Frustratie - herplaatser

Hallo allemaal!

Ik zit een beetje met een dilemma waar ik gefrustreerd over bent:

Ik heb sinds kort een Mechelse Herder, teefje, van ong 5 jaar. Deze was op Facebook geplaats met het berichtje dat de baas er niet meer voor kon zorgen wegens een TIA. Na heen en weer bellen besloot ik om te gaan kijken. Het zou een Super hond zijn die prima met andere honden overweg kan en geen gedragsproblemen heeft. 

Nu blijkt dat dus niet zo te zijn. Ze kan "net" met andere honden, maar dan moet ze vooa gefocust zijn op haar werkbal. 0 sociale interesses, ook al probeer ik dat te stimuleren en aan de lijn is ze super agressief naar andere honden, los in het park niet, mits het balletje aanwezig is. Ze trekt ook enorm aan de lijn en is op dat moment enorm geprikkeld. Nu kan ik daar opzich mee leven, ze is immers (blijkt nu) een hond met een rugzakje en dat accepteer ik. Alleen het lastige is dat ik iemand ben die graag in de mooie maanden gaat kamperen, en dit ook echt nodig hebt om tot rust te komen, wat ook prima kon volgens volgens de vorige eigenaar. Ik zie dit zelf absoluut niet gebeuren: met 15 kg op de rug meegetrokken worden door de hond, of als ze los loopt achter een konijn aanschiet, of überhaupt rustig bij het kampvuur. Nu kan ik haar ook niet naar mijn ouders brengen (Wat eerst wel kon omdat ze zogenaamd met andere honden kon) en een pension word hem ook niet omdat ze al licht last heeft van verlatingsangst. Kortom, voel ik mij behoorlijk ik de boot genomen, maar wil ik haar niet herplaatsen. Maar ik wil wel wat vrijheid overhouden en dan vooral kunnen kamperen, soms 4 dagen aaneen. Iemand tips :(?

Groet, Baasje en Hond

Het is niet heel raar dat een net herplaatste hond zich nog onzeker voelt en meer uitvalgedrag toont, vooral aan de lijn, en ook dingen als trekken aan de lijn en snel hoog in haar prikkels zitten horen daar wel een beetje bij. Het kan ook heel goed dat de hond dit gedrag bij een vorige baas niet vertoonde of nodig had en dat ze volledig onder appèl stond. Maar het zijn wel allemaal dingen waaraan je kunt werken. Een hond van 5 jaar kun je echt nog van alles leren. Zoek een goede trainer of leuke hondenschool met kennis van dit ras en ga dingen met haar ondernemen zodat jullie elkaar goed leren kennen en lezen, waardoor jullie onderlinge vertrouwensband kan groeien en ze dat uitvalsgedrag niet meer nodig zal hebben. Denk aan cursussen balans & coördinatie, speuren, obedience, clickertraining waarbij de eigen creativiteit van de hond wordt gestimuleerd en samen wandelingen maken door ruw terrein waarbij je elkaar echt nodig hebt... Als jouw doel is om samen te gaan kamperen, heb je nog wel een paar maanden om daar naartoe te werken. 

Hoe gedroeg de hond zich toen je naar haar ging kijken (dus in haar vorige woonst)? Was ze toen kalm, bedaard? Voelde je haar toen als 'geschikt' aan?

Je schrijft dat ze druk is in het park, bij andere honden, enz. Maar waarom neem je haar nu al es niet mee naar een rustige omgeving (zoals je op je kampeertochten tegenkomt)? Misschien gedraagt ze zich helemaal anders als er geen andere mensen, honden, drukte, enz. rondom haar is en is het wel een fijne hond om mee de weidse natuur in te trekken. 

