Delen hond

Beste,

Zelf heb ik 2 kinderen die graag een hond willen. We hebben echter beide een full time job waardoor we dit niet zien zitten. Vrienden van ons die vlakbij wonen zitten met hetzelfde issue een stelden vandaag de vraag tijdens een etentje of we misschien een hond delen zien zitten. 
Mijn vraag is of het eigenlijk verantwoord is voor het welzijn van de hond om deze te delen over 2-3 gezinnen. 

Het is nu nog maar een idee met nog vele vragen. Ik gun mijn kinderen een hond maar niet om hele dagen alleen in huis te zitten als we gaan werken en als de kinderen op school zitten.

Wie is er dan eigenaar van de hond?

Maakt de beslissingen over wel/niet verzekeren.

Welk ras het zal worden, wie ermee op cursus mag, wie er de leuke dingen mee mag doen.

Wie beslist welke behandeling bij ziekte wel/niet wordt gedaan?

Wie mag de hond in de vakantie hebben?

Wie voedt de hond op, een pup kun je niet alsmaar heen en weet switchen tussen 3 gezinnen.

Ik zou het ook in ieder geval nooit doen.

Beter dan dat je kinderen iemand zoeken die een hond heeft, die ze af en toe uit mogen laten ofermee spelen.

Of zelf een eigen hond aanschaffen en dagopvang of oppas regelen voor de hond.

Maar een hond delen en dat iedereen dan een beetje eigenaar is, is vragen om problemen en uiteindelijk is de hond de dupe.

Hallo Sylvia,

Eigenaar worden we alle 2-3. Mijn en het andere gezin zijn kapitaal krachtig genoeg om te zorgen voor verzekering, goed eten, kosten bij ziekte. De hond wordt onderdeel van het gezin zoals een kind. 

Goede afspraken dienen idd gemaakt te worden op voorhand en het zal ook een reis worden van vallen en opstaan. Liefde en aandacht gaat de hond genoeg krijgen.

Het enige wat me zorgen baart of het goed is als de hond regelmatig van "huis" verandert.
Bedankt voor de feedback. Je hebt gelijk dat het niet evident is.

Groeten

Ik vind 3 gezinnen die allemaal eigenaar van de hond zijn wel veel.

Zelf hebben wij altijd in de paarden gezeten en ook vaak genoeg gezien dat mensen een paard gingen delen, om dan de kosten te kunnen delen bijvoorbeeld.

Deze constructies, ook al waren alle mogelijke situaties op voorhand beschreven, liepen 9 van de 10 keer op oorlog uit.

Door de voorbeelden die ik met eigen ogen heb gezien in de paardenwereld (het delen van een dier), en heb gezien hoe de beste vrienden elkaar intens zijn gaan haten, zou ik het nooit iemand aanraden.

Het delen van een hond ken ik eigenlijk niet, maar ik kan me indenken dat dit op hetzelfde zou uitlopen.

Zelfs nog meer wel misschien, omdat een hond 24/7 deel uitmaakt van het gezin een paard op stal staat.

Maar goed, dat is enkel mijn ervaring.

Misschien komt er nog een ander inzicht van iemand anders.

Ik zou dan in ieder geval aanraden dat één gezin eigenaar is van de hond,  die dus ook betaalt en bepaalt wat er met de hond gebeurt.

Dan kan daar in elk geval nooit ruzie om komen, als alle drie gezinnen evenveel betalen en verantwoording hebben, kan je nu al voorspellen dat er oorlog komt 

Ik ken meerdere mensen die 'deeltijdbaasje' zijn en voor hun honden is dit geen enkel probleem. Die passen zich heel goed aan en zelfs aan de verschillende regels van verschillende huizen/bazen.  Het is vaak juist heel goed voor de sociale vaardigheden van een hond als ze een aantal dagen van de week op een ander adres doorbrengen. De Duitse herder van buren is van pup af aan enkele dagen in de week bij haar óf zijn ouders en gaat ook zo'n twee keer in de week mee met een uitlaatservice - die hond is juist daardoor super sociaal.

Ik geloof alleen wel dat je een hond moet kiezen met het juiste karakter. Voor een hond die aanleg heeft om zenuwachtig te zijn is steeds moeten verkassen misschien niet zo goed. Een super baasgerichte hond als een border collie is waarschijnlijk ook minder geschikt dan een labrador...

