Je vraagt veel van je oudste hond.
Het ging eigenlijk best al moeizaam, en alsnog een pup erbij.
Waarom hebben jullie gekozen voor nog een pup erbij, met 2 kleine kinderen en een moeilijke volwassen reu?
Je kunt je oudste hond nergens de schuld van geven, hij is in allerlei situaties gezet waar hij niet om gevraagd heeft en die niet echt bij hem pasten.
Toch heeft hij zich er altijd goed doorheen geslagen, te lezen naar jouw verhaal.
Nu is hij door nalatigheid van jou in de problemen gekomen met de pup.
Dat kun je hem echt niet kwalijk nemen, alleen jezelf.
Heeft niets te maken met corrigeren, maar met een volwassen reu in een situatie dwingen waar hij zich geen raad mee weet, dat is iets heel anders.
Advies heb ik zo gauw niet, behalve zorgen dat je je oudste reu niet meer zo voor het blok zet.
Zorg dat hij in ieder geval een rustige, veilige plek heeft waar de pup niet kan komen.
En dat hij geen seconde in hoeft te boeten wat betreft aandacht, beweging.
Ik snap ook niet zo goed waarom je er een pup bij hebt genomen. Oudste hond is al niet altijd even makkelijk. Twee jonge kinderen. Het is logisch dat pup naar hem toe wil, dat willen de meeste pups. Is de nieuwe pup ook een reu, of is dat een teefje. Twee zou ik in dit geval sowieso al niet bij elkaar willen hebben ivm krachtige karakters van dit soort honden.
Mijn jongste is ook niet makkelijk met andere honden. Het is omdat mijn oudste twee honden er al zijn, dat zij ze accepteert. Maar ik hoef er geen andere honden bij nemen later als de oudste twee gehemeld hebben. Misschien kan ik het nog wel in goede banen leiden, maar dat gaat mij veel te veel energie kosten. Dus ik neem geen andere hond er bij.
We hadden juist gekozen om er een pup bij te nemen om zowel hem juist een plezier te doen en hem een maatje te geven in huis. Het is een teefje.
Hij is altijd heel erg sociaal geweest naar andere honden. Toen hij wat jonger was leefde hij ook een jaar met een pup in huis ( bij mijn ouders) Het waren toen echt twee vriendjes. Hij was heel erg lief voor die pup echt een papa. Oortjes schoonmaken Eno terwijl de pup in ze voeten bijtte. Ze hadden toen zo een lange bullepees die de pup gewoon van hem mocht pakken of allebei aan een kant kluiven. Vandaar dan we geen problemen met een pup hadden verwacht maar alleen maar goeds.
Ik zou het zelf niet zozeer als een correctie zien, maar als een verdediging van zijn eetbak.
Je weet niet wat de pup deed, wat er aan de uithaal vooraf ging, want je was niet in de buurt. Honden die hun eten zeer ernstig nemen en geen concurrentie dulden, kunnen stevig aanvallen als er een andere hond zich toch komt opdringen en dat kan tot ernstige gevechten leiden.
Wijze les: blijf aanwezig als de honden eten en neem eetbakken meteen weg als ze leeg zijn, zo is er geen bron van ergernis/ruzie meer.
Hoe gaat het met de pup? Geneest ze goed? Is er blijvende schade?
Eigenlijk maakt het mij niet echt uit of het nu verdedigen van een voerbak was, of een correctie. Wat het ook was, ik vind het veel te heftig. Als een hond een gat in de lip heeft en tot op het bot open ligt, dan is dat niet normaal. Helemaal als het een pup is, oudere honden kunnen vaak veel van een pup verdragen. Ik vind dit dus veel te ver gaan.
Ik weet zo niet wat ik je aanraden zou. Als je hond met volwassen honden wel sociaal is, dan kun je wachten tot de pup ook sociaal is. Maar again, dit is een hele heftige reactie. Het kan ook zijn dat je pup een behoorlijk pittige hond is, waardoor je oudste gedacht heeft dat zo'n heftige reactie nodig was. Maar dan nog vind ik dit te ver gaan. Ik vind het geen sociaal geaccepteerd gedrag om een pup zo toe te takelen.
Wat me nog wel even opvalt: zowel bij het incident met het kind als dat met de pup schrijf je dat het die dag of die avond hectisch was. Dus veel drukte. De hond heeft een bazig karakter en wil de dingen graag regelen of controleren (tenminste, zo interpreteer ik het uit je tekst). Het kan dat bij te veel impulsen (hectische situaties), zijn hoofd een beetje overloopt, en hij daardoor een korter lontje krijgt en sneller in agressie schiet.