Jullie band moet nog groeien, ook. Ze is net herplaatst, dus alles is weer nieuw, weer heel wat emoties die verwerkt moeten worden. Het kan dat ze vanzelf ook weer rustiger zal worden, als ze wat meer gewoon is aan haar nieuwe thuis en aan jou.

ik vind je wel een beetje naief

op Facebook en Marktplaats staan alleen maar advertenties van geweldige honden zonder gedragsproblemen die allemaal niet zo geweldig blijken te zijn en vaak meerdere gedragsproblemen hebben. logisch, ook, want als het de perfecte honden waren, dan hoefden ze niet herplaatst te worden. dan doen mensen ze niet weg, of is er altijd wel een iemand die zo'n perfecte hond wil.

en ben je dan niet even met de hond wezen wandelen voordat je hem meenam? of een dagje proefdraaien ofzo?

maar linksom of rechtsom, als je hem niet weer wilt herplaatsen, zit er maar een ding op: werken aan het probleemgedrag. 100% perfect zal de hond nooit meer worden, maar verbetering zit er altijd in.

Fijn dat je deze hond een nieuw thuis hebt gegeven. Geen idee natuurlijk of de oude eigenaren een eerlijk plaatje gaven van de hond. Het hoeft niet te zijn dat er gelogen is.

Hoe een hond zich gedraagt hangt van veel omstandigheden af.

Een nieuwe omgeving, nieuw thuis, nieuwe mensen om zich heen het kan ervoor zorgen dat de hond zich anders gedraagt dan in zijn eigen veilige omgeving en vertrouwde mensen.

Langzaam wennen en een band en vertrouwen opbouwen met de hond is het belangrijkst nu.

Hou daarvoor nog een rustig vast dagschema aan, maak de wandelingen nog kort en saai. (tenzij je ergens in de natuur samen een lange rustige wandeling kan maken, waar de hond lekker kan rondsnuffelen als ze daar al de rust voor heeft, en dit oo fijn lijkt te vinden). 

Nog een paar tips die ik kreeg voor mijn herplaatsers, die goed gewerkt hebben, zijn bijv. de hond in alle rust laten eten en slapen, geen druk bezoek ontvangen nog, geen geoefen van commando's onder druk, wel als de hond het leuk vindt een ontspannen zoek of verstopspelletje.

Het heeft tijd nodig. 

Maar ook als het niet de ontspannen, goed luisterende sociale hond wordt die je dacht te krijgen kan je naar mijn mening echt wel met haar gaan kamperen over een tijdje, juist goed voor de band samen lijkt me. Het is dan alleen rekening houden met wat ze wel en niet aankan. 

Even een paar vraagjes :

Hoe lang heb je de hond al ? Heb je ooit eerder een herder gehad ?

Mijn ervaring met herder-herplaatsers is toch dan ze ander gedrag laten zien als ze net herplaatst zijn, dan bijvoorbeeld een half jaar later... dus er is nog hoop

Heb je de mensen waar je de hond vandaan heb erop aangesproken? Hond terugbrengen?

Het verhaal rammelt sowieso,van een tia genezen genezen de meeste mensen,ik zou eens goed informeren naar dat baasje.

Een  beroerte is een ander verhaal maar je had het duidelijk over een tia.

Vrees dat je voor de gek bent gehouden.

" Heb je de mensen waar je de hond vandaan heb erop aangesproken? Hond terugbrengen?
Het verhaal rammelt sowieso,van een tia genezen genezen de meeste mensen,ik zou eens goed informeren naar dat baasje.
Een  beroerte is een ander verhaal maar je had het duidelijk over een tia.
Vrees dat je voor de gek bent gehouden. "

Monique

Hoi, bedankt trouwens voor de reacties allemaal!

Ja, het was de zoon van die man waar ik soms nog contact mee hebt. De man zelf heb ik niet eens gezien vanwege zijn staat.

Terugbrengen breekt mijn hart als ik er al aan denk, alhoewel soms die gedachtes wel opkomen, waar ik mezelf ook enorm voor schaam, omdat als ik voor iets ga er ook volledig voor ga.

