Steriliseren

Hoi, even een vraagje namens mijn moeder.

We zitten er op het moment over na te denken om Fae te laten steriliseren. Fae is nu bijna 1.5 jaar oud en 1 keer loops geweest. Die loopsheid was erg heftig; hele grote plassen met bloed, bloed op de muren en deuren van het kwispelen etc. 

We hebben het overlegd met de dierenarts en die zei dat zulke heftige bloedingen sneller tot baarmoederontsteking kunnen leiden.

Waar mijn moeder zich vooral zorgen over maakt zijn eventuele gedragsveranderingen. Fae is in huis echt een super relaxte knuffelkont. Maar buiten erg onzeker met vreemde honden waardoor ze vaak erg lelijk kan doen aan de riem (we zijn hiermee aan het werk met een gedragstherapeut). Mijn moeder is erg bang dat dit uitval gedrag na de sterilisatie erger wordt. En eventueel binnenshuis ook gaat veranderen

Dus nu de vraag, zijn jullie honden na een sterilisatie van karakter veranderd? Zowel positief als negatief. Gewoon om mijn moeder wat ervaringen te laten lezen. We hebben nog nooit een hond laten helpen omdat het niet medisch nodig is geweest.

Alvast bedankt 

Ik heb mijn beide honden laten helpen, op dezelfde leeftijd. Bij beide geen gedragsverandering te merken, maar ook niks anders.

Bij mijn teef heb ik enkel de baarmoeder laten verwijderen. Hormonaal is ze dus nog gewoon intact. Momenteel is ze vb loops.

Mijn hond is geholpen toen ze negen jaar was, i.v.m. een kankergezwel. Ze is rustiger geworden en is minder fel. Ze is ook gelijkmatiger in haar doen, die hormonen hebben toch echt invloed op de manier waarop ze reageren op dingen. 

Hier allebei "geholpen", geen gedragsverandering.

M8jn toller was heel onzeker en ik zag dat dat met de cyclus erger en minder werd.  Hiervoor heb ik naar laten castreren, dus baarmoeder en eierstokken verwijderd.. daarna een veel zekerder hond, zeker geen uitvallen ed er van bekregen. Maar ze was veel relaxter. Maar ik denk dat het per hond verschillend is hoe ze reageren. Mijn heidewachtel heb  ik laten helpen, totaal geen gedragsverandering, ze was  iet lief voor andere honden en dat is daarna  iet erger dan wel minder geworden.

Wel is er grote kans op vachtverandering. Meer,  of minder haar en pluiziger haar. Zeker als je hond een langharige of halflangharige hond is 

Kimmi was gecastreerd, maar geen gedragsproblemen. Was juist een rustig, stabiel hondje.
Bobby is niet gecastreerd, vond ik niet nodig toen, maar inmiddels is ze bijna 10 en al een melkkliertumor weg laten halen en na elke loopsheid is ze wekenlang sloom en van slag. Op deze leeftijd wil haar zonder echte noodzaak niet zo’n hele operatie aandoen, maar een eventueel volgend teefje wordt hier denk ik wel gecastreerd.

Je hoort wel eens dat sterrelisatie invloed kan hebben op gedrag 

We hadden vroeger thuis een hond die gestereliseerd was en mijn eerste eigen berner werd ook gestereliseerd.

Van beiden was alleen merkbaar dat ze na de sterelisatie wat gevoeliger waren om aan te komen. 

Dus voeding beter in balans houden met beloning. En goed de ribben enzo in de gaten houden.

Verder kan ik alleen zeggen. Dat ikzelf als de loopsheid zo heftig is ikzelf het risico zou nemen en zou laten helpen.  

Er word veel geroepen.  Ja het kan het komt voor incontinentie of gedragsvetandering maar als je echt eerlijk kijkt hoe vaak honden gestereliseert worden en hoe vaak de laatst genoemde problemen zich voordoen. Dan valt dat percentage best mee hoor.

Ik zou denken dat de loopsheid ook erg beroerd zal zijn voor je hond.  En daarnaast dus ook voor jullie.

Ikzelf zou er niet over na hoeven denken welke keus ik zou maken.

