Nova heeft lymfeklierkanker

Vooraf: aub geen negatief commentaar, ik ben erg kwetsbaar op dit moment.

Ik kan niet geloven dat ik nu dit topic open. Ik ben erg bang voor het commentaar dat zal komen, maar ik heb advies nodig, ik overzie het in deze emotionele staat niet meer.

Ik ben hier al erg lang niet meer geweest, maar ik moet het ook kwijt.

Begin juni voelde ik ineens twee kleine knobbels in de keel van mijn witte herder, Nova. Dit is mijn prinsesje, mijn baby, die al (pas?) zes jaar bij ons is, twee jaar na het begin van mijn relatie. Ze is ons kind en zo een groot deel van de familie.

Nova heeft veel gedragsproblemen waardoor we ons leven eigenlijk compleet op haar aangepast hebben, om alles voor haar zo fijn mogelijk te maken na ontelbare gedragsdeskundigen bezocht te hebben. Toen ineens kreeg ze maagdilataties (minstens eens per jaar, we hebben er 3 achter de rug) waar we godzijdank steeds heel vroeg bij waren. Één zware maag/darm operatie, en hele processen met voedselallergieën. Kortom, Nova is een zorgenkindje. Net zo een pechvogel als ik ben. 

Begin juni dus naar de dierenarts, opgezette klieren, aangeprikt, en de dierenarts zei dat hij de kans op kanker erg klein vond. Voor de zekerheid aanprikken. - Belangrijk feitje: de dierenarts is echt enorm met ons begaan en voelt zich ook enorm rot nu - Kwam zo goed als niets uit. 1 prikje waar over getwijfeld werd, maar zo weinig, en de calcium was prima (volgens DA kan verhoogde calcium op kanker duiden). Mijn man en ik hebben haar vanaf dat moment geen minuut alleen gelaten. We hebben een soort nachtdiensten regeling zodat ze zelfs dan niet alleen is, er waakt altijd iemand over haar. Twee weekjes afwachten en weer aanprikken. Ondertussen wel koorts, en verhoogde ontstekingswaarden, dus we gingen uit van een ontsteking en een kuurtje zou moeten helpen. 

Dat klopte, ze was weer levendig, at weer goed (nog steeds trouwens), en de knobbels slonken, top. Na twee weken weer geprikt, en even zonder kuur proberen. Een week later de knobbels weer terug, direct enorm. Weer aangeprikt. Nog steeds koorts, nog steeds hoge ontstekingswaarden. Dit is nooit minder geworden. Weer een kuurtje, want de uitslag was nou eenmaal hetzelfde. Vorige week vrijdag stond ik er weer, ze had ineens vele ontstekingen (poot, oog, oren). Weer aangeprikt.

Ik heb intussen dus deze nachtdiensten aangehouden, en ondertussen examens gehad. Het is hectisch. In het begin heb ik dagen zitten janken door het woordje kanker, terwijl de kans zo klein was. Iedereen om me heen deed zo positief, het is waarschijnlijk gewoon een fikse ontsteking, joh! Oké. Afgelopen maandag stond ik weer bij de dierenarts, om weer een uitslag te krijgen en controle. Niet eens meer aan het woordje kanker denkend. Om de dierenarts met tranen in zijn ogen te horen vertellen dat de uitslag nu compleet anders was. Het is doorgestuurd naar Utrecht, en over een week horen we als het goed is meer, de officiële uitslag. Hoewel het volgens mij aardig duidelijk was nu al. Ik ben blij met dat mijn dierenarts zeker wil zijn.

Jankend heb ik op de parkeerplaats mijn man aan de telefoon gehad, belangrijke mensen in ons leven een berichtje gestuurd. Een uur moeten wachten voor ik durfde te rijden. Met tranen over mijn wangen rollend typ ik dit nu. 

Want de opties ...

