Ervaring dubbele bekkenkanteling (TPO) bij Golden van 10 maanden

Dag Allemaal,

Wij hebben een 11 maanden oude Golden Retriever pup, Evi, die een maand geleden de diagnose heupdysplasie heeft gekregen en vorige week een dubbele bekkenkanteling (TPO) heeft ondergaan. Omdat ik maar een paar forumonderwerpen met ervaringen van mensen kon vinden schrijf ik dat nu zelf voor toekomstige baasjes. Hopelijk helpt het! Ik zal proberen elke zoveel tijd een update te schrijven zodat iedereen ook op langere termijn meekrijgt hoe zich dit ontwikkeld en zo extra informatie heeft voor de keuze voor operatie.

Voorgeschiedenis

Evi is onze eerste hond. We hebben haar bij een super fijne en goede fokker in Almelo gehaald. Om het risico op afwijkingen te voorkomen zijn we gegaan voor een hond met stamboom waar geen HD in de lijn voor kwam. Helaas heeft onze dame pech gehad, van de 20 pups (1 nest van 9 pups van 3 jaar oud en 1 nest van 11 pups van bijna 1) van deze vader/moeder combinatie is zij de enige die HD heeft.

Na een keer op de proef op de dagopvang flink spelen viel het ons op dat Evi na het slapen enorm mank liep, vooral rechts. We hebben het even aangekeken en na een paar dagen was het opgeknapt. De week erna hadden we een gehoorzaamheidsles gepland van 45 min, tijdens en na de les was er niks te zien maar nadat ze geslapen had en wakker werd was ze weer stijf en liep mank (nu links). Omdat we het niet vertrouwden hebben we bij de dierenarts foto’s laten maken en helaas, beiderzijds HD (rechts erger dan links).

Informatie specialisten

We zijn vervolgens bij 3 orthopedisch dierenartsen geweest. De eerste raadde een dubbele bekkenkanteling aan, met als argumenten haar jonge leeftijd (en dus goede prognose) en afwezigheid van artrose. De tweede was tegen een operatie en stelde een trainingsbeleid voor waarbij de spieren in de achterhand getraind worden om het heupgewricht te ontlasten. De derde heeft op ons verzoek de nadelen van zowel operatie als trainingsbeleid doorgenomen en gaf ook de optie van een nieuwe heup (beiderzijds) op latere leeftijd.  Zijn advies ging uit naar het trainingsbeleid, met als kanttekening dat we dan wel door moesten zetten. Er zou eerst meer schade gedaan worden en artrose ontstaan voordat de spieren de functie over konden nemen en de heup voldoende zouden ontlasten.

Naast deze specialisten hebben we verschillende mensen in onze omgeving met gelijke ervaringen gesproken, een dierenfysiotherapeut en onze hondentrainer.

Operatie bekkenkanteling

Omdat we zagen dat Evi heel snel achteruit ging en ook bij kleine wandelingen van 10 min al mank begon te lopen hebben we gekozen voor de bekkenkantelingsoperatie. We hebben dat, op advies van de chirurg, beiderzijds tegelijk gedaan. Dat is zwaarder en intensiever, maar dat is 6 weken doorbijten en daarna opbouwen.

Ervaring na de operatie

Evi is vorige week donderdag geopereerd. Ze hebben een TPO gedaan ivm haar leeftijd. Omdat ze veel pijn had en staan niet goed lukte moest ze een nachtje blijven. Vrijdagmiddag hebben we haar opgehaald en eerlijk is eerlijk, dat was even schrikken. Ze werd door 2 assistentes ondersteund met een handdoek onder haar buik en liep stapje voor stapje naar buiten voor een plasje (dat konden ze ons mooi voor thuis laten zien). Er waren 6 incisies gemaakt, 2 grote over haar heupen, 2 kleinere meer richting haar staart en nog 2 aan de buikkant. Ze was erg suf van de medicatie, maar herkende ons wel en probeerde vrolijk neuscontact te maken met andere viervoetige bezoekers van de kliniek. Ze moet 10 dagen bench rust hebben met maximaal 3x per dag naar buiten voor haar behoeften, ondersteund door de handdoek onder haar buik. We tillen haar naar buiten en ze mag maximaal 5 stappen zetten om een plekje te vinden voor haar behoeften. Dat moeten we af en toe remmen want ze wil veel sneller. Soms rent ze zelfs bijna de bench uit of de grasbak naast ons huis over.

