Ik ben een hele tijd niet op het forum geweest. Er is in die tijd een hoop veranderd.
Begin dit jaar ben ik gescheiden en verhuisd met mijn zoontje en onze hond.
Alle stress die dit met zich heeft meegebracht heeft een grote weerslag gehad op Toby. In de nieuwe situatie merkte ik dat hij niet happy was. Hij kon o.a. niet meer alleen blijven. Om een lang verhaal kort te maken: omdat ik vond dat ik eerlijk naar Toby moest zijn heb ik de situatie besproken met de fokker. Na een aantal gesprekken zijn we tot de conclusie gekomen dat het voor het welzijn voor Toby beter zou zijn om hem te herplaatsen. Ik heb daar veel verdriet van, maar ik kan hem niet meer bieden wat hij nodig heeft. Afgelopen week hebben we afscheid van Toby genomen en heb ik hem naar de fokker gebracht, van het weekend is hij vanuit de fokker naar zijn nieuwe baasjes gegaan. Een plek waar hij alle liefde en aandacht krijgt en bovenal niet alleen hoeft te zijn en zelfs een (parttime) speelmaatje krijgt.
Vanuit de fokker heb ik een hoop complimenten gekregen over zijn conditie en zijn opvoeding.
Ondanks dat ik weet dat ik dit de juiste beslissing is, doet het me veel verdriet en heb ik het gevoel gefaald te hebben. Toby was een bewuste keuze en we hadden ook voor een hond gekozen om er een leven lang voor te zorgen. Nu is het helaas toch anders gelopen. We missen hem enorm!
Maar houden van is ook loslaten en aan die gedachte houd ik me vast. Mijn hond verdient het allerbeste.
Niemand kan in de toekomst kijken toch ?
fijn dat Toby een nieuw adres gevonden heeft ,
heel veel sterkte voor jullie .
Och wat verdrietig! Ik snap dat jullie hem missen.
Heel veel sterkte!
Soms loopt alles niet zo als je had verwacht en kun je niet anders. Sterkte.
Zeer verdrietig maar toch fijn hij nieuwe thuis heeft sterkte
O wat verdrietig en natuurlijk kan je niet weten dat hij zo zou gaan lopen. Fijn dat Toby een fijn thuis heeft.
Wat heftig, Marjolein, maar wel een heel moedige en wijze beslissing. Het klinkt als een hele fijne plek voor Toby waar hij zich heel fijn zal voelen. Zelf heb ik eens een Spaanse hond bijna een jaar in opvang gehad en ik dacht dat ik het heel moeilijk zou vinden om hem te laten gaan wanneer het ideale baasje zich eindelijk zou melden. Maar dat baasje, die familie en de omgeving die ze hem konden bieden, met nog meer honden en een hele grote tuin (inclusief privémodderpoel, haha) vlak bij een bos, was zó ideaal dat ik eigenlijk helemaal niet echt verdrietig was maar best heel blij. Ik mis hem nog wel heel erg hoor, het zal altijd toch een soort mijn kindje blijven.
Je hebt Toby alles gegeven en nu ook die kans om gelukkig te zijn - en dat is eigenlijk gewoon super! Maar het zal stil zijn in huis, ik had hier nog andere honden in huis. Sterkte met het gemis!!
Erg sneu, dapper dat je het deelt, en wie weet heeft Toby het nu veel leuker als bij jou en dat is echt niet falen hoor!
Triest, maar een prima oplossing. Goed idee, goede fokker!
Sterkte gewenst met het missen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?