Ja het ziet er beter uit dan gisteren, niet meer nat, gisterenavond heb ik nog op slinkse wijze er zalf opgesmeerd, maar hij vertrouwde me echt niet meer, liep voor me weg, was bang voor me, heel naar.
Nu heb ik vandaag goed kunnen kijken en het ziet er droog uit, nu ga ik er ook niks meer op smeren, ik hou hem goed in de gaten dat hij er vanaf blijft.
Naar hoor, we zijn nu een stap terug, maar ja, dan denken we maar gewoon weer positief, en het komt wel goed..
Nou volgens mij gaat het goed hoor, ik mag niet meer tussen zijn benen kijken, hij houd zijn poten angstvallig bij elkaar, dus ik kan niet lekker kijken, hij kijkt me wel aan als ik probeer te kijken, uh uh uh zegt hij nog net niet haha, maar hij zit er bijna niet aan, soms wil hij wel, maar dan kijk ik, en dan lijkt het dat hij weet dat het niet mag.
Volgens mij snapt 'ie het "Als ik er niet aan zit, ga jij er ook niet aan zitten met je enge smeerseltjes!'
Hoe gaat het nu met Sam? Is de plek al minder?
hier moest ik even om lachen.. :-)
Ja, ik ook....
Dat vind ie niet goed...
Ja duh
Klopt ook nog hahah ik heb gisteren geprobeerd een zalfje er op te doen, ik mocht hem weer aaien van boven af, dus ik dacht, dan pak ik mijn kans, maar hij rook de zalf en weg was hij..
Haha Ellen, ja hij moet echt de benen wijd doen dan kan ik kijken.
Het is nu zo groot als een 2 euro munt, maar nog niet droog.
Ik dacht, hij is niet zo preuts hoe hij er af en toe bij ligt hihihi
Beterschap voor Sam yo hoop het rap over gaat
Dank je Nadine, het word al kleiner...
Ja vandaag minder rood, dus we gaan de goede kant op, s nachts wikkel ik hem in een laken, dan kan hij er niet bij zonder op te staan, en hij staat nooit op, tenzij er iets is.
Oh goed gevonden!
Wat een gedoe nog hè als ze zo'n plek hebben ergens.
Wanda had dat ook eens op haar onderrug. En maar likken en t weer openhouden zo.....wat ik ook deed , wat ik probeerde, wat ik smeerde......niks hielp
Wanhopig werd ik ervan
Tot ik bedacht dat de aandacht die ik had voor dat plekje een mede oorzaak zou kunnen zijn voor de extra aandacht die Wanda er dan aan gaf.
Rare gedachtegang misschien. Maar heb het uitgeprobeerd. Geen duidelijke aandacht van mij meer voor die plek. Ik kwam er niet aan, smeerde er niks op, keek er niet naar. Alleen stiekem gluren als ze sliep.....
En verdraaid, binnen een week was het al een stuk beter en na 2 weken over!
Tsja.....
En jij doet in feite nu hetzelfde en zie, het werkt
Nou ik moet nog regelmatig nee, tegen hem zeggen, anders blijft hij likken, maar er iest opsmeren lukt ook niet meer, hij is dan zo bang dat hij zich gaat verstoppen.
Ik hoop maar niet dat hij eens echte zorg nodig heeft, dan hebben we een groot probleem, vannacht was hij niet blij me me toen ik zijn lakentje om hem heen wilde proppen, dan doe ik weer wat engs, dan gaat meteen die lip omhoog, straffen helpt niet want hij is bang, dus ik praat dan maar met hem op een rustige toon, en geef hem een kriebeltje.
Ik vind het niet leuk hoor om eerlijk te zijn dat hij zo lastig kan zijn als je hem wilt helpen, ik ben natuurlijk een hond gewend die alles best vond.
Ik hoop toch dat die angst een keer minder word, al is hij natuurlijk heel erg vooruit gegaan, maar een medische handeling is een no go..
