Hallo, ik ben Miko. ik kom uit Griekenland en mag 1 juni vliegen naar Nederland! dan ben ik 4 mnd oud. daar wacht een heel lief gezin op mij, die mij heel veel liefde gaat geven. nu is mn nieuwe vrouwtje heel nieuwsgierig welke rassen er in mij schuilen. dit maakt haar nix uit hoor, maar mis heb ik wel een hele bekende snoet, of oren! ik heb geen idee. ik speel met honden, katten en mensen en ben een blije knuffelkont! dus voor mij is alles prima!
Zo schattig!
Ik heb geen idee van de mogelijke rassen.
In ieder geval wordt het een grote hond, iets dogachtigs? Stevige poten zitten er onder. . Maar lijkt op de andere griekse honden die je nu veel ziet.
ze zeiden dat ze een middelmaat verwachten van hem met een gewicht van 20/25 kg.
Enig idee hoe zwaar hij nu is?
Onze Bacchus ,ook een griek, woog bij 4 maanden 12.5 kilo. Nu 27 kilo.
Hoe schattig fijn dat je een goede thuis geeft wat zal hij of zij gelukkig worden
Welkom Griekse schone!
Fijn dat er een warm mandje op hem? Haar? wacht
Ik herken ook niet direct een ras, maar denk wel dat hij/zij een forse hond gaat worden......ik schat echt wel groter dan ' middenmaat'
Er zit iets van een Anatolische herder in vind ik wel
Ik vind hem lijken op een kruising Duitse dog maar dat is zeker geen middelmaat XD
Mooie hond!
onze Miko is een 'hij' haha! ik heb geen idee wat hij nu weegt... ojee, dus een flinkerd wordt het!? haha! maakt niet uit. nog meer liefde dan om te geven, alleen de mand moet dan groter haha!
Wat een leuke hond. Je zal door de grote van de poten op de foto's zeggen dat het een grote hond gaat worden maar dit blijft afwachten.
jeetje... heb even over de Anotolische herdershond gelezen.... slik... das geen grappig hondje in een gezin... niet qua karakter, maar zeker niet qua grootte/sterkte. hoop niet dat hij daar teveel van weg heeft. een Anatool is zeker niet voor beginners en is een enorme waakhond. pfff... nee hoop echt niet dat dat erin zit.
Wat een droppie! Ik vind hem overigens niet op een Anatool lijken hoor, die hebben m.n. een heel andere vorm hoofd (en een ander soort vacht). Ik denk dat zijn kleur je al gauw op het verkeerde been zet. De kans dat één van de ouders een Anatolische herder is, is behoorlijk klein. Griekse straathonden zijn vrijwel altijd manusjes-van-alles. Het is dus hoogstwaarschijnlijk een onherleidbare mix. En die zijn vaak het allerleukste.
Dat klopt wel accalia, maar ze zal toch rekening moeten gaan houden dat dit echt een flinke jongen kan worden.....
En met onbekende ouders dus hoeveel waak en werkhond er in zit weet je niet.
Maar goed, lekker direct mee op cursus en aan de gang blijven met die grootpoot; en je hebt straks de sportschool ook niet meer nodig dan
hahaha! geen sportschool meer! ik hoop het maar idd die mixjes zijn het leukst, en we gaan zodra hij gewend is, ermee op curcus. als dit goed gaat wil ik nog wel door met trainen, gewoon leuk voor mens en dier! en ik schuif wel op, op de bank, mag best een extra knuffelkont bij.
Oooooh wat is hij mooi !!! Zou er een stukje Anatool kunnen inzitten. Ik ken iemand die een hond uit Roemenië adopteerde, lijkt er sterk op en hij is deels Anatool. Echt een zalige hond is hij, baasjes zijn er ook helemaal gek op en met reden. Dus wens jullie alvast veel plezier met lieve Miko !!
Ben best benieuwd naar verdere updates en fotootjes later !!
Mee eens, anatolische herder, lijkt hij wel op!
ik hou jullie op de hoogte!
Ik zie er niet echt een Anatolische herder in. Ik vind hem wel iets hebben van een brak zoals bijvoorbeeld de Hellinikos ichnilatis maar het zal inderdaad hoogst waarschijnlijk een mixje zijn van verschillende (Griekse) rassen.
Er zit wel duidelijk iets molosser/mastiff-achtigs in: de grootte, de kop, voeten en vooral de oren. Er kan best iets van Turkse herder inzitten, dat kan afhankelijk zijn van welk deel van Griekenland hij komt en ook in Griekenland heb je natuurlijk allemaal importrassen net als hier. Toch moet je ook eens kijken naar de Griekse Mastiff http://molosserdogs.com/m/articles/view/953-hellenic-mastiff
Er zijn zoveel van dit soort berghond/molosser/mastiff-rassen te vinden door heel Europa, het Midden-Oosten, Centraal-Azië, tot Nepal aan toe, vaak alleen als 'landras' bekend en de meeste zijn niet eens officieel erkend... Ze trokken duizenden jaren geleden mee met de Kelten en andere volken en nomaden die zich over deze gebieden verspreidden. Boeiend hoor... hier een overzicht van 'regionale oertype' molossers die een naam hebben http://molosserdogs.com/m/articles/view/Molossers-Group-1
Edit: Kijk ook even naar deze pagina, met een foto van de "Molossus of Epirus", een 'rare breed' en wordt omschreven als een oud en gezond ras met een gebalanceerd karakter...