De dag na thuiskomst is ze voor het eerst zelf opgestaan, dat gaat heel instabiel en zoekend en ze heeft dan direct ondersteuning nodig als ze een stapje wil doen. Dat kan volgens de DA geen kwaad. Verder slaapt en ligt ze heel veel en heeft ze bij alles hulp nodig. Ze draait zichzelf gelukkig wel om, al schuivend op haar kont, om op de andere kant te gaan liggen. Eten en drinken gaat nog moeizaam, we moeten dat echt meermaals aanbieden in kleine beetjes. De wonden helen erg mooi en we zien haar elke dag vooruit gaan. Ondanks de intensieve zorg en moeilijke momenten zijn we heel blij met onze keuze voor de operatie. Maandag is de nacontrole, worden de hechtingen verwijderd en gaan we hopelijk beginnen aan therapie in de waterbak. Dan zal ik weer een update posten.

Dat is heftig, maar er is een goede prognose van deze operatie, het is altijd vreselijk schrikken als je je hond ziet na zo,n operatie, hier ook al was het een andere operatie een tplo....en het herstel is echt heel snel bij een hond, wanneer je op controle gaat, vraag dan eens of je hond mag revalideren met zwemmen....ik woon in het noordoosten , in buinerveen in drenthe is een zembad voor honden die moeten revalideren, een op een, alleen jouw hond met een begeleider die bij de hond blijft en ondersteunt...geen andere honden erbij, ik heb meegemaakt dat de bespiering onbelast op gang komt, maar eerst vragen natuurlijk...en voor nu, een snelle beterschap voor je hond...

Ik heb je berichje nog eens doorgelezen en wat te snel gereageerd, je hebt het al over de waterbak, meestal wordt er in een waterbak gelopen, waar ik ga wordt gezwommen....

Water is   27  graden....

Wow wat heftig....

Fijn dat het al zo goed gaat met dr Ik volg graag de update mee

Fijne reacties! Het idee is inderdaad dat ze in eerste instantie op de loopband in een kleine waterbak gaat. Die hebben ze bij het dierenziekenhuis waar ze geopereerd is (in Twente, waar wij wonen) en dat wordt begeleid door een dierenfysiotherapeut. Meerdere mensen hebben ons (voor daarna) ook dat zwemmen onder begeleiding aangeraden, daar ga ik dus na het gesprek maandag ook nog eens goed naar kijken, zal ik ook bespreken met de DA. Die locatie ziet er mooi uit! Leuk om foto's te zien!

Ik volg, ik wens Evi veel geluk en snel weer lekker jonge hond kunnen zijn zonder pijn. HD hoeft niet iets erfelijks te zijn, je kan ook pech hebben.

Het lijkt me interressant je te volgen.

Wat me opvalt is dat geen enkele specialist het had over het belang van een goede voeding bij HD. Zie bijv. het boek van Ian Billinghurst give your dog a bone waar hij hierover e.a. uitlegd.

Vandaar dat ik zou adviseren ook een deskundige op dit gebied in te schakelen, zoals bijv. Tannetje Koning, of kliniek de Hoek, waar je dit kunt bespreken, en ook welke supplementen je het best kan gebruiken ter ondersteuning.

Over voeding, beweging en genetica is wel gesproken hoor, maar ik wilde geen "boek" op het forum achterlaten. We hebben toen Evi klein was veel lopen zoeken naar goede voeding (ze gaf hele hopen zachte, stinkende ontlasting) en zijn uiteindelijk op gezondheidsbrok uitgekomen die goede ontlasting gaf. Deze hebben we bij alle klinieken laten zien en was volgens de specialisten goed. We hebben wel visolie en Stride poeder met glucosamine, MSM en chondroitine aangeschaft en dat krijgt ze nu elke ochtend bij haar brokjes. Naar andere voedingssupplementen wil ik nog gaan kijken, dus de tips over het boek en de experts die hierbij kunnen helpen zijn zeer welkom, dankjewel!

Als aanvulling: ook over beweging/belasting is gesproken. Wij liepen elke dag 4-6 keer een rondje van 10-30 minuten met Evi (opbouwend naar het principe leeftijd in maanden x 10 minuten naar buiten per dag). Ze liep geen trappen en mocht ook niet teveel springen/plotse bewegingen maken. Wel renden we vaak korte stukjes met haar. Omdat ze (ondanks dagelijks trainen) niet altijd even betrouwbaar terugkomt op "hier" lieten we haar aan verschillende lijnen tussen de 1,80 en 10 meter lopen, afhankelijk van waar we gingen lopen. 

