Wat te doen.. hond te enthousiast

Ik heb een BorDoodle (Bc x Poedel medium) Kiki, 11 maanden. Ze kan bij het zien van andere honden of mensen erg enthousiast reageren. Nu, dit lijkt toch best fijn,  maar..

Op 1 van van haar trainingen ( Voorbereidend Sport) reageert zij als een dolle dwaas/ stier op 1 van de trainers. Vele malen meer als 'enthousiast' het ziet er eerder als ídioot' uit. Kiki rent, als er los getraind moet worden en ze ziet de kans, linea recta naar die vrouw toe. Voornamelijk die ene vrouw

Ze piept, springt is niet rustig te krijgen, laat staan  enige vorm van aandacht,met haar in de buurt. Ik weet niet wat ik nu moet doen want zo kan ik amper meer met haar trainen zo..

Heb je het al met die trainer besproken? Krijgt die haar wel rustig?

Overleg met die trainer. Misschien kun je het zo gaan inpakken dat ze na afloop van een goede training even met de trainer mag dollen als beloning?

Ergens een fijne hond die goed op mensen reageerd, maar natuurlijk niet gewenst, lange lijn oefenen, en de trainer weet dat je hond dit doet, krijg je geen hand aanreikingen dan van je trainer wat je moet doen ? 

Het is meer het tegenovergestelde dat kiki niet meer tot rust te krijgen is, als zij die trainster ziet. ( Ze is so wie so wat hyper als zij andere honden of mensen ziet.) Als zij haar ziet is zij gewoon niet onder controlle te krijgen.

Er is volgens mij iets in het gedrag van de trainster wat Kiki triggert.

Ik heb dit al met 1 van de trainers besproken..Punt is ook, dat ik niet verder kom als de zit, blijf en volg oefeningen. Ze blijft erg onrustig waardoor we eigenlijk naar mijn gevoel niet veel zinvols doen. Als ik thuis met haar oefen op het veld, gaat het best wel redelijk

" Ergens een fijne hond die goed op mensen reageerd, maar natuurlijk niet gewenst, lange lijn oefenen, en de trainer weet dat je hond dit doet, krijg je geen hand aanreikingen dan van je trainer wat je moet doen ?  "

Willemijn _ baasje van Bams _ en Ogin ( Ozjin .

Er zijn wel adviesen geweest, maar ik doe al die dingen al. Ik weet zelf ook natuurlijk wel veel over gedrag van honden en trainen. Ik moet zeggen dat ik haar gedrag naar de trainer, vreemd vind met haar overtreffende trap van 'enthousiast'. Het is dat enthousiasme dat vooral bij deze enen trainstern helemaal doorslaat.

Ik weet het even ook niet meer..

Geen handreikingen met wat ik met haar gedrag moet doen, behalve dan dat ik haar aangelijnd moet gaan doen, oefeningen zijn niet handig om aan een lange lijn te doen (Om een korf lopen, over een plank lopen, door een tunnel etc.)Het zijn trainingen ter voorbereiding op Hoopers en/ of Agility.

Er werken dus 3 trainer en de trainster waar het om gaat, was er dus gisteren voor het laatst..Pff, ben ik eigenlijk best wel  blij mee. De trainster gaat zich nu focussen op het geven van 'Hoopers'. ( dat gaan we dus niet bij haar doen..)

  Tips om het 'te enthousiaste' gedrag  om te buigen, blijven welkom. 

Zijn de trainingen wel op maat van je hond? Ik bedoel: Passen deze activiteiten wel bij je hond (karakter), of is het gewoon 'too much' voor haar?