Deeltijd baasje kan prima, zolang 1 gezin eigenaar is van de hond en er alle verantwoording over heeft.

Hallo, we zouden misschien gaan voor een Engelse cocker. Enkel dat 7% van de honden doof wordt is nog wel iets om te bekijken.

Dan is het antwoord makkelijk: vraag je gewoon af of je een kind zou delen met 2 - 3 andere gezinnen...

Verder zal je zien, als je wat meer leest op het forum, dat als een hond een 'probleem' heeft, dat altijd aan de fokker ligt en nooit aan de eigenaar. Hoe denk je dat dat gaat werken als 'jullie' hond een 'probleem' heeft? Dan ligt dat natuurlijk aan één van de andere eigenaren.. Wat nog eens zo zou kunnen zijn ook want die glasharde afspraken blijken in de praktijk vaak niet zo glashard. Toch op de bank, toch in bed, toch dat stukje eten van tafel... Zeg maar eens 'Nee' tegen die puppyoogjes als jezelf niet achter die afspraken staat. Een hond wordt trouwens maar zo 15 jaar.. Je legt je dus voor 15 jaar vast. Wat als een gezin er mee stopt? Verhuizen, andere levensstijl, kinderen het huis uit, andere baan, scheidingen..

Ik vraag me trouwens af of jullie meer tijd hebben voor een hond als jullie hem delen.. Of krijgt iedereen hem in het weekeinde?

Je zegt dat het andere gezin met hetzelfde probleem zit. Werken zij dan ook fulltime? In dat geval zie ik niet waarom dit een oplossing zou zijn. Dan zit de hond toch nog steeds alleen?

Een hond delen ken ik enkel in de vorm van een oppas gezin. Een vriendin van mij werk fulltime en brengt haar hond iedere morgen naar een gezin waarvan de moeder elke dag thuis is. Na werk haalt ze de hond weer op. Dat vind ik zelf beter als een hond daadwerkelijk delen met anderen. Je wil toch zelf degene zijn die kan beslissen wat er met je hond gebeurt. 

De kinderen willen een hond, schrijf je in je eerste zin. Dat is geen goede reden om een hond in huis te halen. Verantwoordelijkheid, tijd en gelegenheid om de hond op te voeden, die ligt bij jullie en niet bij de kinderen. Ik betwijfel of de constructie die jullie hebben bedacht gaat werken... ten koste van de hond. 

Ik snap het niet helemaal. Als beide gezinnen geen tijd hebben, heb je toch samen ook geen tijd? 

Ja dat lijkt mij ook

Volledig bij akkoord.

Neen absoluut niet doen.

"kinderen willen een hond":

de asiels zitten vol met speelgoedjes van kinderen.

Je ziet het hebben van een hond echt veel te gemakkelijk: het is geen ding dat je van hot naar her verplaatst.

Honden hechten zich, binnen een gezin, aan sommige mensen meer dan aan anderen.

En hier ben ik het zo mee eens.

Ik zou ook simpelweg geen hond kúnnen delen, andere mensen andere meningen en andere gewoonte's.

Dat zou bij mij echt niet werken.

Ik kan me trouwens niet voorstellen dat je bij een goede fokker een pup zou mee krijgen.

Je zou op bezoek komen om de pup te bekijken met 6 volwassenen uit 3 gezinnen en zo'n 6 of meer kinderen.

En allemaal kom je voor dezelfde pup, die dan later ook in 3 gezinnen gaat wonen en iedereen heeft er ook wat over te zeggen.

Dan kom je automatisch uit bij bijvoorbeeld marktplaats, waar je dan ongezien een broodfok cocker kunt kopen die ook nog bij je thuis wordt gebracht.

Hier moest ik wel om lachen, maar het is wel de kern van alles.

Je zegt zelf: "De hond wordt onderdeel van het gezin zoals een kind."

Als je de hond -terecht!- beschouwt als een volwaardig lid van het gezin, dan ga je 'm niet verdelen. Dan hoort hij er 100% bij, neem je 100% alle verantwoordelijkheden, en geeft je hem voor 100% je hart.