Er is chemo, dat kunnen we doen. Maar Nova is heel onzeker, de dierenarts geeft haar heel veel stress. Met haar naar een nieuwe locatie gaan, haar door al die onderzoeken laten gaan, niet in contact mogen komen met de andere hond.. Ik vind dat heel heftig klinken. Het heeft het meeste kans op haar helpen, maar zou eigenlijk alleen levensverlengend zijn (is wat google me verteld heeft) en niet levensreddend. Zo'n 2 jaar, het komt eigenlijk altijd terug. Is dit haar alle stress aandoen wel waard?

(Let op, geld maakt in deze keuze echt geen donder uit, ze is overal voor verzekerd, ook voor chemo)

Een andere optie is (volgens mij, ik heb het niet eens goed mee gekregen allemaal) prednison. Dat is puur symptoombestrijding volgens mij. Ik wilde dat ze absoluut geen pijn had dus dit is al gestart. (Blijkt achteraf geen slimme keuze met chemo te zijn maar goed, ik handelde uit emotie) Na 8 uur moest ik verschil zien.

Ze is weer levendiger dan eerst, en eigenlijk is het gewoon een vrolijke, blije hond waarbij alles prima is. Maar, ze ademt heel erg moeilijk. Niet zo gek ook met die joekels die op haar luchtpijp duwen. Ze kan vaak niet slapen en haar rust pakken omdat ademen te lastig is. Ze wilt heel graag spelen, maar dat lukt dus niet, omdat ze te snel geen lucht meer krijgt.

De levensverwachting is zo'n drie maanden.. Ik heb het idee dat ze wel degelijk veel pijn heeft maar het gewoon niet laat zien. Natuurlijk is ook de allerlaatste optie, inslapen, door mijn hoofd gegaan. Dit wil ik helemaal niet want ik wil haar niet kwijt, maar wat als dat het beste voor haar is.. Maar ze is nog zo levendig, zo jong! Maar zo moeilijk kunnen ademen, is dat wel een leven?

Ik weet het niet meer. Ik heb echt geen idee wat nu het beste voor haar is..

Meis wat ontzettend verdrietig... negatief commentaar ? Dat geeft niemand je hoor, het is toch verschrikkelijk als je dit bericht krijgt dat je lieverd dit heeft...snap dat jullie helemaal van slag zijn en het even niet weten wat te doen...advies kan ik je niet geven, je zou in gesprek moeten gaan met je dierenarts wat de beste keuze is, een chemo drie maanden levensrekkend of je dat zou doen is aan jou...ik wil je heel veel sterkte toewensen.

ahh, dat is heel erg.

De enige tip die ik je kan geven is dat je je gevoel moet uitschakelen en met je hoofd een beslissing moet nemen. In dit soort situaties is je gevoel meestal niet rieel.

Met mijn vorige hond stond ik ook voor deze keuze. Die was ook pas 6,5. Ik heb gekozen voor hem, zijn rust, Terwijl mijn gevoel zei dat ik hem moest laten helpen.

Het is jouw keuze, maar het gaat om het welzijn van je hond.

Heel veel sterkte met je beslissing en wat je ook doet, niks is verkeerd

Wat ontzettend heftig. 

Jullie zijn de enige die kunnen bepalen wat het beste is. 

Op voorhand heb ik altijd gezegd dat chemo voor mij een stap te ver is, maar dat is "makkelijk" zeggen als je zelf niet voor de keuze staat. 

Vooral als je aangeeft dat ze zo veel stress ervaart van de behandelingen zou dat voor mij heel zwaar meewegen. 

Misschien is er nog iets wat ervoor kan zorgen dat ze weer goed kan ademen? Zodat je iets ruimte hebt om te het slechte nieuws te verwerken. 

Bespreek sowieso de opties nog in rust met de dierenarts zodat je alle info duidelijk hebt. Neem desnoods iemand mee die er iets verder vanaf staat en het dus goed kan aanhoren.