Je schrijft dat ie nu naar de dagopvang gaat. Bekijk of dit niet te veel van hem vergt. Ook al ligt ie daar rustig 'alpha' te wezen, zijn hoofd staat niet stil, hij houdt alles in de gaten, wil controle houden. Dat vergt veel aandacht. Dus let op dat dit niet opnieuw te veel impulsen worden in combinatie met je thuissituatie, dat het niet allemaal opstapelt en dan opeens opnieuw de vlam in de pan slaat.
Ik denk dat je hond zulke hectische situaties niet aan kunt. Je zult denk ik op zijn minst met een terugtrek-plekje moeten komen voor zulk soort dagen.
En ja, ik vind deze reactie ook té, zeker reu-teef, en volwassen-pup. Maar dat versterkt alleen maar mijn idee dat je je hond toch echt moet beschermen tegen hectiek, daar kan hij duidelijk niet tegen. Of het goed blijft gaan met de pup is ook gissen, het kan nét de druppel zijn qua wat hij aan kan aan onrust.
Ik moet nog even wat kwijt :). Want hoe meer ik er over na denk, hoe zorgelijker ik de situatie vind.
Een echte alpha zal niet de behoefte voelen om een pup zo dusdanig te corrigeren. Dus dat hij het wel doet (helemaal als het bij een pup gebeurt) zegt mij dat hij waarschijnlijk meer probeert om alpha te zijn, dan dat hij het ook echt ís. Want anders zou hij zo heftig niet reageren op een pup. Wat ook verklaart waarom hij in hectische situaties ook heftiger reageert, omdat hij de controle kwijt raakt.
Een hond die denkt dat hij alpha is of moet zijn, kan deze verantwoordelijkheid vaak helemaal niet aan. Helemaal niet in onze mensensamenleving. Zo'n hond heeft vaak baat bij een baas die ook daadwerkelijk de baas is. Zodat hij weet dat als het hectisch is oid, hij niet degene is die het moet regelen. Overigens kan het best zijn dat zo'n hond bij de opvang die alpha rol prima aan kan, omdat je daar van doen hebt met een groep honden. Ze spreken elkaars taal en begrijpen elkaar.
De ridgeback is ook wel een ras met een pittig karakter die vaak snel het gevoel heeft dat hij degene moet zijn die alles moet regelen. Alles in de gaten moet houden. En zo lang hij alles kan overzien, lukt dat wel. Maar als het te hectisch word, dan lukt het niet meer.
Dus ik denk dat jouw hond er heel veel baat bij kan hebben als jij die verantwoordelijkheid van hem afneemt. Want zo lang hij denkt dat hij zich moet gedragen als alpha, zal hij ook het bijbehorende gedrag laten zien. En over het algemeen kun je daar prima mee leven, heb ik het idee. Maar met kinderen in huis die vriendjes mee brengen, wil je geen hond die meent dat hij de vriendjes moet corrigeren, omdat hij de situatie niet meer kan overzien. Dat risico moet je niet willen nemen. Niet met honden, maar helemaal niet met mensen. Laat staan met kinderen.
Dus ik zou kijken naar een van deze opties: of met een gedragstherapeut aan de gang om de hond te leren dat hij niet alles hoeft te regelen, of ik zou kijken of je deze hond misschien moet herplaatsen. Want de kinderen en de hond allemaal uit elkaar houden, dat gaat lastig worden. Je kinderen zijn nu nog jong, maar ik ben toch bang dat als het zo blijft, er echt iets mis kan gaan. Dan komt de hond in een achterafkamertje terecht, of in een kennel in de tuin als de vriendjes thuis zijn. Dat is voor zo'n hond geen optie, daar maak je 'm alleen maar ongelukkig mee. Zulke problemen moet je voor zijn.
Overigens, ik denk dat mensen die ervaring hebben met de Ridgeback je ook wel goed kunnen helpen. Helemaal als ze al langere tijd ervaring hebben met dit ras. Ik zou de rasvereniging van de Ridgeback eens een berichtje sturen, of ze iemand weten met een schat aan informatie over het ras die je kan en wil helpen met tips en tricks.
En bedenk ook: je wilt het beste voor je hond. Als het aan komt op herplaatsen, dan hoef dat niet verkeerd te zijn. Het kan zijn dat jouw hond het veel beter doet in een gezin met geen kinderen en een voorspelbaar, dagelijks patroon. Met een baasje die hem de leiding kan bieden die hij nodig heeft. Als jouw hond het daar beter op doet, dan zou je herplaatsen echt serieus moeten overwegen.