En betreft gedrag enzo vraag dat aan de dierenarts. Hoe vaak ze gemiddeld per jaar stereliseren en hoe vaak er nadien gedragsafwijkingen voor doen.

En zet dat tegenover de risico's die je hond extra loopt door de extreme loopsheid. En de overlast die zowel zijzelf als jullie ervan hebben.

Uiteindelijk beslis je zelf. 

Hou dat goed voor ogen. Wat ik ook zeg wat een ander ook zegt.

Je kunt ervaringen van anderen meenemen maar de vele reacties kunnen ook nogal overweldigen. Laat je daardoor ook niet in de war brengen.

Heel erg bedankt voor jullie antwoorden allemaal! 

Mijn moeder vindt het vooral erg eng. Er is hier gelukkig nog nooit een hond onder het mes gegaan. Voor fae weten we beiden dat het waarschijnlijk een stuk beter is. Ze is ook een ontzettend slechte eter en we moeten echt moeite doen om haar goed op gewicht te houden, en na haar loopsheid was ze ook weer afgevallen ondanks dat we haar flink extra bijgevoerd hebben.

Dus nogmaals bedankt!

Mijn hond is laparoscopisch gesteriliseerd. Dat is een heel kleine ingreep en ze was er al snel weer bovenop. Geen gedrags- of vachtverandering. Zeer tevreden hondje en baasje. 

Een operatie is altijd een risico. Maar, het is niet dusdanig dat je de hond zo af moet laten zien door die verrekte hormonen... 

Vroeger had een hond echt een jaap van 15 cm over de buik. Tegenwoordig zijn het nog maar heel kleine sneetjes. Mijn hond is 20 kilo (een middelmaatje) en had een sneetje van nog geen 3 cm. En dat was een gewone operatie, niet eens larascopisch... Na de operatie lopen ze zelf de auto en in en normaal gesproken merk je er daarna niks eens meer van. Een vriendin haar honden denderden dezelfde dag alweer door de tuin. Mijn eigen Dobber was iets langzamer, maar zij had wel een jaap van 15 cm i.v.m. melklijsten die verwijderd waren. 

Hormonen kunnen een grote invloed hebben op gedrag/emoties. Zeker bij hormonale schommelingen zie je dat dan opduiken, zoals bijvoorbeeld bij loopsheid of schijnzwangerschap.

Als men de eierstokken weghaalt, zorgt dit uiteraard ook voor een grote hormoonverandering in het lichaam. Honden die hier gevoelig voor zijn, kunnen dus ook dan hormonale gedragsveranderingen doormaken.

En dat kan alle kanten op: de ene hond wordt pieperig, onrustig, nerveus, hangerig. De andere chagrijnig, afstandelijk, lichtgeraakt. Sommigen worden actiever en pittiger, anderen net slomer, hebben minder energie, enz.

Het heeft dan allemaal wat tijd en begeleiding nodig, tot lichaam en geest weer in balans komen. Vergelijk het een beetje met de puberteit, even weer een periode waarin je gaat begeleiden, bijsturen, groeien, tot er een evenwicht is bereikt.

Om grote hormoonschommelingen te vermijden, wordt de sterilisatie uitgevoerd op een moment dat de hormonen het meest 'in rust' zijn. Dat is meestal zo rond de 3 maanden na loopsheid (dus midden tussen twee loopsheden). Op dat moment heeft het voor de hond het minste impact.

Uiteraard zijn er ook honden waar je niets aan merkt, waarbij hormonale veranderingen geen invloed hebben op hun emoties of gedrag. Da's dan mooi meegenomen. 

Je hond is nog erg jong, en wat onzeker, kan twee kanten opgaan, rustiger worden of nog onzekerder, maar wat is belangrijker, ze is volwassen, en je dierenarts heeft aangegeven dat ze tijdens de afgelopen loopsheid een flinke bloeding heeft gehad en dat er dan sneller een baarmoederontsteking in zit bij de eerst volgende loopsheid...laat je informeren voor de laparoscopie, geen grote ingreep, de zelfde dag al hersteld....ervaring mee, heb het met je dierenarts daarover..

" Mijn hond is laparoscopisch gesteriliseerd. Dat is een heel kleine ingreep en ze was er al snel weer bovenop. Geen gedrags- of vachtverandering. Zeer tevreden hondje en baasje.  "

Hettie & Charlii

Laparascopisch was voor ons ook sowieso de eerste keuze! Fae is een klein herdertje met haar 24 kg.