Twente, wat te ver, maar wie weet ook bij jou zoiets in de buurt, en de eerste keren mooi op de loopband van het ziekenhuis, goede controle...ik heb er met mijn honden wel zo baat bij gehad, onbelasten toch een goede bespiering krijgend....nu met mijn oudere hond ga ik nog daar zwemmen...en je hond heeft ook even wat afleiding en is daarna wel zo tevreden....

ah goed dat het toch ter sprake is gekomen, het is zo belangrijk, een goede voeding is toch een basis (geen garantie) voor een goede gezondheid

Soms heb je gewoon pech. Onze hond heeft  2 keer een TPLO operatie gehad. Eerst de ene kruisband toen ze net 10 maanden was en toen de andere kruisband met 14 maanden.  Ze heeft daarbij  slechte heupen en had al atrose vorming. Ze heeft 2 keer een anabolenspuit gehad.Onze orthopeed is helemaal niet tegen traplopen en zei dat zolang ze het beheerst doen een goede oefening is. Wij fietsen 1 keer per dag met haar in draf tempo. Na een tijd weer controle gehad en je zag echt dat door training haar spieren het opvangen. Goede heupen zal ze nooit krijgen maar het is goed verbeterd. 

Misschien mag je in de toekomst ook fietsen met haar? Ik raad je aan om dat met de orthopeed te bespreken.  

Goed dat je suplementen geeft. Hopelijk helpt dat.

Wat een heftig verhaal, ik hoop dat het in orde komt. Beterschap voor Evi en sterkte voor jullie. 

Dank voor de info, ik hoop het nooit nodig te hebben, maar je helpt er vast andere mensen mee.

Van harte beterschap voor Evi!

Dat is wel een bekende naam! De fysiotherapeut die verbonden is aan de kliniek is een oude stagiaire van haar en ik heb Dominique over de casus van Evi aan de telefoon gehad. 

Omdat zij mij inmiddels door 4 mensen is aangeraden heb ik het idee dat ze half Nederland behandeld heeft. Heb jij goede ervaring met Dominique?

Jeetje, wat een verhaal. Heel veel beterschap met Evi.

Onze hond is ook geholpen door de orthopeed in Oldenzaal. Verder ook een goede revalidatie gehad waarbij Dominique ons heeft geholpen/ondersteunt. Helaas geeft zij zelf geen waterbad training meer. In Oldenzaal zelf zit ook een erg fijne fysiotherapeut, zij komt aan huis. Mijn hond is sinds de operatie nog al bang voor de DA of ook toen Ik bij Dominique het kamertje inliep. Aan huis is ze meer ontspannen.

Update 10-daagse nacontrole:

Afgelopen maandag zijn we bij de kliniek geweest voor de nacontrole. De hechtingen en nietjes zijn verwijderd, alle wonden waren (zo goed als) dicht en zagen er mooi en rustig uit. Lichamelijk onderzoek was ook goed en de dierenarts heeft nog even voorzichtig gevoeld en ook daarbij geen afwijkingen. Volgende week dinsdag gaat Evi voor het eerst in de hydrobak voor fysiotherapie.

Ze heeft nu alleen nog de pijnstiller metacam en het kalmeringsmiddel ventranquil. Van dat laatste merk je dat het effect snel afneemt, we hebben dat ook al wat opgeschroeft omdat Evi dus een behoorlijk stuiterbal is zonder. Ze probeert dan zelfs tegen dingen op te springen en dat mag natuurlijk nog niet. 