Volgens mij hebben jullie nog nooit een hond gehad.

Het is geen boek wat je koopt en uitleen,het is een levend wezen.

Ik vind het te belachelijk voor woorden,een hond koop je voor jezelf,voed je zelf op,moet je werken kan er oppas geregeld worden en heb je  geen tijd voor een hond dan koop je geen hond.

Ik denk dat er hier niemand op het forum is,die zijn hond zou willen delen met een ander gezin.

Allereerst complimenten dat jullie hier over nadenken vóór de aanschaf en het feit dat je bezorgd bent om het welzijn van de hond. 

Ook ik zie niet goed in hoe dit kan werken als in beide gezinnen fulltime gewerkt wordt (In de zin van normale kantooruren). Dus ben benieuwd hoe de indeling zal zijn?

Zelf zou ik hier niet voor kiezen. Wij hebben pas een hond genomen op het moment dat ons rooster dat toeliet. 

En uiteraard ook hierbij gebruik gemaakt van een oppas, maar dat was voor 1 dag in de week. 

Misschien is er een hond uit de buurt waar jullie zelf af en toe op kunnen passen?

Allen,

Jullie reacties stampen mij van mijn roze wolk en dat was ook de bedoeling van dit topic ;-). 

Ik ga hier nog eens goed verder over nadenken.

Bedankt

" Allen,
Jullie reacties stampen mij van mijn roze wolk en dat was ook de bedoeling van dit topic . 
Ik ga hier nog eens goed verder over nadenken.
Bedankt "

Jerre123!

Fijn dat je dat doet

Ik zou nooit het eigenaarschap van de hond delen..dat geeft vaak de meeste problemen.

Ivm meerdere partijen het eens moeten zijn over kosten en bv welk pad te volgen bij een incident of kwaal.

Voor de rest ben ik het eens met voorgaande schrijvers dat het niet zo makkelijk is mensen te vinden die vrij hebben als jij werkt.en hoe zit het met vakanties bv...dan kunnen er ook flinke gaten vallen in je opvang plan.

of als iemand een ander rooster krijgt...of nieuwe baan..of verhuisd,dan zal je toch ander moeten vinden

Jij bent ten alle tijden verantwoordelijk dat op te lossen..dus je hebt echt mensen nodig waar je op kan bouwen

en helder overleg...zodat de hond niet tussen wal en schip valt opeens. 

Want je hebt het zo opeens over 10 /15 jaar..en je wil niet om de haverklap stress ivm lastige situatie qua opvang.

Maar het kan wel...

Ik werk 40 uur in 4 dagen en mijn honden hadden 2 vaste oppassen tijdens mijn werkdagen

1 persoon zat in wao...de andere had ander werkrooster (dus het waren hun weekend honden)

Dat is altijd super goed gegaan..zo namen mijn oppassen de honden mee naar texel als ze weg gingen een weekje..en ik wel moest werken.

Mijn honden hadden er geen enkel probleem mee en waren gek op allemaal..ze hadden altijd weekend.

Nu zijn mijn honden overleden en pas ik 2 dagen per week op de hond van mijn oppas van destijds

dus nu heb ik mijn weekend hond(mijn weekend valt op donderdag vrijdag)...en ondanks dat het een oude recent herplaatste hond is vindt hij het ook allemaal prima.

Misschien een idee om op zoek te gaan naar een vaste oppas hond op je vrije dagen?...zodat je kan proeven hoe het is.

Kan je zeggen dat dat ook erg leuk is en wat minder gedoe.

er zijn genoeg mensen die in het weekend werken...of hier en daar wat extra opvang kunnen gebruiken ivm pup.Zeker niet over 1 nacht ijs gaan

Voor ik mijn honden adopteerde had ik al opvang gezocht die er net zo serieus instonden als ik.

Als ik dat niet had gedaan...had ik een groot probleem gehad.

Want mensen genoeg die willen...maar vaak matcht hun rooster niet

en anderen laten je zo vallen als een baksteen ivm impulsief besloten..en het toch niet zo bevalt

helemaal eens 

" Allen,
Jullie reacties stampen mij van mijn roze wolk en dat was ook de bedoeling van dit topic . 
Ik ga hier nog eens goed verder over nadenken.
Bedankt "

Jerre123!