Ik wens jullie in ieder geval heel veel sterkte. 

Oo wat heftig....lieve Nova...heb haar toen in het echt ontmoet..

Geloof het of niet...wij hebbene exact het zelfde mee gemaakt met onze vorige hond Ziko. Die waa 8 jaar en er werd geconstateerd ook lymfeklierkanker geconstateerd.....

Wij kregen ook de opties chemo, prednison of afwachten. Chemo was voor ons geen optie....Ziko was net als Nova...enorm nerveus voor de dierenarts......en wij wonen in Limburg en moesten voof de chemo naar Utrecht. Ziko vond auto rijden ook niet geweldig...dus hem telkens die rit aan doen en dan ook nog bij de dierenarts...nee....wij kregen overigens maar een half jaar verlenging...

Prednison...ja 1x geprobeerd en hij leefde inderdaad op...maar storte daarna ook weer in....:( helaas zat bij hem de tumor gewoon op een ongelukkige plek...namelijk achter de maag. Dus hij wilde en kon niks eten....

Hoe moeilijk het was hebben we gewoon afgewacht en van hem genoten....we konden niks anders.....niet wat voor hem geschikt was....want ik wilde hem de stress van de dierenarts gewoon besparen.....en voor een verlenging van een half jaar...was die stress het hem ook niet waard. 

1 maand naar de diagnose hebben we hem moeten laten inslapen :( hij was op...geestelijk niet...maar fysiek werd hij steeds magerder...omdat hij bijna niks meer at. 

Ik kan je alleen maar meegegeven....kijk naar Nova...kijk wat zij wilt en wat voor haar het beste is. Hoe moeilijk het ook is.....heeel veel sterkte....ik weet wat je doormaak :( 

Wat erg. Ik kan geen tips geven alleen me aansluiten bij wat de anderen zeggen, kijk naar Nova. Heel veel sterkte.

Hier ook meegemaakt mijn lieve Tosca 12 jaar.

Tumor drukte op haar luchtpijp ze zou stikken,chemo en misschien een half jaar langer leven,voor wie doe je het dan?

ze heeft even prednison gekregen een grote ellende,een week na de uitslag heb ik haar laten inslapen.

De gedachte dat ze zou stikken,dat had ik mijzelf nooit kunnen vergeven.

Het is triest,ik wens je veel kracht en wijsheid toe.

Ik denk dat je nu vooral moet doen wat voor Nova goed is.
En daarbij ken jij haar het beste.

Hier ook een hond met een tumor gehad en ik heb hem (voor mezelf te snel) losgelaten.
Maar het was geen leven meer voor hem, al wilde hij zelf nog wel 100 jaar bij mij blijven.

Wat een pechvogel is je hond.

Heel triest nu die rottige kanker.

Ik zelf zou niet voor chemo kiezen.

Prednison geneest niet, maar geeft vaak tijdelijke opleving. Probeer van de laatste tijd, die je hond nog in acceptabel welzijn gegeven is, te genieten van Nova. Je ziet en merkt zelf wanneer het leven niet meer waardig is voor Nova. Laat haar niet langer lijden, omdat jij geen afscheid kan nemen. 

Volg je intuïtie. Nova geeft zelf aan wanneer het genoeg is.

Heel veel sterkte en wijsheid om de moeilijke beslissing op tijd te nemen.

Bah wat een naar bericht, Nova is net zo oud (uit 2013) als Obi begrijp ik. Veel te jong dus... 
Mijn vorige hond kreeg prednison in zeer hoge dosis toen hij longkanker had. Dat doe je echt om het leven langer dragelijk te maken en dat gaat daarmee ook; mijn hond had weer goede en leuke momenten, zelfs met ver gevorderde longkanker. Hij heeft nog van alles gedaan in zijn laatste weken zoals biefstuk gegeten etc. Prednison is een lapmiddel, het geneest inderdaad niets maar dat het nergens goed voor is, is natuurlijk ook niet waar. Het heeft mijn hond nog wat extra tijd gegeven b.v. Misschien kun je er Nova's leven nog enige tijd dragelijker mee maken wanneer je niet kiest voor de chemo. Dat is in ieder geval meer dan wat je nu hebt of krijgt. 