We hebben haar nog het grootste deel van de tijd in de bench, maar een keer of 4 a 7 per dag laat ik haar uit de bench op het tapijt lopen. Dat gaat goed, maar wel erg instabiel. Ik loop er ook echt bij om haar op te vangen en te ondersteunen waar nodig. Je merkt wel binnen een paar minuten dat het zodanig zwaar is dat ze weer terug moet de bench in (of op 1 van de kussens of babymatrasjes die ik in haar revalidatieruimte heb gelegd). Toch vind ik het 14 dagen na operatie heel snel gaan. Ze rent ook echt zelfstandig de bench uit en loopt dan rond te snuffelen over het tapijt. Hersenspelletjes gaat nog niet heel lekker, ze is te druk en ongeduldig en begint eigenlijk overal op te slaan en omver te gooien. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Ik train wel weer de commando's zoals we die geleerd hebben. De eerste week kon ze daar niks mee (geen pootjes geven of zitten), maar nu volgt ze dat wel weer goed op en merk je ook dat het weer doordringt. Ik probeer wel elke dag een spelletje of dingetje uit om te kijken of het al gaat. Er we leggen ook weer speeltjes en bijvoorbeeld de kong in haar bench, heeft ze toch wat te doen, of we gaan even bij haar zitten knuffelen terwijl ze in de bench ligt (en half op schoot kruipt natuurlijk). 

Problemen met ontlasting

Wat niet goed ging afgelopen week was plassen en vooral poepen. Ze heeft zichzelf en de bench echt een behoorlijk aantal keer bevuild. Dat was helemaal onpraktisch omdat ze bij de dierenarts zo attent waren haar prachtige waaier staart wel te laten zitten. Die moesten we dus flink schoonmaken elke keer. We hebben in overleg toen besloten de tramadol (pijnstiller) te stoppen en de antibioticakuur met 4 dagen te verlengen. Omdat de bench vies werd kwamen de wonden namelijk ook in contact met ontlasting. We hebben uiteindelijk besloten haar 2 a 3 keer per dag naar haar normale "uitlaatplekje" te tillen en sindsdien gaat dat wel beter. Ze heeft zich de afgelopen 3 dagen niet meer bevuild. Inmiddels is de kap ook af, dat lijkt haar rustiger maar ook ongeduldiger te maken. 

Volgende week zal ik een foto van de hydrotherapie posten! Voor iedereen die nog tips of op- en aanmerkingen heeft sta ik open en heel erg bedankt voor het meedenken en reageren. Ik reageer niet overal op (bijvoorbeeld op de fietstips hierboven, wat ik een hele goede vond!) maar ik neem het wel degelijk mee en het helpt ons ook. Dus dankjulliewel!

Met uitlaten een handdoek om  haar buik als ondersteuning naar het uitlaatplekje, ook als ondersteuning dat ze moet poepen, in die houding drukt alles op de achterhand en maakt haar toch wat onstabiel, met een  handdoek om de buik kan je haar ondersteunen...als ik het zo lees, gaat het snel bergopwaarts, zeker nog een lange weg te gaan, maar komt zeker goed met zo,n baasje....en voor jou is het ook heftig, de zorgen om je lieverd....hoop dat het snel de goede weg verder opwaarts zal gaan.

Heel veel beterschap gewenst 

5-weken update

Het heeft even geduurd door drukte, maar het gaat echt supergoed met Evi! We hebben 2 keer per week hydrotherapie in de waterbak en je ziet haar elke dag nog vooruit gaan. Ze kan inmiddels stabiel (en zonder ondersteuning) op het laminaat in huis rondlopen en durft zelfs al een beetje te rennen en springen (hoewel wij dat natuurlijk proberen te remmen). Ondertussen is die arme schat ook nog voor het eerst loops geworden. 

We maken de afgelopen weken korte wandelingetjes (met de handdoek ter ondersteuning) over het terras voor ons huis. Daar kan ze een meter of 30-40 rechtlijnig lopen op ruwe tegels en je merkt dat dat de spieropbouw ondersteunt. Haar behoefte doen gaat ook weer normaal buiten (soms tillen we haar naar haar "normale" uitlaatplekjes en dat lijkt ze toch fijner te vinden) en er zijn al twee weken geen ongelukjes in huis meer gebeurd. We zijn ook weer begonnen met de commando's en oefeningetjes doen zoals we trainden voor de operatie en zelfs wat volgwerk op het tapijt. Dat zit er gelukkig allemaal nog goed in. En we doen hersenwerk met haar, vindt ze erg leuk!

Over 2 weken wordt de controle rontgenfoto gemaakt om te kijken of de botdelen goed aangegroeid zijn en ook de platen en schroeven nog goed zitten. Daarna mogen we echt buiten, zonder ondersteuning, gaan opbouwen met uitlaten. Tot die tijd zijn we dus nog even voorzichtig, liever wat langer voorzorgsmaatregelen dan dat t mis gaat. Maar positief nieuws dus!

