Hoi allemaal!
Ik ben nieuw op dit forum dus hoop dat ik dit in de juiste categorie plaats en dat dit een juiste vraag is voor dit forum.
Ik zou heel graag een hond willen aanschaffen. Bij mijn ouders hebben we altijd honden gehad en ik woon nu een half jaar op mezelf en ik mis ze erg. Laatst was een van de honden van mijn ouders hier en dat vond ik dan ook erg leuk, de aanwezigheid van het beestje en het lekker wandelen ermee vooral.
Nu zit ik er dus over te denken om zelf een hond aan te schaffen. Het probleem is dat bijna iedereen in mijn omgeving het me afraadt, waardoor ik nu geen idee heb of het nou echt onverstandig is of niet. Even wat dingen over mezelf en de omgeving hier: ik woon samen met mijn vriend in een appartement, zonder tuin. We hebben een lift. Ik studeer en werk daarbij een ongeveer twee dagen per week en mijn vriend werkt 32 uur per week. Ik ben dus redelijk veel thuis op dit moment, maar dat kan volgend jaar veranderen. Ik snap dat ik een jonge hond, die lekker veel naar buiten wilt, weinig te bieden heb en dit is dan ook niet waar ik naar op zoek ben. Ik vind het zelf niet verantwoord om een pup te nemen, omdat we daar gewoon niet vaak genoeg voor thuis zijn. Ik zit nu dus te denken aan een hond uit het asiel, die al wat ouder is, en niet al te groot/actief. Meer een "gezelschapshond" dus. Een hondje die het lekker vindt om een fijn thuis te hebben en twee lieve baasjes, en die een paar keer per dag uitgelaten moet/wilt worden, maar waarvoor het niet noodzakelijk is om uren per dag te wandelen
Redenen die mijn omgeving geven om het niet te doen zijn bijvoorbeeld: "het kost veel meer tijd dan je denkt". Of "als je op vakantie gaat, wat dan?". Met dit laatste is naar mijn idee de oplossing dat mijn zus heeft aangegeven dat ze graag op de hond zou willen passen als wij even weg zijn of bijvoorbeeld mijn ouders. Verder zeggen mensen dat het niet echt mogelijk is wanneer mijn vriend en ik straks allebei fulltime werken om de hond dan misschien drie keer per week een uur of 6 alleen te laten.
Zo, heel lang verhaal. In ieder geval is mijn vraag nu: zijn jullie van mening dat het inderdaad onverstandig is om in mijn geval een hond te nemen? En dan dus een oudere (kleinere) hond uit het asiel. Of zijn jullie van mening dat dit gewoon moet kunnen als je maar gewoon het hondje met liefde verzorgt en de aandacht geeft die hij/zij nodig heeft?
Ik hoor heel graag jullie mening. Alvast heel erg bedankt!
Groetjes, Julia
Nee hoor, kan prima. Houd er wel rekening mee dat asielhonden niet per se makkelijker of al "af" zijn, en net zo veel tijd nodig hebben om te aarden en te wennen aan het alleen zijn als een jonge hond. Maar toch, moet prima kunnen hoor. Kijk eens op websites van bijvoorbeeld rasverenigingen, die hebben wel eens honden beschikbaar ter herplaatsing.
Persoonlijk zou ik wachten tot je klaar bent met je studie en je daadwerkelijk een baan hebt en een redelijk stabiel leven. Ik snap ook dat een leven altijd kan veranderen dus echt stabiel en garanties kan je nooit hebben...
Daarnaast heb ik zelf 10 jaar in een asiel gewerkt en de meest voorkomende reden voor afstand van een hond is omdat de eigenaren te weinig tijd hadden en de hond te veel alleen kwam te zitten en in veel gevallen dit niet trok. Om deze reden wordt er vaak geen hond geplaatst bij mensen die veel werken. Niet omdat het niet zou kunnen maar vooral omdat je als asiel wil dat de hond in 1 keer goed geplaatst wordt. Dus vaak wachten asielen liever tot ze iemand vinden die veel thuis is en de hond dan zeer waarschijnlijk niet meer terug hoeft te komen omdat het toch niet zo goed alleen kan zijn.