Ik krijg ook vrij weinig informatie over dat baasje, het schijnt dat die ook niet meer thuis kon wonen, en dat was dan samen met de TIA de reden om haar te verplaatsen. Ook zoiets: ze hadden het paspoort niet eens en ze was wel gechipt, maar niet geregistreerd, dus van Haar verleden weet ik vrijwel niets. Soms zit ik met de handen in het haren, maar goed, dat is natuurlijk mijn eigen schuld. Ik bedoelde het alleen maar goed :)

Ik denk dat je meer moet gaan doen dan wandelen en met de bal spelen. Dit type herder vaart er wel bij als ze écht kunnen werken voor en mét de baas, en daarbij hun ongelofelijke intelligentie gebruiken. Speuren, agility, obedience, misschien zelfs schapen drijven... noem maar op!

Ik denk ook dat je vaker naar buiten moet, gewoon korte plas/snuffelrondjes van 10 minuten, zoals je met een pup zou doen, dus iedere paar uur. Sommige honden moeten echt van alles opnieuw leren nadat ze worden herplaatst, alles is anders; dus ook andere regels, dat werkt voor sommige honden nou eenmaal zo- óók die voor zindelijk zijn. Dus ga die nieuwe regels leren en begin met zindelijkheidstraining alsof ze een pup was. Maar ik vermoed ook dat er frustratie achter zit, en dan zijn we weer bij het eerste punt: meer uitdaging!

Als je de plasjes opruimt: gooi dan de proppen keukenpapier buiten, zodat ze steeds bij het passeren kan ruiken dat plasjes doen buiten hoort. En beloon haar flink als ze haar behoeften buiten doet. Maak de plekken binnen schoon met Biotex, de enzymen in dat wasmiddel zorgen ervoor dat de eiwitten waardoor je het blijft ruiken oplossen.

" Hoi, bedankt trouwens voor de reacties allemaal!
Ja, het was de zoon van die man waar ik soms nog contact mee hebt. De man zelf heb ik niet eens gezien vanwege zijn staat.
Terugbrengen breekt mijn hart als ik er al aan denk, alhoewel soms die gedachtes wel opkomen, waar ik mezelf ook enorm voor schaam, omdat als ik voor iets ga er ook volledig voor ga.
Ik krijg ook vrij weinig informatie over dat baasje, het schijnt dat die ook niet meer thuis kon wonen, en dat was dan samen met de TIA de reden om haar te verplaatsen. Ook zoiets: ze hadden het paspoort niet eens en ze was wel gechipt, maar niet geregistreerd, dus van Haar verleden weet ik vrijwel niets. Soms zit ik met de handen in het haren, maar goed, dat is natuurlijk mijn eigen schuld. Ik bedoelde het alleen maar goed "

Boeie1991

Je zeker niet schamen als je even twijfelt of je haar wil houden,je zou moeten weten hoe vaak ik hier lees dat mensen van hun pup spijt hebben het gebijt,geblaf.... en toch hun hondje niet weg willen doen,frustraties mogen gerust besproken worden,is normaal hoor.....

Heb in het verleden ook wel eens gezucht,waar ben ik aan begonnen?

Maar als je ervoor gaat,dan zou ik helemaal opnieuw beginnen met opvoeden.

Op het gemakje alsof het een grote pup is waarbij alles opnieuw geleerd moet worden,weet je met veel geduld en liefde zal ze heus wel mee kunnen kamperen....misschien kan ze in de toekomst wel los meelopen....ik zou zeggen aan de bak.

Het plassen zou kunnen zijn uit een soort verlatingsangst. Daar heb ik geen ervaring mee.

Careana onze berichten passeerden elkaar,had het niet gelezen....eens dus

Een maand is echt niks voor een hond om terug vertrouwen in een mens te krijgen. 

En zeker niet voor een mechelaartje.

Geef haar een jaar, dan heb je een heel andere hond

Het plassen kan natuurlijk ook door die stress komen.

Blijf, voorlopig toch, zoveel mogelijk weg met andere honden. Telkens dat die van jou in de stress raakt, beïnvloed het haar gedrag voor de volgende keer.

Met honden is het dikwijls zo dat wij als mens, ons moeten aanpssen aan het dier. Elke hond heeft dingen die je liever niet zou hebben.

Honden zijn trouw...en wat jij beschrijft is de hond herplaatst in turbulente periode...waar baasje steeds minder kon.

Vervolgens komt de hond bij jou...hond heeft geen idee van je goede intenties...en was al van de wap daarvoor...