Dank voor je verdere uitleg, ik heb nu een iets beter beeld van de situatie. Inderdaad is het apart dat ze vooral zo uit haar bol gaat vanwege deze ene persoon. Je vertelt ook dat er drie trainers zijn bij zo'n training, dus ik neem aan dat er ook best veel honden zijn?En je vertelt dat ze behalve een paar basiscommando's heel weinig nieuws opneemt. Ik vermoed dat haar koppie al snel vol zit tijdens zo'n training en dat die ene trainer dan de spreekwoordelijke druppel is waardoor je haar ook niet meer bereiken kunt? Ik zou om te beginnen eens kijken wat je bereikt in een andere setting.

Ben je in de gelegenheid om op een rustig moment dat er geen andere lessen zijn een 1-op-1 les te doen met een trainer waarbij ze normaler reageert- of dat je een half uurtje helemaal alleen kunt oefenen op het terrein zonder andere afleidingen?

Je vermoedens kloppen perfect!

Ik  ben iemand die heel sterk emotie oppakt bij andere en ik meen te  zien  dat ze inwendig zich rot irriteert aan Kiki.Een hond en zeker een BC, kan al heel intens reageren op de emotie van andere. ik vermoed dat Kiki ook sterk hier op reageert ( er is ook wetenschappelijk aangetoond dat honden dit heel sterk oppakken ook al is de irritatie niet verbaal). Ik kreeg dan het vermoeden dan dat Kiki juist naar haar met enthousiasme het bij haar' wilde goed maken'.

Er zijn er wat weg gegaan maar in eerste instantie waren het idd een stuk of 10 honden.

Als ik met haar alleen gaat trainen dan gaat het zeker beter.'Geduld en focus' blijven niet haar sterkste kanten..

Ik doe elke dag 1 op 1  een korte training sessie met haar.Ik heb wat agility spullen en een veldje waar ik ook met haar kan trainen. Komt er dan een hond voorbij dan gaat het aardig. Soms moet ze dan toch nog ff kennis maken maar soms kan ik haar dan toch ook weer gefocuset blijven. Dit gaat redelijk goed..( het is bij lange na niet de Labradors en BC waarmee ik gewerkt heeft qua focus en intentie voor iets te gaan, maar goed). Kiki raakt snel gefrustreerd en heeft weinig geduld ook om dingen aan te leren. Hopelijk komt dit .

Ik train ook in kleine groepjes bij Speed Almere en ben eigenlijk heel enthousiast over de club.

Ik wil graag met een hond werken. Ik hoop dat ik het nog om kan turnen en dat ik wel echt fijn kan samen werken.

Misschien had ik achteraf beter een zuivere BC kunnen nemen, maar dat is  'achteraf'.  

Ik denk idd dat het beeld dat je hebt van Kiki wel klopt

" Zijn de trainingen wel op maat van je hond? Ik bedoel: Passen deze activiteiten wel bij je hond (karakter), of is het gewoon 'too much' voor haar? "

Alaska's Finest!

Het is een hond die je blij maakt als ze een hond tegen komt waar ze mee "tikketje" kan spelen.. Vind het goeie vragen waar ik zelf ook niet echt een antwoord op heb. Ik denk dat ze de interactie met mij wel leuk vind maar dat ik snel 'buiten beeld' ben als er iemand of iets anders tussen komt.. Ik denk net als  Creana, dat bij haar het emmertje al heel snel vol is.

Maar ja wat dan? Ik heb wel het idee dat ik er wat mee moet doen...

Er zijn heel veel activiteiten die je samen met een hond kan doen, en die kunnen zeer uiteenlopend zijn, al naargelang de interesses van de hond (en zijn mens).

Misschien kan je eerst es letten op wat haar werkelijk interesseert, waarbij ze zich lekker in haar vel voelt, zonder ergernissen, overprikkeling of frustraties. En dat hoeft niet meteen direct de sport/activiteit zelf te zijn, maar kijk eerst naar de raakvlakken.

Bijvoorbeeld: een hond met een grote drive om voluit te rennen, kan je mee gaan mountainboarden of mushen. Een hond met de drive om zijn neus achterna te gaan, kan je mee gaan speuren. Een hond die graag kriskrasbovenonder door bossen en beken banjert, kan je survivalruns mee afleggen, enz, enz.

