Hallo!
Na heel veel te hebben gelezen op dit forum kom ik me nu ook melden!
Wij hebben sinds kort een fantastisch hond mogen verwelkomen. Het is echt een grote goedzak, ontzettend lief voor alles en iedereen precies wat we wilden op alle fronten. Het enige waar we nu tegenaan lopen is dat hij af en toe heel hard joelt/huilt (soort wolvenhuil) als hij even alleen moet blijven. Hij is nu een week bij ons en hij is nu 8 maanden. Voorheen was hij altijd samen met een andere hond en dan was de baas wel 5 tot 6 uur van huis. Bij ons hoeft hij echt maar 2 tot 3 uren alleen te zijn op ma, di en woe en op vrijdag 3 tot 4 uren.
Nu joelt/huilt hij dus s nachts ook. Meestal rond een uur of 4 en het is maar een halve minuut nooit langer. Maar ik vind dit wel vervelend voor de buren. We wonen vrijstaand met veel ruimte om het huis maar het is zo hard dat de buren het wel goed kunnen horen.
We zijn nu aan het oefenen dat hij ons niet continu achterna loopt in huis en dat we ook de deuren achter ons dicht doen (die hij trouwens open kan maken). Soms laten we hem ook even bewust alleen in een andere ruimte ook al zijn we gewoon thuis, om te oefenen en ook dan gaat soms de sirene aan, kort maar krachtig...
We hadden 2 stille nachten maar sinds de buurvrouw hem opgehaald heeft toen hij weer aan het joelen was toen wij even niet thuis waren doet hij het s nachts weer.. Hij blaft trouwens nooit.
Moeten we hem dit afleren? En hoe dan? Of moet het alleen zijn gewoon wennen en blijven oefenen zodat hij er vanzelf mee ophoudt?
Ter info het is een labrador mix met zeer wss een beetje husky erin.
wat een mooie hond, en bij jou een heerlijk thuis...heb je de hond al een poosje, hoelang ? Dat staat er niet bij, het kan zomaar zijn dat tie nog bij jou wat miet acclimatiseren, en het alleen zijn niet prettig vind, en wat je daar zegt, er zit waarschijnlijk husky in, die huilen vaker........als je weg bent vind de hond dat niet fijn, maar snachts ben je er bij, neem de hond dan voorlopig mee bij je in de nacht, gebeurd het huilen dan kan je hem geruststellen, en wat ontzettend lief van je buurvrouw om de hond op te halen als die huilt en jij bent er niet....
Overheen gelezen, je hebt hem sinds een week, ook voor je hond is het even aftasten, de hond moet ook settelen in zijn nieuwe huis, als je er bij bent kan je de hond geruststellen....ben je er niet bij zal dat moeilijker zijn, wat iseen week, laat hem even niet te lang alleen, laat hen kennismaken met de omgeving en doe rustig aan met de hond, zodat tie weet, hier ben ik thuis, dan grote kans dat tie zich ook fijn gaat voelen en hethuilen niet al te vaak meer voorkomt. Laat de hond achter je aanlopen, dat verminderd vanzelf als de hond bij jou gesetteld is, nieuw huis , nieuwe omgeving, logisch dat de hond zich niet een twee drie veilig voelt in jouw huis, sluit niet de deuren, geef de hond de ruimte en de tijd om zich bij jou op zijn gemak te voelen.
Dank voor je berichtje en complimentje over zijn uiterlijk. We zijn ook helemaal weg van hem! Hij is nog maar een weekje bij ons en hij is daarvoor ook een tijdje niet bij zijn vorige eigenaar geweest omdat ze er op de moment niet voor kon zorgen. Het is dus ook allemaal wat voor hem zo heen en weer... Ik wil hem wel meenemen maar onze slaapkamer is boven en die trap is heel stijl, hij kan daar niet bij omhoog en hij is al 23 kilo dus ik zie mezelf hem niet die trap op en af sjouwen.. Ik lees ook dat je piepen etc moet negeren.. Valt dit daar dan ook onder? Hij heeft nu natuurlijk wel succes gehad. Hij begon te joelen en de buurvrouw kwam, sinds dien doet hij het ook weer wat meer.
Geef de hond de tijd, wat is een weekje, kijk eens als je een pup in huis neemt, ook deze heeft tijd nodig om aan alles te wennen....dan vind men dat heel gewoon en een oudere hond moet zich maar aanpassen ? Rustig aan, en desnoods slaap je eens een weekje bij de hond beneden zodat tie weet dat je aanwezig bent, en heus als de hond zich goed voelt bij jullie en in het huis, slaapt tie straks lekker door in de nacht...
Dankjewel! Dat geeft vertrouwen! Ja ik lees dan van alles over husky's die absoluut niet alleen kunnen zijn en dan maak ik me toch zorgen of zelfs die 2 uurtjes dan al niet te veel voor hem zouden zijn maar zoals ik het nu lees moet dat wel goed komen als hij lekker gewend is.
