet haar uit, gaf haar eten, ging met haar naar puppycursus, etc.. Ze bleef wel vaker bij mij in de buurt, maar was ook gewoon door de rest van het huis te vinden, en bij de rest van de familie. Ze had een iets betere en vertrouwde band met mij, maar de rest was ook ‘haar roedel’.
Ondertussen wonen we al een tijdje alleen, en is ze echt helemaal ‘mijn’ hond, en we vormen een roedel van maar twee, en owee als ik uit beeld verdwijn XD Als ik bij mijn ouders op visite ga, volgt ze me overal. Ze trekt een sprintje maar de deur van de hal als ze merkt dat ik die kant op wil naar de toilet, en als ik de deur niet op tijd dan open heb, lukt het haar niet om op tijd te remmen en botst ze tegen de deur Als een kleine schaduw volgt ze me dan overal.
Het komt dus vanzelf goed! Laat haar nu maar, en jullie gaan vanzelf jullie eigen ‘roedeltje’ vormen als je uit huis gaat.
Je geeft wel aan dat je ouders haar niet goed verzorgen. Als je daarmee bedoelt dat ze haar pijn doen of wat dan ook, hou haar dan gewoon lekker bij jou in de buurt als je je daar fijner bij voelt. Als het je echt alleen gaat om het oefenen voor wanneer je uit huis gaat; dat is zo’n volledig andere situatie, dat je je daar nu moeilijk op voor kan bereiden. Zorg dat je alle verzorging al op je hebt genomen zodat jij het meest vertrouwd bent, en het alleen zijn en dergelijke leer je dan aan in je eigen huis/appartement. Zelfs als ze alleen zou kunnen zijn in je kamer nu bijvoorbeeld, moet dit weer opnieuw aangeleerd worden in een nieuwe situatie.
Oke bedankt dan weet ik dat.
Ze luisteren niet naar advies van de DA zoals wanneer hij bevestigde dat de vlooienband die ze om had niet goed was, ze trainen haar niet, ze leren haar niks af, ze maken haar niet goed schoon en dus heeft ze vaak rommel in haar vacht en in haar gezicht, ze laten haar rotzooi eten van de grond waardoor ze soms dus gaat overgeven, ze kreeg meerdere keren snacks waarvan duidelijk op de verpakking stond dat ze er niet oud genoeg voor was.. Ik snap dat ze er niet dood aan gaat ofzo maar aangezien het mijn hondje is voel ik me er niet zo prettig bij en zorg ik er liever zelf meer voor. Er zijn gewoon veel dingen die ik anders zou doen.
Ik begrijp het niet zo goed. Je kan toch ook prima zelf voor je hondje zorgen wanneer die in de woonkamer verblijft? Dat wil toch niet zeggen dat je ouders dan de vlooienband uitkiezen, de hond uitlaten e.d.? En voor wat betreft het snoep; dan schaf jij het toch gewoon aan? Of ben jij zo'n jongere die zo weinig 'beneden' is dat je eigenlijk de huiskamer niet eens meer kan beschrijven? Dan is de oplossing dat je zelf wat meer 'beneden' gaat zitten.
Jou hond zeg je, dan moet jij dus ook de hond opvoeden. Daar valt ook onder: geen spullen van straat eten, maakt het voor je ouders ook makkelijker om haar uit te laten.
De hond begint te kotsen, dan zet je 'm weer in de woonkamer en gaat er zelf bij weg en weet dan ook niet hoe het daarna ging? Laat je dan de hond alleen beneden en gaat zelf naar boven terwijl de hond moet overgeven? Geen kots terug gevonden beneden? Kan de hond misschien weer hebben opgegeten of misschien hebben je ouders het opgeruimd als die thuis waren?
Hoe wil je dat doen wanneer de hond straks in jou huis woont en eens moet kotsen?
Je hond voelt zich misschien helemaal niet prettig in je slaapkamer omdat ze weet dat de rest van het gezin fijn met elkaar beneden zitten en daar graag bij wil zijn?