Fijn te lezen dat het zo goed gaat

Geweldig Anouk.....inkapselen duurt meestal een week of zes daarna zal je zeker het mogen opvoeren, maar wat je zegt, beter wat langer de voorzorgsregels toepassen zodat je zeker bent dat het top gaat....

Wat een goede update

Je hebt wel engelengeduld nodig, maar het resultaat is geweldig.

Als je echt naar buiten kan met Evi om op te bouwen, is het een voordeel dat het lente/zomer is.

We hebben vandaag de 7 weken controle foto gehad en die zag er goed uit. De schroeven zit mooi vast en er is weefsel tussen de botdelen gegroeid. Dat is nog niet helemaal waar het moet zijn, dus we moeten nog 3 weken rustig aan doen. De chirurg was wel enorm tevreden over hoe het eruit ziet en hoe Evi herstelt.

Ik plaats de 3 foto's (HD diagnose foto, rontgen direct na OK en rontgen 6 weken post OK) in een los bericht voor wie het leuk vindt.

Ik zie dit topic nu pas, wat fijn dat het goed gaat!

Ik wil je nog wel waarschuwen. Een hond met slechte heupen heeft na een operatie niet ineens geweldige heupen. Tenminste, dat is mijn 'ervaring'. Een vriendin heeft een paar honden gehad met heupproblemen. Door de operatie hoefden ze niet ingeslapen te worden voor hun eerste jaar. Maar ze hebben nooit helemaal goed gelopen en hadden nog wel degelijk last van de heupen. Deze honden zijn op hun 8e ingeslapen, omdat hun lichaam op was.

Ik wil je niet bang maken oid. En misschien hebben de specialisten je er ook al wel voor gewaarschuwd hoor. Maar je moet de operatie niet als een manier zien dat jullie hond nu perfecte heupen heeft. De heupen zijn alleen minder slecht dan eerst. Voor jou is het belangrijk dat je kritisch blijft kijken naar je hond. Goed letten op 'waggelende' heupen, mank lopen, even verstappen etc. Een van de honden van die vriendin was bijvoorbeeld wat 'lui'. Als de andere honden ergens op af gingen, dan ging deze hond eerst zitten en afwegen of het de moeite waard was om er op af te gaan. Achteraf heeft ze dus eigenlijk direct vanaf de operatie al last gehad van haar heup. 

Ik zou zelf beginnen met supplementen. Sowieso is het goed om supplementen te geven voor het skelet, maar in jouw geval is het helemaal goed. Ik geef zelf vitamine D3 en Omega visolie Het schijnt dat je vitamine D3 niet moet combineren met andere vitamines, omdat het dan niet goed werkt? En ik zou altijd een voorraadje Rimadyl in huis hebben (dit is een pijnstiller). Honden zijn heel erg hard voor zichzelf. Op het moment dat je ziet dat je hond wat langzaam word, minder graag wil spelen met andere honden etc. Dan kun je een paar dagen een Rimadylletje geven om te  zien of het effect heeft. Heeft het effect, dan weet je dat je er wat aan moet doen. Wel even goed opletten als je hond ook andere medicijnen krijgt, want dan kan het goed zijn dat de Rimadyl niet gegeven mag worden.

Mijn eigen hond gaf totaal geen reden om te geloven dat ze pijn had. Maar ik zag 1 keer dat ze zich licht verstapte. En ik realiseerde me dat ze haar bak niet meer in springt, maar er in stapt (ze heeft een verhoogde bak). De DA heeft doen haar poten alle kanten op gehad om te zien hoe of wat. Een poot gaf ze een enorme reactie, die deed haar pijn! En ik was heel verbaasd, want afgezien van die paar dingetjes had ik werkelijk geen idee dat ze pijn zou kunnen hebben. 

Eigenlijk hoop ik gewoon dat je hondje nu helemaal weer bij is! Maar, ik wilde je toch waarschuwen voor de toekomst, dat je rekening blijft houden met hoe het kan gaan.

Ik was al aan het volgen, maar nog niet gereageerd.

Wat fijn dat het de goede kant op gaat en wat ook fijn is, dat jullie er zo vroeg bij waren, dat scheelt vaak ivm de vorming van artrose.

Naast de fiets in draf is inderdaad erg goed om stevige bilspieren op te bouwen, dus als jullie meisje dat mag, zou ik dat zeker gaan doen.

Veel beterschap voor Evi