Ja, dat is best behoorlijk lastig he.
Maar ik denk dat je het goed doet door rustig te blijven praten als hij een lip optrekt......geruststellen en niet straffen.
Stapje terug tot de ontspanning er weer is
En ja, als die ooit een serieuze medische behandeling nodig heeft: lekker aan de da en assistenten overlaten.
Dan zijn die de boeman.
En een goede da weet ( vrijwel) elke hond te immobiliseren en onder controle te krijgen. En anders een rustgevend pilletje vóór de behandeling.
Maar lastig is het wel voor jou
Ja lastig is het, en het geeft me ook weer een andere kijk op hoe mensen met hun hond om gaan, ik begrijp ook nu pas echt, hoe het is om met zo'n bange hond naar de dierenarts te gaan, voor Sam dacht ik, dat doe je toch gewoon, je gaat naar die dierenarts en huppa, zo gezegd zo gedaan, maar dat is dus niet zo, je moet je hond echt door een hel laten gaan, maar ja waar nodig, dan moet het wel heh.
Ik begrijp nu wel weer mensen beter die niet een zomaar even naar de dierenarts gaan doen, zo leer ik nog steeds, en dat is maar goed ook, de wereld is niet zo zwart/wit, en ik heb mezelf betrapt dat ik met Faro er wel erg licht over dacht, maar dat kwam omdat Faro zo makkelijk was, niet dat hij blij was, maar het was niet zo erg als met Sam.
Ja die ansgt is lastig om daar zelf ook mee om te gaan, ik ben me heel bewust van dat ik er soms van baal, maar op het moment dat hij het doet dan praat ik zachtjes tegen hem, ik mag al blij zijn dat hij waarschuwt, en niet meteen bijt.
Ach, we zullen zien hoe het verder gaat, ik ben er van overtuigt dat het alleen maar beter kan gaan, zo bang dat hij was is hij niet meer, en is gewoon een vrolijk ventje, totdat je iet wilt doen bij hem, iets waar hij pijn heeft is oprotten!!! grrrr
Het is schakelen, en begrip hebben voor hem, soms baal ik er van, maar verder als hij gewoon niks heeft dan is hij nu een normale hond, die angst gaat met de jaren en training wel minder worden..
Tja... moeilijk. Obi is ook wel vaker bang maar die trekt dan niet zijn lip omhoog. Maar probeert je hand te pakken en die van de plek waar je mee bezig bent af te halen (doet dat gewoon rustig), maar je kunt dan niet doen wat je wilde doen. Of hij loopt er vandoor, dat grote lijf houdt je niet zomaar tegen. Dus handig is dat niet...
Teken weghalen is dus zonder work-around een groot probleem; wat ik dan meestal doe als het in zijn gezicht is (dat is de probleem zone hier, rest gaat opzich goed) is een grote klodder yoghurt uitsmeren in zijn anti-schrok bak. En dat laat ik hem dan eraf likken, het duurt best wel even voordat hij alles vakkundig schoongelikt heeft. Maar als hij daarmee bezig is "vergeet" hij compleet dat ik een teek van zijn gezicht aan het afplukken ben. Dan is het op eens geen enkel probleem...
Kun je Sam niet op een soort gelijke manier "afleiden" van hetgeen wat jij gaat doen?
van elke hond leer je weer bij, ze reageren allemaal anders en ontwikkelen zich ook afhankelijk van vele factoren.
Fijn dat het al een stuk beter gaat met de plek
Nee, eten is echt een ding, daar mag je je vooral niet mee bemoeien, ik heb me ook een beetje door het forum laten beïnvloeden, zo van, als ze eten moeten met rust gelaten worden, en ja, dat gaat dus nu niet op, ook botje kauwen, hij is gewoon bang dat je het af pakt.. ruilen gaat wel, maarrr hij wil het alleen opeten, anders is het eng.
