Rocco mijn lieve kerel.
Het ging je niet meer hé.
Al dagen ging het slechter met je en ook al was de beslissing genomen van je in te laten slapen...het uitvoeren was nog iets anders.
Maar toch....ik zag in je ogen dat je aan het veranderen was en dat het écht niet meer ging.
Dit was één van de moeilijkste dingen die ik ooit in mijn leven heb moeten doen.
Met het nieuwe leven hier in huis is er nu ook een afscheid.
Jij bent het tweede hondje dat ik in één jaar tijd moet afgeven en het valt me ontzettend zwaar en nu al rijst bij mij de vraag of ik toch niet nog iets voor je had kunnen doen, maar ook de DA zag het niet meer zitten.
Wederom was je nog maar 20 kg. Veel te weinig dus en uiteindelijk had je lichaam het vanzelf opgegeven, maar ik wilde je nog meer pijn besparen. Nu ben je kunnen gaan zonder pijn met mij aan je zijde, want ik had het niet anders gewild hoe moeilijk het ook is.
Je hebt gevochten tot op het einde en ik met je.
Speel nu maar lekker met Astra en geef haar een knuffel van me en zeg haar dat ik haar ontzettend mis.
Ik zie je graag knappe man. We hebben onze ups en downs gehad, maar toch was je mijn zorgenkindje.
Het gaat je goed daar over de regenboogbrug lieve schat.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Rocco...." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Veel sterkte Gwenda
Twee honden weg brengen in een jaar tijd is niet niks zeg... ik wens je heel veel sterkte toe.
Oei, woog alweer maar 20 kilo... da's wel hard gegaan hè? Heel erg om te doen, maar waarschijnlijk wel het beste, hij was duidelijk ziek. Sterkte.
Als eerste heel veel sterkte met het grote verlies van jouw kanjer Rocco. Vreselijk om in zo'n korte tijd 2 kanjers te moeten verliezen. Ik hoop dat je heel veel kracht kan putten uit alle mooie herinneringen, maar vooral ook aan het feit dat beide honden weer met elkaar herenigd zijn bij de regenboogbrug. Ik zal een kaarsje voor je kanjers branden.
Liefs Monique
Joh, sterkte... Ik heb je beide honden deze week nog op youtube gezien (via het filmpje met de pups). Wat jammer dat hij zo ziek geworden is want het leek me een hele lieve en actieve hond. Ik leef echt met je mee en veel sterkte! Gelukkig heb je Djinnie en haar pups ook nog. Dan kun je het verlies van Rocco een beetje beter verwerken hoop ik.
Hoe is je man er onder?
Dank je wel voor de lieve woorden. Momenteel doen ze me nog niets, maar binnenkort ga ik het wel weer kunnen plaatsen. Ik moet zeggen dat ik het minder moeilijk heb nu dan toen bij ons Astra. Bij Astra is het van de ene moment op het andere gegaan en Astra was nooit ziek. Bij Rocco was het gewoon een kwestie van tijd en heb ik me al wat voor kunnen bereiden, maar toch....het is stil op het moment. Geen geblaf of gejank buiten, een lege bench, een lege kom die leeg gaat blijven, de riem die hier nog ligt....
En ja...gelukkig zijn Djinnie en haar kroost er, maar op het moment voel ik me zo schuldig als ik bij ze ben dat ik blij ben en gelukkig, want die kroost betekend zoveel voor me, maar dat had ik bij Rocco ook....ook hij betekende veel voor me en ik voel me een verrader als er een lach op mijn gezicht komt als één van die pups weer in zo een onmogelijke houding ligt....
Dank je wel.
Het is rustig in huis, maar ik moet zeggen...ook een stuk meer ontspannen *bloos*. Ik mis hem vreselijk, maar de kinderen kunnen doen wat ze willen wanneer ze willen zonder dat ik schrik moet hebben en ik moet zeggen....dat is een gevoel dat ik al meer dan een jaar niet meer gehad heb. Altijd was ik wel ongerust over of er iets kon gebeuren, of hij de ren toch niet open kreeg, of er toch niet een kleintje zijn arm door de ren stak ook al wisten ze dat het niet mocht en ook al hield ik ze goed in het oog (ik zie ook niet alles hé).
In ieder geval...ik ben er zeker van dat hij nu rust gevonden heeft en dat hij fijn aan het spelen is zonder pijn en ik hoop dat hij samen met Astra af en toe nog eens naar ons kijkt.
Zie je graag Rocco....mijn zorgenmannetje.
Ach, wat verdrietig.....
Ook al heb je de juiste keus gemaakt voor Rocco en is hij je daar dankbaar voor, het gemis is er niet minder om.
Ik kan me goed voorstellen hoe zwaar je hart moet zijn nu je zonder Rocco verder moet.
Wil je veel sterkte wensen
2 honden in 1 jaar verliezen is niet niks..
Heel veel sterkte met het verlies van jullie Rocco..
Liefs Veronique..
lieve gwenda
ik wil je even veel sterkte toe wensen in deze moeilijke tijd voor jou ik hoop dat je , je kereltje nooit vergeet het was toch echt je maatje gr. els en max
Vreselijk zeg...
Heel veel sterkte...
De hond had wel veel problemen en was lichamelijk ook niet in orde. Hij heeft nu zijn rust gevonden en jullie ook.
Rust zacht Rocco... Het ga je goed!
Is heel wat om 2 honden te moeten missen in 1 jaar.
Ik wens je heel veel sterkte.
Gr.Annelies
wat verschrikkelijk voor je.maar beter voor het beesie.hoe veel pijn het ook doet.hij heeft gevochten en kon niet meer.nu is hij ergens waar hij geen pijn meer heeft.ik wens je heel veel sterkte met dit verlies.
groetjes noor en een pootje van jazzy
Sterkte,
maar jammer dat het alleen hier kenbaar gemaakt wordt en niet op andere fora waar veel mensen zitten die meegeholpen en meegedacht hebben naar oplossingen (zowel medisch als in het zoeken naar een goed stressloos huis waar hij mss wel tot zijn recht was gekomen).
veel succes in het plaatsen van dit droevig overlijden
je deed wat jij het beste vond
weet niet wat te zeggen ......
Ik weet nu wat het is......en dat twéé keer!!!!
Dat is bijna niet te dragen...
Mag ik je veel sterkte wensen en......
idd,je deed wat je het beste vond.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Rocco...." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?