Mijn lieve Nena is niet meer

Mijn lieve immer vrolijke Nena is niet meer. Mijn 6 jarig hondje was vrolijk, actief, lief en zelfzeker. Ze is gezond gaan slapen op ons bed, vrolijk, en op 4u snachts is ze beginnen braken. Ik heb de dierenarts gebeld en die zei dat ik best nog kon wachten, dat het geen spoedgeval was maar ik voelde dat er iets serieus mis was, een buikgevoel denk ik want op zich braken honden wel meer. Ik ben om 7u in de ochtend met haar naar de dierenkliniek gereden waar ze haar aan het infuus hebben gelegd. Ik ben tot half tien bij haar blijven zitten tot ze sliep. Ik mocht niet blijven maar ze zeiden dat ze aan de beterhand was en dat ik in de namiddag op het bezoekuur mocht komen. Om 11u heb ik zelf gebeld en was ze rustig aan het slapen. Een half uur later ging mijn gsm en zeiden ze dat Nena zo hard aan het afzien was dat ze het niet meer zou uithouden tot wij er waren. Ze hadden haar nog aan de zuurstof gelegd maar het mocht niet baten. Ze hebben haar een spuitje gegeven om haar uit haar lijden te verlossen. Wat is er in godsjammerlijk gebeurd. Hoe kan een jonge sterke vitale hond in een tijdspanne van 8u sterven. Ik voel me verschrikkelijk schuldig. Heeft ze iets van de grond gegeten en had ze een bacterie? Had ze al iets? Wat heb ik gemist? Er was niets aan haar te zien toen we gingen slapen, ik heb met haar op bed nog liggen knuffelen en ze was nog aan het rollen. Ze heeft op geen enkel moment koorts gehad..Mijn vriend en de dierenartsen zeiden dat ik kon wachten tot het spreekuur, het was geen spoedgeval. Ik heb niet geluisterd en ben met haar naar de dierenkliniek gereden maar het heeft niet meer geholpen. Mijn kleine, lieve meid. Het voelt alsof ik je in de steek heb gelaten maar ik had alles voor haar gedaan. Ze is alleen gestorven en ik voel me de grootste schurk op deze planeet dat dat is moeten gebeuren..Waarom, waarom, waarom. 

He bah wat ontzettend naar en onverwacht. Heeel veel sterkte om dit te verwerken 

Heb je er over nagedacht om de doodsoorzaak te laten onderzoeken? Wellicht geeft dat een stukje rust... of in ieder geval duidelijkheid. 

Oh, wat een vreselijk verhaal. Zo'n jonge, gezonde hond op zo'n manier uit je leven weg. En ook dat ze alleen is gestorven. Wat een nachtmerrie.

Zoals Marijke al schrijft, geeft het je misschien rust als je een autopsie laat doen.

Heel veel sterkte met de verwerking van dit grote verlies en intense verdriet.

We hebben beslist om dat niet te doen omdat wat de doodsoorzaak ook is, ik zal me bij alles verwijten maken. Blijkbaar is de doodsoorzaak na een autopsie dikwijls heel vaag. Bv. Gestorven door hartfalen maar hoe komt dat dan? Ik hou mijn honden zo goed in het oog, ga voor het minste naar de dierenarts en dit heb ik niet zien aankomen. We gaan haar morgen groeten in het crematorium en nemen ons ander hondje mee om afscheid te nemen. Ik voel me het allerslechtste baasje ter wereld omdat ik haar niet kunnen redden heb, dat was toch mijn taak als haar baasje, om haar te beschermen. Ik heb gefaald daarin.

Wat vreselijk!

Hebben ze in de dierenkliniek dan niets kunnen verduidelijken?

Persoonlijk had ik toch willen weten of dit vergiftiging was (bloedtest). Want als dat zo is, loopt er ergens in je buurt een hondenhater rond en kan het opnieuw gebeuren...

Zo ontzettend verdrietig dat je op deze manier je hond verliest, ik wens je heel veel sterkte toe!

Ze hebben bloed getrokken en daar is niets bijzonder uitgekomen vreemd genoeg. Ze had enkel lichte dehydratie van het braken en haar rode bloedcellen waren wat verhoogd maar dat kan van de dehydratatie. Organen waren in orde, geen lever of nierschade..Ik kan het niet begrijpen

Wat erg 

Ik snap je schuldgevoel helemaal, ik heb zelf m'n vorige hond op gruwelijke manier verloren en weet hoe dit een gat in je hart vreet. Ook al héb je er helemaal geen schuld aan, toch maalt het de hele tijd door je hoofd.

Maar als de dierenkliniek niet eens weet wat er aan de hand was, kon je het zelf ook niet weten, natuurlijk.

Ik hoop dat je het, in tijd, een plaats kan geven. Nogmaals heel veel sterkte!

Jammer dat je geen autopsie laat doen. Had ik zelf wel gedaan, al is het maar om herhaling te kunnen voorkomen bij een andere hond. 

Was het geen maagtorsie? 

Verschrikkelijk!!!