Het kan heel goed zijn dat de hond wel degelijk sociaal ect was...de wereld van je hond staat op zijn kop....al voor je de hond nam..

 de hond bezig met wederom een grote verandering..en super veel te verwerken

Ga terug naar de basis...en mijdt contact met andere honden...werk aan jullie band onderling .

Leer de hond op jou focussen...afstand houden negeren..op maat...

Rust regelmaat ...duidelijke indeling in de dag(zodat de hond leert begrijpen wat er verwacht wordt..hoe de dag verloopt)...veel kluiven en slapen ivm verwerken..

Onrust en gedoe voorkomen...echt dan weet je niet wat je ziet in aantal maanden..

gewoon omdat je in de basis behoeftes voor ziet...en later(over aantal maanden) kan het heel goed zijn dat het wel een sociale hond is.

Je schrijft dit : Ik heb haar nu een maandje ongeveer. Ik heb nog nooit een herder gehad, en eerlijk gezegd heb ik mij daar wel een beetje op verkeken. Ik wandel 3 keer per dag met haar, waarvan 2 keer een uur en 1 keer een half uurtje, met totaal van 10 km ong. Daarnaast hebben we een werper met bal, dus zelf rent ze nog veel meer. Iets anders:

Ik weet dat je het goed bedoelt, met zoveel te gaan wandelen, maar ik denk echt dat de hond overprikkeld is. Wat ik je echt zou aanraden is, gewoon even helemaal niets te doen met de hond, eerst aan de situatie te laten wennen, aan de nieuwe omgeving, de nieuwe mensen, de nieuwe geuren, het nieuwe ritme. De 3 "r"s doen altijd heel veel goeds bij herplaatsers : rust, regelmaat en reinheid

Met "niets doen" bedoel ik : kleine poep- en plasrondes inlassen en veel kluifwerk in huis geven. Dit deed ik altijd bij herplaatsers, de eerste 6 tot 8 weken niets bijzonders doen, gewoon aan elkaar wennen. Dan stelselmatig nieuwe dingen inlassen, goed kijken wat je hond aankan en daar op inspelen.

Ze begint de laatste tijd veel vaker in huis te plassen en alles begint naar urine te ruiken, ondanks dat ik met beursbedrijven schoonmaakt. Wat kan dat zijn? Volgens de DA had ze nergens last van. Ze is 5 jaar ongeveer. Ik vind het zo erg van mijzelf, maar soms vraag ik mij af of ik niet de problemen van een ander op mij hebt genomen :(

Dit kan een stress-signaal zijn. Gewoon een reactie op de veranderingen. Denk echt dat als je meer rust inlast, dat het urineverlies ook een stuk minder is, of misschien wel helemaal weg.

Wat heel goed helpt bij de urinegeur te verwijderen is dit : https://www.medpets.be/capturine+pets/

Wauw, ik ben overwhelmed door al jullie positieve berichten en het meedenken! Mijn dank is groot. 

Het lastige is dat hun zweerde dat ze met andere honden kon, en met die insteek heb ik haar ook genomen. Mijn ouders wonen redelijk in de buurt, dus als ik een keer een verjaardag heb of iets anders, was het idee dat ik haar daar naar toe kon brengen, alleen gaat dat niet samen met de hond van mijn ouders, en word ik dus gedwongen om haar wat vaker alleen te laten.

Oké, dus als ik het goed hebt, moet ik vooral rust, regelmaat en vertrouwen geven, en proberen zo min mogelijk met andere honden in aanraking te laten komen ivm stress. Maar hoe kan ik dan haar energie kwijtraken? Ik ga regelmatig naar een groot veld hierachter en laat ik haar lekker achter de bal aan gaan en ben daar nog nooit een andere hond tegen gekomen. Het is ook 5 minuten wandelen ernaartoe. Is het een idee om hier voortaan heen te gaan ipv een uur naar het park (met andere honden?). Hoe vaak zou ik haar uit moeten laten als ik weer opnieuw wil beginnen? 

