Stress en angst bij herplaatser

Twee weken geleden hebben wij een franse Bulldog van bijna 5 jaar oud uit het asiel gehaald. Bij de vorige eigenaar kon ze niet goed met de kinderen overweg en is ze naar asiel gebracht. Het is een onzekere en wat angstige hond en heeft veel stress in asiel gehad. Ook vindt ze andere mensen spannend.
Vorige week dinsdag middag hebben we haar opgehaald. Dat ging allemaal erg goed en ze was erg blij ons te zien. De terugreis was lang maar ging goed en bij thuiskomst liep ze meteen vrolijk door het weiland en alles besnuffelen. Wilde ook spelen en eet en drinkt goed. Dit doet ze de hele week al goed.
Nu hebben we haar donderdag avond meegenomen naar de duikvereniging omdat de eerste paar dagen goed gingen. Op de vereniging deed ze het ook goed maar op een gegeven moment wilde aantal mensen haar aaien, terwijl we zeiden dat ze dat niet moesten doen, en toen werd het haar teveel en blafte en hapte ze wat.
vanaf begin dat we haar hebben likt ze vaak aan haar rechter voorpoot en dat was vorige week best rood geworden en daar zijn we mee naar dierenarts geweest. Dit vond ze wel spannend maar op laatst kon de dierenarts haar aaien. Ook mede door de vele koekjes.
Vrijdag avond hebben we haar meegenomen naar restaurant omdat ze ging janken toen we weggingen. In restaurant ging goed en lag ze rustig onder tafel. Nu wil ze sinds zondag bijna niet meer wandelen. Terwijl de dagen ervoor we best wandelen van half uur konden maken en dat 3 of 4 keer per dag. Wel wil ze snel naar de auto lopen. Dat lijkt ze wel leuk te vinden. Of ze wil terug naar haar vorige baas?
We zitten een beetje wat we nu moeten doen. De eerste dagen gingen erg goed maar misschien zijn deze te druk geweest? Wij kunnen alles met haar, ons vindt ze niet eng. Ook wil ze af en toe spelen en eet en drinkt ze goed. Aandacht krijgt ze ook genoeg. Haar poot wordt nog niet beter omdat ze daar veel aan likt. Aan de ene kant heeft er misschien wat ingezeten en krijgt ze nu pijnstiller en ontstekingsremmer. Aan de andere kant lijkt het ook stress. Van het ene op andere moment kan ze daar helemaal in opgaan (poot likken) terwijl er niets gekt gebeurd. Soms is het lastig om haar dan uit te krijgen.
Afgelopen zaterdag hebben we bezoek gehad en dat vindt ze ook erg spannend. Maar als we haar in andere kamer stoppen, begint ze aan de deur te krabben en wil ze erbij zijn. Als het bezoek daarna wil opstaan, schiet ze naar het bezoek toe om de duwen/bijten. Is dit waaksheid of angst? Ik heb al aantal gedragstherapeuten aangeschreven maar die reageren op dit moment nog niet. Alle tips en adviezen zijn welkom.

Ik denk dat het inderdaad te veel is voor haar. 4x per dag een wandeling van een half uur en naar restaurant, etc. Is allemaal vrij veel.

Wij hebben toevallig sinds woensdag een opvang hondje en de eerste 2 dagen hebben we niks gedaan. En nu doen we 1x per dag een wandeling van een half uur tot 3 kwartier. 

Haar hele nieuwe leven zijn al genoeg prikkels op zich. 

Ik denk dat je te veel doet. Zelfs heb ik ook een herplaatser en hij vindt nu pas, na iets meer dan een jaar (!) echt zijn rust. Wij zien onze hond nog elke dag meer openbloeien, maar zoiets kost tijd. 

Wij hebben met meerdere gedragstherapeuten samengewerkt omdat Storm reactief reageerde op bezoek, fietsers en onbekende honden. Op fietsers en honden reageert hij nog steeds (wel veel minder), maar bezoek vindt hij tegenwoordig leuk! Ze mogen hem zelfs aaien. Ik heb hier op dit forum indertijd dé tip gekregen voor bezoek: elke keer als er iemand binnenkomt (zelfs al vindt je hond dat ok), het bezoek koekjes/ vlees/ iets lekkers laten uitstrooien op de grond. Elke keer dat het bezoek rechtstaat, of iets anders 'spannends' doet, weer koekjes laten uitstrooien. Na verloop van tijd gaat je hond bezoek zien als iets leuks. Het kost tijd, maar Storm vraagt nu zelfs aaitjes aan bezoek en kiest ervoor om ergens anders te gaan liggen, wanneer hij dat wil. Ik zou je hondje zeker niet opsluiten in een andere kamer, maar haar de keuze laten of ze zich wil terugtrekken of niet.

Overigens vertellen wij nog steeds tegen iedereen dat ze Storm moeten negeren (niet aanspreken, niet aaien, niet recht in de ogen kijken, ...). Dan kan hij zélf kiezen en beslissen waar hij klaar voor is.

Bedankt voor je snelle reactie. We dachten dat ze het wel prima vond want ze zag er niet gestresst uit. De tweede week zijn we niet weg geweest maar het wandelen vindt ze nog steeds niks. Heel af en toe wil ze wat verder wandelen maar meestal komen we ons erf niet eens af. Vooral niet als het regent .
Gewoon paar weken de tijd geven en niet teveel wandelen en andere prikkels?

Ik zou ook even een paar stappen terug doen. Geen visite, nergens heen, simpele wandelingetjes dicht bij huis.

Hallo Storm,

Bedankt voor je reactie. We vertellen ook tegen het bezoek dat ze haar niet moeten aaien maar ze ziet er zo schattig uit dus proberen mensen het toch. Maar de persoon waarbij ze zaterdag bij wilde uithalen negeerde haar wel.

Vooral veel tijd geven dus. We willen misschien wel te graag en snel dat ze het bij ons naar de zin heeft en zich thuis voelt.