Mijn moeder belt morgen de dierenarts nog een keer op voor nog meer informatie en gaat hoogst waarschijnlijk gelijk een afspraak maken omdat het de komende paar weken de juiste tijd tussen de loopsheiden in is. Ze is erg gerustgesteld door jullie antwoorden 

Hier heb ik nog nooit eerder over gehoord. Kan je hier misschien wat extra uitleg bij geven? Via Google vind ik niet meteen iets hierover, het is allemaal zo vanzelfsprekend om de eierstokken weg te halen precied

TS, sorry dat dit off topic is

Wat ik echt een eyeopener vond was dit stuk;

Een aantal wetenschappelijke onderzoeken waarom dit niet zou moeten doen. Verzameld in een bericht van Pieter van Kampen. Lees deze onderzoeken eerst voordat je een beslissing maakt Invloed van sterilisatie op kanker.

Een beslissing over castratie of sterilisatie is persoonlijk en hangt van je persoonlijke omstandigheden af. Ik wil niemand aanvallen over zijn of haar keuzes, maar op een rijtje zetten wat uit wetenschappelijk onderzoek komt. Ik heb dat voor mijzelf uitgezocht en het lijkt me interessant voor anderen die voor de keuze staan om het hier te delen. Ik heb geprobeerd de Engelse vaktermen te vertalen, of te vereenvoudigen.

Gesteriliseerde honden leven gemiddeld 1.5 jaar langer dan niet gesteriliseerde honden (Hoffman et al). Ditzelfde artikel geeft aan dat Intacte wijfjes vaker sterven aan borstkanker, terwijl de gesteriliseerde honden eerder sterven aan blaaskanker, botkanker, lymfklierkanker, huidkanker of prostaatkanker.

In een ander artikel wordt genoemd dat sterilisatie in de VS standaard is, als je er geld voor hebt. Dat zou kunnen verklaren dat honden die gesteriliseerd zijn langer leven als ze daarna ook een betere zorg krijgen.

Er zijn meerdere studies gepubliceerd (o.a. Bryan et al, 2007) die een hogere kans op prostaat- en blaaskanker in gecastreerde mannelijke honden vinden in vergelijking met intacte mannelijke honden.

Verder wordt gevonden dat immuun gerelateerde ziektes, atopie (aanleg voor allergie), hemolytische bloedarmoede (afbraak rode bloedlichaampjes), traag werkende schildklier en ontstoken darmen vaker voorkomen bij gesteriliseerde honden dan intacte honden.

Hart et al 2012, gaven aan dat er meer kans is vaatkanker, lymfklierkanker, huidkanker, en gescheurde kruisbanden bij gecastreerde honden. Verder opvallend was dat de kans op heupdysplasie verdubbeld bij honden die voor hun eerste jaar zijn gesteriliseerd in vergelijking met latere sterilisatie, terwijl bij intacte honden en laat gecastreerde teefjes dit bijna niet voorkomt.

Bij een grote recente studie bij Golden Retrievers (Kent et al 2016) bleek dat het castreren op zich geen effect op kanker had, maar wel de toename in leeftijd: gesteriliseerde teefjes worden ouder en sterven vaker aan kanker dan intacte teefjes. Bij reuen was er geen verschil.

In een studie bij Duitse Herders (Hart et al, 2016), bleek dat de gewrichtsproblemen aanzienlijk toenamen als een hond voor zijn 1e jaar was gecastreerd. Bij reuen nam dit toe van 7% bij intacte reuen naar 21% bij gecastreerde reuen. Bij teven nam dit toe van 5% naar 16%. Borstkanker bij intacte teven was 4%, dit nam af naar 1% bij teven die voor het 1e jaar waren gecastreerd. Er was geen verschil gemeten bij andere kankersoorten in de eerste 8 jaar van het leven. Incontinentie kwam niet voor bij de intacte teefjes, maar wel bij 7% van de gecastreerde teefjes.

