euthenasie

Deze vraag stel ik liever niet....

na 3 x geen fijne ervaring met "het spuitje" vraag ik me oprecht af of je je allerliefste lieverd niet zacht kan laten vertrekken met een overdosis slaap tabletten. 

een week geleden mijn oude poemel moeten laten gaan, nu gaan zijn makkertjes die ook hoog bejaard zijn ook slecht.

Ik snap en begrijp je, maar welk slaapmiddel zou je dan moeten toepassen en hoeveel, en hoe kom je er aan, laat de dierenarts thuis komen, neem je hond bij je en....van te voren een goed gesprek met je dierenarts er over hebben, het is heel humaan om het door een dierenarts te laten doen.

Een slechte ervaring, vraag een slaapmiddel als eerste voor je hond aan de dierenarts die kan dat toedienen en dan....hier een hond met roladers, niet mooi en ook mijn vorige hond had roladers, het duurt dan heel lang eer je hond gaat slapen....maar slaaptabletten, niet doen, je weet niet hoe dat werkt bij een hond.

Ik heb mijn hond ook laten inslapen en heb geen moment het idee gehad dat hij oncomfortabel was, pijn had of angst had. Hij is, net als mijn eerste hond, in mijn armen gestorven.

zo'n goed gesprek had ik vorige week ook... toch ging het niet zoals geplanned en heeft mijn hond liggen knokken om te blijven, 2de spuitje moest 2x en deden hem pijn. Daarna weer wanhopig blijven ademen. Totdat de dierenarts zelf zei dat ze de fatale injectie maar moest toedienen omdat hij niet opgaf.

Best wel traumatisch als je je schat rustig wilt laten vertrekken.

Mijn lieverd ook moeten laten inslapen door da ze is heel rustig op mijn benen en in mijn armen heengaan het is altijd zeer erg en verdrietig jammer als het niet verloopt heel rustig 

Wat bedoel je met knokken? Soms kan het ook langer duren voor de middelen werken, omdat het hart langzaam klopt en en middelen dus langzaam verspreid worden.

Ja, ik ken het... Hier zijn ook 3 injecties nodig geweest. Het duurde vreselijk lang. De laatste injectie is recht in het hart gegeven. Wilde stuiptrekkingen volgden. Een heel naar gezicht.. maar of de hond er iets van mee krijgt dat weet ik niet. Voor ons is het naar om te zien, of de hond het weet dat weet ik niet..

Ik heb het gelukkig slechts éénmaal meegemaakt dat het misging en dat was jaren geleden met mijn eerste hond. Dat was verschrikkelijk om zien.

De twee volgende maatjes sliepen heel rustig in mijn armen in. Als het enigszins kan, laat ik ze wel altijd thuis inslapen, zijn ze veel rustiger dan bij de dierenarts. Ze gleden heel rustig weg in mijn armen. Volgens mijn dierenarts ligt veel eraan welke middelen gebruikt worden.

Hoi Imke,

Wat verschrikkelijk dat je 3 x een nare ervaring hebt gehad bij een toch al zo enorm moeilijk en verdrietig iets!!

Toch zal ik nooit zelfs iets gaan proberen met middelen om een hondje in te laten slapen.

Echt niet zelf daarmee experimenteren want dat wordt het anders wel...!!

Ik vraag mij af je hebt 3 x het in laten slapen op een hele vervelende manier mee gemaakt.

Misschien een gekke vraag...maar is dit dan steeds dezelfde arts geweest?

Is het een arts met veel ervaring?

Kun je natuurlijk wel vragen of deze arts hier (al)veel ervaring mee heeft?

Zo niet dan een andere arts uit die praktijk.

Hier altijd (grotere )roedels  gehad en nu ook 4 honden en 3 poezen.

Hoe meer dieren hoe vervelend het ook iets en verdrietig dan moet je door ziekte en ouderdom op een gegeven moment helaas afscheid nemen.

Gelukkig echt nog nooit vervelende ervaringen gehad door de manier op het moment van de euthanasie.

Zelf ben ik ook een groot voorstander om de hond of poes in zijn of haar eigen vertrouwde huis(thuis) in te laten slapen.

Geen onrust van de reis er naar toe of in de praktijk.

Voor de mensen die afscheid moeten nemen van hun maatje geeft het zover dit kan ook een prettiger idee en dat breng je op bv de hond ook meer over.