Ik lees ook veel betreft haar intelligentie. Hoe kan ik daarmee aan de slag als ik opnieuw moet beginnen, het kort moet houden en prikkel arm?  

Wij hebben hier een hondenschool in de buurt met allerlei trainingen zoals agility, flyball en de standaard cursussen. Ik zou hier zo graag naar toe willen (januari begint het weer), maar het probleem is dat ze niet met andere honden overweg kan, en de school zit natuurlijk niet te wachten op een hond die de boel in de war gooit. Wat kan ik hiermee doen? 

Laatste: Ik moet wel eens 4.5 uur weg, en ik moet haar dan alleen laten. Ik heb dan een kong uit de vriezer voor haar, radio zachtjes en wat lekkers te kluiven. Iemand nog tips?  

Kijk naar jezelf en kijk naar de hond. 

Kies voor een activiteit die ontspannend werkt voor jullie.

Je schrijft dat je rust vindt in een rugzakwandeling. Dan weet je hoe dat voelt om lichamelijk een inspanning te doen maar tegelijk mentaal tot rust te komen. Ook honden hebben dat, ook zij kunnen ontspannen en kalm worden door toch lichamelijk bezig te zijn. Maar dat kan voor iedere hond wat anders zijn, dus probeer een aantal dingen uit (natuurloop, speurtochtje, trage snuffelwandeling,...) en zie welk effect het heeft op jouw hond. En op jezelf, want hoe kalmer jij er van wordt, hoe meer je hond zich aan jouw energie kan optrekken. Let erop dat moe zijn niet altijd hetzelfde is als voldaan. 

Ballen gooien is voor de meeste honden opwindend ipv ontspannend. Dus bekijk of je hiermee niet net haar prikkels en onrust verhoogt ipv verlaagt.

In plaats van ballen gooien, laat haar snuffelen, snuffelspelletjes, brokjes verstoppen in huis of in de tuin en haar dit laten zoeken. Zeker bij een herder.... die werken zo graag met hun neus. Hier zijn ook nog leuke ideetjes op te doen : https://www.facebook.com/groups/HERSENWERKvoorHOND

Neem toch eens contact op met die hondenschool, vertel jullie verhaal, en overleg de mogelijkheden. Misschien kun je eens een privéproeflesje behendigheid doen, zodat ze alvast kennis heeft gemaakt met de toestellen en je een beetje een idee hebt of ze het leuk zou kunnen vinden. Eenmaal op zo'n les, sta je ook niet altijd vlak bij elkaar en vaak zie je juist dat honden elkaar in zo'n les/werk-setting elkaar veel beter verdragen en zelfs de kunst bij elkaar afkijken.

Als ze gevoelig is voor 'voertjes strooien' kun je dat eens gaan doen op een wat drukkere plek als er een andere hond nadert om te zien of ze zo leert negeren en haar aandacht op jou gaat richten. Je kunt ook een opdrachtje oefenen als zit, voor, naast, lig of aan de voet - wat je dan beloont, en dat gaan gebruiken (losse opdrachten of een reeks van) als een andere hond moet passeren.

Ze is er net, dat niet vergeten en een Mecheltje is een gevoelige hond.  Ze moeten zich aanpassen aan een vreemd baasje, nieuwe omgeving, nieuwe regels etc. Is niet niets voor een hond.

Misschien is het een idee om via FB eens via de pagina "Mechelse Herders official", wat raad te vragen, daar zijn nog mensen met Mechelaar herplaatsers en kunnen de nodige tips geven. Ik vind Mecheltjes een topras en heel slim, enorm baasgericht. Gewoon een kwestie van er samen aan te werken. Misschien een paar privélessen bij een GT. Ik ken namelijk iemand met een Mecheltje en die dame kon er nergens mee naartoe wegens uitvalgedrag ed. Door de juiste tips zijn ze nu altijd samen op stap. Veel succes nog een wees geduldig !!

Blijf maar lekker wandelen met je mechelaartje.

Ik heb er zelf ooit 3 gehad en een mechelaar die te weinig beweging krijgt is een opgedraaide wekker.

Regelmaat is goed voor elke hond en zeker voor een hond die volledig het vertrouwen kwijt is.