Vlooienband kun je zelf aanschaffen, snoepjes en kauwproducten kun je zelf aanschaffen, vacht kun je elke dag zelf schoonmaken of borstelen, trainen is jou taak, luisteren naar de dierenarts en zijn/haar advies opvolgen moet jij doen.
Het is jou hond zeg je, maar je verwacht dat je ouders maar alles doen, het liefst ook nog doen zoals jij het wilt, je zit hier te mopperen op alles wat je niet aanstaat wat je ouders doen.
Wees blij dat ze de zorg van de hond op zich nemen, want zoals ik het lees, doe jij het niet of heel minimaal.
Kiyomi......hoe oud ben je....mooi dat je de verantwoording voor de hond opje wilt nemen....zit je nog op school of werk je, ga je straks alleen opjezelf wonen of met iemand samen ? Een hond past zich heel snel aan veranderingen van huis, een poes is wat anders die hecht zich meer aan het huis dan een hond, als je straks al weet dat je een huis hebt, voordat je daar gaat wonen neem je al een paar keer de hond mee daar naar toe, kleedje mandje en wat speelgoed, zodat als je thuis echt weg bent de hond ook weet hee hier ben ik ook thuis.
Nee, mijn ouders doen dit soort dingen allemaal zonder met mij te praten. Ik werk in mijn slaapkamer en zit niet overdag de hele dag in de woonkamer dus ik zie niet wat zij doen wanneer ik er niet ben. Ik verwacht niet dat zij alles doen, zij doen zomaar alles en kopen zomaar alles zonder iets met mij te bespreken of aan mij te vragen. De hond geeft zelf aan wanneer ze naar de tuin wil en dan laten zij haar er dus uit omdat zij er dan al bij zitten. Ik word zelf nergens bij betrokken terwijl ik al aangaf dat ik dat wel wil. Ik kan niet in de woonkamer werken want mijn computer staat daar niet en om nou niet meer te gaan werken of wat dan ook om op de hond te letten lijkt me ook geen goed plan. Ik zou niet zo snel oordelen, ik heb al vaak genoeg gezegd dat ik er voor wil zorgen en dat ze niet zomaar spullen moeten kopen omdat ik dat wil doen maar zij luisteren niet.
Nog wat extra info; mijn moeder was gewoon thuis en ik vond het zielig dat ze had overgegeven dus ik had haar daarom in de vertrouwde omgeving bij haar neer gezet. Ze had al een vlooienband om maar mijn ouders hadden zomaar een andere gekocht en om gedaan zonder dat tegen mij te zeggen, en snacks had ze ook al maar die hadden ze zelf ook extra gekocht terwijl dat niet nodig was en terwijl die dus blijkbaar ook niet geschikt waren voor haar. Ja het is goed dat ze haar eten geven maar ze geven mij zelf helemaal geen verantwoordelijkheid en spelen zelf de baas wanneer dat niet nodig is. Snacks en vlooienband had ze al dus het is niet alsof ik haar die dingen niet geef. Het probleem is dus dat ik zelf al alles regel of probeer te regelen maar dat mijn ouders steeds dingen blijven doen en de baas spelen wanneer dat niet nodig is en mij nergens bij betrekken. Waarom opeens een andere vlooienband kopen terwijl ze van mij al 1 om had? Is dat nou mijn schuld? Nee want ik had er al voor gezorgd en er was geen reden om dat te doen. Ze zeggen zelf ook dat ze de hond willen kopen dus ik snap wel waarom ze de baas spelen en haar weglokken van mij wanneer ze naar mij toe komt maar dat is niet mijn schuld.
Ik denk dat je misschien toch nog even met je ouders moet praten, dat ze even overleggen met jou voordat ze dingen veranderen. Verder menen ze het vast goed en zou ik de hond dus gewoon bij hen laten zijn als ze dat wil.
Zorgelijker vind ik dat je vriend die verstand van honden zou hebben je die tip gaf om de hond mee op je slaap/werk kamer mee te nemen, terwijl de hond dat eigenlijk niet wil. Hoe is zijn visie verder over het opvoeden van honden?