Chemo is wel heel heftig, daar zou ik alleen aan beginnen als de kans op slagen echt groot is. Ik zou je goed laten voorlichten bij de dierenarts, persoonlijk denk ik dat de lymfeklieren een zeer lastige plek is. Chemotherapie is gewoon een hell, een milde variant daarvan bestaat niet. Ik zou alles goed laten bezinken en nadenken wat het beste is voor Nova. 

Sterkte... 

Ik begrijp jouw verdriet...heb bij mijn zusje haar hond bijna net hetzelfde meegemaakt.

Het spijtige is dat haar vriend geen afscheid kon nemen van haar(nog naar NL gereden vanuit BE, naar verschillende klinieken voor pijnbestrijding en chemo enz) 

Uiteindelijk ademde de hond zo moeilijk(ze kon niet meer eten/drinken doordat het gezwel op haar tong en keel zo groot werd) dat ze voordat ze volledig zou stikken, toch ingeslapen werd.

Denk aub in het belang van de hond, het is de stress niet waard(voor jullie beiden niet).

Geniet van elkaar en wees er op tijd bij als je hond aangeeft dat het niet meer lukt.

Oh wat erg voor je

Heb geen tips maar wou je toch even sterkte wensen 

Vreselijk zeg. Heb je al naar cbd olie gekeken? Die tip kreeg ik vandaag voor de hond van een kennis met kanker. Behandeling ook geen optie meer met uitzaaiing in de lever. Chemo zou rond de 750 euro per maand zijn met het risico op een flink zieke hond en zonder garantie van langer leven. Zij gaan het toch proberen met cbd olie in overleg met de dierenarts. Het schijnt tumoren tot stilstand te kunnen brengen. https://www.mediwietsite.nl/video-hoe-rick-simpson-geneeskracht-wietolie-ontdekte/. Voor honden is er ook een variant. Op Google vind je meer hierover. De dosis kan in overleg met de dierenarts.

Heel veel sterkte. 

Oh :(... Wat een verschrikkelijk naar bericht. 

Het erge aan dit soort dingen is dat leeftijd er in principe niet toe doet. Een hond van 2 kan net zo ondraaglijk lijden als een hond van 15. Maar juist als een hond nog jong is, is het zo moeilijk om ze te laten gaan... Ik denk dat je op zo'n moment echt moet kiezen voor de hond. Zes jaar is nog heel jong, maar met zo'n prognose en zo'n moeite met ademen, dan keldert de kwaliteit van leven wel enorm naar beneden... 

Hoe moeilijk het ook is, kwaliteit gaat boven kwantiteit. Je kunt wel beginnen met chemo, maar er zijn bij dit type dus al geen goede vooruitzichten op de lange termijn? En chemo is echt wel heftig hoor... De hond voelt zich dan helemaal niet goed, mag geen contact met andere honden e.d. Dat zou voor mij geen optie zijn als het niet echt goede prognoses gaf. 

Prednison is een paardenmiddel... Meestal geven ze dat ook maar heel kort. Een vriendin gaf het ook een aantal weken. Als de hond al niet gelukkig was vanwege de pijn, dan werd hij het wel vanwege de bijwerkingen. 

Ik zou heel goed naar Nova blijven kijken, maar ik heb het idee dat je eigenlijk die van binnen al een beetje weet wat voor Nova de beste optie is?

Wat verschrikkelijk om te horen. Dat je liefste prinsesje dit moet overkomen 

Ik heb geen tips en geen raad. Luister ook na je eigen gevoel. Jij kent jou hond als geen ander. 

Ik wil je heel veel sterke wensen. Wat je besluit ook is. Je doet het uit liefde voor Nova. 

