Doneren overleden huisdieren wetenschap.

https://www.animalstoday.nl/overleden-huisdieren-doneren-wetenschap/?fbclid=IwAR1QU319jsIwAIIo34uv-98LC6ri4RkiDsHOz5veEd65pXk_y6mM77BX7MQ

Zag dit voorbij komen op FB .... Vind het nogal een vraag 

Voor mezelf zeg ik neem dat wat je nog van me kunt gebruiken maar voor mijn hond .... Pfffffff .... Is nog wel een dingetje .... Geen idee eigenlijk .... Is denk ik dilemma tussen gevoel en verstand. 

Aan ene kant goed iets dat er geen levende wezens meer nodig zijn maar aan andere kant .... Gevoelsmatig .... Zwaar 

Een tijdje terug heb ik gevraagd of mijn hond voor de wetenschap gebruikt kan worden, Bams heeft een zeldzame aandoening, hun antwoord was, te zwaar van gewicht en te groot, dat ging het dus niet worden.....kreeg de vermelding, tot 30 kilo.

Ik zou het zeker wel overwegen. Voor mij persoonlijk is het niet zo belangrijk wat er gebeurt met het lichaam van mijn huisdier na zijn dood, omdat het in mijn ogen toch niet meer mijn huisdier is. Ik zou alles voor mijn dieren doen tijdens hun leven, maar vanaf ze dood zijn, is dat toch iets anders, vind ik. 

Ik vind het heel belangrijk dat er daardoor misschien in de toekomst andere dieren dan weer beter geholpen kunnen worden. Wat mij wel zou tegenhouden, is als je er vlak na het overlijden van je dier extra moeite moet voor doen om dingen uit te zoeken of het te brengen. Op dat moment wil ik met zo'n dingen niet bezig zijn. Ik woon in België en weet eigenlijk niet wat je daar hier moet voor doen. 

In België weet ik het niet maar in Nederland wordt het halen enzo geregeld 

Willemijn mss dat dat wellicht inmiddels ook is aangepast 

Ik denk niet dat ik het zou doen.

In januari is Freggle overleden en zijn as staat in een klein urntje op de schouw, met zijn foto ernaast.

Nu heb je dan toch het idee dat hij hier thuis is, waar hij hoort, ook al is het maar as.

Het is mooi dat dit kan maar het is niets voor mij. Mijn huisdieren worden gecremeerd, van Gizmo en Mowgli staat er een urn op de kast en van Gipsy en Coco heb ik de aspot begraven.

Ik heb nog steeds de as van mijn overleden honden hier, maar omdat Bams iets heeft , heb ik zelf gedacht, voor hun belangrijk, voor mij ook, daarom had ik dat besluit genomen, nu zal ze naar haar overlijden hier blijven, en met mij meegaan als het mijn tijd is...

Nu zijn mijn honden dan beide te zwaar als het maar tot 30 kg mag. Maar het zou ook niks voor mij zijn.. Mijn vorige honden staan ook beide in hun potje in de kast 

Goed dat je dit deelt. Ik krijg regelmatig te maken met de gedoneerde dieren, in educatiesetting dan natuurlijk. Ze zijn van cruciaal belang voor het onderwijs in anatomie; hoe meer mensen zich bewust zijn van de optie tot doneren, hoe beter. 

Het zou me verbazen als er een maximum van 30kg aan vastzit, gezien het feit dat er ook veel gebruik gemaakt wordt van koeien- en paardenpreparaten (en dat die dieren meer wegen is een understatement). Aan de andere kant heb ik er, nu ik erover nadenk, nooit een hond van een reuzeras zien liggen. Raar. Juist in de grote dieren zijn de (gedetailleerde) structuren makkelijker te herkennen en onderscheiden. 

Aan de ene kant vind ik t super als er geen proefdieren nodig zijn. Maar aan de andere kant zou ik t niet kunnen verdragen als er respectloos met 1 van mijn dieren zou worden omgegaan na hun overlijden.

Dus niks voor mij maar een prima initiatief. Beter dan dat ze vermalen worden tot een ander doel.