Wat kan je hieruit concluderen?
Steriliseren:
1) Lijkt de levensduur te verlengen
2) Vermindert de kans op borst/melkklierkanker bij teefjes
3) Verhindert ongewenste zwangerschappen, en vermindert SOA’s
4) Verhoogt de kans op allerlei andere soorten kanker, waaronder prostaatkanker (!)
5) Verhoogt de kans op allerlei andere ziektes, waaronder gewrichtsproblemen, vooral bij sterilisatie in het 1ste jaar
6) Leidt tot een hogere kans op gedragsproblemen zie https://www.facebook.com/groups/BorderCollieGroep/permalink/1961714927219653/)

In Noorwegen is steriliseren verboden, ze vinden het risico van borstkanker en baarmoederkanker bij teefjes niet opwegen tegen de andere risico’s. Het is niet nodig voor de hond, maar alleen voor de eigenaar volgens het Noorse ministerie, en daarom ongewenst.

Op grond van deze info gaan wij onze teef niet castreren. Nogmaals geen kritiek hier op mensen die dit wel gedaan hebben of willen doen, ik zet alleen de gevonden informatie op een rijtje. Bij een beslissing hierover gelden altijd verschillende afwegingen en omstandigheden die voor iedereen anders kunnen uitvallen.

Artikelen oa:
1) https://www.veterinarypracticenews.com/the-gonadectomy-con…/
2) https://blogs.scientificamerican.com/…/do-spayed-and-neute…/
3) http://skeptvet.com/…/evidence-update-neutering-and-cancer…/ (2016)
4) https://www.instituteofcaninebiology.org/spay--neuter-effec…
5) https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29408871
6) http://www.akcchf.org/…/n…/health-implications-in-early.html
7) http://sciencenordic.com/should-dogs-be-neutered
8) https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/vms3.34
veterinarypracticenews.com
https://www.veterinarypracticenews.com/the-gonadectomy-controversy/?fbclid=IwAR0G2YRr6ke6H8Z476XwYlu5PzhD46lHdR8Wx1Xwx948dEeUFdqWbg3Q9wk

Dan niet te spreken over de eventuele incontinentie, gewichtstoename en de castraten vacht. Persoonlijk vind ik dat de negatieve kant van sterilisatie te weinig belicht wordt.

Dit zijn allemaal redenen waarom wij het bij onze vorige teefjes ook niet hebben gedaan. Bij Fae waren we het ook niet van plan maar omdat de extreem heftige loopsheid zoveel risico's met zich mee brengt zijn we er toch over na gaan denken. We zijn al van dierenarts gewisseld omdat die we eerst hadden met 6 maanden al tegen ons zei ''Zo, en wanneer gaan jullie haar laten steriliseren?'' alsof het een moet is. De dierenarts die we nu hebben is niet voor of tegen en heeft ons echt goed ingelicht over de nadelen, maar geeft ook erg aan dat het loops zijn bij fae risico's meebrengt. Het voelt toch een beetje raar voor mij dat iets natuurlijks zo'n negatief effect kan hebben. 

Het hele hoge risico op een baarmoederontsteking maakt ons een beetje bang. Otje heeft net haar eerste loopsheid gehad zonder problemen en bij haar ben ik het dus ook niet van plan.

Heel erg bedankt voor alle links, ik zal ze zeker doorlezen. Het is inderdaad belangrijk dat ook de negatieve kanten benoemt worden 

Super dat jullie zo bewust bezig zijn met de gezondheid van Fae en ik herken het echt wat je zegt zoiets natuurlijks zo negatief kan zijn ^^

Wanneer willen jullie haar laten castreren?

Er zijn altijd voor en nadelen na niet of wel castreren, bij een medische oorzaak heb je geen leuze, ik ben er ook niet voor, heb een hond van 13 jaar die afgelopen jaar laparoscopie medisch geholpen is, was medisch dus noodzakelijk, voor zo,n grote hond een hoge leeftijd die intact was....heb nog een hond die dermatitis atopie heeft, en medisch daardoor ook met een laparoscopie geholpen moest worden, juist de hormonenpiek veroorzaakte iedere keer tijdens de loopsheid een grote piek.....vandaar dat er altijd voor en nadelen zijn, en blijven...

Hysterectomie of Ovary Sparing Spay even opzoeken.