Duidelijk tijd dat je het nest verlaat haha , Hoelang duurt het nog voor je het huis uit kan/mag?
supper frustrerend als je alles regelt en hun proberen je hond over te nemen.
Snap je gevoel heel goed hopelijk kan je het van je af zetten en nog ene keer een goed gesprek met je ouders aan gaan.
Dat ze een hond willen kopen, of jouw hond over willen kopen? Als ze zelf ook graag een hond willen, kan ik ergens wel snappen dat ze de verleiding niet kunnen verstaan een hondje waar ze een groot gedeelte van de dag mee omgaan, niet te verwennen, en ook als deels van hen te zien. Misschien kan je hen helpen zoeken naar een hondje voor henzelf? Al loop je dan misschien weer tegen andere zaken aan XP
Mijn ouders hebben zelf al honden. Ik liep er tegenaan dat ze vonden dat de honden het zelf uit moesten zoeken, terwijl er toen 20 en 30kg verschil tussen hun honden en de mijne zat. Ze is een paar keer omvergedenderd in de tuin, omdat ze achter haar aan gingen rennen, en niet op tijd remden als ze zich dan van schrik op haar rug rolde. Mijn moeder is erg streng en strak met de honden. Dat vind ik zelf iets te, maar ze was lief genoeg dat ze oppaste, ‘ze gaat er niet dood van’, dus ik vond dat ik het er dan gewoon voor over moest hebben. Ik mocht als 20-er bijna helemaal gratis thuis wonen, dan kan ik moeilijk doen alsof het mijn huis en regels zijn.
Ga anders met je ouders om tafel zitten, en bespreek hoe en wat en waarom je bepaalde dingen op een bepaalde manier wilt. En geef ze vrijheid om de hond te verwennen, maar koop zelf snacks die je beneden neerzet, of leg uit wat een ‘goede’ snack is. Ik heb mijn ouders ik weet niet hoe vaak vermeld dat zelf uit laten zoeken niet werkt vanwege het grootte verschil, en dat hun honden geen kleine honden gewend zijn, en dus alles behalve voorzichtig haar uitdagen voor spel; de grote hond van 30+kg legt zijn voorpoot vol op haar rug waardoor ze door haar poten zakt, terwijl ze met staart tussen de benen en een grommetje opzij springt. Die van 20+kg snapt die grom niet en begint blaffend en poten slaand om haar heen te springen. Het heeft echt tijd gekost en veel uitleg voordat mijn ouders zich er bij neerlegde. Heb het uiteindelijk ook niet gelegd op ‘niet gesocialiseerd met kleine honden’, maar op dat mijn hond gewoon zo breekbaar is met haar dunne lange steltenpoten. Die uitleg snapte mijn ouders uiteindelijk wel. Eerst gaf ik aan dat hun honden niet voorzichtig genoeg waren, en mijn moeder gaf dan aan dat mijn hond een grote mond terug moest geven, terwijl ik dat juist weer niet wil, dat ze van zich af moet bijten. Want hun honden zijn labradors en hebben een plaat voor de kop, ik denk dat om hen te laten stoppen mijn hond echt letterlijk moet gaan bijten om het hen te laten snappen, en dat wil ik niet
Oftewel, bespreek het met je ouders, leg het vooral uit vanuit jouw oogpunt, en dat jij bepaalde wensen hebt. Maar snap ook dat je niet kan verwachten dat ze alleen als ‘tuindeuropener’ kunnen fungeren; je hecht je aan zo’n beestje, of je het nu officieel zelf gekocht hebt, of dat deze van een familielid is. Vooral als ze het grootste gedeelte van de dag met haar doorbrengen. Als ze het niet blijven snappen, en je het echt vervelend vindt, houdt haar dan zoveel mogelijk op je kamer, en laat haar vaak uit, lekkere snuffelwandelingen, zodat ze alleen maar lekker slaapt op je kamer. Of zorg voor genoeg afwisselend speelmateriaal wat je wat rouleert. Zoals soms een lege plastic fles, dan weer een snuffelmat, dan weer een voerbal. En doe af en toe kunstjes aanleren. Zodat ze ook mentaal vermoeit.