Als je vertrekt vanuit de interesses en talenten van je hond, en je kijkt dan wat je daarmee kan en waar je zelf ook plezier in kan hebben, vind je vast wel een superleuke activiteit die bij jullie past en veel voldoening kan geven.

"
Misschien kan je eerst es letten op wat haar werkelijk interesseert, waarbij ze zich lekker in haar vel voelt, zonder ergernissen, overprikkeling of frustraties. En dat hoeft niet meteen direct de sport/activiteit zelf te zijn, maar kijk eerst naar de raakvlakken.

Alaska's Finest!

 Te veel.. Als je haar iets nieuws wilt gaan aanleren wordt ze ongeduldig en raakt ze snel gefrustreerd.. Maakt niet uit wat het is..Zelfs met spelen met andere honden wil ze de controle hebben. Gaat de hond sneller dan haar dan gaat ze uit protest/ frustratie blaffen. Dit doet ze ook tijdens trainingen en het aanleren van dingen..

Wat ik bedoel met kijken naar haar interesses is niet zozeer nieuwe dingen aanleren, maar kijken vanuit de hond, wat de hond uit zichzelf aangeeft. Niet van wat iemand anders van haar vraagt. Dus wat doet de hond uit zichzelf graag, als individu, niet in interactie met een ander (mens of hond), dus zonder dat jij iets aangeeft of iets wil aanleren.

Als je hond in vele omstandigheden moeite heeft met zelfbeheersing, vind ik persoonlijk het erg belangrijk om daarmee aan de slag te gaan. Leren wachten. Kalmeren. Zich kunnen beheersen. In dagdagelijkse dingetjes, zoals kalmeren voor het wandelen, beurt afwachten bij het eten, rustig zijn in de auto, enz. 

Los van alles, het is een hond van 11 maanden. Een jonge hond nog. Misschien liggen je doelen ook hoger dan Kiki op dit moment kan waarmaken.

" Los van alles, het is een hond van 11 maanden. Een jonge hond nog. Misschien liggen je doelen ook hoger dan Kiki op dit moment kan waarmaken.
  "

Kees

Mijn belangrijkste doel is dingen doen die zij leuk vind of die wij beide leuk vinden... Ik denk niet dat mij doelen te hoog zijn,  ik denk ook niet dat het aan de  doelen dan ook zelf ligt. Dit wil niet zeggen dat jij niet gelijk kan hebben maar ik herken dit niet..

Ik denk zelf dat er iets mis gaat bij impuls verwerking. Ik kan mijn vinger er maar niet opleggen  maar ik denk dat juist doordat het niet makkelijk is om bij haar de rust te vinden dat elk doel lastig tot niet te bereiken is. En dan... Hoe verbreek ik deze vicieuze circel??

 Maar ja ik vraag mij wel telkens af " wat doe ik nu fout"?

Als ze rustig is gaan de oefeningen wel goed.

Ik probeer van oefeningen een spel te maken met veel spel tussen door. Als ik alleen train, gaat het voor haar doen, best wel goed.

" Wat ik bedoel met kijken naar haar interesses is niet zozeer nieuwe dingen aanleren, maar kijken vanuit de hond, wat de hond uit zichzelf aangeeft. Niet van wat iemand anders van haar vraagt. Dus wat doet de hond uit zichzelf graag, als individu, niet in interactie met een ander (mens of hond), dus zonder dat jij iets aangeeft of iets wil aanleren.
 
  "

Alaska's Finest!

Bedoelde ik zelf ook wel. ze vind van haarzelf heel veel dingen leuk bijna alles.zo iets van 'oh leuk een tak, oh leuk een vrouw oh  oh ff lekker een sprint doen oh wat een lekkere geur etc,  en dit kan voor makkelijk in 1 minuut als het aan haar ligt'  Ja ze wilt graag aandacht van iedereen,het liefst de hele dag..