Wat een vreselijk nieuws hebben jullie gekregen. Helaas moeten jullie zelf beslissen wat jullie gaan doen. Ik denk dat ik niet voor chemo zou kiezen. Ik denk namelijk dat het teveel stress en pijn geeft in verhouding met de tijd die je erna krijgt. Vergeet niet dat je nooit te vroeg afscheid kan nemen maar wel te laat. 

Hoi Denise wat een verschrikkelijk nieuws voor jullie!!

Ik kan mij heel goed voorstellen dat dit een soort mokerslag is!!

Hoe je over Nova schrijft is alleen maar echt liefdevol en zorgzaam.

Als ik jullie was zou ik inderdaad no een gesprek met de DA aan gaan omdat door de emoties welke heel begrijpelijk zijn evt wat dingen zijn ontgaan.

Laat anders de Da de evt mogelijkheden op papier zetten en evt bijwerkingen of neem iemand mee inderdaad die iets meer er vanaf staat en laat deze meeluisteren.

Vraag ook een eerlijk advies aan jouw eigen dieren arts ik neem aan dat deze jullie hond goed kent.

Heel belangrijk is wel dat jullie hond geen pijn heeft en dat men op 1 of andere manier men iets aan de benauwdheid kan doen.

Ik weert van mensen die het benauwd hebben gehad dat het soms kan voelen alsof je door een rietje moet ademen!!

Dat is echt heel zwaar en belastend en zeer vermoeiend.

Als die benauwdheid niet weggenomen kan op zeer korte termijn door ingreep/medicijnen ed zou  wel  dit voor mij zelf de grens zou zijn voor mijn hond als dit zou gebeuren....

Helaas diverse keren de knoop moeten door hakken om voor mijn lieve,zeer trouwe maatjes de zeer pijnlijke beslissing te nemen om hun verder pijn of benauwdheid te besparen!

Je hoopt dat ze in die situatie zelf rustig inslapen helaas gaat dit in principe zeer zelden zo!

Men zegt wel vaker houden van is ook (helaas) laten gaan uit liefde en respect voor de hond.

Hoe hartverscheurend dit ook voor ons zelf is.

Nogmaals hoop dat er wel een behandelplan komt van jouw eigen dierenarts of via een second opinion!!!

Echt waar ik leef erg met jullie mee!!!!

Je schrijft geld speelt geen rol in wel of niet behandelen.

Ik wens jullie heeft sterkte en wijsheid toe in deze verschrikkelijke tijd!!!

Ik hoop wel dat jullie voor nu genieten van elkaar en misschien extra foto's maken van jullie mooie en lieve kanjer!!!!

Misschien een second opinion?

Ik heb ervaring of advies, maar wil je wel heel veel sterkte wensen, een vreselijke diagnose bah!

Ik zou niet weten waarom je negatief commentaar zou krijgen. Je hebt alles gedaan wat je kon doen.

Zelf zou ik niet heel snel aan chemo beginnen. Maar als ik al hoor dat ze bij de dierenarts een stresskip is  en al een onzekere hond is, zou ik al helemaal goed nadenken of ik wel aan chemo zou willen beginnen. Maar ik snap wel dat je vooral bij een jongere hond wat sneller aan chemo wil beginnen als bij een oudere hond.  Maar ik zou ook liever te vroeg afscheid willen nemen dan te laat. Te vroeg ben je nooit, te laat misschien wel.

Je moet doen waar je je zelf goed bij voelt, maar ook het belang/welzijn van de hond in de gaten houden 

veel sterkte toegewenst!

Sorry dat ik zo slecht reageer, ik heb er de mentale capaciteit niet helemaal voor. Weet dat ik alles lees en dankbaar voor de reacties ben.

En met die CBD olie, da's besteld, dank voor de tip! En de second opinion heeft mijn arts zelf al ingeschakeld, daar krijgen we maandag de uitslag van, van de universiteit in utrecht.