Of zorg dat je computer wel beneden staat, zodat je een oogje in het zeil kan houden.
Ik heb vorig jaar van eind mei tot dit jaar begin februari ook weer thuisgewoond. Speciaal een oude caravan achter in de tuin gezet, met een stukje afgezette tuin, zodat we ons echt helemaal terug konden trekken wanneer nodig. Ook nog 3 maanden van de 8 in het huis van familie gezeten terwijl zij op vakantie waren en op hun huis en hond gepast, en Remi ging ook mee naar het werk. Dus in totaal 5 maanden echt thuis gewoond weer. Ik moest mij aanpassen, mijn moeder heeft speciaal een paar kleine aanpassingen gedaan. Maar mijn ouders hadden ook zoiets van, vind je dit niet fijn, zoek dan maar extra hard naar een eigen woning, want dit is ons huis
Ze willen deze hond overkopen. Mijn moeder zei zelfs "ik denk dat je later je eigen hond moet kopen." terwijl ik deze al voor mezelf had gekocht en niet voor hen. Het probleem bij mij is dat mijn ouders nooit willen luisteren, en omdat de hond in de woonkamer bij hen zit en niet bij mij in de slaapkamer hebben zij zoiets van ja wij zijn de baas want ze zit hier bij ons en het is ook ons huis dus jij bekijkt het maar. Dat laatste stukje hebben ze natuurlijk niet letterlijk gezegd maar de rest wel. Helaas is het me nog nooit gelukt om hun gedachten te veranderen.. En ik snap wel dat ze haar willen hebben en het als hun hond zien maar helaas voor hun is het toch mijn hond en het doet mij wel pijn dat ze zelf bepalen dat het nu hun hond is.
Dan zou ik proberen meer van de zorg op je te nemen. Heb je misschien vrienden die buitenshuis werken, en waar je overdag misschien zou kunnen werken? En dan de hond meenemen naar hun huis? Of heeft je werk ook een kantoor, en zou je de hond mee mogen nemen?
Ik snap dat jij voor de hond betaald hebt, maar snap je ouders ook dat zij met de hond zitten wanneer jij werkt, en dus langer met de hond zitten en zich erg aan het beestje hechten.
Dus dat wordt misschien proberen de hond en je ouders alvast een beetje ‘los te weken’, door of haar meer op je kamer te houden, of in ieder geval voor werk een andere plek zien te vinden.
Toen ik nog in huis woonde, was mijn hond waar ze wilde zijn. Ze verkoos de woonkamer altijd boven alles. Nu woont ze bij mij, en heeft hier echt geen enkele moeite mee hoor. Zolang jij verder alles met haar blijft doen is het goed, ik deed altijd het meeste met ze. Ze werden door mijn moeder ook wel eens uitgelaten, maar ik was er het meeste. Als ik ze in mijn kamer zette wilde ze er ook uit, opgesloten zitten is ook niet fijn en niet nodig. Totaal geen moeite gehad met de verhuizing ondanks ze 3 jaar bij mijn moeder hebben gewoond.
Ik heb helaas geen vrienden nee. Maar ik kan de hond nu ook niet af en toe in mijn kamer zetten omdat ze mijn kamer dus onprettig vindt en gelijk onrustig wordt. Ze heeft verder geen probleem met bij mij zijn ook als m'n ouders in dezelfde kamer zijn zit ze prima bij mij op schoot. De computer kan ik niet verplaatsen want er is geen ruimte, de woonkamer en keuken zitten al bij elkaar in 1 redelijk kleine ruimte en er is maar net genoeg ruimte om er doorheen te lopen. In de schuur buiten de woonkamer/keuken is het super koud omdat er geen verwarming aan is dus dat is ook al geen optie.
Hoelang duurt het nog voor je verhuist?
Kun je niet tussen je werk door momenten in plannen? Hier gaan ze 4 keer per dag uit waarvan 1 keer een lange wandeling. Heeft je hond toch tussendoor ook tijd met jou! Hier krijgen ze na een wandeling een lekkere kauwsnack en daarna liggen ze te slapen en kan ik ook mijn ding doen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?