Franse bull soms onhandelbaar

Hoi,

Ik word soms gek van onze Franse Bulldog. Ze is opgegroeid bij mijn vriendin enheeft haar helaas niet vaak alleen gelaten waardoor ze te gehecht aan haar is. Ze loopt constant achter haar aan. Als ze even niet in de woonkamer is en ik loop naar de deur dan sprint ze naar de deur en doet er alles aan om langs mee heen te glippen om naar boven te rennen. 

Ook luistert ze absoluut niet als er geen zichtbare beloning aan vast zit. Mijn vriendin wil niet streng zijn en ik wil dat wel, iets wat natuurlijk niet werkt. Ze is gewoon zo onrustig als de baas er niet is.

Ook alleen laten is een crime, ze doet haar behoefte echt overal ondanks dat we haat altijd uitlaten voordat we gaan. Ook klimt ze op de meubels en blaft de hele boel bij elkaar.

Om eerlijk te zijn word ik er gek van. Ik hou van honden maar als dit zo doorgaat weet ik niet of ik dit nog langer wil zo.

Tja....sorry of niet ,je bent de eerste die mij hier laat lachen in lange tijd. Ik zie alles in beeld

De franse bulletjes die ik ken zijn zulke schatjes ook beter opgevoed.

Je zal je vriendin moeten heropvoeden maar als de hond op de baas lijkt vrees ik het ergste....sterkte

Er zit heel veel ruimte tussen een hond mishandelen en streng zijn :). Consequentie staat niet gelijk aan mishandelen. En opvoeden betekent niet dat je de hond in alles beperkt. 

Het is wel duidelijk dat de opvoeding van je vriendin niet werkt. Niet helemaal onbegrijpelijk, als ik jouw verhaal een beetje lees. Ik denk dat je een heel eind komt met wat meer huisregels en consequentie. 

Vraagje: als je hond in huis poept, waar doet hij het dan? En is het een stevige drol, of is het juist slappig? M.a.w.: is het een normale drol, of een stress-drol? :)

Hoe lang woon je samen met je vriendin, en ben je bij haar ingetrokken? Het kan zijn dat de hond je ziet als indringer of nog aan de nieuwe situatie moet wennen. Mijn broer is indertijd bij mijn schoonzuster gaan wonen, zij had twee herders, het reutje had moeite met de acceptatie van mijn broer hij kwam steeds tussen mijn broer en schoonzus in en heeft zelfs een keer tegen zijn been aan geplast. Uiteindelijk is dit minder geworden toen mijn schoonzus de verzorging van de reu aan mijn broer over liet.

Wij hebben het hier met een kat gehad,zoon zijn vriendin kwam hier inwonen,vanaf dat hij merkte dat ze naar bed zouden gaan,dan vloog hij naar boven en ging heel demonstratief op het het bed liggen,van jij komt niet in dat bed lelijke indringster.

Een hele nacht aan de deur krabben en miauwen.....het is goed gekomen tussen die 2

Alleen laten is een probleem, de hond doet dan de behoeftes binnen? Heeft de hond geen verlatingsangst? Dan Is dat iets waar je aan moet werken. Heeft niks met streng zijn te maken. De hond is angstig om alleen te zijn. Volgt je vriendin om te kijken waar ze heen gaat, omdat ze bang is alleen te zijn.

De hond kan hier niks aan doen. Dit moet gewoon langzaam aan, rustig getraind worden. Dit vraagt wel veel geduld. 

Klinkt als een moeilijke situatie! Hoe is jouw band met het hondje? Ik heb zelf ook een Franse Bulldog. Toch wel eigen aan hen is dat ze heel gevoelig zijn. Voelt ie zich wel op zijn gemak? 

Ik sluit me aan bij bovenstaande reacties. Allereerst, ben je sinds kort bij je vriendin gaan wonen, zoja, dan kan deze verandering ook veel van het gedrag verklaren.

Verder kan je absoluut niet het hondje de schuld geven, je vriendin, hoe goed bedoelt ook, is wat in de fout gegaan. Ze liet haar hondje ook quasi nooit alleen, dus normaal dat ze nu verlatingsangst heeft, daar moet je dan aan werken maar niet met streng zijn !!! Dat vergt geduld en liefde.