Hahaha, ja het is heel slim van je dat je van tevoren goed nadenkt. 

Kheb mee gelezen.

Goed zo!

Oeps verkeerde bericht gequotet.

" Allen,
Jullie reacties stampen mij van mijn roze wolk en dat was ook de bedoeling van dit topic . 
Ik ga hier nog eens goed verder over nadenken.
Bedankt "

Jerre123!

Goed zo!

Kheb mee gelezen.

Met een cocker zou ik het al zeker niet riskeren. Dat is zo'n baasgericht en gevoelig hondje, dat zou behoorlijk in de war kunnen geraken.

Ik stel mij de vraag: hoe zie je de opvoeding van de pup?

Week 1 is hij bij gezin 1, jij dus. Je bent consequent, hebt een zachte hand maar bent wel duidelijk. Ook de kinderen weten goed hoe ze met de pup moeten omgaan (gerust laten als de pup slaapt, rustig laten eten enz...). Week 2 verkast hij naar een gezin waar de pup eigenlijk alles mag. De kinderen laten hem geen moment gerust, storen hem bij het eten enz...). Week 3 mag hij dan naar het volgende gezin, waar met harde hand wordt gedrild: met de neus door de plas als hij in huis doet, slipketting, voor straf in de bench...

Om maar te zeggen: het is al moeilijk genoeg om zich binnen één gezin aan afspraken te houden mbt het opvoeden van de pup. Wat zal het dan zijn als drie verschillende families er zich mee gaan bezighouden.

Het werd hier boven al gezegd: het lijkt mij een bron van irritatie, onrust, ruzie...met het hondje als inzet. 

Dat het hondje mee gaat naar familie en daar misschien wel eens een dagje verblijft, is zeker niet verkeerd. Maar zo'n constante wissel...ik zou er niet aan willen beginnen. 

Als jullie als ouders zelf graag een hond willen, zullen jullie zeker ook mogelijkheden vinden voor oppas tijdens de werkuren. Op vakantie mag de hond, als lid van het gezin, natuurlijk mee.  Je hoeft niet van die roze wolk, je kan het anders gaan aanpakken.

Dat gebeurt tegenwoordig wel meer en meer. Nieuw samengestelde gezinnen waar een kind zich maar elke keer weer moet aanpassen. Ik zou ze de kost niet willen geven... 

Verder ben ik het helemaal met je eens.

In een dergelijk huishouden met fulltime werkenden en kinderen moet je inderdaad geen eigen hond willen.

Een hond ' delen' is vragen om giga problemen voor alle betrokkenen, dus, vooral, ook de hond.

Maar waarom geen ' pleeghond'? Ga naar het plaatselijk asiel met t hele gezin, laat je inspireren door een hond die jullie aanspreekt en ga daar daar eens lekker elke dag mee wandelen.

Daar wordt iedereen beter van: de hond wordt socialer en blij, jullie leren hoe het is om met een hond om te gaan en hebben ondertussen ook hopelijk lol daarin.

Leuk en leerzaam en je hebt niet de volledige verantwoordelijkheid. 

Mij lijkt dit heel moeilijk. Wat wel kan is bv 1 hoofdgezin en een vaste oppas die door de dag thuis is (bejaard koppel bv). Maar 2-3 gezinnen als eigenaar zie ik eerlijk gezegd niet bol werken zeker als iedereen fulltime werkt.... moest iedereen andere uren hebben kwa werk nog haalbaar maar als iedereen vaak weg is van huis zie ik het nut van delen niet. Ik zou dan ook al zeker geen pup nemen maar een volwassen herplaatser (moest je toch een hond willen en een vaste oppas hebben). 

Pfff ik vind "delen" met mijn partner vaak al moeilijk  

Ik zou gewoon even lekker geen hond nemen. Ik had vroeger als kind ook geen hond en ik ben redelijk normaal uitgevallen dus jou kids overleven dat ook vast wel. Je neemt geen hond voor je kinderen dat is stom. Je neemt een hond omdat je eigen hart schreeuwt om een hond en je zeker weet dat je hem alles kan bieden. 

Dat kun je niet, dus neem geen hond.