Mooi beneden laten dan, maar slaap zelf een weekje bij de hond, het piepen wat de hond doet is toch nog wat onwennigheid, waar ben ik terecht gekomen, je schrijft dat de hond al een paar keer ergens anders is geweest, ook een hond heeft gevoelens en weet ook niet wat hem te wachten staat, geef goede geborgenheid daar heb je straks profijt van , een band met deze hond moet je nog opbouwen, en als die piept, welnee niet negeren, geef wat extra aandacht en ga er dan eens lekker opuit, of geef een goed bot aan de hond, laat die het lekker opeten vlakbij je voeten...geloof me , als de hond de genegenheid voelt, gaat dat piepen ook over....
Wil ik je dan ook nog even vertellen dat als je je hond de geborgenheid geeft het echt wel goed komt, hier een hond die met bijna zes maanden weer nadat ik deze hond twee weekjes als pup gehad heeft en teruggegaan is bij de fokker, weer bij me kwam, een hond die niets van me wilde weten, zich afzondigde, en alleen maar kwam voor eten, vriendelijk was en daar bleef het bij, heel veel energie ingestopt, haar veel aandacht gegeven, aparte dingen met deze hond gedaan, bij dr geslapen in het begin, niets opgedrongen...en binnen een paar maanden een wereldhondje...en nu, niet meer bij me weg te slaan, hahaha, zo aanhankelijk, en ook buiten, nimmerwegloopt, altijd in de buurt blijft, en op de dag als ik ga zitten mij altijd opzoekt..geborgenheid geven daar krijg je een goede band mee met je hond, niet de hond opsluiten in de woonkamer als jij even wat doet, goed teken toch dat de hond je achter na komt, hij zoekt je nu al op..... en niet het piepen negeren, lekker wat aandacht dan geven,een bot en een goede wandeling samen, let maar op de aanhankelijkheid komt echt hoor, even wat energie insteken. En de hond geeft jouw je vertrouwen.
Ik zou piepen etc in dit geval zeker niet negeren. Wat Willemijn ook zegt, je hond voelt zich gewoon nog onzeker. Steun hem door er zoveel mogelijk te zijn voor hem. ‘s Nachts even beneden slapen. Zo weet hij dat jij er voor hem zal zijn als hij bang is. Misschien overdag kijken of iemand hem eventjes kan uitlaten tussendoor. Gewoon zodat zijn alleen zijn even wordt onderbroken.
Het advies ‘Piepen negeren’ vind ik altijd erg kort door de bocht. Soms wel, soms niet. Piep uit angst of onzekerheid is heel anders dan piepen uit verveling of onrust.
Ik twijfel alleen of het wel onzekerheid of angst is. Hij oogt namelijk helemaal niet angstig, juist heel ontspannen en slaperig als ik dan later bij hem ga kijken. Het lijkt wel alsof hij zich halverwege de nacht gaat vervelen of ons enkel even roept en als er dan niks komt weer verder gaat slapen, zo ook overdag als hij alleen is. Meestal is hij eerst een tijd stil en begin na een tijdje heel even met huilen en stopt dan weer. Ik vind het dus erg lastig in te schatten wat de oorzaak is en dus ook hoe we erop moeten reageren. Wij moeten helaas wel gewoon werken die dagen dus we ontkomen er echt niet aan dat hij nu al eventjes alleen is. Ik heb net vakantie gehad dus kan ook niet nog wat opnemen. Qua timing niet ideaal maar deze prachtige man kwam op ons pad en moest met spoed geplaatst..
Flokii, is dat zijn naam ? Bijzonder... geen angst geen onzekerheid, mooi dat die al wat zelfverzekerd dan is, geef het toch nog even de tijd want wat is een week....
Als de hond niet aanhoudt met huilen valt het wel mee toch, op de dag een veilig bot geven, een hele grote, die geef je dan als je weg gaat, en in de nacht....zorg dat tie niet het hele bot op kan eten, kijk eerst eens wat tie met een bot doet, knaagt tie er een half uurtje aan, okee, als die er te lang mee doet dan kan je het bot niet geven als je weg bent, bij verveling zou die dan even kunnen kauwen.
Een grote maat kong, kan je ook aan je hond geven...vullen met een paar likken pindakaas, als je weggaat....
Weet je of hij ook joelde toen hij met de andere hond samen was?
Joelen is allereerst een vorm van sociaal contact maken, allereerst met de leden van de eigen roedel, maar ook met soortgenoten verderop.
Het kán een vorm van verlatingsangst zijn. Dat hij ook joelt als je hem even alleen in een ruimte laat, geeft aan dat hij het niet fijn vindt alleen te zijn. Er kan een traumatische ervaring achter zitten van alleen opgesloten zijn geweest?
Soms kan het dan helpen er een andere, stabiele hond naast te zetten.
En soms kan het helpen om heel hard aan het zelfvertrouwen te werken, door dingen te ondernemen waarbij jullie echt moeten samenwerken en samen spannende dingen doorstaan zoals een wandeling met allerlei obstakels als beekjes, klimmen en onder dingen door kruipen, of een cursus coördinatie & balans. Op het moment dat een hond heeft begrepen dat je er voor hem bent op momenten dat het echt moeilijk is, verdwijnt die angst om alleen te zijn vaak als sneeuw voor de zon.