Jeetje wat erg en zO verdrietig....ze was ziek dat is bevestigd de avond ervoor, maar dat ze  jou vertelde , geen spoed  kijk het nog maar even aan, de volgende dag is ze er niet meer, ik zou sectie laten doen, nu blijf je met vragen zitten...

Je bent geen slecht baasje, ben je mal, je hebt de dierenarts gebeld , die vonden het geen spoed, de volgende dag heb je haar naar de kliniek gebracht, Ellen meer heb je niet kunnen doen, ze is ziek geworden en heeft het niet gehaald, echt je hebt zorggeboden, falen heeft er niets mee te maken, je hebt goed gehandeld Ellen

" Jeetje wat erg en zO verdrietig....ze was ziek dat is bevestigd de avond ervoor, maar dat ze  jou vertelde , geen spoed  kijk het nog maar even aan, de volgende dag is ze er niet meer, ik zou sectie laten doen, nu blijf je met vragen zitten... "

Willemijn _ baasje van Bams _ en Ogin

Ze is om 4u midden in de nacht ziek geworden, heb dan gebeld maar de dierenarts zei dat braken geen spoed is, ze had ook geen koorts of zo. 3u later, om 7u in de ochtend met haar toch gereden naar de dierenkliniek waar ze daar naast het braken ook bloederige diarree kreeg. Zeer zeer snel gegaan. Sectie is te laat en elke uitkomst gaat toch vreemd zijn en ook nog vragen oproepen omdat ze (ogenschijnlijk) kerngezond was/leek.

Ellen je hebt goed gehandeld, zorg geboden daar waar nodig, dat ze het niet een twee drie geen spoed

vonden dat is verschrikkelijk, maar jij hebt niet gefaald Ellen....de volgende dag ben je direct naar de kliniek gegaan....

Eens met Willemijn, je hebt het goed gedaan en ondanks de laconieke houding van de dierenarts heb je toch geluisterd naar jouw eigen gevoel. Dat vind ik juist zo goed van je.

En we weten het allemaal hier: schuldgevoel ligt al snel op de loer en is een hele lastige emotie om los te kunnen laten. Maar je hoeft je totaal niet schuldig te voelen. Je bent trouw gebleven aan Nena, voelde dat het niet goed zat, hebt direct gebeld en bent zo snel als je kon naar de dierenarts gegaan: houd daar aan vast!

Heel veel sterkte.

Heel veel sterkte weet weten hoe pijnlijk het is we voelen ons allemaal schuldig en toch doe je wat je kan voor je lieverd heel veel sterkte leef erg met je mee 

ach wat triest dit 

...je hebt gedaan wat je kon..en de kliniek ook.

Het mocht gewoon niet zo zijn...en dat is ongelofelijk triest.

Jammer wel dat kliniek niet eerder belde zodat je er kon zijn...al was verloop misschien wel heel snel en heftig.

Ik zou persoonlijk ook geen autopsie laten doen.

Je krijgt je lieverd er niet mee terug en het is nog hartverscheurender om nog eens aan haar lijfje te laten "rommelen"

Heel veel sterkte...het kost tijd om zoiets een plekje te kunnen geven.

Ellen wat verschrikkelijk naar voor je. Niet te bevatten.

Heel veel sterkte.

Ik heb ook een heel groot schuldgevoel doordat ik in paniek was na de zoveelste aanval van epilepsie ( denken we ) en met mijn allerliefste net geen 10 jaar cocker naar de DA ben gereden en haar daar achter moest laten en de volgende dag ging ik erom omdat ik een raar buikgevoel had dat het niet goed ging met haar, mocht haar niet meenemen omdat ze plat was van de valium , mocht haar eerst niet zien ook ,maar na lang aandringen mocht ik haar zien , ik vergeet nooit het gejammer van haar toen ze mijn stem hoorde ,  de volgende ochtend belde de DA  dat ze het niet overleefd had, ik moest haar de eerste keer meegenomen hebben en daardoor moet ik met het oneindige schuldgevoel leven dat ik haar heb achtergelaten , nooit laat ik nog een dier alleen , ze mogen zeggen wa ze willen , ik blijf erbij tot de dood!!Zo een schuldgevoel heb ik van mijn leven nog nie gehad, kan er nu nog nie over praten zonder te wenen!

Ellen en Martine wat triest.....17 juli werd mijn hond ziek,18 juli opgenomen ze konden niks vinden.....Ik zei ik kom mijn hond ophalen nu,toen we thuis kwamen is hij  2 uur later bij ons gestorven,wat ben ik blij dat ik zo naar mijn gevoel heb geluisterd.

Maar voel jullie echt niet schuldig,jullie,ik hebben onze hond niet achtergelaten.

We hebben met hart en ziel van ze gehouden en ze de zorg  gegeven die ze nodig hadden.

 Wij hebben toch geen moment gedacht dat onze honden zo vlug zouden sterven? Dat konden wij maar ook de da's niet zien aankomen.

Ik wens jullie ook heel veel sterkte om alles te verwerken en een plaatsje te geven.

Heel veel sterkte weet hoe het is ook

Wat erg om op deze manier je hond te verliezen. Heel veel sterkte.