het verhaal van ons adoptie hondje

ik moet nu bijna 4 maanden na de adoptie van onze sammy toch echt even mijn verhaal kwijt.
we hebben sammy begin juni geadopteerd via een asiel van de dierenbescherming
vanaf dag 1 dat we sammy hebben heeft ze jeuk, we waren thuis gekomen,uit de auto,sammy springt op de bank en gelijk krabben/jeuken/likken....
we hebben sammy gezondverklaard meegekregen maar het was de mensen in het asiel wel opgevallen dat ze hier en daar wat kale plekjes had....
nog 24uur nadat sammy bij ons is gekomen zaten we al bij de spoeddierenarts in het weekend omdat de jeuk van sammy zo heftig werd dat ze gewoon geen rust kon vinden en het hield sammy ook wakker....
bij de dierenarts medicatie ( apoquel )meegekregen tegen de jeuk en advies over voeding en eventuele vervolgbehandelingen zoals eliminatiedieet en immunotherapie....deze dierenarts zei ook al dat deze klachten zijn niet ontstaan in de korte tijd dat ze bij jullie is....
de jeuk werd met de apoquel wel echt minder en sammy had eindelijk de rust om bij te komen van haar avontuur van het asiel naar ons huis....

we hebben verschillende malen contact gehad met het asiel en het asiel blijft er bij dat ze deze klachten niet hadden gezien toen sammy in het asiel verbleef ( ook wel logisch want in het asiel maak je een hond niet 24uur mee zoals in een normale gezins situatie )

het asiel had nog contact met hun dierenarts en die vond het ook vreemd en had sammy immers gezondverklaard ( zo staat het ook in de patientenkaart van deze dierenarts )
we mochten wel voor een keertje kosteloos naar de dierenarts van het asiel zodat deze dierenarts even naar sammy kon kijken....
de dierenarts gaf idd toe dat sammy wel echt kale plekken had op dat moment en ook wat rood en er werd ook toegegeven dat deze plekken niet zijn ontstaan binnen de 24uur dat sammy bij ons was....
voor de jeuk hebben we gekozen voor cytopoint injectie wat een maand werkt en met een beetje geluk zelfs wat langer en sammy is op anallergenic van royal canin gezet....
de jeuk werd met de cytopoint ( gemiddeld 70 euro per injectie,bij de dierenarts bij on in de buurt bijna 76 euro per injectie ) wel echt een stuk minder....

de dierenarts van het asiel heeft overlegt met het asiel en we kregen de helft van de cytopoint vergoed maar verdere stappen zouden niet vergoed worden omdat volgens het asiel sammy deze symptomen in het asiel niet had....dit zit mij dus niet lekker want naar mijn gevoel spreken ze elkaar tegen,
omdat ik al mijn telefoon gesprekken opneem kon ik terug luisteren dat er door de verzorgers van sammy is verteld dat ze in het asiel idd kale plekjes had....
dat ze niks van de jeuk hebben meegekregen dat is naar mijn mening ook niet zo gek want als sammy is afgeleid laat ze ook niks zien,pas in rust komt het naar voren....de 2 keer dat we voor de adoptie met sammy hebben gewandeld was sammy natuurlijk afgeleid en te druk met van alles en nog wat dus dan is het ook meer dan logisch dat deze jeuk symptomen zich niet laten zien....

nu bijna 4 maanden verder en bijna 1000 euro aan dierenartskosten verder vraag ik mij toch echt af hoe het zit met eventuele tegemoedkoming door het asiel?!
ik heb al een mail gestuurd en een prive berichtje gestuurd via facebook die wel is gelezen maar geen reactie meer op is gekomen....

ik vraag mij nu echt af....is uit het oog bij dit asiel ook uit het hart?

ik ga nu misschien iets heel verkeerds zeggen maar ik moet het even kwijt....