Zij heeft van de eerder genoemde voorbeelden van alles wel even belangstelling. Behalve 'aandacht' kan ik mij niet iets specifieks bedenken  behalve dat ze sommige aangeleerde dingen uit haar zelf doet zoals dingen naar mij toe brengen en 'tuggen' ( touwtrek spelletjes).  

Ik heb nu een aussie van 10 maanden en de belangrijkste oefeningen voor nu zijn focus/aandacht en rust. 

Een goede uitknop aanleren om veel rust te hebben tussen de oefeningen door. 

Alles laagdrempelig en voor succes gaan. 

Ook thuis is rust na gedane arbeid het belangrijkste. 

Als je koppie leeg is kun je leren, zit je kop vol dan zie je vaak dat gestuiter.

Dus even terug naar de basis werk vooral aan die aandacht. 

You tube watch me game. Erg leuke oefening. 

Ja was ik idd mee bezig.. Ik maak de oefeningen ook leuk en  wil vooral zekerheid  krijgen bij haar.' Óndudelijkheid' gaat ook hand in hand met frustratie.. Het is even zoeken wat voor haar werkt en probeer bij elke training een evaluatie te .maken en dan mijn training hierop aan te passen. Het zal wat fine tunen worden maar ik heb vertrouwen dat het uiteindelijk wel beter gaat worden.  Ik ben ook wel blij dat de trainster wat haar veel prikkels geeft niet meer bij Kiki in de groep komt lesgeven. Ik heb een vermoede 'waardoor' maar dit maakt nu niets meer uit.

Snap de opbouw van de lessen ook niet echt

Ik vind het ook een beetje vreemd dat bijv. bij de tunnel, steeds de tunnel ín en uit moeten lopen om een beloning te mogen ontvangen (dit 'heen en weer' lopen doen ze bij elk toestel.) . Als je dit nu doet om de tunnel te leren ontdekken, of elk ander toestel, snap ik dit. Nu zijn we 7 lessen verder en wordt het nog steeds gedaan.

Het kan puur je manier van schrijven zijn maar ik lees hier toch in dat je te snel en te veel wilt van deze hond. Heb zelf Borders en Aussies en iedere hond is anders. Ik leer ze het eerste haar vooral rust, focus en aandacht. De tunnels, raakvlakken, frisbees en schapen komen wel als ze volwassen zijn. Ik ben ook helemaal geen fan van die voorbereidende sportklasjes tenzij ze echt met kennis van zaken gegeven worden. Dan ligt de focus namelijk niet bij toestellen maar bij focus, aandacht en rust. En bij mij leert de ene hond ook makkelijker dan de andere. Ik accepteer dat gewoon en pas me aan. 

Het is maar een idee hoor maar zou het werken als je van tevoren hersenwerk gaat doen met haar?

Simpel beginnen en dan steeds moeilijker.

ze is gekruist tussen 2 intelligente rassen dus misschien helpt het als je haar koppie ff flink laat werken van tevoren.

zelf proberen heel rustig te blijven maar ja das natuurlijk logisch.

. Ik kan dit zeker eens proberen door een activiteit te vinden wat zij wel leuk vind en wat over na voor moet denken.. 'Puzzels' heeft zij geen aandacht voor en vind zij niet leuk.Zij moet dingen doen waar 'snel sukses' belangrijk is, zoals ik dit zie. Naar mijn gevoel is 'snel overprikkeld zijn' de basis van het probleem. Ik vermoed  ook dat ik ook weet waar dit vandaan kan komen..

Ze is gekruist met 2 intelligente rassen, echter 'de poedel' is primair een gezelschapsdier en niet van nature een 'werker' zoals de Border Collie dit is.  De 'drive' is er denk ik wel maar ze wordt heel snel afgeleid.