Ook is het goed om te weten dat het niet aan de leeftijd ligt of een hond wel of niet goed alleen kan zijn, het ligt meer aan het karakter van een hond. Heb je een echte gezelschap hondje die het heerlijk vind om de hele dag om je heen te hangen die vind het vaak moeilijker om alleen te zijn dan bijvoorbeeld een hele zelfstandige hond die lekker zijn eigen gang gaat als ze alleen zijn. Het ene ras is hiervoor dan misschien ook geschikter dan een ander ras.
Ik zeg hiermee niet dat het onmogelijk is om een hond te nemen als er gewerkt wordt. Ik werk zelf ook 40 uur en ben alleen en heb een hond. Maar in mijn zoektocht heb ik zeker rekening gehouden met het karakter van het hondje en of die mijn drukke leven aan kan.
Wel heb ik dus een hele goede uitlaatservice/opvang waar zij mee mee gaat als ik werk. Toen ik haar net in huis had moest het alleen leren zijn natuurlijk ook worden opgebouwd en dit wilde ik niet overhaasten. De eerste weken toen ik weer aan het werk moest is mijn hondje dus alle dagen naar een opvang gegaan en thuis rustig aan oefenen om alleen leren zijn. Dit ging verrassend goed en al snel bleef ze in de ochtend 2 uurtjes thuis en daarna werd ze opgehaald voor de uitlaatservice en meegenomen naar de opvang waar ik haar dan na mijn werk weer ophaalde. Later is ze na het uitlaten met de uitlaatservice ook weer gewoon thuis gebracht. Mijn hondje vind alleen thuis zijn prettiger dan de drukte in de opvang dus dit werkte voor haar gewoon beter. Prima natuurlijk, het hondje moet het vooral fijn vinden!
Wel heb ik dus ook rekening gehouden in mijn zoektocht dat ik gebruik ging maken van een uitlaatservice /opvang, dus sociaal naar andere honden was erg belangrijk want anders wordt het wel heel lastig voor mij en haar.
Ik heb ook naar honden in Nederlandse asielen gekeken, maar ook omdat ik zelf in het asiel heb gewerkt wist ik ook wel dat ik eigenlijk geen kans maakte op een hond uit het asiel. Dus al snel ging ik verder kijken en heb ik me verdiept in de vele stichtingen die honden uit het buitenland halen. Eerst onderzoek gedaan naar goede stichtingen en daarna aan hun gevraagd hoe zij het zagen, of ik überhaupt kans maakte om een hondje te adopteren. Daar werd positief op gereageerd maar wel dat er dan goed moest worden gekeken naar wat voor hond er in mijn leven paste. Niet elke hond is natuurlijk hiervoor geschikt. Bewust ook gekozen voor een hond wat hier al in een opvanggezin zat zodat er gewoon wat meer bekend was over de hond. En zo heb ik mijn hondje gevonden en ja ze past heel goed bij mij en in mijn leven. En ja soms voel ik me wel eens schuldig dat ik best veel van huis ben doordeweeks. Maar ik zie dat ze happy is en na mijn werk loop ik standaard 1,5 a 2 uur. In het weekend plan ik eigenlijk niets als mijn hondje niet mee kan overdag. En als het wel een keer voorkomt dat ik een middag of dag weg ben in het weekend dan regel ik dat ze ergens heen kan want ik vind 5 dagen al veel dus een 6de dag kan ik niet over mijn hart verkrijgen. In de avonden na mijn werk plan ik sowieso niets of ze gaat mee.
Dus ja het kan wel, maar het vraagt wel wat van zowel het baasje als de hond...
Mijn man werkt fulltime en ik zo'n 32 uur en toch zijn onze honden alleen op maandag alleen thuis van 9-5 (waarbij mijn man tussendoor thuis komt om ze uit te laten) en om de week op zaterdag van 730-1330. Dus verschilt natuurlijk heel erg hoe jullie dagen en tijden zijn ingedeeld.. Verder nog baby en krijgen onze honden toch meer dan genoeg beweging en aandacht.