Persoonlijk zou ik kijken als 3x dezelfde arts het heeft gedaan bij 3 x dieren van jou of iemand anders dit tegen die tijd kan doen bij jou thuis maar wel door de dieren arts van jouw praktijk of een anderen praktijk en uitleggen waarom!!!

Echt 3 x op deze manier vind ik intens triest en kan uit ervaring spreken dat juist dit op een rustige,kalme manier ook kan.

In ieder geval sterkte met het verlies vorige week.

Ik hoop dat je ondanks dat het met de andere ook niet goed gaat toch nog van elkaar kunt genieten en hopelijk niet zo snel weer afscheid moet nemen.

En zeker niet op een nare manier!!

Vergeet trouwens er bij te schrijven dat het heel mooi kan zijn hoe dieren bij het thuis in slapen reageren op dat moment dat kunnen hele mooie en bijzondere momenten zijn!!!

Sommige dieren rouwen ook daarna voor anderen is het na het inslapen meteen over en doen hun eigen ding.

Wij zaten bij het inslapen op de grond   en  de dieren arts ook bij onze Duitse herder.

1 van onze andere grote honden wurmde zich ertussen en ging daarna dicht tegen de herder aan liggen.

Was echt zo mooi en bijzonder.

deze sliep in op een mooie bijzondere en kalme manier.

Echt heel mooi....

bailey, alle 3 keer een andere arts. 1e was een poes, bij de da. 2e keer thuis; was tot 3 keer toe overgehaald om toch nog een andere medicatie voor de hond te proberen. Wist het eigenlijk wel dat het niet goed zat. smorgens arts gebeld om thuis te laten komen; die was te laat, na hevige ademnood was mijn hond thuis gestorven.  2e hond thuis, in liefdevolle omgeving; ook met zijn dierenmaatjes. Andere da; tot 3 x toe spuitje moeten geven omdat hij niet wegzakte en er paniekerig van werd. En nu vorige week weer een andere da. heel lief; goed plan. hij had weer trek in lekkers, dus ik had bedacht dat ik hem en mijzelf na de eerste prik zou afleiden met kleine stukjes van z'n favoriete lekkers en hem zo weg laten zakken. Dat ging goed totdat hij voelde dat er iets in zijn systeem gebeurde en begon enorm tegengas te geven. de tweede spuit lukte niet goed, deed hem pijn en de strijd werd heviger.

Dus ondanks alle goede intenties ging het weer mis. vandaar mijn vraag. Ik ga beslist niet experimenteren hoor, maar ik dacht wie weet heeft iemand er meer info over.

Mijn hond heeft alleen de definitieve spuit gehad, dus geen verdoving vooraf, de da vond dit humaner voor de hond. We moesten onze hond met drie man in bedwang houden, ze wist gewoon dat er iets stond te gebeuren. Toen het middel werd ingespoten was het na een paar seconden voorbij. Maar het is geen fijne laatste herinnering, een doodzieke hond die aan de spuit probeert te ontkomen. Nooit zal er nog een dier van mij op deze manier het aardse verlaten, ik zal er op staan dat ze eerst goed worden verdooft. 

Heb dezelfde ervaring.

Alle 16 op een rustige manier bij de dierenarts gestorven (de eersten waren 45 jaar geleden:allemaal eerst verdoofd).

Begrijp ook niet waarom een dierenarts, in deze tijd, een hond niet eerst verdoofd.

Ze verdoofde de hond niet omdat het dan met een paar seconden voorbij zou zijn en dit was ook zo, dit zou beter voor de hond zijn. Maar de hond maakt wel bewust mee dat het hart van slag raakt, al duurt het maar heel kort je merkt het wel aan de hond. Je wil niet weten hoe rot ik mij hier over heb gevoelt, haar in mijn armen houden terwijl ze rustig wegzakt was er niet bij en echt afscheid nemen ook niet. Een hond in laten slapen is altijd zwaar maar de manier waarop is wel erg belangrijk.

Wat naar Marga..

Hier ging het bij Tosca zo,de da begroette haar en Vigo.

Ik nam hondensnoepjes en riep ze bij mij,ondertussen kreeg Tosca best een pijnlijke spuit om haar te verdoven  en de rest weet ik niet meer,ze is rustig in mijn armen heengegaan heb niet meer gezien wat er gebeurde omdat ik op haar gefocust was.

2,5 jaar is het nu geleden,ik wist niet dat sommigen niet verdoven. 