Wat een interessante informatie careana!
Daar hebben we ( vooral ts natuurlijk)wat aan
Nog even en hij komt...spannend zeg ! Ben heel benieuwd om verdere fotootjes te zien van de knapperd !
ja de zenuwen beginnen nu goed te gieren haha! en het onrustige dromen ook haha! pfff heb er echt zin in! ik zal het gelijk ff laten weten.
we zijn net gebeld met verschrikkelijk nieuws... Miko is doodgebeten door een andere hond. we zijn zo verdrietig ondanks dat we hem nog nooit gezien of vastgehouden hebben... 5 weken hebben we hier naartoe geleefd... de mand staat klaar... eten is gekocht... en dan gebeurt er dit... er is nog 1 broertje over uit het nestje... deze zit nu moederziel alleen.. we hebben aangegeven dat we dit hoopje dan niet alleen daar willen laten... dat hij de plaats mag innemen van zijn broertje... maar jeetje... wat hakt dit er in zeg...
Sprakeloos... wat een vreselijk drama, zo vlak voor dat hij zijn nieuwe, echte leven hier mocht beginnen. Niet eerlijk... Wel heel goed dat jullie toch voor het broertje kiezen, ondanks het verdriet. Misschien moest het zo zijn?
Ik weet hoe je ernaartoe leeft als je op een hond wacht die in het buitenland wacht tot hij naar je toe mag komen. Ik hoop dat jullie je ondanks het pijnlijke nieuws toch kunnen verheugen op de komst van Broertje (die nog niet wet wat een bofkont hij is!). Wanneer komt hij?
dit is Sami, het broertje van Miko. hij mag as zaterdag in Miko's plaats met broertje Ash naar Schiphol reizen. de naam weten we nog niet zo kort dag, naar de kinderen vinden Sammie ipv Sami leuk. we zitten nu nog half in tranen half blij qua humeur haha! maar we vinden het al een hele eer dat Sami naar ons komt. op mijn arm staat Always a reason getatoeëerd.... dat is nu mis wel heel toepasselijk het geval...
ach jeetje, wat erg, ik begrijp wel dat dat een enorme klap is hoor, je bent al verliefd voordat je hond er is.
Fijn dan dat je het broertje mag adopteren.
Wat sneu!
Ik weet vrij goed hoe dat voelt, we hebben iets soortgelijks meegemaakt...
We hebben eerst contact gehad met een Griekse stichting die een nestje honden in de gaten hield en wanneer er voldoende animo was voor de adoptie van deze honden, ze pas van straat haalde. Zo hadden wij een teefje gereserveerd en de moeder en een ander teefje waren al gereserveerd. Er was dan maar één reutje zonder reservering maar daar was een gastgezin voor geregeld. Toen ze de honden van straat wilde halen konden ze de moeder en het door ons gereserveerde teefje niet meer vinden. We hadden er al zo naar uitgekeken en veel foto´s en video´s gezien dat we echt wel even van slag waren, in je hoofd is het echt al ´jouw´ hondje. Ergens hadden we natuurlijk de hoop dat ze haar alsnog zouden vinden maar dit is helaas niet gebeurd.
Een paar maanden later zijn we verder gaan zoeken en hebben we contact gehad met een Spaanse organisatie, vervolgens na intensief contact een hond gereserveerd en moesten we afwachten tot het transport vol zat (ging per bus). De dag was gepland, een dag voordat ze aan zouden komen werden we gebeld dat het niet doorging i.v.m. autopech onderweg, met de honden zou het goed gaan en zouden weer teruggebracht worden naar het asiel. Vervolgens moesten we wachten op reparatie van de bus en dus een nieuwe datum. Op de dag dat onze hond voor de tweede keer zou arriveren werden we gebeld met de mededeling dat het toch niet doorging. Zat een beetje een vreemd excuus achter, dus ik ben de organisatie nogmaals gaan natrekken, toen bleek het dat alle honden van deze organisatie door de Spaanse dierenpolitie in beslag genomen waren. We waren hier natuurlijk kapot van en hebben geprobeerd via hen de hond alsnog te adopteren maar helaas was dit niet mogelijk.
Hoe het met deze twee bovenstaande honden gaat weten we helaas niet, maar denk echt nog af en toe aan ze...
Een hele tijd later zijn we toch weer voorzichtig gaan kijken en zagen we tot onze verbazing dat het zusje van het eerste hondje toch niet geadopteerd was door de mensen die haar gereserveerd hadden omdat ze haar te angstig vonden. Toen hebben we contact opgenomen met de stichting en nu woont ze al een paar jaar bij ons, en zijn we echt heel blij met haar!
Na dit verhaal vind ik het dus heel mooi om te horen dat jullie voor het broertje gaan en wens jullie veel geluk samen!
Wat een plaatje! En wat een lief koppie! Nog twee nachtjes slapen.. Gaan jullie zelf naar Schiphol?
Ik duim dat alles goed gaat en dat hij zaterdagavond veilig en wel bij jullie thuis in zijn gouden mandje ligt!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?