Bijten

Ik weet het er ontelbaar veel te vinden over puppy's die bijten, maar dit is anders... Denk ik. Dit lijkt erger voor mijn gevoel, maar ik heb ook weinig vergelijkingsmateriaal. 

Odin, Grote Zwitserse Sennenhond, 11 weken.

En hij bijt. Constant. Als hij rustig is, lief, en ik wil hem aanhalen, dan begint hij al zachtjes te 'knabbelen' Zodra je door gaat wordt het van kwaad tot erger, totdat hij als een soort Snapper naar je handen springt. 

We hebben alles al geprobeerd. Negeren (erg lastig als hij in je enkels hangt), auw roepen en boos kijken, afleiden, iets geven waar hij wel in mag bijten. En niets lijkt te helpen.

Ik ben een beetje verdrietig en bang aan het worden dat we het er niet goed uitkrijgen. Het is ook wel een aardige domper als je puppy werkelijk constant in je armen en enkels wilt hangen.

Tips? Alvast bedankt. 

Hier ook gehad.. kon niet lopen of mijn hond hing me al in de enkels en bij visite net zo. Ik kocht lekkere botjes, bullepees, varkensoren, churpi's enz. Deze kregen ze alleen bepaalde momenten per dag zodat het interessant bleef.. wat hier ook hielp was de kong vullen met wat lekkers, zijn ze mooi even druk mee en worden ze ook lekker moe van. Wij hadden ook een konijnenren waarmee we een afscheiding maakte tussen de woon/eetkamer. Soms ging de pup even aan de andere kant op de mand en dan kon ze even haar rust pakken..

Zo fijn die puppie tandjes...

Bij ons was het na het wisselen ineens helemaal over.

Kreeg toen de tip om boter op knokkels te smeren, dan zouden ze gaan likken i.p.v. bijten, zelfs nooit geprobeerd, maar wie weet vind je het wat.

Maak je niet druk, komt echt wel goed!

Ik paste op de pup van mijn ouders, en heb haar toen maar eens vastgezet aan een tafelpoot en ben buiten bereik een boekje gaan lezen, ik wist het ook niet meer XD Bench of ren hadden ze niet, en om haar dan in de bijkeuken op te sluiten... Zij hebben volgens mij elke dag zo’n kauwstaaf toen gegeven, en gezorgd voor veel speelgoed. Voor de rest weet ik het niet meer zo goed, is alweer 6jaar terug.

Uiteindelijk is het goedgekomen en een hartstikke lieve hond.

Wat bij mijn hond als pup hielp was een klein pijnkreetje/-gilletje geven als ze me pijn deed. Dit deed ik eerst alleen bij de echt harde beten, zodat ik een échte pijnreactie kon geven, en ben steeds ‘kleinzeriger’ geworden, totdat ze me nu als porselein behandelt XD Maar ze was geen superbijter, en niet elke hond reageert op een pijnkreet (volgens mij heb ik een gilletje weleens geprobeerd bij de pup van mijn ouders toen, en werd zij toen helemaal hyper).

Geweldig, ik heb pindakaas gebruikt, echt, het bijten was zo over, een lik met je vingers in de pot, al sabbelend kwam die aan je vingers en ik maar...zachtjes he, echt het hielp, nooit gebeten in mijn handen, handen heerlijke pindakaas, hahahaha.....

Pup van een vriendin van mij was ook zo. Beet constant. Wondjes op je handen, gaten in je spijkerbroek, geen seconde rust. Rende achter je aan, sprong naar je kleding, hapte in je broek. Je kon nooit met haar spelen of kroelen want ze vrat je op. 

Sowieso altijd speeltjes bij de hand hebben. Zachte knuffels die je gelijk in haar bek kon proppen als ze begon te bijten. En gewoon even daar mee spelen. En wanneer er echt geen land meer mee te bezeilen was legde we haar in de bench en sliep ze. Vaak was dit na een uurtje wakker zijn. Ze was dan al helemaal hoeterdekoeter en sliep dan een uur of twee. 

Ook was het fijn om soms de puppyren te gebruiken om bijv. de keuken af te schermen zodat je zelf daar even rustig kon koken of een boterham smeren. Helaas had ze al vrij snel door hoe ze over het hekje kon klimmen!

Dit bijtgedrag is gelukkig na een paar weken vanzelf minder geworden, maar man man wat was dat irritant.