Wat ben ik blij met dit topic,mijn vaste geweldige da is weg,als het zo ver is bij Vigo dan zal ik er op staan dat hij eerst verdoofd wordt.

Vigo is sowieso al doodsbang voor een da. Dit is iets dat bij het vlgd.da bezoek uitgebreid ga bespreken. 

Wat naar zo'n ervaring. Mijn da geeft de 2e spuit pas als de hond echt slaapt. Dat duurt soms wat langer maar gelukkig nog nooit zo'n nare ervaring gehad.

Gelukkig hier geen nare ervaringen gehad, dat moet echt vreselijk zijn!

Hier wel alle 8 eerst een verdoving gegeven waar ze slaperig van werden, (slaapmiddel?)  waarna ze in alle rust bij ons kwamen liggen en als ze sliepen de definitieve prik.

Is gelukkig altijd goed gegaan.

Kees en Didy fijn te lezen dat een verdoving nog normaal is.

Ik wist niet wat ik las,ik dacht dat doet zo een da vast omdat het dan vlugger gaat in het belang van de da.

Ik hoor zo af en toe dat een hond bij euthanasie tegen de verdoving vecht. Dat is afschuwelijk om mee te maken.

Toen ik mijn Cavalier op 4 jarige leeftijd moest laten inslapen, heeft mijn dierenarts mij beloofd dat mijn Daantje niet nog meer zou lijden, omdat hij een zeer ruime dosis van het narcosemiddel zou geven. Gelukkig is mijn hondje rustig heengegaan.

Je kunt een injectie in de spier geven (meestal in de bil) deze kan een misselijk en verwarrend gevoel geven voor het dier of direct in de ader, dit gaat meestal een stuk sneller zonder bijwerkingen omdat het niet vanuit de spier de bloedbaan in moet maar er gelijk ingespoten wordt. In de ader gaat alleen bij honden die dit toelaten, de DA moet dan namelijk een infuus in de voorpoot (of achterpoot) zetten, dit is meestal pijnloos maar honden kunnen hier te druk voor zijn of dit niet accepteren, dan is het heel lastig om een infuus te zetten. Dan is in een spier spuiten soms een betere optie.

Stuiptrekkingen kan elke hond krijgen als deze dood is, dit heeft niks te maken met de manier waarop hij is ingeslapen.

Het wel heel vervelend dat je dit hebt meegemaakt, het is nooit leuk om je dier zo te zien knokken. 

Het is zo naar om het mee te maken als je lieverd in moet slapen.

Wij 2x bij de dierenarts.

Die 1e hond lag ook te vechten ertegen.

Dan onze jack russell ze kreeg de laatste spuit in haar voorpoot en janken zo zielig. Ik zei stop maar doe het ergens anders.

 Dat gebeurde ook.

Dan onze spaniel 2 jaar terug,ik besloot haar thuis in te laten slapen en vertelde van onze jack russell dat ik het zo niet wil.

Prisca kreeg een slaapmiddel en daarna een injectie in haar hart.

Het duurde best lang maar het is rustig verlopen.

En ja wat kan je ermee zitten als het niet goed gaat.

Van onze jack russell Kelly ben ik ook lang van streek geweest.

Lena wat triest,het is gewoon afschuwelijk als baasje als dat zo gaat.

Dan is de verwerking zoveel zwaarder.

" Lena wat triest,het is gewoon afschuwelijk als baasje als dat zo gaat.
Dan is de verwerking zoveel zwaarder. "

Monique

Ja,en je weet niets,hoe het in zn werk gaat hoe lang het duurdt. Sommige artsen praten weinig op dat moment.

Bij iedere hond gaat het anders.

Bij Jazz ooit als het zover komt let ik weer heel goed op.

Ja heftig heh mensen, ik heb ook zo'n spijt hoe Faro is ingeslapen, alles deed de dierenarts verkeerd wat ze maar verkeerd kon doen, ze ging de spuiten naast Faro zijn bed op de grond klaarmaken, toen was Faro al heel bang, bibberen enzo, toen gaf ze hem de verdoving in zijn spier, Faro gillen, mis geprikt!, toen moest ze het nog eens doen en Faro probeerde te vluchten maar wij moesten hem vasthouden, doen was ze heel langzaam met die spuit geven dus dat duurde lang, Faro was inmiddels helemaal aan het hijgen en aan het bibberen, ik wilde hem rustig toespreken, maar hij was zo in paniek dat er niks rustig aan was, de 2 de spuit ging wel goed.

