Puberteit

Hallo,

Na een hele tijd een flinke, leergierige en gehoorzame pup te hebben zijn we plots sinds 2 weken in een fase beland doe totaal het omgekeerde is. 

Waar ze hiervoor netjes op haar plekje ging plassen en ontlasten, ze liep er zelf ook naar toe, vliegt nu alles weer rond onze oren en op plekken waar ze het nooit eerder deed. Als ik met haar mee ga, weigert ze om iets te doen, op het dan 5 minuten later achter mij ergens te droppen.  Hierbij heeft ze ook nauwelijks zin om in haar vertrouwd ontlastplekje binnen te stappen, wat dus hiervoor geen enkel probleem was. Het lijkt wel of ze daar niet graag meer is ...

Ze springt plots ook enorm op en geeft niet af en als je haar een standje geeft, spreekt ze tegen.????

Ze doet nu ook gewoon haar eigen zin. Als we haar roepen, komt ze wel, maar niet meer zoals voorheen. 

Op de hondenschool test ze ook wel wat uit en het is ondertussen ook heel duidelijk dat ze werkt voor haar koekjes en niet omdat ze zin heeft om iets te doen omdat ik het vraag... buiten liggen en zitten, dat doet ze onmiddellijk, net zoals  apporteren. Daar is ze grote fan van. Het zal ook schelen als ze volgende week meer uitdaging krijgt en we naar de hogere groep mogen, want de puppygroep is ze beu.

Hoe gaan we hier nu het best mee om? 

Dank je wel voor de nodige tips want even een ontmoedigd momentje...

Wat bedoel je met haar ontlastings plekje? Jij laat haar haar behoeften toch niet binnen doen op een vast plekje? 

Verder typisch puber gedrag. Een kwestie van uitzitten. Niets aan te doen en het gaat vanzelf weer over. 

Heerlijk, die weg naar volwassenheid! 

Je hond groeit niet alleen lichamelijk maar ook mentaal: ze ontwikkelt haar voorkeuren, leert haar interesses en haar talenten kennen. Aan jou om hier in mee te groeien en te ontdekken wat allemaal mogelijk is. 

En ja, bij de ene loopt die zoektocht al wat grilliger dan bij de andere, en dat gaat niet altijd zonder slag of stoot. Maar dit is hét moment om samen te exploreren, de onderlinge relatie te laten openbloeien en je hond te laten uitgroeien tot een stabiel, zelfverzekerd en ondernemend individu.

Kortom, mijn tip: zie de puberteit als een tijd van kansen en nieuwe mogelijkheden voor jullie beiden, dat scheelt alvast een pak in frustraties, haha! 

Haar plekje is buiten hoor, vanaf dag 1 daar altijd geweest... 

En dat uitzitten... goede oplossing, maar toch echt wel serieuze streken ineens zo... ik weet niet altijd hoe ik er dan gepast op moet reageren...

Lekker laten gaan, tenzij ze iets doet wat echt niet kan, of wat gevaarlijk is.

Constant maar 'nee!' en 'foei!', daar wordt het voor niemand leuker op en ook niet voor de hond. Die luistert toch al niet en luistert al helemaal niet meer wanneer iets duizend maal op een dag herhaald wordt. 

Lekker mee naar het bos of strand, waar je dan ook maar dichtbij woont, aan de lange lijn en volop laten snuffelen. Ga lekker achter de hond aan, zo kom je op leuke plekjes. 

De hond voldaan, minder streken en jij hebt eventjes rust hihi.