Dierenarts belt me dagelijks om te controleren hoe het gaat, het is nu dit eerst afwachten voor er besluiten genomen moeten worden, gelukkig, maar in mijn hoofd is het al zo ver, en kan ik alleen maar huilen.

Rustig aan maar hoor, ik denk dat iedereen daar begrip voor heeft..

Het is ook niet niks om je hondje zo te zien... :( Ik snap dat je er helemaal van overstuur bent.

Je hond je zo zien is zwaar 

Denk dat iedereen wel begrijpt dat je heftig reageert op het moment 

Nogmaals veel sterkte

Dat je overstuur bent is heel logisch hoor, want het is namelijk nooit leuk om je hond ziek te zien en zelf in onzekerheid te zitten. 

Sterkte

Commentaren heb ik bewust niet bekeken jouw verhaal wel.

Bespreek chemo en wat de prognose kan zijn voor je lieve schat ...

Laat indien tumor verwijdert werdt bij je lieve schat testen in labo om te zien of chemo hier op aanslaat..

 Geef het indien ik niet te laat reageer effe tijd dat je het kan rustig bepalen of je chemo gaat geven al dan niet ...

Bespreek alles goed met je dierenarts 

Ik stond voor de keuze chemo of niet begin oktober ...

Heb hier toen ook mijn verhaal gedaan ... en na enkele jaren terug ook commentaren kwamen op men lieve schat yoni ook ergens bang voor de reactiereacties hier ...

Maar ik heb boomer zijn verhaal verteld ....

Om nu even verder te gaan waar ik gebleven was..

Begin okt na diagnose kanker bij boomer .Is gezwel opgestuurd naar labo en getest met chemo paladia na de test bleek deze te werken  .. en zo prognose nog 2 tot 5 jaar zijn. .

Maar werd besproken eerst nog onderzoeken te doen kwa hart echo enz . Toen ontdekte ze dat in milt ook gezwel zat .milt verwijdert en idd ook kanker...

Dit betert mastcel tumor en verspreid zich via de klieren dus uitzaaien waren een feit ..

Dus zou chemo voor zijn confort gegeven worden besloten door geheel dierenartsen team..

Maar de da die boomer behandeld heeft eigen mening en melde dat hij chemo bij eigen hond ook niet zou doen in de situatie die er was.

Ze dachten ook max 6 maand dat boomer nog het ging goed doen maar met 12jarige leeftijd 4 maand ...

Chemo werdt  hier dus oktober 2018 niet gestart.  Zou meer kans gegeven hebben door uitzaaiingen dat door chemo hij er vlugger niet meer zou zijn dan met chemp

En boomer is er nog steeds .

Zijn verhaal staat ook op deze groep...

Boomer zou met geen behandeling geen 13jaar worden en werdt3 juli 13jaar ...

 Eet drinkt speelt nog steeds 

Beetje vermagerd beetje vlugger moe...

 En beginnende bloedarmoede maar we zijn in middels al binnen een week 9 maanden later.

Volg je hart en doe wat je denkt dat goed is ...

Eventueel effe andere da raadplegen enz.

Bespreek de voor en nadelen en beoordeel in belang van je schatje 

Ga je voor chemo al dan niet geniet van elke dag die komt en succes 

Geen advies, alleen, alles wat je doet is goed, als je het het in goeddoen naar je hond toe is. 

Sterkte. 

Nova is enorm verslechterd waardoor we besloten hebben dit niet langer door te laten gaan, dit is haar laatste avond bij ons. Morgenmiddag is haar tijd om te gaan.

Heel veel sterkte. goed dat jullie naar Nova hebben gekeken, jullie hebben vast de juiste keuze gemaakt. 

Wat triest dat de verslechtering zo snel is gegaan. Jullie doen er goed aan Nova uit haar lijden te verlossen.

Heel veel sterkte.