Maar als ik er nu weer aan denk moet ik weer huilen, echt...ik denk er dan ook maar nooit aan, Faro had zoveel beter verdiend.

Ik had eigenlijk een andere dierenarts ingepland, maar die was ziek, toen kregen we de dierenarts die helemaal nooit gevoel toont en doet alsof de praktijk een fabriek is.

Het is niet anders, de volgende keer, doe ik het anders, er bestaan speciale dierenartsen die alleen maar dieren komen laten slapen, ik heb gehoord dat dat heel respectvol en liefdevol gaat.

Ik hoor best vaak dat het "inslapen" niet helemaal goed gaat.

Bij Saartje en Lola liep het ook niet helemaal goed.

Saartje gaf een enorme gil en verzet bij het inspuiten van het kalmering`s/ narcose middel.

Bij mij in mijn armen gaf ze zich gelukkig snel over en viel in slaap.

Het echte inslaap middel kreeg ze via een ader in haar pootje.

 Roxy gaf ook een enorme gil en verzet bij de eerste prik.

Omdat ze enorm letsel/breuken had in haar heupen/bekken kwam ze overeind wat haar enorm pijn moet hebben gedaan.

Door de stress in haar lijfje moest er meer slaap/narcose middel ingespoten worden wat er weer voor zorgde dat ze op wilde springen.

Een  heel ontroerend moment was voor mij nog  wel dat ze door de pijn een soort bijt beweging deed naar mijn hand waarmee ik haar vast had maar ik zag hoe ze zich inhield.

Uiteindelijk viel ze in slaap en kreeg ook het inslaap middel in een ader.

Ik vroeg aan de dierenarts hoe het kon dat honden zo heftig reageren op het kalmeringsmiddel want ik had al vaker gehoord dat honden die heftige kreet gaven.

Wat haar reactie was weet ik niet meer precies, zoiets als het is best een pijnlijke injectie en sommige honden hebben dit.

Zou fijn zijn als ze iets verzinnen op dat eerste middel.

Saartje is wel eens onder narcose geweest en gaf weinig reactie op de pre-narcose prik en ik heb eigenlijk ook nooit gehoord dat honden daar zo fel op reageren.

Zou beter zijn als ze dat middel dan gebruiken lijkt mij.

Ik gun iedere hond en baasje dat het toch al zo moeilijke "inslapen" op een zo rustig mogelijke manier gebeurt.

Wat een nare ervaringen zeg, ik leef oprecht mee met jullie.

Zo'n moeilijke beslissing om te maken dat "het" zover is en dat er dan dingen mis gaan, afschuwelijk en dat vergeet je ook niet meer.

Ik vind dit zo triest Yo.

Greet hier ook die eerste prik,Tosca piepte zo zielig en zij is een hond die nooit in haar leven gepiept had hoeveel pijn ze ook had.

De da zei dat die eerste prik pijnlijk kon zijn omdat die in de spier wordt gegeven. Maar gelukkig was zij zo weg.

De schrik slaat mij rond het hart als ik die verhalen zo lees en ik met een sukkelende Vigo zit.

" Greet hier ook die eerste prik,Tosca piepte zo zielig en zij is een hond die nooit in haar leven gepiept had hoeveel pijn ze ook had.
De da zei dat die eerste prik pijnlijk kon zijn omdat die in de spier wordt gegeven. Maar gelukkig was zij zo weg.
 
De schrik slaat mij rond het hart als ik die verhalen zo lees en ik met een sukkelende Vigo zit. "

Monique

Ik denk dat ik een volgende keer, valium zou vragen, 1 dag van te voren geven, zodat mijn hond al flink suf is en ontspannen, dan doet de spuit ook minder zeer, hoe meer de spier gespannen is hoe pijnlijker.

Ik wil het echt nooit meer meemaken, ik heb er best vrede mee dat Faro er niet meer is, maar dat inslapen, zoals ik het vandaag hier verteld , ik zit er onbewust de hele dag aan te denken.

Het moet gewoon anders kunnen, ik lees hier teveel vervelende verhalen, dat moet toch anders kunnen.

En als ik het weer moet doen, dan vraag ik speciaal de mensen die niks anders doen, misschien duurder maar ze hebben veel ervaring.