De ene hond heeft natuurlijk andere uitdaging of beweging nodig dan de andere. Maar welke hond dan ook, heeft zijn of haar lange wandelingen en of uitdagingen nodig. Behalve poep en plasrondje, is elke dag een stuk wandelen en denk daarbij aan zo'n uur minimaal. Of half uurtje fietsen/hardlopen. Of balletje gooien..
Onze honden zijn bijvoorbeeld meer moe van op een onbekende plek (of waar we weinig komen) een half uur lekker snuffelen dan een wandeling doorstappen van 2 uur op een plek waar we vaak komen. Dus op onze lange dag werken, zorgen we ervoor dat ze of 's ochtends of' s avonds lekker kunnen snuffelen.
Een hond uit asiel kan wel veel aandacht vergen. Zeker een weinig gesocialiseerd hond of eentje die er al lang zit. Maar wel super dat jullie een uit het asiel willen.
Ik denk als jullie duidelijke afspraken maken, dit prima kan. Een pup niet, maar een hond zou je best kunnen leren 6 uur alleen te zijn, maar moet natuurlijk daarna wel even lekker eruit. Behalve je werk, komt dat er wel bij. En anders kun je nog kijken naar opvang, uitlaatservice. Maar je noemt al je ouders /zusje..
En nu heb je nog alle tijd zoals ik begrijp om een asiel hond de tijd te geven te wennen en dergelijke dus zou gewoon de voors en tegens tegenover elkaar zetten :) Succes :)
Natuurlijk kan dat!
Zit zelf aan mijn 4e asielhond en ben werkende, dus ja dat kan prima en de hondjes in het asiel zijn het zo waard.
Wel rekening mee houden dat je ze even de tijd moet geven om te wennen aan hun nieuwe routine. Ik heb echter nog nooit problemen gehad, want de meeste honden worden gedumpt wegens echtscheiding, verhuis, geen tijd meer, vakantie etc, maar zijn wel stuk voor stuk gewoon huishonden die snel wennen aan een nieuwe goed thuis en een asiel kan de juiste match zoeken.
Persoonlijk zou ik wachten tot je een baan hebt gevonden. Van studeren naar werken is best wennen. Je weet niet wat je reistijd gaat worden en hoeveel tijd en energie je daadwerkelijk over houdt. Je krijgt straks een heel ander leven. Werken net een hond kan zeker maar vraagt veel flexibiliteit en energie. Veel mensen zoeken voor 1 of 2 dagen een oppas voor een hond. Ik zou dat eerst doen. (Zelf ook gedaan). Dan kun je rustig ontdekken of het past.
Als je een hond hebt die alleen kan zijn kan dat prima. Voor die van ons zou dat prima kunnen.
Natuurlijk niet van de een op de andere dag, maar na gewenning kunnen de meesten honden dat wel.
Mijn ervaring is dat een volwassen hond veel sneller meedraait en sneller langer alleen thuis kan zijn dan een pup. We hebben best een aantal (buitenlandse) asielhonden opgevangen, en die moesten allemaal binnen een paar dagen al een halve dag alleen thuis blijven. Wat altijd goed is gegaan, zonder slopen en zonder binnen plassen.
We hebben 5 pups gehad, 1 herplaatser en 7 asielhonden. Met de pups hebben we veel meer werk gehad om ze te leren alleen thuis te blijven en zindelijk te worden. Met de volwasssen honden is dat eigenlijk vanzelf gegaan.
Wat natuurlijk niet wil zeggen dat dat altijd zo is. Er zijn ook volwassen honden die verlatingsangst hebben of meer tijd nodig hebben om te wennen. Het is zeker niet zo dat met een volwassen hond alles vanzelf gaat. Sommigen hebben een rugzakje waar aan gewerkt moet worden, de band moet groeien en de hond moet wennen aan (vaak alweer) een nieuwe situatie. Bij ons is dat eigenlijk steeds als vanzelf gegaan, maar dat is niet iets waar je van te voren vanuit moet gaan.
Maar ik denk dat je een hondje een heel leuk leven kunt geven.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?