Dus m.a.w. doe de hond maar weg, hoef je geen aanpassingen te doen en is het mooi opgelost. De hond die er eerst was, mag ophoepelen, vind ik wel heel kort door de bocht Dobber. Zeker zo op afstand gezegd, want je was er niet bij.
De optie goede GT, met de nadruk op goede want er zijn ook veel zelfverklaarde GT's die complete idioten zijn, is wel een idee. Denk dat er gewoon teveel tegelijk op deze hond afkomt. Baasje schreef zelf dat het op dat moment heel druk was, zij waarschijnlijk gejaagd en de hond voelt dat aan, net op dat moment komt de pup, waarvan we ook niet weten wat er net voorviel, in de buurt van zijn etensbak.
Waar ik ook wat van krijg is die onzin dat een volwassen hond een pup altijd leuk moet vinden en ze niets mag doen, want dan is dat zogezegd afwijkend gedrag.
Lees dit artikel maar, dat is een stuk dichter bij de waarheid en zeker van toepassing op de hond van TS :
https://www.moniquebladder.nl/introduceren-pup/
Op de korte termijn zou ik de oude hond en pup scheiden als je even geen aandacht hebt en tijdens t eten.
Best kans dat het beter gaat als de pup ouder is.
Om conflicten te voorkomen is apart voeren en ze echt niet bij elkaar kunnen tijdens het eten sowieso beter.
En of de correctie te hard was..tja je was er niet bij. Dus is vind ik niet te beoordelen. (Toevoeging: Al kan ik afloop met dergelijke schade geen correctie noemen)
Echter weet ik wel dat waren het mijn honden geweest ik ze heel veel al dan niet altijd apart van elkaar zou houden
Heel veel sterkte. Ik hoop dat de pup goed hersteld en geen problemen gaat krijgen met andere honden.
Wat je over de puppytijd van de Rodesian Ridgeback schrijft is bij mijn weten normaal bij dit ras.
Verder moet ik zeggen dat ik nog nooit mensen ben tegen gekomen die naast een Rodisian Ridgeback nog een andere hond hadden. (Kan toeval zijn). En die, die ik zag hadden eigenlijk nooit interesse in andere honden.
Ik weet dus niet of het ras wel of niet bekend staat om beter alleen gehouden te worden. Maar is puur wat me is opgevallen.
Maar ik heb ze ook nog nooit in conflict gezien. Omdat ze op voorhand zelf uit de weg gaan. Maar die ruimte moet er natuurlijk wel zijn.
Nogmaals sterkte
Alfa hond?
Sorry hoor, tiran past beter.
En jawel een oudere hond die een pup zo zwaar corrigeert, daar scheelt iets mee.
corrigeren..neen dit is gewoon keihard bijten.
En dan nog eens bijten naar het kind....
Dit is zeker geen " sociale" hond.
Gescheiden houden gaat het niet beter maken, integendeel.
Neem zo vlug mogelijk (voordat de pup verpest is) contact op met een goede gediplomeerde hondentherapeut.
Joh, je leest toch nergens dat ik zomaar zeg dat de hond op moet hoepelen? Ik zeg dat ze hulp moet zoeken bij een goede gt, of bij kenners van het ras. Maar dat herplaatsen zeker niet een weggegooide optie moet zijn. Je moet me geen woorden in de mond leggen.
En wb. het corrigeren van een pup: natuurlijk corrigeert een volwassen hond een pup. Maar een correctie die de pup tot op het bot openligt? Waarbij de tanden los in de kaak staan, vanwege een scheur in het bot? En een wang die over 4 cm lengte open ligt? Dat noem ik inderdaad 'afwijkend gedrag', om het nog maar heel zwak uit te drukken.
Eens met Dobber. Herplaatsen is soms de beste keuze en zeker niet altijd slecht. Ik zou het zelf doodeng vinden om een hond die ooit gebeten heeft in huis te hebben in combinatie met kinderen.
Mijn rottweilers kunnen heel veel van kinderen hebben en als het ze te veel wordt gaan ze weg uit de situatie. Het is dus niet dat ik het eens ben met de optie herplaatsen, omdat ik grote honden eng vind.
Eigenlijk verbaast het me dat je er een pup bij genomen hebt. De oudste hond is hier niet stabiel genoeg voor.
Dus voor de veiligheid alleen al zou ik de oudste hond herplaatsen naar een baas zonder kinderen die in een rustige omgeving woont. En als je dat niet wil, dan maar een ander huis voor de pup.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?