zachtaardige hondenrassen

" Aya.....er kan altijd iets fouts in het karakter van een hond sluipen, qwa opvoeding, qwa eigenaar.... "

Willemijn _ baasje van Bams _ en Ogin

Of bloedlijn en vooral...(heb er hier nog niets van gelezen)

het socialiseren bij de fokker.

Ken genoeg Duitse doggen, Berners of labradors die verschrikkelijk wantrouwig zijn tov vreemde mensen omdat ze ergens in een stal geboren worden(neen,niet van broodfokkers, wel onwetendheid van fokkers)  en niks hebben leren kennen in het nest.

En dat geldt voor elk ras.

Daar heb je een groot punt!

Soms zit het ook gewoon in het aard van het beestje... Maybe geboren bij een goede fokker wel uit pittige lijnen. Gesocialiseerd in het nest in de huiskamer opgegroeid maar wantrouwig als de pest tov vreemde mensen ;)

Succes met je zoektocht (:

Dat klopt Luz, waar haal je de hond vandaan, zeker moet de bloedlijn goed zijn...

" Als je ook zeer stabiel van karakter wenst, en dus niet schichtig of broos, dan zou ik voor de grote rassen zeggen:
Ierse Wolfshond
Newfoundlander
Duitse dog
 
Maar als je zelf niet al te enthousiast bent... wil je eerst kennismaken met verschillende rassen en kijken wat dit emotioneel met je doet? Of hoe zag je dat? "

Alaska's Finest!

de duitse dog en ierse wolfshond vind ik beiden wel echt schitterende honden en lijken op papier ideaal behalve de gezondheid/kort leven, daar heb ik net teveel moeite mee denk ik.

wel indien mijn dochter nog een paar jaar blijft volhouden dat ze dierenarts wilt worden zal ik wel breken - denk ik , maar dat geeft me nog een paar jaar speling voor naar het juiste op zoek te gaan. 

Ik ken heel veel zachtaardige hondenrassen. Maar het is inderdaad vaak wel een combinatie van factoren (lijnen, fokker, ervaringen, opvoeding) hoe zachtaardig ze uitgroeien. Ik ken toevallig zowel een pittige duitse dog als een pittie ierse wolfshond. Beide absoluut geen allemansvriendjes maar wel leuke honden. Ik weet niet wat jullie met jullie vorige hond hebben meegemaakt maar ik kan me goed voorstellen dat het je onzeker maakt. Ik heb hetzelfde, op een ander vlak, mijn hond is jong overleden en ik ben weer heel wantrouwend ten opzichte van gezondheid bij veel rassen. Mij heeft het geholpen om met veel fokkerste praten over deze ervaring. Te relativeren hoe groot de kans is dat je weer een zieke hond treft die je veel te vroeg verliest. Maar ik zou die angst wel altijd houden. Het heeft mij veel zorgvuldiger gemaakt. Als je hart bij een ras ligt zou ik dus weer daarvoor kiezen en heel open zijn tegen fokkers. Vertel over jouw ervaring en wees duidelijk wat je zoekt. Een goede fokker kijkt dan heel kritisch welke hond bij jullie past. Maak kennis met beide ouders zodat je weet hoe ze zijn. En als je nog niet toe bent aan een nieuwe hond, dan is dat ook je goed recht. Neem dan de tijd om dit te verwerken en wacht nog even.

Dat is zeker waar, dat ' omgevingsfactoren' best een grote rol spelen bij het ontwikkelen van een al of niet zachtaardig karakter.

Maar over het algemeen staat de rasgroep ' molossers' ( de echt grote honden dus) erom bekend dat het ' gentle giants' zijn; vriendelijke reuzen.

Ze hebben weinig jachtinsticht, geen behoefte om te drijven oid, matig waakinstinct, en zijn ook overigens normaal gesproken rustig van aard.

Raskenmerken. waarbij de fokker ( met welke lijnen werd gefokt) en opvoeding daarna een grote invloed kunnen hebben, dat wel.

ik (of wij) zijn eigenlijk gewoon mega oer-dom geweest en hebben een jonge (puber) hond overgenomen die weg moests vanwege bijt-accident met kind. De kans dat dat opnieuw gebeurd is natuurlijk zero (zo oerdom ben je natuurlijk maar 1 maal). De kans dat er opnieuw een hond bij me terecht komt met een agressie en andere lichamelijke aandoeningen omdat er met de chemische samenstelling van de hond werd geknoeid is natuurlijk ook klein. Maar er een verschil tussen verstand en  emotie ...

daarom , moest het ooit zo ver komen - ik toch wel eerder terug die kant op wens te gaan (maar ik denk geen newfy meer omwille van  irrationele redenen)

Het meest zachtaardige ras dat ik ooit ontmoet heb is de Bracco Italiano (maar ook het 'broertje', de Spinone Italiano, is boterzacht van karakter). Ik heb wel eens mensen op een show gesproken die toevallig waren overgestapt van de newfoundlander naar de bracco Italiano en dat beviel ze meer dan uitstekend. Ze zijn ontzettend vriendelijk, zacht, sociaal en beleefd. 

Molossers/dogachtigen kunnen nog behoorlijk pittig zijn, vind ik. Ook tussen de rassen die in principe zachtaardig zouden moeten zijn (zoals de sint bernard, leonberger, newfoundlander, mastiff, Duitse dog) zitten nog best wel eens rotte appels, is mijn ervaring. Voornamelijk naar vreemde mensen en dieren. Daarnaast komt er bij sommige van deze rassen nog wel eens angst (wat al gauw kan omslaan in agressie) voor, met name bij de Duitse dog en de mastiff. Dat het niet gewenst is wil nog niet betekenen dat het niet voorkomt, helaas. Daarnaast is de gezondheid van dit soort 'reuzenrassen' natuurlijk ook een punt.