Het wordt inderdaad niet standaard gedaan, net omdat ze hormonaal niet veranderen en veel dierenartsen het dus ook niet gaan opperen omdat de meeste kiezen voor de hormonen weg te nemen en het als voordeel zien.

Mijn DA had het ook nog nooit gedaan, maar ik vroeg er specifiek om.

Ze blijft dus wel gewoon loops worden, incl opgezette vulva bijvoorbeeld. Maar de baarmoeder is weg dus die kan niet meer ontsteken en ze kan niet meer drachtig worden.  Dat zijn voordelen genoeg voor me.

Vooralsnog heel blij met mijn keuze, een eventueel volgende doe ik zeker terug zo.

Ergens halverwegen tot eind oktober, dus al redelijk snel  super spannend wel.

Even een update, ze is vandaag laparascopisch geholpen.

Alles is goed gegaan, en ze is nu thuis met een rompertje en nog een beetje suf, zielig en koud. Dus lekker verwennen en dan komt het wel goed 

Komt helemaal goed. Inderdaad even verwennen, morgen is ze al een heel stuk opgeknapt. En volgende week ben je blij dat het gedaan is.

Dat is allemaal vooral gebaseerd op Amerikaanse cijfers. Honden worden daar in de regel op zeer jonge leeftijd geholpen. Daardoor is het weinig representatief. Uit andere onderzoeken blijkt bijvoorbeeld juist dat veel van de risico's op genoemde kankersoorten alweer veel kleiner te zijn als een hond bij sterilisiatie tussen de 1 en 2 jaar is...

Zeker een eye opener, dat artikel.

Gemiddeld anderhalf jaar ouder voor gecastreerde honden! Ik wist wel dat gecastreerde honden een hogere levensverwachting hadden dan niet gecastreerde, maar dit is wel een groot verschil.
De vaker genoemde hogere kans op andere kankersoorten eerder te wijten aan de gemiddeld hogere leeftijd en de vaak genoemde hogere kans op incontinentie maar 7%.
Nu weet ik het zeker hoor, een volgende teefje wordt gecastreerd. Uiteraard nadat ze uitgegroeid is.

O, kom ik op heel andere conclusies na het lezen van het stukje dan de schrijver? Ja, dat is net hoe je gegevens interpreteert. De schrijver trekt heel suggestief conclusies door de hogere leeftijdsverwachting af te zwakken naar een ‘lijkt de levensduur te verlengen’ en de nadelen van te vroege castratie gewoon moeiteloos in het geheel te passen, terwijl dat een heel ander hoofdstuk is.
Zoals ze ook wel zeggen, there are lyers, there are damned lyers and there are staticians.

Het is maar hoe je ervaring is toch ? Bams, is pas gesteriliseers, afgelopen januari, dan zou het opgaan dat ze heel oud zal worden ? Dat is ze al   Er zijn voor en nadelen van steriliseren van de teefjes, zelfs voor de reuen....langharige honden krijgen een castratievacht, groot ras incontinentie, en er zijn ook kankersoorten juist door de sterilisatie, wat is je ervaring ermee.

Dat gaat helaas niet zo op Willemijn. Cijfers zijn altijd gemiddelden. Iemand die nooit gerookt heeft kan longkanker krijgen en niemand die een pakje per dag rookt niet.

Maar goed, mijn ervaring met Bobby en niet castreren is nu helaas negatief. Melkkliertumoren, gedragsveranderingen door hormoonschommelingen, futloosheid vier van de acht maanden en het altijd aanwezige risico op baarmoederonsteking.

Onze heidewachtel was nog twee keer per jaar 2 maanden een fijne hond voor haar castratie. De andere maanden of loops, 2x per jaar, of schijnzwanger. Tijdens de schijnzwangerschap verdedigde ze heftig haar nest, niet in de buurt komen, zeker visite niet. 

Ze is gecastreerd 2 weken voor de volgende loopsheid, destijds was het nog niet zo dat dat midden tussen de loopsheden moest. Overigens geen enkel probleem mee gehad. 

Na castratie een fijne hond, wel vachtverandering, die tot hoge leeftijd heeft genoten van trainen, lopen en zwemmen, spelen en noem maar op. Geen nest meer te verdedigen, dus ook visite was weer welkom bij haar.