'Gezelschap' lijkt zij primair het leukst te vinden. Het lijkt er op dat 'werken' door al haar prikkels lastig is. Ik vind het moeilijk om echt oefeningen haar eigen te maken. Vaak denk ik " yes, ze snapt het" waarbij ze dan toch een dag later, heel veel dingen door elkaar haalt en dus dan maar weer stappen terug neemt. Ik vermoed dat door de overvloed aan prikkels ze toch minder in staat is oefeningen eigen te maken of dingen te leren..

Ik weet dat ik niet te snel en te veel met haar wil en dit kan bij haar ook absoluut niet. Ik ben intensief bezig om te onderzoeken' wat kan ik doen om haar wat minder hyper te laten zijn. het fijnste resultaat voor mij en haar zou zijn om haar wat lekkerder in haar vel te laten zitten. . Ik denk dat ze snel overprikkeld is door een slechte socialisatie bij de fokker waar ze vandaan komt..

 Ik wil eens gaan kijken naar de pep class van Susan Garrett welke mij heel veel aanspreken en wil hiermee gaan beginnen. Ik ben een groot fan van haar en als ik het geld had, had ik mij bij haar ingeschreven.Zij kijkt niet alleen naar de hond maar leert je ook inzicht te krijgen van jezelf. Zij doet dit stap voor stap en begint  bij het opbouwen van focus en vertrouwen duidelijkheid..

Wat bij mijn hypere honde heeft geholpen is vooral even niets doen. Geen training, niet sporten, geen cursus of nieuwe methode. Na deze pauze zijn we gaan trainen op een heel rustig veld in een groep van 3 en van daaruit ben ik rustig gaan opbouwen. Maar wedstijden hebben we nooit gedaan, dat zou veel te veel spanning en prikkels opleveren. Dat bedoel ik een beetje met te snel en te veel willen. Dat een het een deels border is wil niet zeggen dat sporten en hondenscholen een must is.Het moet wel bij de hond passen. 

Met Scout heb ik ook een periode gehad dat het trainen niet echt lekker liep omdat hij te overprikkeld was (en dat was ook zo rond het jaar)

Ik ben wel met hem doorgegaan maar pikte er vooral uit wat hij leuk vond en waar succes mee te halen viel voor hem. Met het idee 'het is een fase' hebben we gefocust op plezier en samen iets doen. Dan maar de cursus/training herhalen. En dat hebben we gedaan: de cursus die we toen deden heb ik in totaal 4 keer gedaan. En elke cursusperiode leerden we weer dingen bij, maar dan in zijn tempo.

Hij is nog steeds vrij snel overprikkeld, maar dan geef ik hem iets te kluiven (das zijn bal) strooi wat brokjes of loop even met hem weg. 

Dat weglopen is inderdaad goed. Op het moment dat je aan je hond ziet dat het koppie vol komt te zitten, en niet alleen als ze de oefening niet meer goed uitvoeren maar ook bij subtielere signalen (waar je het aan kan merken is bijv. gaan snuffelen, blaffen, gapen, rond de bek likken, rondjes draaien etc.), kun je het beste meteen stoppen met de oefening of zelfs helemaal weggaan. Van je hond uit gaan, en niet nog even blijven om nog één keer een oefening te doen of omdat de les bijna is afgelopen en die paar minuten nog even moeten kunnen.

Dat is wat ik bij schapentraining heb geleerd, de trainster was daar ook heel fel op. Ze had al meerdere keren meegemaakt dat honden dingen verkeerd aanleren als je dan toch doorgaat (en dus heel lang bezig bent om het er weer uit te trainen) en zelf had ze het in den extreme meegemaakt met agility dat haar hond na zo'n "ach, nog één rondje, het ging zo lekker en ik vind het zo leuk"-moment,  wegliep en ergens ging liggen, en ze hem daarna nooit meer de baan op heeft kunnen krijgen.