is een hond voor de wet geen product?
en als dat wel zo is dan heeft het asiel mij toch een ondeugdelijk product verkocht en heb ik recht op garantie/vergoeding op een deel van de kosten?
in de voorwaarden van het asiel staat wel dat je een hond terug kan brengen naar het asiel als dit soort dingen voorkomen maar als je hart voor dieren hebt doe je dat natuurlijk niet....
er is ons door een dierenarts waar we onlangs zijn geweest al medegedeeld dat hondjes zoals sammy met verschillende huidklachten en ook nog het stafford ras eigenlijk bijna het asiel met moeite uitkomen,als ze er al uitkomen....want zeg nou zelf mensen willen toch het liefst een gezonde hond adopteren en niet al gelijk met dierenartskosten geconfronteerd worden?
natuurlijk kan een hond ziek worden maar binnen nog geen uur na binnenkomst na ophalen uit het asiel al deze klachten en zich zelf binnen 24uur rood likken/krabben dat is toch wel echt heel erg raar als je het mij vraagt.
kijk 1 ding is wel heel duidelijk sammy blijft lekker bij ons maar het zit mij toch echt niet lekker met hoe het allemaal gelopen is....
er bekruipt ons ook het gevoel dat er dingen mbt sammy zijn verzwegen maar daar hebben wij geen bewijs voor....

al met al vraag ik mij dus echt af....we hebben express een hond geadopteerd uit een asiel van de dierenbescherming omdat wij dachten dat dat wel goed zou zitten ook met de nazorg etc....
over nazorg gesproken,we zijn nu bijna 4 maanden verder ook niet gebeld door het asiel om te vragen hoe het met sammy gaat....

er bekruipt ons dan ook echt het gevoel van uit het oog is uit het hart....

Heel jammer dat je zo'n gevoel hebt overgehouden dat er iets verzwegen is door het asiel. 

Hoe ging het toen je kennismaakte met Sammy, heeft toen niemand over de kale plekjes gesproken? Werd er iets verteld over de achtergrond van de hond? Kale plekjes kunnen ook door stress komen, door tekorten in de voeding, schadelijke stoffen, of een combinatie van factoren.

Welke testen doet de dierenarts die honden beoordeelt?

In elk geval is Sammy nu in zijn forever home, dat is fijn om te lezen.

Ik lees eigenlijk niks nieuws in je post. Ik zou zeggen, laat het asiel los en bewaar je energie voor je hondje. 

Tja erg vervelend hoe dit gegaan is. Dat is niet netjes afgehandeld van het asiel. Ik lees dat ze je wel een beetje tegemoet zijn gekomen en het daarna hebben laten afweten. Dat is spijtig. Maar wat Kees ook zegt, ik zou het loslaten. Mensen in het asiel doen een heleboel goed werk, helpen een hoop dieren, maken lange dagen, draaien voor een groot deel op donaties.. Dat het nu mis is gegaan bij jou wil niet zeggen dat het een harteloze organisatie is. 

Mijn mening..

Met een "2e handsje",koop je alle ellende die je hond heeft gehad voor aanschaf...dat is niet schuld van asiel.

die zorgen naar beste vermogen voor wat is weggegooid.

Het kan goed zijn dat dit een investering is om de hond op de rails te krijgen..en dat je in de toekomst weer zonder al die extra kosten afkan.

Ik duim daarvoor 

Hoe gaat het nu?

heet gaat de goede kant op hoor....

we kregen het advies van de dierenarts om zelf ook naar een darmtherapeut/orthomoleculaire arts te gaan maar dat zit er momenteel niet in....we zijn voor sammy maandelijks al een smak geld kwijt....

voor ons zelf word deels vergoed door zilverenkruis maar het andere deel gaat ons gewoon momenteel niet lukken....

Fijn om te horen dat het de goede kant op gaat

Fijn dat het de goede kant op gaat met Sammy.

(voor jezelf misschien overgaan op biologische, zoveel mogelijk onbewerkte, verse voedingsmiddelen?)

Fijn dat het de goede kant op gaat