Ik vrees ook een beetje, als ik het zo lees, dat het hondje in jou absoluut geen vertrouwen heeft, daarom loopt ze nog extra achter je vriendin aan. Jij wil streng zijn, allemaal goed en wel, maar wat bedoel je daarmee ? Want streng is niet hard zijn, consequent ja, hard neen.

Het is ook jouw hond niet, dus het beestje zal in verwarring zijn gebracht. Dus geef aub niet de hond de schuld, ga samen eens naar een GT toe, een goede weliswaar en je zal te horen krijgen wat vele baasjes al voordien moesten aanhoren, namelijk dat niet de hond het probleem is, maar jullie. Dan krijg je tips om dit gedrag in goede banen te leiden.

Nu lijkt me jullie hondje volledig de kluts kwijt en dat is triest.

Ja, dat kan ik me voorstellen dat je dat niet leuk vindt, dat de hond zijn behoefte overal doet.

Verlatingsangst....Laten we daar eens effe bij stilstaan. Vnl bij de laatste 5 letters van het woord. Angst is een emotie die je ten eerste niet mag onderschatten en ten tweede, ook niet zomaar van de kaart mag vegen als iets onbelangrijk.

Hoe ontstaat zoiets eigenlijk? Wel door het feit dat wij de hond hebben gedomisticeerd. Hebben wij de hond ook meteen volledig van ons afhankelijk gemaakt. 
Krijgt alleen eten als wj het geven.

Kan in de meeste gevallen enkel buiten, wanneer wij hen buiten laten.

En aangezien honden ook emoties ervaren gelijkaardig aan die van de mens. Is er door de binding ook een grote afhankelijkheid ontstaan. Vele denken met de hond aan te leren om 1 min uit het zicht te verdwijnen en de tijd opbouwent dat ze zo leren om de hond alleen te zijn. Fout.

De hond heeft spanning als je buiten gaat. Dus die 1 minuut naar....? een uur, 2 uur, een halve dag..... bouwt de angst en spanning alleen maar op. Tenslotte heeft de hond alleen weet dat we verdwijnen. En zit niet in ons hoofd, kan bijgevolg ook niet weten wat we gaan doen en hoe lang. 

Het enige wat de hond weet is dat je verdwijnt! Dus paniek.....Grote paniek. Aangezien honden individu's zijn. Is ook de reactie erop individueel verschillend. Heel veel van ons (de mens) zien trouwens niet eens dat de hond stress heeft. Lachen het weg en doen het af als belachelijk. Tenzij ......je zaken vind als uitwerpselen, plassen in en/of tegen, continue blaffen (o jee de buren). Interieur gesloopt...... En dan vinden we het verschrikkelijk vervelend....euh voor ons (en de buren). Met als mogelijk gevolg: ruzie in de relatie, tot zelfs breuken. Stress, woede......In veel gevallen wordt de hond in het heilig "veilig" verklaard eigen plekje opgesloten. Klinkt veel mooier dan een klein kooitje..... het slopen, plassen en....zal dan misschien stoppen. Misschien, is geen garantie dus. Maar de hond zijn emoties zijn er nog steeds. Voelt zich nog steeds lamlendig....waarschijnlijk nog meer omdat die in zo'n klein hokje wordt opgesloten.....Nog niet erg genoeg dat die zo angstig is omdat zijn mens(en) weggaan....

Ze doen het dus niet om je te ergeren. Er komen, wanneer jullie weggaan, door de angstprikkels die de hersenen ontvangen een hoop stoffen vrij in het lichaam van de hond. Je kan hier als je wil eens lezen wat er met het lichaam gebeurt. In deze link gaat het over de mens maar dat van de hond is gelijkaardig. Die stoffen werken dus ook in op de blaas en de darmen. (Vandaar ook de uitspraak van angst in je broek doen).

Tot zover de kijk op verlatingsangst vanuit de hond.....
Hier heb je een link naar het programma van de BBC gewijdt aan verlatingsangst bij honden.
Kijk vooral naar het stuk van de rottweiler. Met veel geduld, oefenen en beetje bij beetje kan je aanleren dat een hond leert om rustig te worden. Dat die leert van ontspannen te zijn, wanneer jullie weggaan. Maar maak ook het thuiskomen aangenaam. En zorg steeds voor bezigheid en sloopmateriaal (karton is een heel dankbaar materiaal). Zodat hij zich aangenaam kan bezighouden terwijl jullie weg zijn.