Maar laat je niet wijsmaken dat er zoiets bestaat als " te veel wandelen" 

Goh, wat ben ik blij dat mijn herder-herplaatsers nooit bij jou terecht zijn gekomen....

Waren jouw 3 mechelaars herplaatsers ?

Veel wandelen is in het begin niet het eerste waar je aan denkt bij een herplaatser. Laat dat beestje ajb eerst wennen voordat er te veel mee gedaan wordt.

Ze heeft hem al een maand.

En jawel, ik heb verschillende herplaarsers gehad.

Een broodfokhond, die nooit buiten is geweest, doe je het eerste half jaar inderdaad geen plezier met wandelen.

Maar deze hond komt uit een " normaal" gezin.

Hoi,

we zijn weer een paar dagen verder en het gaat redelijk (nét). Ik heb geprobeerd om kleine en korte wandelingen te maken, maar dan merk ik dat ze haar energie niet kwijt kan en gefrustreerd raakt. Ze heeft ook dan voor het eerst een kussen van de bank gesloopt. Ik heb contact gehad met de zoon van de vorige eigenaar, maar die weet er ook niet super veel van, behalve dat haar vorige baasje vrij weinig met haar deed, en hij veel thuis was. Ook ben ik geadviseerd om in November de hondenschool te bellen voor een kennismaking, maar ik hou mijn hart vast. De nieuwe trainingen beginnen in Januari. Ook wil ik dus af en toe met haar naar het bos, maar is die 3 km ernaar toe wandelen, 5 km route daar en 3 km terug. Enorm veel prikkels onderweg, maar dat is de enigste bos in de buurt. Is het een idee om met de bus te gaan of is dat nog prikkelrijker?

Het allergrootste probleem van ons is dat ze echt niet met andere honden overweg kan, terwijl dat (voorheen) geen probleem was, zeiden ze. Maar hierdoor valt mijn hele toekomstbeeld in elkaar en kan ik gewoon veel minder goed voor haar zorgen. Het plan was dat ik haar soms naar mijn ouders bracht, die ook een hond hebben, als ik een keer met vrienden wilde stappen, een verjaardag heb, een date met een leuke dame, een dagje naar een andere stad wil, noem maar op, zonder steeds maar constant in de staat van stress te zijn. Ik wilde volgend jaar een paar weken naar australie familie bezoeken, maar dat gaat nu niet meer en dat vind ik zo erg. Ik ben constant opgejaagd, heb er buikpijn van ,eet slecht en ben weer begonnen met roken. Ik voel mij een gevangene van mijn eigen huis en het huilen staat mij dichterbij dan het lachen. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen.

Je maakt een enorme omschakeling door.

en je hebt gelijk dat kan bij tijd en wijle zenuwslopend zijn...je kiest  met een hond(zeker een herplaatser) voor onverwachte situaties en een periode van aanpassing.

Waarom verheug je je niet om met je hond te gaan werken stap voor stap...en stel je die andere plannen even een jaar uit.

tot jullie met elkaar kunnen lezen en schrijven?

Ik zie trouwens het probleem niet van een langere wandeling.

Zolang je zorgt dat dit een redelijk ontspannen wandeling is...dus zonder giga veel impulsen

Dit kan je bv doen door heel vroeg in de ochtend te gaan wandelen..het loont kan ik je uit ervaring zeggen 

Ik zou voor de cursus in januari gaan

Nu heb je nog genoeg aan de basis de komende tijd.

Het is anders dan je dacht, je voorgesteld had en dat is niet makkelijk. 

Hoe is ze tijdens het wandelen als er geen andere honden zijn? Trekt ze aan de lijn, of is ze ontspannen aan het snuffelen?

Ik zou toch nog even volhouden met korte saaie rondjes en aan hersenwerk denken om haar energie kwijt te raken, ook onderweg kun je eens lekkertjes verstoppen. Over een tak springen samen met haar oid. lekker samen bezig zijn. 

Het slopen kan ook komen uit andere oorzaken dan geen energie kwijt kunnen.