Dat hij om vier uur 's nachts joelt, kan zijn omdat hij reageert op iets? Een krantenbezorger op zijn brommer? Een verre buurman die vroeg naar zijn werk gaat? Andere hond verderop die op zijn beurt ergens op reageert?
Elsa deed dit ook, echt enorm. Nu niet meer. Ze is er overheen gegroeid en weet dat het geen zin heeft.
Ik ben wel bang dat als Momo er niet meer is ze het weer gaat doen.
Dat janken is echt om contact te maken en geen kwestie van waaksheid.
Elsa deed dat als ik even met Momo alleen naar buiten ging bijvoorbeeld, en echt extreem als ik bij de schapen aan het werk was en zij even moest wachten. Bij ons heeft het dus geholpen om het te negeren, wel een kwestie van de lange adem..
Dit klinkt als roedelroepen, typisch voor poolhonden. Hun lichaamstaal is dan inderdaad niet opgewonden of nerveus, ze draaien geen rondjes, staan niet alert te springen of te hijgen aan de deur, of al die andere typische dingen die je ziet bij een gestresseerde hond. Roedelroepen is eigenlijk vragen: "waar ben jij?" En dan verwachten ze een antwoord
Persoonlijk zou ik de eerste dagen in de buurt van de hond slapen (op de bank, of veldbedje installeren), zodat hij zich niet hoeft af te vragen waar jij bent. Dan doorbreek je het patroon. Als de hond wat meer 'thuis' is, de gewoonten van zijn nieuwe mensen in zijn nieuwe huis kent en zich heeft ingeburgerd in jullie leven, zal dit uit zichzelf wel uitdoven.
Er is in die eerste maanden van zijn leven al veel gebeurd: verandering van thuis, hondenvriendje weg,... hij moet zich elke keer weer aanpassen en heeft nog nooit op iemand kunnen vertrouwen. Dus wees geduldig, verwacht niet te veel te snel, en dan komt dat vast goed!
Alaska, zou een babyfoon dan uitkomst kunnen bieden? Wat is jouw inschatting?
Geen idee, nooit geprobeerd. Ik neem aan dat het zal afhangen van hoe de hond dat interpreteert: is het voor hem niets meer dan een stem uit een toestel (maar zegt het hem verder niets over waar z'n mens is), of neemt ie genoegen met de aanwezigheid van een stem en vraagt ie niet verder...
Alleen leren zijn leer je echt in stapjes. Ook als ie het elders al kende in een nieuwe omgeving met nieuwe geluiden Bouw je dit opnieuw op.
Kwa snachts tja is de hond los
In een bench.
Bij jullie in de buurt
Of andere ruimte
Bij andere ruimte. Shirt of deken met jou geur in zijn mand. Soms kan een omgekeerde babyfoon functie werken dat ie snachts jullie ademhaling kan horen en daardoor wet dat het goed is.
Maar in een nieuwe omgeving. En vertrouwen waar nog aan gebouwd moet worden is het soms voor beide partijen uiteindelijk werkzamer als de mand gewoon op de slaapkamer ligt. Er is een hond wel degelijk te leren dat ie niet op bed mag.
Harley (Spaanse zwerver) deed dit ook, ik riep dan van boven “Harley ik ben hier ga maar slapen” en daarna was het rustig.
Wat betreft joelen als je weggaat, daar heb ik helaas geen ervaring mee. Zodra ik zei “goed op huisje letten” keek hij me heel beteuterd aan en ging liggen mokken in zijn mand.
Als ik het zo terug lees heb ik wel snel woorden aan mijn handelingen vast gehangen, wie weet bracht die duidelijkheid Harley wel rust...
Als je er 1 hebt met terugpraatfunctie misschien. Maar ik zou m de eerste tijd helemaal niet alleen laten.
Mooie en lieve hond zeg!
Dankjewel allemaal voor het meedenken en de complimenten over onze knappe Floki. We hebben hem vandaag gefilmd en hij vertoont 0 tekenen van stress of angst. We hebben overlegd met een gedragsdeskundige en het lijkt op aandachttrekkerij.. Wellicht ook wat frustratie. Hij joelde vandaag ook toen we even samen aan het klussen waren en Floki even moest wachten en dus niet de aandacht kreeg die hij wilde. Negeren is het advies wat we kregen. Daarnaast proberen we hem zo veel mogelijk uitdaging te geven ook mentaal zodat hij lekker zijn rust kan pakken daarna. Helemaal niet alleen laten is helaas geen optie, er moet ook gewerkt worden.. Maar daar lijkt het probleem ook niet te zitten. Hij zal wat meer tolerantie op moeten bouwen voor dat hij niet altijd alle aandacht krijgt die hij wil. Aangezien Floki nooit blaft uit hij zich blijkbaar door te joelen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?