Ik heb dingen gedaan die ik bij Faro wel deed, en bij Sam niet, daar heb ik soms wel een beetje spijt van, terugdraaien is lastig.
Hij heeft nog geen teek gehad, want dat zal dan ook wel een drama worden, geen idee, maar ik vermoed van wel.
Ik moet ook alles doen, als mijn man dat soort dingen doet is helemaal eng, en normaal haalde mijn man teken van Faro af, maar die had niet vaak een teek. Sam tot nu toe ook niet.
Het is denk ik geduld hebben, hopelijk krijgt hij zoveel vertrouwen in ons dat hij meer toe laat.
Jazeker, dit is zo anders als met Faro, Faro was zo makkelijk wat dat betreft, we blijven gewoon werken aan zijn vertrouwen.
Zo, het is weer tijd om wat foto's te plaatsen en hoe het gaat met onze Sammie.
Sam gaat hartstikke goed, ligt lekker bij ons en ook bij het baasje, maar oh wee als je iets wil doen wat medisch is, of gewoon anders, deze week wilde ik met een doekje zijn buik een beetje koelen, hij had het zo warm, maar dat viel niet zo goed bij Sam, ik was dat zo gewend om bij Faro te doen dat ik er niet eens over nadacht, beetje dom van mij, want met een geel nat doekje over de buik aaien is natuurlijk verschrikkelijk!
Verder vind ik voor een Spanjaard dat hij ook niet zo goed met warmte om kan gaan, ik denk dat geen ene hond stikheet leuk vind, ook geen Spanjaard, maar gelukkig niet zo erg zoals bij Faro, want dan had ik echt zorgen.
We houden ons rustig, liggen samen op de bank voor de waaier, dat word erg gewaardeerd..
Wat wel vooruitgang is is dat ik hem niet mocht vasthouden, gewoon om te kroelen, je arm om hem heen, dan werd hij zo bang, maar tegenwoordig geniet hij meer van het kroelen dan dat hij bang is, dus toch weer een stap vooruit.
Half 10 is half 10!!! dan doen we ons laatste rondje, ik zit er klaar voor, nu het baasje nog!
En anders ga ik zuur kijken, ik kan dat heel goed laten gezien met mijn gezicht.
Hier heb ik besloten om daar maar het baasje op te eten..
Na de wandeling heb ik het warm, en lig zo voor de waaier, wel een beetje blootfoto, niet geschikt voor jonge kijkers.
Deze is gecensureerd
Helemaal thuis bij baasjes en in rust yo hij is heel gelukkig
hihi Lola had ook de zin van een nat geel lapje op haar buik niet ingezien en dus ook niet toegelaten.
Maar al met al al practisch helemaal gewend dus jullie Sam.
Geweldige foto's
Oohhh Sam!!! Geen bloot foto's op de hondenpage, hoor, het moet wel een beetje netjes zijn, hoor!! Maar ja, je hebt zo'n mooie buik dat ik me kan voorstellen dat je die aan iedereen wilt laten zien
Heerlijk relaxt liggen op de bank na een wandeling, volgens mij is hij heel gelukkig. Zolang je maar niet met gele doekjes aan komt zetten Yooop!! Gelukkig is de ergste hitte vandaag voorbij. Ik had het daarnet koud in m'n korte broek
Ik zeg NIX.....vind de bloot foto veelzeggend, hahaha....een hond gaat echt zo niet liggen als die zich niet zo thuis bij je voelt, dit zegt alles hoor Yooop.
Wat een fijne berichten weer over Sam!
Ik heb Noortje niet naar de blootfoto's laten kijken hoor!
Hihi wat toevallig, gele doekjes zijn dus gewoon echt en!!
Ja Sam heeft geen last van schaamte hoor, soms moet ik ook zijn buikie aaien, daar kan hij dan zo om zeuren op zijn rug..
Ja ik had het ook even koud vanmiddag, maar in huis is het nog 26 graden, dus dat lag aan mij.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?