Je zou ook kunnen denken aan op tijden lopen dat er weinig andere mensen onderweg zijn om zo de wandeling wat langer te maken. Je zou haar ook eens zelf de route kunnen laten bepalen.

Een fijn boekje met tips om rust in de wandelingen te krijgen vond ik Turid Rugaas haar Help mijn hond trekt (of valt uit naar andere honden)

Ook zou je kunnen denken aan BAT (behaviour adjustment) training, en kijken of er in de buurt zoiets gegeven wordt. Een aanrader om te lezen is BAT2 van Grisha Stewart. 

Mijn hond viel ook uit naar andere honden en ik gebruik een combinatie daarvan en wat eigen inbreng.

Ook lijnvoering is bij ons belangrijk. Waar het kan lange ontspannen lijn. Bij afleiding waarbij je niet genoeg afstand kan maken, (verkeer, andere honden etc.) de hond kort naast je houden, riem in twee handen zodat ze niet voor je langs kan schieten. Jijzelf tussen hond en de afleiding.

Wb de hond van je ouders, is het denk ik met goede begeleiding niet hopeloos. Eerst (over een tijdje) een lekkere wandeling maken samen, en dan alsof het heel gewoon is naar binnen lopen, en dit langzaam aan uitbreiden.

Daar is natuurlijk wel wat inzet en inzicht voor nodig om dat te begeleiden. Jullie zouden daar later misschien eens een goede gt bij kunnen halen.

Ik ga mee met de hierboven reactie, hopeloos is het volgens mij ook niet. Nogmaals je hebt de lieverd nog maar net, tijd en liefde investeren, aangevuld met de juiste tips, en je krijgt een heel andere hond.

Niet vergeten dat het voor haar ook niet makkelijk is. Jij bent nog quasi een vreemde voor haar en opeens moeten dingen anders dan voordien. Nogmaals, vraag eens hulp op de pagina van de Mecheltjes. Bijv Anita van Rijssel heeft ook ervaring met herplaats Mecheltjes, heeft er zelf eentje die in het begin niet zo makkelijk was, maar die ze nu voor geen goud zou willen missen. Stel je toekomstbeeld een beetje uit en blijf je daar niet blind op staren. Neem de tijd en je zal zien dat ze je nog zal verbazen ! Ze verdient het !

Eerst en vooral: adem in, adem uit. Laat je niet gek maken door je eigen gedachten. Kom even zelf tot rust. 

Dan: Je hebt een herplaatser in huis die anders is dan jouw verwachtingen. Het liefst zie je dat de hond in jouw plannen zou passen, en het feit dat dit momenteel niet zo is, geeft je stress. Begrijpelijk. 

Maar misschien moet je 't es ander bekijken en houdt de hond je een spiegel voor. En dat bedoel ik helemaal niet als verwijt, maar door met een hond samen te leven, leert de mens zichzelf al es beter kennen. Dus misschien is dit een goed moment om zelf wat soepeler in het leven te staan, om te kijken naar nieuwe mogelijkheden, nieuwe wegen die je kan bewandelen, creatief te denken. Ipv vast te houden aan bestaande plannen.

Uit je tekst begrijp ik dat je geen auto hebt om naar natuurgebieden te rijden?

Misschien is er iemand in je kenissenkring die zelf regelmatig met de auto naar bosgebieden rijdt (om te joggen, te mountainbiken, te wandelen) en kan je afspreken dat je mee kan rijden met je hond.

Of heb je een fiets? Misschien vindt de hond het heerlijk om naast de fiets te lopen, of -indien het lichamelijk kan- je te trekken. Of kan ze mee in een fietskar (vind je vast tweedehands voor een redelijke prijs).

Hetzelfde voor oppas bij je ouders. Het is toch niet het einde van de wereld dat ze daar niet naartoe zou kunnen? Er is ook zoiets als oppas-aan-huis, of pension dat rekening houdt met intolerantie bij honden,... kortom kijk naar nieuwe mogelijkheden.

Maak nieuwe plannen op maat van je hond, ipv te stressen om de hond te laten passen in je bestaande plannen. Je zal zien: een wereld van verschil!